Για τους πιο πραγματιστές, ο Γιώργος είναι ο καλύτερος από τους Παπανδρέου που κυβέρνησαν την Ελλάδα.
Οι ρομαντικοί και περισσότερο συναισθηματικοί, θα θεωρούν φυσικά τη συγκεκριμένη εκτίμηση ως “ύβρη” και μάλιστα προχωρημένης μορφής.
Να το δούμε όμως λιγάκι πιο ψύχραιμα το πράγμα; Ο Γεώργιος Παπανδρέου έπεσε θύμα σκευωριών και προδοσίας ακόμη και από στενούς του συνεργάτες, επί ημερών του η Ένωση Κέντρου κατάφερε να βάλει στο περιθώριο την ΕΡΕ, ο ίδιος όμως, λόγω της εμβληματικής φυσιογνωμίας του, ήταν εκείνος που έπειθε τις μάζες πως μπορούσαν να τον εμπιστευτούν.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν η πιο συγκρουσιακή πολιτική προσωπικότητα της Μεταπολίτευσης.
Έφτιαξε το ΠΑΣΟΚ, όχι από το μηδέν, αλλά πάνω στο πολιτικό “κουφάρι” της Ένωσης Κέντρου, και χάρη στο οξύ πνεύμα του, κατάφερε να “κλέψει” τις ψήφους των Αριστερών...
Επί ημερών του, το ΠΑΣΟΚ κόντεψε να φτάσει στη διάλυση, χάρη στον ίδιο όμως αναγεννήθηκε από τις στάχτες του. Ήταν ο ορισμός του χαρισματικού.
Ο Γιώργος Παπανδρέου απ’ την άλλη, μας συστήθηκε ως «Γιωργάκης».
Και παρέμεινε έτσι, μέχρι και περίπου πριν από δυο χρόνια. Πέρασε δια πυρός και σιδήρου μέσα στο ΠΑΣΟΚ.
Κόντεψαν να του πάρουν το κόμμα, μετά την ήττα του 2007. Τον λοιδωρούσαν και τον υποτιμούσαν.
Στο τέλος, δεν ήξεραν τι να πουν για τα δικαιολογήσουν το φαινόμενο Γιώργος.
Εκείνο λοιπόν που οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στον σημερινό Πρωθυπουργό, είναι ότι κατάφερε να ξαναδώσει στο ΠΑΣΟΚ την εξουσία, εκεί που κανείς δεν πίστευε ότι θα τα κατάφερνε.
Επειδή, μεταξύ άλλων, ήταν μεθοδικός, σε αντίθεση με τα ηγετικά χαρακτηριστικά του παππού και του πατέρα του.
Ο Γιώργος ήταν περισσότερο γήινος, και εκ των πραγμάτων περισσότερο χρήσιμος για το ΠΑΣΟΚ και την Ελλάδα, στη συγκεκριμένη συγκυρία.
Σήμερα συμπληρώνεται ένας χρόνος από τον εκλογικό θρίαμβο του ΠΑΣΟΚ στις 4 Οκτωβρίου 2009.
Μια νίκη του Γιώργου, και όχι τόσο του ΠΑΣΟΚ.
Ο Γιώργος που αποδείχτηκε πάνω από το ΠΑΣΟΚ. Και που μέχρι και σήμερα, κρατάει το ΠΑΣΟΚ λόγω των προσωπικών εφεδρειών συμπάθειας που έχει, σε κρίσιμα τμήματα της κοινωνίας.
Μέσα σε αυτόν τον χρόνο, ο Γιώργος Παπανδρέου κλήθηκε να πάρει μια μεγάλη και ιστορική απόφαση.
Γνώριζε ότι θα τον κατηγορήσουν ακόμη και για εθνική υποχώρηση, όταν υπέγραψε το μνημόνιο οικονομικής βοήθειας της Ελλάδας με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η τρόικα, χωρίς να το ξέρει, ούτε η ίδια αλλά ούτε και ο Γιώργος, ήταν οι “βάρβαροι” στους οποίους αναφερόταν ο Καβάφης στο ομώνυμο ποίημά του.
Μόνο που η τρόικα… ήρθε, και τώρα κάποιοι τρέχουν να κρυφτούν. Γιατί, οι “ξένοι”, όπως υποτιμητικά τους αποκαλούν οι περισσότεροι, λένε το αυτονόητο, και επιχειρούν να βάλουν την Ελλάδα σε τάξη.
Μεταξύ μας, δύσκολα θα τα καταφέρουν. Και μόνο όμως ότι είναι εδώ και το παλεύουν, έχει ιδιαίτερη σημασία και αξία.
Και το οφείλουμε στον Γιώργο Παπανδρέου.
Ίσως λοιπόν γι’ αυτό και μόνο, αξίζει να βοηθήσουν και τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα, ώστε ο Γιώργος Παπανδρέου να προωθηθεί στη θέση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, αντικαθιστώντας τον Μπαν Κι Μουν, σενάριο που έχει αρχίσει να συζητείται πέρα από την απλή φήμη.
Από μια τέτοια θέση, θα μπορέσει να βοηθήσει ακόμη καλύτερα την Ελλάδα. Και βέβαια, θα αποτελέσει και τη σημαντικότερη ηθική επιβράβευση για τη συνεισφορά του στη μεγαλύτερη ζαριά που έριξε η χώρα για το μέλλον της.
Ένα καλό ερώτημα βέβαια είναι, σε μια τέτοια περίπτωση, τι θα συμβεί στο ΠΑΣΟΚ.
Θα το πάρει ο Γιάννης Ραγκούσης, όπως τον κατηγορούν ότι προτιμούν οι ισχυροί αυτού του τόπου;
Θα είναι διάδοχος ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, που οι αντίπαλοί του τον κατηγορούν ως εκλεκτό των “ξένων κέντρων”;
Θα το αποτολμήσει και πάλι ο Ευάγγελος Βενιζέλος, γνωρίζοντας αυτό που καταλαβαίνουμε όλοι, ότι παραμένει ο σημαντικότερος Έλληνας πολιτικός;
Ή στην πορεία θα μας προκύψει κάποια έκπληξη, όπως δεν έχει συμβεί ποτέ στο ΠΑΣΟΚ, από την ημέρα που το ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, στις 3 του Σεπτέμβρη 1974;
Ό, τι κι αν συμβεί, το βέβαιο είναι ότι ο ιστορικός του μέλλοντος θα αποδώσει στον Γιώργο Παπανδρέου πολλά περισσότερα εύσημα, από όσα προδίκαζαν εχθροί και φίλοι, στο ξεκίνημα αυτής της πολιτικής διαδρομής.
NΙΚΟΛΑΟΣ-ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ
Ο Νικόλαος-Κυριάκος Ζωντανός είναι πολιτικός αναλυτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου