Κανείς και ποτέ δεν είχε την ψευδαίσθηση ότι οι τράπεζες είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα, ή εταιρείες που σπεύδουν για τη στήριξη του κοινωνικού συνόλου…
Ακόμη και την περίοδο που το τηλέφωνο του καθενός από μας κατακλυζόταν από προσφορές για πιστωτικές κάρτες, εορτοδάνεια, διακοποδάνεια και ό,τι άλλο μπορούσαν τότε να φανταστούν οι υπεύθυνοι των ...
τμημάτων marketing. Ακόμη και τις προειδοποιήσεις για τα περίφημα «ψιλά γράμματα», που κάποιοι μετριοπαθείς επεσήμαιναν, οι περισσότεροι τα προσπερνούσαν.
Η περίοδος αυτή έληξε.
Άδοξα ή όχι , θα φανεί στο τέλος της κρίσης , όταν θα μετρηθούν οι απώλειες…
Το κοινό εκείνης της περιόδου με την σημερινή είναι ότι οι τράπεζες παραμένουν μοχλός ανάπτυξης της οικονομίας.
Από εκεί περιμένει ο επιχειρηματίας την ρευστότητα για να την διοχετεύσει στην επιχείρηση του, ο οικογενειάρχης για να χτίσει, να αγοράσει ή να επισκευάσει το σπίτι του, ο νέος για να κάνει το δικό του ξεκίνημα,.
Μέχρι σήμερα, οι τράπεζες (οι περισσότερες, όχι όλες ) δεν δείχνουν να ανταποκρίνονται σε αυτή την ανάγκη. Κάθε άλλο, μάλιστα…
Η έγκριση δανείου εξελίσσεται σε …σύντομο ανέκδοτο στις μέρες μας! Με άλλοθι την κρίση, τα περισσότερα αιτήματα απορρίπτονται άμεσα, με αποτέλεσμα να «στεγνώνει» η αγορά και το ένα «λουκέτο» να διαδέχεται το άλλο».
Δεν πέρασε πολύς καιρός από τις νέες εγγυήσεις ύψους 30 δις ευρώ που προσέφερε η Πολιτεία στις τράπεζες. Ούτε αυτή η κίνηση, όμως στάθηκε ικανή για να αλλάξει την εικόνα.
Το βέβαιο είναι ότι εάν οι τράπεζες δεν αλλάξουν τώρα την πολιτική τους -επανεπενδύοντας ένα μικρό, έστω, μέρος των κερδών που αποκόμισαν τα τελευταία χρόνια – και δεν βοηθήσουν την πραγματική οικονομία, η πολυπόθητη ανάπτυξη θα αργήσει κι άλλο.
Αυτός που έχει χρήματα θα τα κρατήσει «κλειδωμένα», περιμένοντας.
Αυτός που δεν έχει, θα αναγκαστεί αργά ή γρήγορα να περιοριστεί.
Η κατανάλωση θα μειωθεί, τα κέρδη θα πέσουν, το κράτος δεν θα εισπράττει και η ανεργία θα ανέβει.
Γιάννης Σαραντάκος
aixmi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου