Μιά εμπειρία που μπορεί να προσφέρει αρκετές πληροφορίες στο οικονομικό επιτελείο

Θα ήθελα να σας διηγηθώ μιά απλή προσωπική εμπειρία που μου συνέβη την Τετάρτη 5 Ιουλίου στην Θεσσαλονίκη και νομίζω ότι πρέπει να σχολιαστεί. Συνδράμοντας έναν φίλο μου Βούλγαρο επιχειρηματία με διεθνείς επιτυχείς δραστηριότητες, για να ανοίξει μιά ελληνική ΕΠΕ εταιρεία, κατέβηκα στην Θεσσαλονίκη για να επισκεφθώ μαζί του έναν δικηγόρο. 

Εδώ και περίπου 16 χρόνια δεν έχω δραστηριότητες και προσωπικές εμπειρίες με το σύστημα της πατρίδας μας, καθόσον ζώ και δραστηριοποιούμαι εκτός της Ελλάδας. 

Ο δικηγόρος με χαρά μας παρουσίασε το λεγόμενο fast track σύστημα εταιρειών με το οποίο, για να ανοίξει κάποιος ξένος εταιρεία, θα πρέπει να έχει:

(α) ταυτότητα, 

(β) διάφορα εκκαθαριστικά ότι πληρώνει τον φόρο στον τόπο του ή να ανοίξει νέο ΑΦΜ ατομικό στην Ελλάδα 

(γ) να ορίσει υποχρεωτικά αντίκλητο δικηγόρο για να κάνει την εργασία αυτή 

(δ) να μισθώσει υποχρεωτικά γραφείο και να πάει σε μία ΔΟΥ να το λάβουν υπόψιν τους και να κάνουν θεώρηση (ε) να προσλάβει λογιστή υποχρεωτικά και να καταθέσει μιά σειρά από δικαιολογητικά που σχετίζονται με κωδικούς δραστηριότητας 

(ε) να καταθέσει κεφάλαιο 4500 ευρώ και (στ) υποχρεωτικά και με ποινικές ευθύνες να αυτασφαλιστεί στον ΟΑΕΕ άσχετα αν είναι ασφαλισμένος στην χώρα καταγωγής 

(ζ) υποχρεωτικά να εγγραφεί σε επιμελητήριο 

(η) και υποχρεωτικά να δώσει πληρεξούσιο σε συμβολαιογράφο για να γίνει γρήγορα...το fast track. 

Και όλα αυτά με ένα κόστος πάνω-κάτω 4000 ευρώ συν λογιστές, υποχρεωτική ενοικίαση γραφείου και υποχρεωτική αυτασφάλιση.

Φυσικά ο δικηγόρος θα πρέπει να περάσει από ΔΟΥ, από δημοσίευση, νομαρχίες, ΟΑΕΕ, επιμελητήριο, να κανονίσει τα μισθωτήρια και άλλα πράγματα και να κάνει δύο με τρείς εβδομάδες για να ξεκινήσει. Φυσικά ο λογιστής πρέπει να πάει να θεωρήσει τιμολόγια και να έχει και πάρε-δώσε με την εφορία. Κάτι ακόμα που έκανε εντύπωση από την συζήτηση με τους δικηγόρους είναι ότι στην περίπτωση που βάλεις μετοχικό κεφάλαιο μιάς ΕΠΕ ή μιάς ΑΕ, περίπου το 7,5% πάει για διάφορα κόστη υπέρ κράτους, ταμείων, τρίτων κλπ. Δηλαδή αυτός που κάνει επένδυση 1.000.000€ ας πούμε ξεκινά με κεφάλαιο 925.000€ καθόσον το υπόλοιπο έχει διαμοιραστεί πριν ξεκινήσει κάν δραστηριότητα.

Εγώ δεν είχα εμπειρία αλλά αποφάσισα να μην κάνω κριτική στη χώρα καταγωγής μου. 

Ομως για τον Βούλγαρο φίλο μου η εμπειρία ήταν πρωτόγνωρη, επειδή ήταν σχεδόν αδύνατον να κατανοήσει τους λόγους για τους οποίους πρέπει να γίνουν τόσες ενέργειες, με τόσους ανθρώπους, με τότες υπηρεσίες και να πάρουν τόσες πολλές ημέρες και κόστη για να ολοκληρωθούν όταν το μέσο κόστος μιάς εταιρείας ανά την Ευρώπη δεν είναι πάνω από 1000€ και οι ενέργειες είναι περιορισμένες. 

Επίσης αυτό που του έκανε τεράστια εντύπωση ήταν η συμβολαιογράφος που είχε ένα τεράστιο τεφτέρι όπου έγραφε τις πράξεις, υποχρεωτικά από το νόμο κίτρινο χαρτί και πολλά χαρτόσημα κολλημένα πάνω σε αυτό. Δίκαια θυμήθηκε τις εποχές του Κομμουνισμού και τους κρατικούς συμβολαιογράφους στη Σόφια που χρησιμοποιούσαν χαρτόσημα και τεφτέρια.

Από την δική μου εμπειρία, θα σας πώ λοιπόν πως λειτουργούν τα πράγματα εδώ στην Βουλγαρία και ελπίζω κάποιοι με καλή διάθεση να αποφασίσουν να το αντιγράψουν και να το χρησιμοποιήσουν ταυτόσημα για το καλό της Ελλάδας.

Οταν εμφανίζεται ένας πολίτης της ΕΕ και θέλει να κάνει μιά Μονοπρόσωπη ΕΠΕ, μπορεί με τη βοήθεια δικηγόρου ή και ενός απλού λογιστή ή ενός φίλου του, να κάνει το απλοποιημένο καταστατικό που καλύπτει όλες τις δραστηριότητες που προβλέπει ο νόμος και έτσι δεν απαιτεί ειδικούς κωδικούς. Κωδικοί δίνονται μόνο σε περίπτωση εμπορίας ειδών με ειδικό δασμό ή υπηρεσιών που απαιτούν ειδική άδεια. 

Ο σκοπός αναγράφεται αλλά κάθε υπηρεσία ή εμπόριο είναι εφικτό μέσω κάθε εταιρείας, χωρίς επιπλέον δηλώσεις. 

Με την υπογραφή του καταστατικού σε ένα αντίγραφο, την καταβολή του κεφαλαίου που μπορεί να είναι 1 ευρώ μόνον με άνοιγμα ενός ειδικού λογαριασμού σε τράπεζα και την πιστοποίηση της υπογραφής σε συμβολαιογράφο, διαδικασία που παίρνει 2 λεπτά και κοστίζει 3 ευρώ, ολοκληρώνονται τα προκαταρκτικά. 

Τα έγγραφα μπαίνουν σκαναρισμένα στο ηλεκτρονικό register και η εταιρεία έχει γίνει πραγματικότητα με μοναδικό αριθμό που λειτουργεί ως ΑΦΜ και αριθμός κοινωνικής ασφάλισης μέσα σε 6-24 ώρες. 

Αμέσως μετά, ο μέτοχος διαχειριστής μπορεί να τυπώσει το πρώτο του τιμολόγιο στον υπολογιστή του και να λειτουργήσει. 

Ο νόμος δεν υποχρεώνει υποχρεωτική αυτασφάλιση, δεκάδες δικαιολογητικά, να έχεις μισθωτήρια, δικηγόρους, λογιστές υποχρεωτικά τοποθετημένους ούτε να κάνεις ενέργειες πληρεξουσίων και λήψη ατομικού ΑΦΜ από συμβολαιογράφο. Επίσης είναι προαιρετική η εγγραφή σε ένα επιμελητήριο καθόσον μπορείς να είναι ενάντιος με την ιδέα. 

Το όλο κόστος μπορεί να κυμανθεί από €300-600 με όλα τα κόστη καλυμένα. 

Το μετοχικό σου κεφάλαιο είναι διαθέσιμο 100% και η όποια αλλαγή στην εταιρεία δεν απαιτει ΔΟΥ, Νομαρχίες και ΦΕΚ αλλά απλά με το username και password την εισαγωγή στοιχείων στο ηλεκτρονικό registry. Mε τον ίδιο τρόπο αν θέλεις ένα πιστοποιητό λειτουργίας μιάς εταιρείας μπαίνεις στο registry και το τυπώνεις χωρίς κόστος στον εκτυπωτή σου. Ολα αυτά γίνονται με βάση την επίπεδη φορολογία 10% σε φυσικά και σε νομικά πρόσωπα, που ισχύει για τα τελευταία 8 χρόνια.

Ακόμα κάτι παραπάνω, οι συμβολαιογράφοι στη Βουλγαρία είναι ηλεκτρονικοποιημένοι. Κάθε πράξη μπαίνει στο register κατευθείαν όπως και τα απλά πληρεξούσια. Οταν αγοράζεις γαίες υπογραφεις σε απλό χαρτί 2-3 σελίδων, πληρώνεις προκαταρκτικά τα κόστη σου ηλεκτρονικά και έχεις ηλεκτρονικό αντίγραφο κτηματολογίου που βγαίνει σε δευτερόλεπτα. Σε δευτερόλεπτα επίσης ένας συμβολαιογράφος μπορεί να κάνει έλεγχο περιουσιολογίου φυσικών προσώπων όπως και έλεγχο καταδικών ή εκκρεμών υποθέσεων στο δικαστήριο για εταιρείες και φυσικά πρόσωπα. Δεν υπάρχουν φυσικά χαρτόσημα, από τότε που καταργήθηκαν οι ... κρατικοί συμβολαιογράφοι.

Βλέποντας λοιπόν το fast track των τριών εβδομάδων, των πολλαπλών υποχρεώσεων, της γραφειοκρατίας και του συμβολαιογράφου με το κίτρινο χαρτί, το μεγάλο τεφτέρι και τα χαρτόσημα, δίκαια ο φίλος μου που δεν πίστευε ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε αυτό το σημείο ακόμα, ιδιαίτερα μετά τον βαρύγδουπο «fast track» τίτλο, έκανε κάμποσες φωτογραφίες για ανάμνηση και για να έχει δείγματα ιστορικής πραγματικότητας αφού του θύμιζαν τη χώρα του της εποχής του κομμουνισμού και των πρώτων ετών μετά την πτώση του. Ολα αυτά θα πρέπει κάποιοι πολιτικοί υπεύθυνοι να τα λάβουν υπόψιν τους για να κατανοήσουν το γιατί οι ελληνικές εταιρείες φεύγουν εκτός Ελλάδος – εκτός από την φορολογία – και να πιάσουν να αντιγράφουν συστήματα που λειτουργούν με απλότητα και χωρίς χάσιμο ανθρωποωρών και δημιουργία τεράστιου οικονομικού κόστους σε απλές λειτουργικές κινήσεις.

Χρήστος Ν. Μουρούτης

Σοφια, Βουλγαρία

christos@mouroutis.com