Ο υπουργός Οικονομικών διαλαλεί διαρκώς όπου βρεθεί και όπου σταθεί ότι «δεν θα πτωχεύσουμε». Η δήλωση αυτή απευθύνεται κυρίως στους ξένους επενδυτές, τους οποίους ο υπουργός προσπαθεί να πείσει για να επενδύσουν τα χρήματά τους στην Ελλάδα αγοράζοντας ελληνικά ομόλογα. Μέχρι στιγμής δεν τον πιστεύουν.
● Δεύτερον, διότι κανένας δεν πιστεύει ούτως ή άλλως τον υπουργό Οικονομικών (ούτε τον συγκεκριμένο ούτε και κανέναν άλλο) επειδή έως σήμερα όλα όσα έχει πει ότι δεν θα γίνουν έγιναν και όσα είπε ότι θα γίνουν δεν έγιναν.
● Τρίτον, διότι το αν η Ελλάδα θα πτωχεύσει ή όχι δεν εξαρτάται ούτε από τον υπουργό Οικονομικών ούτε από τον πρωθυπουργό. Εξαρτάται από τους Ευρωπαίους ηγέτες και την τρόικα...
Η χώρα είναι ουσιαστικά πτωχευμένη. Ωστόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση, προκειμένου να μην υποστεί η ίδια τεράστιο πλήγμα αξιοπιστίας από την πτώχευση ενός μέλους της, αποφάσισε να μας διασώσει. Και θα συνεχίσει να μας στηρίζει οικονομικά ανεξαρτήτως του πόσο καλά θα εφαρμόσει η κυβέρνηση το μνημόνιο.
Δηλαδή, ακόμη και αν δεν έχει αποτέλεσμα, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα συνεχίσει να μας στηρίζει για να μην καταρρεύσει η ίδια. Μόνο αν η Ε.Ε. αποφασίσει να μας εγκαταλείψει, μόνο τότε η Ελλάδα θα πτωχεύσει. Συνεπώς τη δήλωση «η Ελλάδα δεν θα πτωχεύσει» επιτρέπεται να την κάνουν μόνο ευρωπαίοι ηγέτες.
Η δήλωση όμως του υπουργού Οικονομικών παίρνει στα αφτιά των Ελλήνων που την ακούν και μια άλλη εκνευριστική διάσταση. Διότι ο υπουργός δεν εξηγεί ποιοι δεν θα πτωχεύσουν. Λέει δηλαδή γενικά «δεν θα πτωχεύσουμε» και δεν προσδιορίζει ποιους εννοεί. Για παράδειγμα, εφέτος πτώχευσαν δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις. Έμειναν άνεργοι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι. Κάθε μέρα κλείνουν όλο και περισσότερες επιχειρήσεις και μένουν νέοι άνεργοι. Προτού τελειώσει η χρονιά δεν θα έχει μείνει τίποτε όρθιο.
Οι Έλληνες λοιπόν πτωχεύουν. Κάθε μέρα και αδίκως. Και όσοι δεν πτωχεύουν, πτωχαίνουν. Τα εισοδήματα μειώνονται για όλους, η κατανάλωση πέφτει ραγδαία, επενδύσεις δεν γίνονται, δουλειές δεν υπάρχουν. Συνεπώς θα πτωχεύσουμε, κύριε Παπακωνσταντίνου. Μπορεί να μην το λέμε προς τα έξω, μπορεί η χώρα να στηρίζεται στο δεκανίκι της τρόικας, μπορεί να μην αναγκαστείτε να ανακοινώσετε ως νέος Χαρίλαος Τρικούπης το «δυστυχώς επτωχεύσαμε», αλλά εμείς οι υπόλοιποι επτωχεύσαμε.
Πάμε τώρα στην ουσία του θέματος. Η Ευρώπη θα συνεχίσει να στηρίζει την Ελλάδα και μετά το 2013 που λήγει το μνημόνιο. Θα συνεχίσει επίσης να την πιέζει να απελευθερώνει τις αγορές και τα επαγγέλματα, να περιορίζει τον δημόσιο τομέα και να μειώνει το δημόσιο έλλειμμα. Και η κυβέρνηση θα προσπαθεί να το κάνει και εμείς θα κάνουμε αναγκαστικά μεγάλες θυσίες για την επιτυχία της προσπάθειας.
Ποιος είναι λοιπόν ο ρόλος της κυβέρνησης και του υπουργού Οικονομικών σε αυτές τις συνθήκες, πέραν του να εφαρμόζει το μνημόνιο ώστε να του δίνουν τη δόση του δανείου για να τους πληρώνει τα ομόλογα που λήγουν;
Ο ρόλος του είναι να απαλύνει όσο μπορεί το βάρος για τους πολίτες και να το μοιράσει δίκαια. Είναι επίσης να δημιουργήσει προϋποθέσεις ανάπτυξης ώστε να μη βουλιάξουν τα πάντα, αλλά να βρεθεί μια διέξοδος επιβίωσης. Και αυτό περιμένουμε από τον υπουργό Οικονομικών και την κυβέρνηση να κάνουν. Και περιμένοντας πτωχεύουμε.
Από Το Βήμα της Κυριακής 19.9.2010
Του Γρηγόρη Νικολόπουλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου