Τρίτη 14 Ιουλίου 2009

Δεν τον αναγνώρισε ο ψαράς!


Έσχατο σημείο ξεπεσμού για την ελληνική δημοσιογραφία, τα ρεπορτάζ που δημοσιεύτηκαν για ναυάγιο του Γιώργου, ενώ έκανε κανό, στα πρότυπα της προ έτους πτώσης του από το ποδήλατο, ενώ προσπαθούσε να φτιάξει την αλυσίδα. Καταγγέλλουμε με τον πιο απόλυτο τρόπο την απόπειρα φαιδροποίησης του παιδιού της Αλλαγής, την ώρα μάλιστα που προετοιμάζει την ομιλία του για τη βραδιά της νίκης στις εκλογές, και ανάληψης της πρωθυπουργίας της χώρας.

Βοήθειά μας...

Η ιστορία έχει κενά, που μας βάζουν σε υποψίες.

Είναι δυνατόν να χάθηκε ο Γιώργος στο Αιγαίο, όπως είχαμε γράψει εδώ στις 3 Ιουλίου και να μην τον εντόπισε ένας δορυφόρος των Αμερικανών; Υπήκοος της αστερόεσσας είναι, ως γιος της Μαργαρίτας Τσαντ, και οι Αμερικανοί φροντίζουν πάντα τους ανθρώπους τους.

Δεύτερη απορία:

Αφού οι Αμερικανοί ολιγώρησαν, γιατί δεν κινήθηκαν οι Τούρκοι, που επίσης λατρεύουν τον Γιώργο, για όσα έχει κάνει για εκείνους, την περίοδο της θητείας του στο υπουργείο Εξωτερικών;

Όφειλαν να στείλουν το... «Πίρι Ρέις» για να τον βρει, σε ένδειξη τιμής στη μνήμη του πατέρα του Γιώργου.

Τρίτη απορία:

Αυτός ο ψαράς που λέγεται ότι εντόπισε τον Γιώργο, που ζει και δεν τον αναγνώρισε; Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι δεν ασχολείται με την πολιτική, δεν μπορεί, Λαζόπουλο θα βλέπει. Όπως και «Ελληνοφρένεια».

Συμπέρασμα από τα παραπάνω:

Ο ψαράς δεν αναγνώρισε τον Γιώργο. Γι' αυτό και τον βοήθησε. Αλλιώς, θα τον άφηνε να κολυμπήσει μέχρι τα παράλια της Τουρκίας... Και θα γινόταν ήρωας, για όλους τους Έλληνες. Για εκείνους που δεν ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ, και δεν θέλουν να δουν τον Jeffry πρωθυπουργό. Και για εκείνους που ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ, και φοβούνται ότι με τον Jeffry, δεν θα ξαναδούν την εξουσία. Αφήστε που υποψιαζόμαστε ότι ο Γιώργος το έκανε επίτηδες, για να βιώσει την αγωνία των λαθρομεταναστών να φτάσουν στην Ελλάδα. Σαν και εκείνον, τότε που μας ήρθε από την Αμερική με τον daddy του..


1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Λέγαμε να μην ασχοληθούμε ξανά με τις περιπέτειες του Γιώργου στο κανό, σεβόμενοι το γεγονός ότι ο άνθρωπος είναι... θεσμός. Ως ο πρώτος αρχηγός πολιτικού κόμματος με προοπτική εξουσίας, που θα έκανε τον Τομ Χανκς να κοκκινίζει από ντροπή, σχετικά με την ανεπάρκεια της ερμηνείας του στον ρόλο του... ημίχαζου Φόρεστ Γκαμπ. Φαίνεται όμως ότι το παιδί της Αλλαγής και οι σύμβουλοί του επιδιώκουν τη συζήτηση για τις αθλητικές επιδόσεις του επιγόνου των Παπανδρέου. Τι διέρρευσαν λοιπόν χθες; Ότι όταν ο Γιώργος ρωτήθηκε σχετικά από δημοσιογράφους, απάντησε με οργίλο ύφος: «Το Λιμενικό θα μου ζητούσε βοήθεια. Δεν θα ζητούσα εγώ βοήθεια από το Λιμενικό»... Καταλάβατε για πόσο προχωρημένη κατάσταση μιλάμε; Ο άνθρωπος λατρεύει τον κινηματογράφο. Και έχει κρίση ταυτότητας ανάμεσα στον Φόρεστ Γκαμπ και τον ναυαγοσώστη Μιτς Μπιουκάναν, στο «Baywatch». Ας επανέλθουμε όμως: Τι βοήθεια θα μπορούσε να προσφέρει ο Γιώργος στο Λιμενικό; Να συνδράμει στην περισυλλογή παράνομων μεταναστών, επειδή έχει... ιδία εμπειρία; Να τους διευκολύνει στη μετάφραση, ως γλωσσομαθής που είναι, λόγω των πολλών χωρών από τις οποίες πέρασε, ως μετανάστης πάντα, ακολουθώντας τον πατέρα του στις συναισθηματικές περιπέτειές του; Μια από τις χώρες αυτές, είναι και η Ελλάδα. Και επειδή ήταν η τελευταία, ο Γιώργος... έκατσε να ξαποστάσει. Έχοντας μάλιστα κουραστεί να μαθαίνει ξένες γλώσσες, δεν έδωσε μεγάλη σημασία στα ελληνικά. Τα υποτίμησε. Και έτσι δικαιολογούνται οι... ελεγείες που εκστομίζει, κάθε φορά που μιλάει.