Και μετά τη νόσο της τρελής αγελάδος, ήρθε η νόσος... της τρελής Ελλάδος!
Και καλά... στην πρώτη περίπτωση ξεπάστρεψαν το καημένο το ζωντανό (παρόλο που υπαίτιος ήταν αυτός που την τάιζε τα φυράματα που την τρέλαναν) και λύσανε το πρόβλημα....
Στη δεύτερη περίπτωση τι κάνουμε αν ακολουθήσουν την ίδια μέθοδο;
Χαθήκαμε!
Κύριε δικαστά μου...
μήπως να βρούμε κανέναν καλό γιατρό να προσπαθήσει... λέω εγώ τώρα... Και μήπως θα' ταν πιο δίκαιο να ξεπαστρέψουμε αυτούς που χρησιμοποίησαν τα φυράματα.... και τους εμπόρους που τους τα προμήθευσαν (παίρνοντας και τις ανάλογες προμήθειες) ε; Μήπως;
Κανάς καλός γιατρός βρε παιδιά;;;!!!
Γιάννης ΔρίτσαςΗθοποιός
1 σχόλιο:
να ξέρεις πως όταν ο γιατρός ξεκινά την θεραπεία, εκείνη πονάει, είναι επίπονη, φτάνουμε στο σημείο να μην την θέλουμε ή να αμφισβητούμε ότι είναι για το καλό μας. Σου θυμίζει κάτι :[
Δημοσίευση σχολίου