Χρειάζεται να έχει κανείς το ακαταλόγιστο για να εκλαμβάνει τη δυστυχία ενός λαού ως ευτυχία.
Προαπαιτείται θράσος, κυνισμός, περισσή αναλγησία, πώρωση, παχυδερμία, αχρωματοψία και στραβισμός, για να βλέπει κανείς την υποδούλωση, τη συμφορά και την ταπείνωση ενός λαού ως ευτυχία και την ξένη μπότα ως ευκαιρία.
Και όλα αυτά τα προσόντα, και περισσότερα ακόμη που δεν θέλω να κατονομάσω, για να μην προσκρούσω στη μετριοφροσύνη του άνδρα, τα διαθέτει ο αντιπρόεδρος της σοσιαληστρικής κυβέρνησης υπό επιτροπεία, ο άνθρωπος που ήταν "δημοκρατικά" παρών στην πολιτική σκηνή της χώρας μας τα τελευταία 30 χρόνια – τα 20 ως υπουργός κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, και τα 10 ως βολευτής της... αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος, μιλώντας χθες στην εκδήλωση για την απονομή των ετήσιων βραβείων επιχειρηματικότητας «Κούρος 2010», είπε μεταξύ άλλων: «Το μνημόνιο είναι ευκαιρία για τον τόπο, είναι ευτυχία για τον τόπο. Όχι για τις πλευρές του που οδηγούν ενδεχόμενα σε ύφεση και σε κοινωνικά προβλήματα. Αυτό είναι η δύσκολη πλευρά. Αλλά γιατί θ’ αναγκαστούμε επιτέλους να κάνουμε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που επί χρόνια τώρα αποφεύγαμε και για την έλλειψη των οποίων είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι.» (πηγή)
Κύριε Πάγκαλε, με όλο το σεβασμό προς το μεγαλοπρεπές εκτόπισμά σας, επιτρέψτε μου να βροντοφωνήσω πως ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΙ για την έλλειψη διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων! Μήπως ο λαός έπρεπε να έχει νομοθετήσει γι' αυτές και δεν το γνωρίζει ακόμη; Μήπως ο λαός φοβόταν το πολιτικό κόστος και δεν το πήρε ακόμη χαμπάρι; Μήπως ο λαός διαπλεκόταν με τις αμαρτωλές ΔΕΚΟ και εκμαύλιζε τους εκπροσώπους των συνδικαλιστικών ηγεσιών των κρατικοδίαιτων; Σε παρακαλώ! Μη με κάνεις συνένοχη στην εθνική δολοφονία!
Εξ ορισμού οι ηγεσίες ηγούνται, προηγούνται, οδηγούν, και ο λαός άγεται, φέρεται και καθοδηγείται από δαύτες, είτε στη σωτηρία είτε στην απώλεια, είτε στην εθνική αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια, είτε στην ταπείνωση. Οι ηγεσίες εκπαιδεύουν στην αρετή ή στην κακία, και ο λαός διαμορφώνεται-παραμορφώνεται αναλόγως. Οι κυβερνήσεις κυβερνούν, κρατάνε το τιμόνι της βάρκας του λαού, και όπου θέλουν το στρίβουν - ή προς απάνεμο λιμάνι, ή στα βράχια. Η Βουλή νομοθετεί, και οι κυβερνήσεις είναι οι εντεταλμένοι φύλακες για να τηρούνται οι νόμοι και να τιμωρούνται οι παραβάτες τους.
Δυστυχώς, όμως, στο λίκνο τσι δημοκρατίας, οι πολιτικές ηγεσίες εκμαυλίζουν στη διαφθορά και οι πολίτες εκμαυλίζονται – ευτυχώς όχι όλοι. Οι κυβερνήσεις και η Βουλή εκφυλίζουν τους θεσμούς, και ο λαός τους μιμείται. Κοντολογίς, οι άχρηστες και προδοτικές κυβερνήσεις της τελευταίας τριακονταετίας είναι απόλυτα υπεύθυνες για την οικονομική και ηθική χρεοκοπία της ελληνικής κοινωνίας, και για την ξένη κατοχή στην οποία μας έσυραν ως πρόβατα επί σφαγή, κάτω από καθεστώς ψυχολογικής τρομοκρατίας.
Αν είχατε στοιχειώδες φιλότιμο όλοι εσείς οι πολιτικοί που απεργαστήκατε την εξαθλίωση και τη συμφορά της ελληνικής κοινωνίας θα είχατε τώρα χαθεί από προσώπου ελληνικής γης, έχοντας μαζικά τραπεί σε άτακτη φυγή από τη στιγμή που συρθήκατε να εκχωρήσετε την εθνική μας κυριαρχία – κάτι που από το Σύνταγμα δεν είχατε δικαίωμα να κάνετε – θα είχατε παραιτηθεί από τα δικαιώματα βολευτικών μισθών και συντάξεων, και θα είχατε καλέσει εξωκοινοβουλευτικές προσωπικότητες για να υλοποιήσουν έστω τις εντολές των βλοσυρών κηδεμόνων που μας κουβαλήσατε.
Αντί αυτού, εσείς συνεχίζετε αδιάντροπα bysiness as usual, και βγάζετε και χρησμούς από πάνω! Κι ενώ έχουν περάσει σχεδόν 14 μήνες από την ημέρα που υφαρπάξατε την εξουσία με ψεύτικες υποσχέσεις, ακόμη κ***βαράτε με τις αλλαγές που οφείλετε να κάνετε, και το μόνο που αλλάξατε προς το χειρότερο είναι τις διατροφικές μας συνήθειες όχι όμως κι εκείνες των 300 βολευτών! (Δείτε εδώ.)
Θ. Πάγκαλος: «Έχουμε μεγάλες κρατικές δαπάνες και λιγότερα έσοδα.»
Σωστά το λες! Μόνο που δεν μας λες ποιοι θεσμοθέτησαν και ποιοι υπέγραψαν αυτές τις μεγάλες κρατικές δαπάνες. Ποιοι παίρνουν τις μίζες για τις προμήθειες του Δημοσίου, ποιοι νομοθέτησαν, προφανώς για εξυπηρέτηση πελατειακών σχέσεων και εκπλήρωση κομματικών υποσχέσεων, τους υπέρογκους μισθούς και τα προνόμια των υψηλόβαθμων του Δημόσιου λεβιάθαν, ποιοι υπέγραψαν για τα σκανδαλιστικά επιδόματα επί επιδομάτων των κρατικοδίαιτων, ποιοι έκαναν τα στραβά μάτια για τις πλαστές υπερωρίες, ποιοι πλήρωναν αστρονομικά ποσά για τηλέφωνα, οδοιπορικά, σουίτες, φιέστες και δε συμμαζεύεται. Κοντολογίς δεν μας είπες , κύριε Αντιπρόεδρε, ποιοί διέφθειραν, με πράξεις και παραλείψεις, από την κεφαλή μέχρι την ουρά τους σιτιζόμενους από το Δημόσιο, που συν τοις άλλοις, μόνοι αυτοί μεταξύ των κοινών θνητών, απολαμβάνουν της μακαριότητας της μονιμότητας – κάτι που εκτός που είναι άδικο, αντίκειται και στους φυσικούς κυρίαρχους νόμους! Εσείς που κυβερνήσατε δεν είστε αποκλειστικά υπεύθυνοι όλων αυτών των εγκλημάτων, και άλλων κρυφών και αόρατων δια γυμνού οφθαλμού, εις βάρος του κοινωνικού συνόλου;
Θ. Πάγκαλος: «Έχουμε λιγότερα έσοδα διότι δεν πληρώνουν φόρους όσοι πρέπει να τους πληρώνουν.»
Αλήθεια είναι και αυτό. Όμως, ποιοι είναι οι εντεταλμένοι φύλακες για να μαζεύουν τους φόρους και να τιμωρούν εκείνους που δεν πληρώνουν; Ποιοι επί τρεις δεκαετίες ανέχονται τη φοροδιαφυγή; Ποιοι έφτιαξαν νόμους για να μην εκδικάζονται ποτέ οι φορολογικές παραβάσεις μεγαλοοφειλετών; Ποιοι διάολο είναι, έπρεπε να είναι, οι φύλακες της νομιμότητας σε τούτη την ξετσίπωτη χώρα; Εσάς γιατί σας πληρώνουμε; Για να μην κάνετε τη δουλειά σας και να είστε μοιραίοι κι άβουλοι θεατές στην εθνική αυτοκτονία; Τι ρόλο παίζετε εσείς στο εθνικό γίγνεσθαι, ή μάλλον απογίγνεσθαι; Απλώς την αράξατε στο πιο προσοδοφόρο ανεύθυνο επάγγελμα όπου κανείς ποτέ δεν τιμωρείται, πρωταγωνιστώντας στο θέατρο της δήθεν Δημοκρατίας, και απολαμβάνοντας τα θέλγητρα της πόρνης που λέγεται "εξουσία", φτύνοντας το λαό κατά πρόσωπο.
Θ. Πάγκαλος: «Ασφαλώς δεν έχουμε όλοι ίση ευθύνη. Άλλη είναι η ευθύνη του μικρού φοροφυγά που δεν κόβει απόδειξη, άλλη του μεγάλου φοροφυγά.»
Τόσο ο μικρός όσο και ο μεγάλος φοροφυγάς, κύριε Πάγκαλε, από κάπου παίρνουν το πράσινο φως για να φοροδιαφεύγουν, κι έχουν κάποιο ελαφρυντικό. Βλέπουν την ασυδοσία και τη σπατάλη του Δημοσίου και "εμπνέονται" αναλόγως, τους μπαίνει ο διάολος. Σου λέει ο άλλος, θα δουλεύω εγώ για να ζει το κηφηναριό του κρατικού κορβανά στη χλιδή; Σου απαντά, όταν αυτοί με κλέβουν ασύστολα, εγώ θα καθίσω με σταυρωμένα τα χέρια; Όταν αυτοί δεν είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους απέναντί μου, γιατί να είμαι εγώ; Όταν οι φόροι μου δεν πιάνουν τόπο, δεν μεταφράζονται σε καλύτερο σύστημα Υγείας, όταν χρειάζομαι το φακελάκι για να με φροντίσουν σαν άνθρωπο, όταν η Παιδεία στηρίζεται στα δεκανίκια της παραπαιδείας, όταν οι εθνικοί οδοί είναι δρόμοι-καρμανιόλες, όταν φαγώθηκε πακτωλός κονδυλίων από την Ευρωπαϊκή Ένωση που θα μπορούσαν να έχουν κάνει την Ελλάδα Ελβετία, όταν ο κρατικός κορβανάς είναι τρύπιος, τότε γιατί εγώ να ρίξω εκεί μέσα τον οβολό μου;
Βλέπετε, κύριε Πάγκαλε, οι κυβερνήσεις της τελευταίας τριακονταετίας έχετε κάνει ό,τι μπορούσατε για να φιλοτεχνήσετε το πορτρέτο του Έλληνα φοροφυγά. Κι αυτή είναι η πικρή αλήθεια, και το ξέρετε. Μόνο που δεν το ομολογείτε... Δεν σας συμφέρει να το ομολογήσετε!
Ας αφήσουμε όμως τον Θόδωρο Πάγκαλο στο θράσος και την υποκρισία του, και ας αναρωτηθούμε σαν καταδυναστευόμενος και εμπαιζόμενος "κυρίαρχος" λαός:
Αν ήμασταν κάτοχοι μιας επιχείρησης, και οι διευθυντές στους οποίους είχαμε αναθέσει τη διαχείριση την είχαν οδηγήσει σε πτώχευση, θα αναθέταμε ξανά στους ίδιους αποτυχημένους και άχρηστους διαχειριστές να την ορθοποδήσουν ή θα τους πετάγαμε έξω κλοτσηδόν απαιτώντας και αποζημίωση; Η απάντηση είναι αυτονόητη.
Μήπως, λοιπόν, η επανάσταση του αυτονόητου, που μας τσαμπουνάει διαρκώς ο πρωθυπουργός του μνημοσύνου, σημαίνει να στείλουμε όλους όσοι υπήρξαν βολευτές, υπουργοί, και πρωθυπουργοί την τελευταία τριακονταετία – εξαιρούνται οι πεθαμένοι διότι είναι μακαρίτες – συμπούπουλους σε πολιτική αποστρατεία, διεκδικώντας αποζημιώσεις για τη χρεοκοπία στην οποία μας οδήγησαν και κατάσχοντας όποια κινητή ή ακίνητη περιουσία διαθέτουν οι ίδιοι και το συγγενολόι τους, εδώ ή εις την αλλοδαπή; Μήπως αυτή είναι η επανάσταση του αυτονόητου που υπαινίσσονται ο Γιώργος και όψιμα η Ντόρα;Παίδες Ελλήνων, κακά τα ψέματα: όσο δεν κάνουμε μια επανάσταση του αυτονόητου, όπως την εννοούμε εμείς και όχι αυτοί, θα είμαστε συναυτόχειρες στην εθνική αυτοκτονία και συναυτουργοί στην εκτέλεση της πατρίδας μας, εκτέλεση από την οποία μην περιμένετε να μας γλιτώσουν οι βλοσυροί εντολοδόχοι των δανειστών μας. Απλά παράταση παίρνουμε. Τα κακά χούγια ενός λαού δεν κόβονται με το βούρδουλα, που έτσι κι αλλιώς ούτε αυτόν βλέπω να κινείται εναντίον αδίκων παρά μόνο κατά των δικαίων.
Οι κακές συνήθειες κόβονται μόνο αυτοβούλως, με το καλό παράδειγμα από την κορυφή, με την έμπνευση από την κεφαλή, με την επανάσταση των συνειδήσεων που όμως, με το σάπιο πολιτικό σύστημα που μας κατάντησε θλιβερό ανέκδοτο της ιστορίας, δεν υπάρχει περίπτωση να έλθει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου