Μπράβο Κλαυδία! 6η θέση η ΕΛΛΑΔΑ! Σχόλια...

«Αστερομάτα μου μικρή
Γύρε μου να σε πιάσω
Τα ξεχασμένα μου φτερά
Στερνά να ξαποστάσω»
Το τραγούδι και το κορίτσι αυτό κατάφεραν κάτι πολύ σημαντικό που το είχαμε ανάγκη πιστεύω...

Για την κρυστάλλινη φωνή της Για αυτή την συγκινητική εικόνα με την Καρυάτιδα... Άξιζε όλα τα καλά κι όλες τις νίκες το κορίτσι μας
Ένωσε την πλειοψηφία των Ελλήνων*, μιας χώρας που συχνά οι αντιπαραθέσεις δημιουργούν έχθρες και διχόνοια...
Το κορίτσι μέσα σε ελάχιστα λεπτά που της δόθηκαν στη σκηνή της Eurovision, σήκωσε στη πλάτη της όλη την Ελλάδα.
Και πέρα από ωραίο τραγούδι, είναι ένα βαρύ τραγούδι που κουβαλάει σελίδες ιστορίας πονεμένες... ιστορίες ξεριζωμού, του ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ της ΜΙΚΡΑΣΙΑΣ... Αναφέρεται στον ξεριζωμό και τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, της Θράκης και της ΜικρΑσίας..!

* Δυστυχώς όμως μια μειοψηφία, οι αριστεροί μπροοδευτικοί και οι φανς της Πλαστελίνης ΕΣΚΟΥΖΕ επειδή βρέθηκε επιτέλους ένα κουκλάκι αληθινό, με ελληνικές αξίες να μας εκπροσωπήσει με ένα πανέμορφο τραγούδι.
Οι ίδιοι πέρυσι πανηγύριζαν τα χασμουρητά και τα καραγκιοζιλίκια της μουλαρομπεμπέκας.
Η αριστερά κυρίες και κύριοι είναι ψυχική νόσος.

Και ένα σχόλιο σχόλιο του φίλου Constantinos Venis

Πολλά συγχαρητήρια στην Κλαυδία και στην Ελλάδα μας!

Ψήφοι επιτροπών:

Μαυροβούνιο, Κύπρος,

Ισραήλ,

Αυστραλία.

Οι πιο πάνω χώρες μας έδωσαν από 12 πόιντς!!! Η Μάλτα 10 πόντους!

Η Αλβανία μόνο 6 πόντους, ενώ εμείς δεχτηκαμε όλη την αλβανική λέρα κι εγκληματικότητα στη χώρα μας!

Αρμενία και Γεωργία τίποτα, οι Σέρβοι τίποτα, η Ισπανία και η Ιταλία, Πολωνία τίποτα!!! Για να μη πούμε για όλο τον ευρωπαϊκό βορρά και συγχιστουμε για πολλοστή φορά!

Οι επιτροπές μας στέρησαν τη θέση που μας άξιζε!

Τελικά έβγαλαν την Αυστρία πρώτη κι αυτή ήταν η μόνη σωστή ψήφος και το είχα αναρτήσει ότι το παιδί που το ερμήνευσε έχει σπάνια φωνή, είναι καστρατος, που πιάνει τόσο υψηλές νότες όσο και μια σοπράνο γυναίκα!

Έβαλαν όμως πριν από μας χώρες που ήταν κατώτερες απ' τη δική μας συμμετοχή όπως η Ελβετία, η Ιταλία, Εσθονία...

Θα έπρεπε η Ελλάδα να πάρει τη δεύτερη θέση για πολλούς λόγους, και αμέσως μετά το Ισραήλ!

Αυτή είναι η θέση μου.

Η Κλαυδία μας κάλυψε ως ελληνικό έθνος με οποιαδήποτε θέση κι αν έπαιρνε!

Οι Ευρωπαίοι ποτέ δεν έδωσαν την πρωτιά σε Έλληνα της Ελλάδας!

Η Παπαρίζου πήρε πρωτιά λόγω του ότι είχε σουηδική υπηκοότητα. Και άξιζε την πρωτιά επίσης και με το die for you, αλλά δεν της το έδωσαν.

Της Καλομοίρας της εδωσαν καλή θέση τρίτη, αλλά επειδή είναι Αμερικανίδα υπήκοος!

Γι' αυτό κάποιοι μιρλες μη καταφέρεστε ενάντια στο τραγούδι της Κλαυδιας και της ίδιας, επειδή έχετε τη δική σας αντιπάθεια!

Η Κλαυδία μας άξιζε τη δεύτερη θέση αντικειμενικά!!! Αυτή είναι η αλήθεια! Για τους Έλληνες βέβαια, άξιζε την πρώτη!

Σ' ευχαριστούμε πολύ Κλαυδία μας! Μας έκανες υπερήφανους με τη συμμετοχή σου απόψε!!!

Καλή σταδιοδρομία σου ευχόμαστε, κι ο Θεός μαζί σου σε κάθε σου βήμα! Constantinos Venis

Σχόλιο 2

ΑΣΤΕΡΟΜΑΤΑ

«Αστέρι μου, Αστέρι μου…

Γλυκιά μου μάνα μη μου κλαις
Μαύρα κι αν σου φορούνε
Το ξέθωρο το σώμα μου
Φλόγες δε το νικούνε

Τα χελιδόνια της φωτιάς
Θάλασσες κι αν περνούνε
Του ριζωμού τα χώματα
Ποτέ δε λησμονούνε

Αστερομάτα μου μικρή
Γύρε να σε φιλήσω
Στα άγια σου τα δάκρυα
Τα χείλη μου να σβήσω

Αστερομάτα μου μικρή
Γύρε μου να σε πιάσω
Τα ξεχασμένα μου φτερά
Στερνά να ξαποστάσω

Haa, haa, haa, ah

Ah αστέρι μου, τζιβαέρι μου, ooh

Γλυκιά μου μάνα μη μου κλαις
Καράβι είν' η ζωή μου
Που ψάχνει για το γυρισμό
Αγέρα το πανί μου

Αστερομάτα μου μικρή
Γύρε μου να σε πιάσω
Τα ξεχασμένα μου φτερά
Στερνά να ξαποστάσω

Haa, haa, haa, ah

Ah αστέρι μου, τζιβαέρι μου, ooh (ooh)

Haa, haa, haa
Ah αστέρι μου, τζιβαέρι μου

Αστέρι μου»

(στίχοι: Arcade, τραγούδι: Κλαυδία)

ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ της «Αστερομάτας» παραπέμπουν ευθέως στην τραγική σκηνή του αποχωρισμού, μιας κόρης από τη μάνα της.

Η ΜΑΝΑ ξεπροβοδάει την κόρη της, που φεύγει για κάπου μακριά, με τρυφερές προσφωνήσεις όπως «Αστέρι μου», «Αστερομάτα μου» και «τζιβαέρι» μου», ενώ συγχρόνως βγάζει εκ βαθέων αναστεναγμούς που φτάνουν μέχρι τον ουρανό: «Haa, haa, haa, ah, Ah! Αστέρι μου, τζιβαέρι μου, ooh!»

ΤΗΣ ΖΗΤΑΕΙ να γείρει πάνω της, για να ξεκουράσει τα κουρεμένα της φτερά, να τη φιλήσει για τελευταία φορά και στα δάκρυά της, που είναι άγια, να σβήσει τη φωτιά που καίει τα σωθικά της και τα χείλη της.

ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ «γλυκιά μου μάνα» η κόρη, προσπαθεί να την παρηγορήσει: «Γλυκιά μου μάνα, της λέει, μη κλαις, και αν κάποιοι σε μαυροφορέσανε, το σώμα μου, που σε λίγο θα το χάσεις από τα μάτια σου, και όσο θα απομακρύνεται από κοντά σου, θα γίνεται όλο και πιο ξέθωρο, οι φλόγες που θα συναντήσει στο δρόμο του, δεν θα το βλάψουν»

ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ εδώ, ότι ο ποιητής θέλει να μας πει: 

1ον) Ότι ο αποχωρισμός της κόρης από τη μάνα της, γίνεται παρά τη θέλησή της, είναι βίαιος, είναι ξεριζωμός. 

2ον) Ο δρόμος που θα ακολουθήσει φεύγοντας η κόρη είναι επικίνδυνος, όλο φωτιά. 

3ον) Η κόρη βεβαιώνει τη μάνα της, ότι θα ξεπεράσει όλους τους κινδύνους. Ο φλόγες των φωτιών που θα συναντήσει, δε θα τη βλάψουν.

ΑΚΟΜΑ: Με χελιδόνι που είναι υποχρεωμένο να πετάξει σε έναν φωτιασμένο ουρανό πάνω από θάλασσες, παρομοιάζει τον εαυτό της η κόρη, διαβεβαιώνει όμως, τη μάνα της, ότι τα χελιδόνια, που αναγκάζονται να πετούν σε τόσο άγριες καιρικές συνθήκες, τα χώματα από τα οποία ξεκίνησαν, στα οποία ρίζωσαν και από τα οποία αναγκάστηκαν να ξεριζωθούν, δεν τα λησμονούνε. «Καράβι είναι η ζωή μου, τη διαβεβαιώνει, που το πανί του ψάχνει για άνεμο, που θα το φέρει πίσω στο μητρικό λιμάνι, στη μητρική σου αγκαλιά»

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ όμως, είναι γεμάτο συμβολισμούς. Ποια είναι η μάνα και ποια είναι η κόρη;

ΑΣΦΑΛΩΣ, σε πρώτο πλάνο η μάνα είναι η γη της Ιωνίας και η κόρη, ο ξεριζωμένος Μικρασιατικός Ελληνισμός. Κόρη είναι και οι Καρυάτιδες, που απήχθησαν από τον Περθενώνα και είναι ακόμα αιχμάλωτες στο Λονδίνο και μάνα τους η Ελλάδα (σ.σ. Να δούμε πότε θα επιστραφούν αυτοί οι αιχμάλωτοι). Κόρη και μάνα είναι και η τυχαία κόρη και μάνα που που ο καθένας έχει στο μυαλό του.

ΑΞΙΟΣ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ, που κατόρθωσε τόσο πολυσήμαντα και σπαρακτικά, να αποδώσει τον χωρισμό της κόρης από τη μάνα, άξιο όμως, και αυτό το κορίτσι, που με την απαράμιλλη τέχνη της θεσπέσιας φωνής της, την φοβερή δύναμη της ψυχή της, έδωσε φτερά στους στίχους του, τους ανέβασε ψηλά, πολύ ψηλά, ώστε να κατακλείσουν όλο το σύμπαν και την ψυχή του κάθε Έλληνα ξεχωριστά και όχι μόνο.

ΑΣΤΕΡΟΜΑΤΑ ΚΛΑΥΔΙΑ, σε ευχαριστούμε!