Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

Με τα ΟΧΙ γράφεις Ιστορία, με τα ΝΑΙ κρατάς την εξουσία

Δυστυχώς αυτή εκτιμώ ότι θα είναι η κατάληξη του ΟΧΙ που είπε μόνος του απέναντι σε όλους ο Αντώνης Σαμαράς.  
Το απέναντι σε όλους αναφέρεται και σε βουλευτές του κόμματός του που διαφώνησαν και είτε επισήμως είτε ανεπισήμως εξέφρασαν τις αντιρρήσεις τους σε αυτό το ΟΧΙ. 
Διαχρονικά αυτό συμβαίνει σε τούτο τον τόπο. 
Δε χρειάζεται να πιάσουμε την ιστορία από παλιά, αρκεί να θυμηθούμε πρόσφατες περιπτώσεις.
Μία από αυτές είναι ο Κώστας Καραμανλής ο νεώτερος. 
 Ενώ ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις το 2004 , με τον κόσμο μαζί του και μπορούσε να...
αλλάξει πολλά πράγματα στην πορεία της χώρας, αρχικά δείλιασε.
Όταν ήρθε η ώρα να διαπραγματευτεί για τα Εθνικά μας θέματα, είπε το μεγάλο ΟΧΙ στο Βουκουρέστι. 
Τουλάχιστον εκεί στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και γράφοντας ιστορία, αντιστάθηκε στη νέα τάξη πραγμάτων. 
Η ιστορία θα του το αποδώσει αυτό κάποτε, τώρα είναι πολύ νωρίς… 
Μετά το Βουκουρέστι άρχισε η «επικοινωνιακή» του κατρακύλα, που τον οδήγησε στην πολιτική «εξαφάνιση» στις κάλπες, πριν ένα χρόνο.
Ξαφνικά τότε, μας προέκυψε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ο καταλληλότερος (αυτός για τον οποίο οι Πασόκοι έλεγαν τα χειρότερα μόλις ένα χρόνο νωρίτερα) και μέσα από φημολογία σκανδάλων και στημένων δημοσκοπήσεων, κατάφεραν να πλήξουν τον μέχρι τότε αναμφισβήτητα πολιτικά κυρίαρχο. Όχι ότι ο Καραμανλής είχε το αλάθητο. Ίσα ίσα που μπορεί να του καταλογίσεις πάρα πολλά λάθη. Αλλά αν μη τι άλλο η στροφή προς τη Ρωσία και το άνοιγμα στη νέα υπερδύναμη Κίνα έδειχναν έναν άλλο δρόμο. 

Λέγοντας ΝΑΙ σε όλους και σε όλα όμως ο Γιώργος Παπανδρέου τι έχει καταφέρει. Να έχει πείσει τους περισσότερους Έλληνες  μέσω βασικά της επικοινωνιακής καταιγίδας των ΜΜΕ, ότι για όλα φταίει ο Καραμανλής.
Ότι για το κόψιμο των μισθών , των συντάξεων , την υπογραφή του μνημονίου, για την ανεργία, για τα λουκέτα και για όλα τα οικονομικά δεινά που περνά σήμερα ο νεοέλληνας φταίει ένας και μόνο άνθρωπος. Αυτός που μέχρι πριν ένα χρόνο ήταν πρωθυπουργός.  
Του Γ. Π.
olympiada

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ αυτή η ανάλυση μπορεί να εκφράζει πικρία αλλά παραβλέπει ουσιώδη γεγονότα όπως η ξένη παρέμβαση και το ήθος του κάθε πολιτικού
Δες anemistiras.blogspot.com