Κυριακή 5 Ιουλίου 2015

Εφιάλτη ζούμε, ξυπνήστε μας!

Να, λοιπόν, που βιώνουμε το αδιανόητο.

Ακόμη και οι συναισθηματικοί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ (με τους καιροσκόπους, ας μην ασχοληθούμε...), ούτε που φαντάζονταν ότι μέσα σε 5 μήνες “πρώτη φορά αριστερά” θα συνωστίζονταν σε ατέλειωτες ουρές στα ΑΤΜ για να πάρουν -αν προλάβουν- τα 60 ευρώ που τους αναλογούν ημερησίως για να πληρώσουν νοίκι, να ταΐσουν τα παιδιά τους, ν' αγοράσουν φάρμακα, να πληρώσουν ΕΝΦΙΑ, να ξοφλήσουν δόσεις στην Εφορία, να... να.... να....

Τα γερόντια που ξημεροβραδιάζονται στις όποιες τράπεζες είναι ανοικτές ειδικά γι' αυτούς, για να εισπράξουν τα 120 ευρώ εβδομαδιαίως, για να ζήσουν, να τσοντάρουν τα άνεργα παιδιά τους, ν' αγοράσουν ένα παγωτό στα εγγόνια τους, σε καρτερική απόγνωση. Είναι από τις σκληρότερα πληγείσες κατηγορίες πληθυσμού τα πέντε τελευταία χρόνια, και με την σοφία της πείρας που κουβαλάνε, το μόνο που προσδοκούσαν όσο τραβούσαν αυτόν τον κακοτράχαλο Γολγοθά, δεν ήταν το “καλό”. Ήταν το ξόρκισμα, η αποφυγή του χειρότερου. Διαψευσμένες ελπίδες, ακόμη και οι πιο γκρίζες, οι ανθρωπίνως στοιχειωδέστερες, αυτές της ελάχιστης εναπομένουσας αξιοπρέπειας. Κανείς δεν περίμενε πως το σκληρά δοκιμασμένο, το τραχύ δέρμα τους από πολέμους, εμφύλιους,φυλακίσεις, διώξεις, φτώχεια, σκληρή δουλειά, θυσίες, θα 'πρεπε στο γέρμα της ζωής τους ν' αντέξει κι' άλλες περιπέτειες... Πως οι απωθημένες στην “ασφάλεια” του υπόγειου του νου και της ψυχής τραγικές αναμνήσεις, θα ξανάρχονταν στην ζώσα επιφάνεια της πραγματικότητας, σε... έκδοση “πρώτη φορά αριστερά”.
Και η αγωνία, ο φόβος, η ανασφάλεια τελειωμό δεν έχουν- φευ. Τα ράφια στα σουπερμάρκετ αδειάζουν (το αισχρό “πόσα μακαρόνια θα φάνε, πια...”, κάποιου παχύδερμου “ιδεολόγου”, δεν εκλαμβάνεται πλέον ως ύβρις και προσβολή, αλλά ως φιτίλι πυροδότησης ανεξέλεγκτης οργής!), ο υπερφίαλος νάρκισσος Γιάνης  (“δεν ταιριάζει στην θέση μου να στέκομαι μπροστά στα ΑΤΜ...”!) ήρεμος παραδέχεται ότι λεφτά στις τράπεζες υπάρχουν (;) μέχρι την Δευτέρα. Ο Τσίπρας, μας... διαβεβαιώνει ότι μέσα σε 48 ώρες μετά το δημοψήφισμα, θα πετύχει συμφωνία με τους δανειστές! Ότι δεν κατάφερε (αν δεν το υπονόμευσε κι' όλας...) σε 5,5 μήνες, θα... το βγάλει από το καπέλο του σε δυο μέρες. Και μετά, θα.... ξυπνήσει!
Με ωμή ειλικρίνεια, ο Τσακαλώτος ομολόγησε ότι κατέφυγαν στο δημοψήφισμα- “ψεκάστε- ψηφίστε- τελειώσατε” (κυριολεκτικά!) γιατί αλλιώς εκεί που είχαν φθάσει τα πράγματα, θα έπεφτε η κυβέρνηση, αφού η συμφωνία στην οποία είχαν σχεδόν καταλήξει με τους θεσμούς, δεν περνούσε από την κυβερνητική πλειοψηφία-τους ιδεοληπτικούς στόκους του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή! Κι' αυτό που φαίνεται πια πως καίει τον κ. Τσίπρα  και την ιδεοληπτική, εξωπραγματική κομπανία του, είναι το πως δεν θα χάσουν την εξουσία. Κι' ας ελπίσουμε πως  η εγκληματικά αντιδημοκρατική “διαβεβαίωση” του Καμμένου,ότι “οι Ένοπλες Δυνάμεις διασφαλίζουν την σταθερότητα στο εσωτερικό της χώρας...”, και μάλιστα ενώπιον του ανέκφραστου και μη αντιδρώντος πρωθυπουργού, ήταν μια παράπλευρη απώλεια των... ψεκασμών, και όχι μια σκοπίμως εκτοξευθείσα απειλητική προειδοποίηση.
Τον  απεγκλωβισμό του (αλλά, μόνος του εγκλωβίστηκε!) γυρεύει με σφόδρα εγωπαθή και επιδερμικό τρόπο ο πρωθυπουργός-και σ' αυτήν του την αναζήτηση, δεν έχει κανέναν δισταγμό να ρίξει την χώρα στον γκρεμό. Το λάθος, άκαιρο, χωρίς ουσιαστικό ερώτημα δημοψήφισμα που αποφάσισε, άσχετα με το αποτέλεσμα θα του “προσφέρει” την δυνατότητα να επιρρίψει τις ευθύνες για το χάλι που μας έφερε σε.... άλλους: στους βασανιστές δανειστές μας, ή (καλύτερα γι' αυτόν!) στον ελληνικό λαό. Και η πολύφερνη “συμφωνία” που ΘΑ (;) κλείσει “την επομένη”, πολλαπλασίως χειρότερη από εκείνη που είχε συνάψει στις 20 Φεβρουαρίου, θα του προσφέρει το άλλοθι για να μείνει γαντζωμένος στην εξουσία ,“μα, τι να κάνω; Εσείς αποφασίσατε...”, είτε το δημοψήφισμα βγάλει ΝΑΙ, είτε επικρατήσει το ΟΧΙ.
Αλήθεια, γιατί δεν προκαλούσε δημοψήφισμα ο κ. Τσίπρας τότε που είχε καταλήξει σ' εκείνη την  συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου, μια συμφωνία.... παράδεισο σε σχέση μ' αυτήν που θα “πετύχει” μέσα σε 48 ώρες από την Δευτέρα και μετά; Κι' επιτέλους, τι στον κόρακα θέλουν τελικά; Συμφωνία (με θυσίες και αίμα περισσότερο από τις συμφωνίες των προκατόχων του-έτσι όπως τα μεθόδευσαν..) ή μήπως εξ αρχής το σχέδιο ήταν μια... υβριδική τριτοκοσμική Ελλάδα στις εσχατιές της Ευρώπης, για να... συγχωρεθούν τα πεθαμένα των “αγωνιστών” πρόδρομων τους; Γιατί, αν κάποιος καλόπιστος και καλοπροαίρετος πρωθυπουργός, έκανε λάθος εκτιμήσεις και σχεδιασμούς, αντί να καταστρέψει μέχρι τέλους τον τόπο του επιμένοντας στις λάθος επιλογές του, ζητάει συγγνώμην και ζητάει βοήθεια προκειμένου να σωθεί η πατρίδα...
Αν, δηλαδή, είναι πρωθυπουργός που δεν ονειρεύεται ν' αλλάξει το κοστούμι (έστω χωρίς γραβάτα!) που φοράει με στολή εκστρατείας, ζωσμένος με φυσεκλίκια, έτοιμος για ένα πόλεμο που ούτε χρειάζεται, ούτε κανείς του ζήτησε να δώσει! Χωρίς καν να σκέφτεται πως έτσι όπως το πάει, πολύ σύντομα και η λέξη “αριστερά”, θα διώκεται με το....ιδιώνυμο!
Θάνος Οικονομόπουλος

Πηγή: iefimerida.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: