Ένα μεγάλο "ευχαριστώ" στον 91χρονο Άντριου Άθενς, που έφυγε από την ζωή

Ένας οικουμενικός Έλληνας, η ψυχή του απόδημου ελληνισμού

Ο Άντριου Άθενς έφυγε σήμερα σε ηλικία 91 ετών. 

Ήταν ο άνθρωπος που αφιέρωσε τη ζωή του στη μαχητική υπεράσπιση του Οικουμενικού Ελληνισμού και στην διατήρηση του ελληνικών ιδανικών. Πρωτοστάτησε στους αγώνες για τα δικαιώματα των Ελλήνων, για την Ελλάδα, την Κύπρο και για το όνομα της Μακεδονίας. 

Ενίσχυσε το Οικουμενικό Πατριαρχείο σε δύσκολους καιρούς...
 

Σε κάθε Εθνικό αγώνα έδινε πάντα πρώτος το παρών. Ταυτίστηκε με την προσπάθεια οργάνωσης και συντονισμού του απανταχού Ελληνισμού και έφερε τον τίτλο του επίτιμου προέδρου του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού(ΣΑΕ).

Είναι απολύτως ενδεικτικό των αγώνων που έδωσε ο Άντριου Άθενς για την προάσπιση των δικαίων του Ελληνισμού ότι αμέσως μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, πρωτοστάτησε στη δημιουργία του Ελληνικού Λόμπι στην Ουάσιγκτον με άλλα στελέχη της Ομογένειας.

Ένας Έλληνας της διασποράς με ψυχή και με βαθιά ελληνική συνείδηση.

Ένα αντίο με σεβασμό, του αξίζει από όλους...

Η ζωή του Άντριου Άθενς, ατσάλινου μαχητή και συναισθηματικού ανθρώπου που εκκλησιαζόταν κάθε Κυριακή



Ο άνθρωπος Άντριου Άθενς

Ο πρώτος πρόεδρος του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ), Άντριου Άθενς, ήταν ένας ατσάλινος μαχητής και παράλληλα πολύ συναισθηματικός άνθρωπος, που στα τελευταία χρόνια του είχε γίνει ο συμπαθής και αξιοσέβαστος στους πάντες πατέρας της ομογένειας.

Πραγματική πατρική ταυτότητα, ευσυγκίνητος και πλημμυρισμένος από εντελώς ρομαντικά κίνητρα εθνικής προσφοράς με αναγωγές σε δομικά στοιχεία χαρακτήρα, που μόνον οι απόδημοι Έλληνες της δεκαετίας του 1950 μπορούσαν να έχουν.

Οι συνήθεις συζητήσεις του ήταν διηγήσεις από τους γονείς του και από την οικογένειά του. Όταν είχε όρεξη διηγιόταν περιστατικά από το λόμπυ των Ελλήνων στις ΗΠΑ όταν μπήκαν οι Τούρκοι στην Κύπρο και ιστορίες από τον Β Παγκόσμιο πόλεμο, όπου πολέμησε σαν λοχαγός στο πεζικό των ΗΠΑ. Δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να μην περάσει η συζήτηση από τον Ελληνισμό της Μαύρης Θάλασσας και των χωρών της τέως ΕΣΣΔ, κάτι που τον ευαισθητοποιούσε πολύ.

Η αγάπη του στην εκκλησία

Κάθε Κυριακή πήγαινε στην εκκλησία. Συχνά διηγιόταν περιστατικά όταν ήταν μικρός και πήγαινε στην εκκλησία στην Αμερική. Όταν γίνονταν συνέδρια ή τακτικές συνελεύσεις του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού, ήταν δεδομένο ότι την Κυριακή οι εργασίες άρχιζαν αργότερα γιατί πρώτα απ’ όλα, ο Πρόεδρος θα πήγαινε εκκλησία.

Υπήρξε πρόεδρος του Συμβουλίου της Αρχιεπισκοπής της Ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας Βορείου και Νοτίου Αμερικής και διαρκής του έννοια ήταν το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.

Οι σχέσεις του με τους ανθρώπους του υπουργείου

Για χρόνια είχε στενή συνεργασία με την Ελληνική Πολιτεία, διότι ως Πρόεδρος του ΣΑΕ, είχε την ευθύνη του συντονισμού του έργου του ΣΑΕ, που γινόταν σε συνεργασία με την Γενική Γραμματεία Αποδήμου Ελληνισμού του ΥΠΕΞ. Όλο το προσωπικό τον θυμάται κι έχει να πει τα καλύτερα. Ο Ανδρέας Άθενς γνώριζε όλους και τους αποκαλούσε με τα μικρά τους ονόματα και πάντα επιζητούσε να έχει στο δείπνο τους συνεργάτες που έβγαζαν την δουλειά, όπως έλεγε. Ήταν καλός συνεργάτης και επίμονος στα αιτήματά του.

Ήταν παροιμιώδους αντοχής και στις Τακτικές Συνελεύσεις του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού που γίνονταν στη Θεσσαλονίκη κάθε δύο χρόνια, στεκόταν στο Βελλίδειο στη θέση του ως Πρόεδρος της Συνέλευσης για συνεχόμενα οκτάωρα, ακούγοντας όλους τους εισηγητές και κλέβοντας στιγμές ξεκούρασης στη θέση του.

Η «εμμονή» του τα τελευταία χρόνια
Τα τελευταία χρόνια της ενεργού δράσης του, είχε μία «εμμονή». Μιλούσε συνέχεια για τα αδέρφια μας στις χώρες της τέως ΕΣΣΔ. Ήθελε να κάνει κάτι για εκείνους.

Έργο ζωής και ανιδιοτελούς προσφοράς υπήρξε για εκείνον το Hellenicare, πρόγραμμα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και φιλανθρωπικής βοήθειας, που ιδρύθηκε με δική του πρωτοβουλία το 1997. Μέσω του προγράμματος έχουν ιδρυθεί επτά ιατρικά κέντρα σε χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης (Γεωργία, Ουκρανία, Αρμενία), αλλά και στην Αλβανία, όπου προσφέρονται δωρεάν ιατρικές υπηρεσίες σε ελληνικής και μη καταγωγής πολίτες.

Ποιος ήταν στην προσωπική του ζωή

Ο Ανδρέας Α. 'Αθενς (Ανδρέας Αθανασούλας, του Αριστείδη) γεννήθηκε το 1922 στο Σικάγο των ΗΠΑ από έλληνες μετανάστες γονείς. Γνώρισε τη σύζυγο του Λουίζ κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, με την οποία απέκτησε ένα γιο και μία κόρη, όπως και τέσσερα εγγόνια.

Διακρίθηκε στα πεδία της μάχης κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όσο και στην πορεία της ανοικοδόμησης της Ευρώπης. Με το βαθμό του Λοχαγού στο Στρατό Πεζικού των ΗΠΑ έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις των συμμαχικών δυνάμεων στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή. Μετά τον πόλεμο τιμήθηκε με το Χάλκινο Αστέρα και το παράσημο Επιδοκιμασίας του Αμερικανικού Στρατού, όπως και με Εύφημο Μνεία από την Ουγγρική κυβέρνηση για τη συνεισφορά του στην ανοικοδόμηση της χώρας.

Το 1950 ίδρυσε τη Χαλυβουργία Metron Steel Corporation, μια ιδιαίτερα επιτυχημένη βιομηχανική μονάδα, η οποία και σήμερα αποτελεί σημαντικό κέντρο επεξεργασίας χάλυβα των ΗΠΑ στην περιφέρεια Midwest.

Η προσφορά του στην ομογένεια

Διετέλεσε πρόεδρος του ΣΑΕ από την ίδρυσή του το 1995 μέχρι το Δεκέμβριο του 2006, όταν η 6η Παγκόσμια Συνέλευση τον ανακήρυξε ομόφωνα επίτιμο πρόεδρο.

Η ανάμειξή του στα κοινά της Ομογένειας ξεκίνησε όταν ήταν νέος. Όλες οι σημαντικές πρωτοβουλίες υποστήριξης του ελληνισμού και τις Ορθοδοξίας στις ΗΠΑ, και όχι μόνο, έχουν τη δική του σφραγίδα. Άλλοτε ως ιδρυτικό μέλος, άλλοτε ως πρόεδρος οργανώσεων και ιδρυμάτων, ηγήθηκε των προσπαθειών και των επιτυχιών του ελληνισμού της διασποράς. Κατείχε ηγετικές θέσεις σε περισσότερους από 50 ομογενειακούς οργανισμούς και εμπορικά επιμελητήρια στις ΗΠΑ, την Ελλάδα, το Βέλγιο και άλλες χώρες.

Ταυτίστηκε με την προσπάθεια συντονισμού του απανταχού ελληνισμού. Κατά την πολύχρονη δράση του στα δρώμενα των Ελλήνων του κόσμου συμμετείχε σε αρκετούς φορείς, αλλά δίνοντας το κυριότερο βάρος στο «ελληνικό λόμπι» στην Ουάσιγκτον.

Δραστηριοποιήθηκε για την προβολή των ελληνικών ζητημάτων και κυρίως του Κυπριακού, του θέματος της ονομασίας της πΓΔΜ και των τουρκικών απειλών στο Αιγαίο, καθώς και για τα θρησκευτικά δικαιώματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ο Άθενς είχε διανύσει τα τελευταία δέκα χρόνια, εκατομμύρια μίλια ταξιδεύοντας σε όλες τις ηπείρους και συναντώντας Έλληνες σε όλο τον πλανήτη..

Αμέσως μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, πρωτοστάτησε στη δημιουργία του ελληνικού λόμπι στην Ουάσιγκτον, και ίδρυσε το Ηνωμένο Ελληνοαμερικανικό Κογκρέσο (United Hellenic-American Congress- UHAC), μια οργάνωση με σημαντικά επιτεύγματα και παρουσία, της οποίας προέδρευσε μέχρι το θάνατό του. Στην προσπάθεια αυτή εργάσθηκε μέσω της Συντονιστικής Επιτροπής Εθνικών Θεμάτων με έδρα την Ουάσιγκτον, της οποίας ήταν και συνιδρυτής.

Επίσης ήταν επίτιμος πρόεδρος της οργάνωσης «Ηγεσία των 100» (Leadership 100), της οποίας ήταν ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος του ΔΣ (1986 - 1996), και συνιδρυτής και πρώην πρόεδρος της Διεθνούς Ορθόδοξης Χριστιανικής Φιλανθρωπικής Οργάνωσης (ΙΟСС). Επί δύο δεκαετίες (1974-1995) διατέλεσε πρόεδρος του Συμβουλίου της Αρχιεπισκοπής της Ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας Β και Ν Αμερικής. Είναι επίσης συνιδρυτής του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου (Hellenic-American Chamber of Commerce), του οποίου έχει διατελέσει και πρόεδρος (1991-1997).

Η αναγνώριση
Τιμήθηκε τόσο από την Ελλάδα, την Κύπρο και το Πατριαρχείο, όσο και από την κυβέρνηση των ΗΠΑ και το Κογκρέσο, αλλά και από αρκετούς αμερικανούς οργανισμούς.

Οι υπηρεσίες του Ανδρέα Άθενς έχουν αναγνωριστεί παγκοσμίως. Έχει λάβει περισσότερα από 42 βραβεία, μετάλλια και τιμητικές διακρίσεις από κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο, Ορθόδοξα Πατριαρχεία, Φιλανθρωπικούς Οργανισμούς και παραγωγικούς φορείς σε κάθε ήπειρο.

ΝΝ