Είχατε μιλήσει παλαιότερα για την αυξανόμενη ευκολία στρατολόγησης. Εκτιμάτε ότι η τάση αυτή συνεχίζεται;
Έχω επισημάνει κατ’ επανάληψη, τη μείωση των ηλικιών, δηλαδή ότι στο παιχνίδι μπαίνουν όλο και πιο νεαρά άτομα. Εκεί έξω υπάρχει ένας αρκετά μεγάλος χώρος στρατολόγησης ατόμων για εκπαίδευση και ενεργό επιχειρησιακή συμμετοχή. Η στρατολόγηση είναι ευρύτατη και αυτό αποδεικνύεται από το προφίλ των συλλήψεων, όπου πολλές φορές βλέπουμε το άτομο που εμπλέκεται σε τρομοκρατικές ενέργειες να έχει παρελθόν παραβατικής συμπεριφοράς τόσο σε ταραχές στα γήπεδα, όσο και στο οργανωμένο έγκλημα. Επίσης, στις τάξεις των οργανώσεων αυτών έχει αυξηθεί και ο αριθμός των γυναικών οι οποίες διεκδικούν την ισότητα μέσα στη βία, δηλαδή σε λάθος βάση.
Παλαιότερα είχατε επίσης πει ότι η τρομοκρατία στην Ελλάδα δεν έχει ιδεολογία. Εξακολουθείτε να επιμένετε σε αυτή την άποψη;
Η τρομοκρατία του 21ου αιώνα δεν έχει ιδεολογία, έχει πλέον μεταλλαχθεί σε κάθε επίπεδο, τόσο σε ότι αφορά τον τρόπο δράσης και έκφρασης, όσο και τις στρατολογήσεις. Δίχως τα αριστερά ιδεολογικά πρόσημα προηγούμενων δεκαετιών και με «φτωχότερο» λεξιλόγιο από όσους αυτοπροσδιορίζονται ότι ανήκουν στο χώρο. Εχουμε να κάνουμε με μια νέα σοδειά ανθρώπων που δεν έχει τις παρελθούσες λογικές και γνώσεις.
Το βλέπουμε ευρύτερα αυτό και ένα παράδειγμα αφορά τον αναρχικό χώρο. Ελάχιστα άτομα σήμερα στην Ελλάδα γνωρίζουν την αναρχική ιδεολογία, δηλαδή έχουν μπει στον κόπο να διαβάσουν τις σχολές σκέψης. Συντριπτικά όμως πολλά άτομα χρησιμοποιούν τη λέξη και αυτοταυτίζονται με την αναρχία, χωρίς να την γνωρίζουν.
Τα νέα αυτά «χτυπήματα», που όπως είπατε νωρίτερα δεν αποκλείεται να δούμε στο μέλλον, μπορεί να αποκτήσουν πιο βίαια μορφή;
Τα πάντα είναι ανοικτά, αν και κρατώ προς το παρόν μια επιφύλαξη. Το γεγονός ότι πριν από την τρομοκρατική επίθεση της Κυριακής είχαν προηγηθεί δύο προειδοποιητικά τηλεφωνήματα δείχνει την πρόθεση να μην έχουμε αθώα θύματα. Και αυτό εκ των πραγμάτων τοποθετεί τη συγκεκριμένη οργάνωση στη λεγόμενη ακροαριστερή τρομοκρατία, καθώς η ακροδεξιά και η θρησκευτική, ποτέ δεν παίρνουν πρώτα τηλέφωνο για να προειδοποιήσουν ότι στο τάδε συγκεκριμένο σημείο επίκειται χτύπημα. Το διπλό τηλεφώνημα πριν την έκρηξη στην οδό Σταδίου δείχνει ότι η «Επαναστατική Ταξική Αυτοάμυνα», όπως αποκαλείται, «θέλει» να δείξει ότι ανήκει σε συγκεκριμένο χώρο.
Σημειωτέον ότι οι οργανώσεις αυτού του τύπου αλλάζουν πολύ συχνά ονόματα. Το κείμενο της προκήρυξης θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε αν είναι πράγματι πρωτοεμφανιζόμενη ή πρόκειται για παραλλαγή υφιστάμενης, αφού μέσα από το γραπτό λόγο τα κοινά σημεία είναι εμφανή.
Σε διάστημα πάντως ενός μηνός είχαμε δύο βομβιστικά χτυπήματα. Το Δεκέμβριο στην έδρα των ΜΑΤ στο Γουδί, και τώρα επί της Σταδίου, έξω από το υπ. Εργασίας. Γιατί τώρα; Επιχειρούν να εκμεταλλευτούν κάποιο τάιμινγκ;
Το πολιτικό σκεπτικό των οργανώσεων αυτό είναι ένα κλειστό κύκλωμα, δεν συναντά πουθενά το σκεπτικό της κοινωνικής πλειοψηφίας. Μην επιχειρείτε ερμηνείες με βάση την κοινή λογική.
Μιλάμε για παράλληλα σύμπαντα. Έχουν το σκεπτικό ότι «εκδικούνται» και «τιμωρούν» το κράτος, τους θεσμούς και τα όργανα του. Μπορεί να αντιπροσωπεύουν μια πολύ μικρή μειοψηφία, ωστόσο θεωρούν ότι αντανακλούν ένα ακόμη μεγαλύτερο κοινωνικό κομμάτι. Το κοινωνικό σύνολο φυσικά και δεν δείχνει τέτοια αντανακλαστικά, ωστόσο εδώ μιλάμε για μια άλλη προσέγγιση.
Είμαι βέβαιη, και θα το δείτε, ότι η προκήρυξη που θα ακολουθήσει την βομβιστική επίθεση στο υπ. Εργασίας, θα κινείται στο ίδιο ύφος με εκείνη της αποκαλούμενης «Ένοπλης Προλεταριακής Δικαιοσύνης» μετά την τοποθέτηση βόμβας κοντά στην έδρα των ΜΑΤ, στο Γουδί.
Το ανησυχητικό πάντως είναι ότι τέτοιες οργανώσεις δεν είναι λίγες, τα τελευταία χρόνια δίνουν συνεχώς ικανοποιητικά δείγματα γραφής, τα οποία αναβαθμίζονται σταδιακά και είναι πανελλαδικά. Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι οι υπηρεσίες ενός κράτους οφείλουν να προλαμβάνουν και όχι να αφυπνίζονται αφού συμβεί το γεγονός.
Θεωρείτε ότι έχει χαλαρώσει η ενασχόληση των Αρχών με τις νέου τύπου αυτές τρομοκρατικές οργανώσεις;
Αρκετά. Θεωρώ ότι όταν υπάρχει μια γενικότερη αναταραχή παγκόσμια, τάσεις που πολλές φορές λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία και παράλληλα ρεύματα με ένταση στο λόγο και στις πράξεις, θα έπρεπε οι αρχές να είναι πιο ενεργές. Αν εργάζονταν συστηματικά προς αυτή τη κατεύθυνση οι αρμόδιες υπηρεσίες, θα προλάβαιναν καταστάσεις. Θεωρώ ότι δεν το κάνουν σε ικανοποιητικό βαθμό.
*Η Μαίρη Μπόση είναι Καθηγήτρια στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Ειδικεύεται σε θέματα διεθνούς πολιτικής βίας και διεθνούς ασφάλειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου