Μπαράζ δημοσκοπήσεων καταγράφηκε το Σαββατοκύριακο και οι περισσότεροι επικεντρώθηκαν στο άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς και το προβάδισμα της ΝΔ δεν αμφισβητείται από όποια μεριά ή οπτική και το δεις, όμως το μεγάλο πρόβλημα για τον Αλέξη Τσίπρα είναι άλλο.
Για πρώτη φορά παρατηρείται μία τόσο σημαντική δυσαρμονία μεταξύ των κυβερνητικών επιλογών και των προτιμήσεων του ψηφοφόρων του κυβερνώντος κόμματος...
Δυστυχώς για τον κ.Τσίπρα, όπως αποδεικνύεται από σχεδόν όλες τις δημοσκοπήσεις που έχουν πραγματοποιηθεί τους τελευταίους μήνες, η πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει αντίθετη με βασικές πολιτικές επιλογές του.
Ας δούμε για παράδειγμα το τι συμβαίνει σε δύο μείζονα ζητήματα. Τόσο στο Σκοπιανό όσο και στην οικονομία οι πολίτες κάθε άλλο παρά πείθονται από τους πανηγυρικούς τόνους της κυβέρνησης και την αίσθηση αισιοδοξίας που αποπνέει.
Σύμφωνα με τις τάσεις της MRB, πιο συγκεκριμένα μόνο το 12,8% των πολιτών βλέπει θετικά τη συμφωνία των Πρεσπών, ενώ μόνον το 19,4% θεωρεί επιτυχημένη τη συμφωνία του Eurogroup. Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι ότι το 45,2% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ είναι αντίθετο στους χειρισμούς του κ. Τσίπρα και της κυβέρνησης στο σκοπιανό έναντι μόνον του 38,8% που τους αποτιμούν θετικά.
Το μεγάλο ερώτημα βεβαίως για τον πρωθυπουργό είναι το κατά πόσο η εικόνα αυτή έχει παγιωθεί. Στην περίπτωση που αυτό έχει συμβεί, τότε η κατάσταση θα είναι εξαιρετικά δύσκολη για τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα πρόκειται για έναν μεγάλο εσωτερικό «διχασμό», με απρόβλεπτες συνέπειες για το κυβερνών κόμμα, οι οποίες ασφαλώς εφόσον αποτυπωθούν και στις επερχόμενες εκλογές τότε θα μιλάμε για εκλογική συντριβή.
Ο Αλέξης Τσίπρας όμως εκτός από τη διαρκώς αυξανόμενη κοινωνική δυσαρέσκεια που αγγίζει πλέον και τους ψηφοφόρους του έχει να αντιμετωπίσει έναν ακόμα απρόβλεπτο παράγοντα. Τον Πάνο Καμμένο και τους ΑΝΕΛ. Παρά το γεγονός πως πρωθυπουργός και υπουργός Άμυνας ανταλλάσσουν όρκους αιώνιας πίστης, η αποσταθεροποίηση που κυριαρχεί στον μικρότερο κυβερνητικό εταίρο «ναρκοθετεί» την πορεία του Μεγάρου Μαξίμου. Είναι σαφές πως οι ΑΝΕΛ θα κινηθούν από εδώ και στο εξής με γνώμονα την πολιτική τους επιβίωση, στοιχείο που αυτόματα οδηγεί στο συμπέρασμα πως με κάθε αφορμή , το κόμμα του Πάνου Καμμένου θα επιχειρεί να κάνει την παρουσία του διακριτή.
Προς επίρρωσιν του παραπάνω συμπεράσματος ας δούμε δύο κομβικά γεγονότα των ημερών που διανύουμε, τα οποία αναμφίβολα έχουν τη δική τους σημασία:
- Ο ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζει τις προωθούμενες αλλαγές στον εκλογικό νόμο των αυτοδιοικητικών εκλογών και στην Β περιφέρεια της Αθήνας εμβλητικές. Την ίδια ώρα ο βουλευτής των ΑΝΕΛ Κώστας Κατσίκης ξεκαθαρίζει ότι θα καταψηφίσει τόσο την κατάτμηση της Β Αθήνας όσο και την απλή αναλογική στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Για μία ακόμα φορά οι ΑΝΕΛ θολώνουν το μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ.
- Στις 11 Ιουλίου ο πρωθυπουργός θα παραστεί στην σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, όπου και θα συμφωνηθεί η αποστολή πρόσκλησης για την ένταξη της ΠΓΔΜ στην συμμαχία, στο πλαίσιο της συμφωνίας των Πρεσπών. Eίναι ένα γεγονός, το οποίο τόσο ο κ.Τσίπρας όσο και ο κ.Κοτζιάς θα θελήσουν να το εκμεταλλευθούν επικοινωνιακά, δίνοντας έμφαση στο “μεταρρυθμιστικό” προφίλ του πρωθυπουργού.
Εκεί όμως θα είναι και ο Πάνος Καμμένος, ο οποίος έχει ξεκαθαρίσει πως θεωρεί την συμφωνία που υπέγραψαν οι κύριοι Τσίπρας και Ζάεφ, κακή και θα αποσύρει την εμπιστοσύνη του προς την κυβέρνηση, όταν το κείμενο φτάσει στο ελληνικό κοινοβούλιο, προς κύρωση. Το ερώτημα λοιπόν είναι ποιόν τρόπο θα βρει ο κ.Καμμένος ώστε να επικοινωνήσει αυτή τη διαφοροποίηση του.
Εκεί όμως θα είναι και ο Πάνος Καμμένος, ο οποίος έχει ξεκαθαρίσει πως θεωρεί την συμφωνία που υπέγραψαν οι κύριοι Τσίπρας και Ζάεφ, κακή και θα αποσύρει την εμπιστοσύνη του προς την κυβέρνηση, όταν το κείμενο φτάσει στο ελληνικό κοινοβούλιο, προς κύρωση. Το ερώτημα λοιπόν είναι ποιόν τρόπο θα βρει ο κ.Καμμένος ώστε να επικοινωνήσει αυτή τη διαφοροποίηση του.
Με άλλα λόγια κάθε φορά που ο κ.Τσίπρας επιθυμεί να βγει επικοινωνιακά μπροστά και να ανακτήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων, μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας των ΑΝΕΛ ή ακόμα και ο ίδιος ο πρόεδρος του κόμματος είναι κάπου εκεί και τον ακυρώνουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Μία εικόνα που θυμίζει ισορροπία τρόμου και που δημιουργεί πολλά προβλήματα στο εσωτερικό της κυβέρνησης, αφού όλα πλέον κινούνται πάνω σε μία λεπτή γραμμή.
Άραγε πόσο μπορεί να κρατήσει μία συμβίωση, όταν τα δύο μέρη ξέρουν ότι το πολύ μέσα στους επόμενους μήνες θα εκδοθεί το χαρτί του διαζυγίου;
Άραγε πόσο μπορεί να κρατήσει μία συμβίωση, όταν τα δύο μέρη ξέρουν ότι το πολύ μέσα στους επόμενους μήνες θα εκδοθεί το χαρτί του διαζυγίου;
Μπορούν να παραμείνουν μονιασμένοι μέχρι τέλους;
Οι πιθανότητες ασφαλώς και δεν είναι με το μέρος τους και η φθορά της σκληρής καθημερινότητας αναμένεται να λειτουργήσει καταλυτικά.
Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου