Τρίτη 6 Ιουλίου 2021

Στάθης Δρογώσης: Όταν νομίζεις ότι κέρδισες την εύνοια του όχλου, αυτός σε καταπίνει

«Έχω υπάρξει και μαραζώσει σε χώρους ομοφωνίας. Πρέπει πάντα να έχουμε και αιρετικές φωνές. Αλλιώς νομίζοντας ότι κερδίζουμε την εύνοια του όχλου ο ίδιος μας καταπίνει και μας φτύνει άχρηστους και διαλυμένους»
λέει ο Στάθης Δρογώσης
Ο καλλιτέχνης που δεν φοβάται να πει την άποψή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αν και συχνά δέχεται επιθέσεις.
Ο Στάθης Δρογώσης πιστεύει πως το κράτος πρέπει να κλείσει τους δημιουργούς σε ένα δωμάτιο και να μην τους επιτρέψει... να βγουν αν δεν συμφωνήσουν στο θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων. 
Πιστεύει επίσης πως οι καλλιτέχνες δεν πρέπει να ανήκουν σε κόμματα. 
Ο ίδιος στήριξε κάποτε τον Σύριζα «αλλά δεν μπορώ να πω ότι τήρησε το πρόγραμμά του. Έτσι είναι η πολιτική θα πουν κάποιοι κυνικοί αλλά εγώ πληγώθηκα» λέει στο Liberal.gr.
Η ψυχή του, είναι η μουσική του και η καριέρα του σε αυτήν. «Ο ίδιος την κατέστρεψα» αναφέρει «και ασχολήθηκα με την πολιτική. Καλά να πάθω. Μετά από χρόνια ξαναβγήκα για συναυλίες. Και σώθηκα. Η μουσική είναι η ζωή μου. Δεν θέλω να την προδώσω ξανά.»
Η συζήτηση μαζί του έγινε με αφορμή ένα καινούργιο τραγούδι του, το “Carrousel” που στριφογυρνάει μαζί με την αγάπη που όλο έρχεται και πάει αλλά που ορίζει τη ζωή μας. Οι στίχοι είναι της νέας στιχουργού Μαρίτας Αλημίση. Μαζί με την κόρη του Ανδριάνα τραγουδάνε για την παιδική μας ηλικία, για τα λούνα παρκ, για τα μπαλόνια που μας έφυγαν από τα χέρια και ανέβηκαν στα αστέρια για τα μήλα σε ξυλάκι, για τις καραμέλες τσάρλεστον και μας καλούν όλους να επιστέψουμε εκεί στα παιδικά καρουζέλ που στριφογυρίζουν όπως η ζωή μας.


Συνέντευξη στην Αγγελική Κώττη


- Από το τραγούδι σε στίχους του Μίκη Θεοδωράκη, σε ένα τραγούδι με σχεδόν παιδική δροσιά. Ποιες διαδρομές κάνατε όλο αυτό τον καιρό προετοιμάζοντας τον καινούργιο σας δίσκο;

Δε θυμάμαι σχεδόν τίποτα από τους προηγούμενους δίσκους μου. Θυμάμαι όμως τον Μίκη στο σπίτι του να μου προσφέρει στίχους του! Και να είμαι 25 χρονών και να μην καταλαβαίνω πόσο τυχερός είμαι. Απίστευτη σουρεαλιστική εμπειρία.
Το καινούριο μου τραγούδι το Καρουζέλ είναι σε στίχους της Μαρίτας Αλημίση. Έκανα πολλές διαδρομές. Πήγα και ήρθα πολλές φορές. Και τα παράτησα στο δρόμο 2-3 φορές. Ευτυχώς στα 44 μου νιώθω ότι ξαναπατάω στα πόδια μου.

- Καρουζέλ. Παρότι γράψατε αμέσως τη μελωδία, το αφήσατε 2 χρόνια. Πώς ήρθε ξανά στην επιφάνεια;

Μέσα στην πανδημία και στην καραντίνα άνοιξα τα συρτάρια μου. Ανακάλυψα έκπληκτος 30 καινούρια τραγούδια. Και αποφάσισα να κάνω έναν δίσκο. Η κόρη μου άκουσε το Kαρουζέλ και μου είπε ότι της άρεσε πολύ! Οπότε δεν μπορούσα να αντισταθώ. Η Ανδριάνα ακούει πρώτη από όλους το υλικό μου. Και της αρέσει να μου δίνει οδηγίες. 9 ετών…χαχα.

- Οι ηθοποιοί του Χόλιγουντ έλεγαν παλιά ότι δεν πρέπει να παίζει κανείς με παιδιά, κλέβουν όλη την παράσταση. Η κόρη σας έκλεψε την παράσταση στο Καρουζέλ; Πώς αποφασίσατε τη συμμετοχή της;

Τραγουδάμε μαζί από όταν ήταν μωράκι. Έχει μεγαλώσει μέσα στη μουσική και στο θέατρο λόγω και της μητέρας της. Το Καρουζέλ το λάτρεψε αμέσως. Δεν υπήρχε περίπτωση να το πω με άλλη συνάδελφο.

- Έχετε πει ότι ετοιμάζετε έναν σκληρό και ρομαντικό δίσκο. Έπαιξε ρόλο ο εγκλεισμός στην πανδημία; Τι άλλο σας έδωσε αυτό τον καιρό έμπνευση αλλά και τι σας αποθάρρυνε; Τι σας άφησε «Μια σκληρή γεύση στα χείλια. Και ένα σφίξιμο στη φωνή»; Θα παρουσιάσετε την καινούργια σας δουλειά σε συναυλίες μέσα στο καλοκαίρι; Θα έχουμε τον δίσκο σύντομα ή θα μείνει για το φθινόπωρο;

Το φθινόπωρο θα βγει ο καινούριος μου δίσκος από την MINOS EMI / UNIVERSAL. Όλα με εμπνέουν και όλα με αποθαρρύνουν. Ζω μια παράξενη ζωή. Τα πρωινά κυριεύω τον κόσμο και κάποια βράδια υποχωρώ άτακτα και κρύβομαι στο δωμάτιο με το πιάνο.
Πέρασαν πολλά χρόνια από την προηγούμενη δουλειά μου. Πόνεσα κρύφτηκα αποκόπηκα από τους φίλους μου. Είχα θέματα δικά μου. Μέσα μου. Αλλά τα ξεπέρασα. Μιλάω για αυτά στον δίσκο. Είναι πάρα πολύ προσωπικός δίσκος. Δημόσια ψυχανάλυση.

- Μέσα στην πανδημία βρήκατε το ραδιόφωνο. Πώς δώσατε όνομα στην εκπομπή σας Αντέλμα, στο Δεύτερο πρόγραμμα και πώς νομίζετε ότι φτάνει η φωνή σας στους ακροατές τον καιρό του διαδικτύου;

Έκανα την Αντέλμα διαδικτυακά 11 χρόνια. Όταν μου έγινε η πρόταση από την Μαρία Κοζάκου και τον Φώτη Απέργη πραγματικά χάρηκα! Έφτιαξαν το artist zone στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103.7 και κάλεσαν και άλλους δημιουργούς.
Το όνομα της εκπομπής είναι από την Αντέλμα του Ίταλο Καλβίνο. Μια από τις αόρατες πόλεις του! Απίστευτο βιβλίο. Να το διαβάσετε, πραγματικά είναι στα όρια της ποίησης και της λογοτεχνίας. Και ναι. Φτιάχτηκε μια τρομερή παρέα στο Δεύτερο. Οι ακροατές είναι απαιτητικοί αλλά και γεμάτοι αγάπη. Δεν είναι τυχαίο ράδιο το Δεύτερο.

- Το ελληνικό τραγούδι πεθαίνει. Και χορτάσαμε από λόγια λέτε. Ταυτοχρόνως, διαμαρτύρεστε που οι γάμοι, τα μπαρ, οι πλαζ, δεν έχουν μουσική. Συνήθως όμως σε όλους αυτούς τους χώρους κυριαρχεί το σκυλάδικο. Αυτό, σας προβληματίζει;

Δεν μου αρέσει ο όρος «σκυλάδικο». Λόγω της ενασχόλησής μου με τα συνδικαλιστικά ήρθα σε επαφή με δημιουργούς από όλα τα είδη. Είναι εξαιρετικοί καλλιτέχνες οι περισσότεροι.
Το ελληνικό τραγούδι πιέστηκε πολύ και πριν την πανδημία. Υπάρχουν νέοι δημιουργοί και ερμηνευτές. Απλά δεν στηρίζονται από κανένα. Θα μπορούσε η πολιτεία όπως στηρίζει το θέατρο να στηρίξει και το τραγούδι. Το κάνουν οι Γάλλοι. Χαζοί είναι; Δε νομίζω.


- Τι από όσα θα μπορούσε να κάνει το κράτος θα βοηθούσε αλήθεια το ελληνικό τραγούδι; Πέρα από συντεχνιακά αιτήματα, τι λείπει πάρα πολύ;

Α) Να δώσει κίνητρα για να γίνει ένας μοναδικός οργανισμός πνευματικών δικαιωμάτων στη χώρα. Να ενωθεί η Εδεμ με την Αυτοδιαχείριση. Το προσπαθούμε καιρό αλλά κάποιες δυνάμεις από το εσωτερικό και το εξωτερικό το σαμποτάρουν. Ας μας κλείσει το υπουργείο σε ένα δωμάτιο και να μη βγούμε αν δεν υπάρξει λύση.
Β) Να δώσει κίνητρα στα ραδιόφωνα να παίζουν πιο πολλή ελληνική μουσική. Το κάνουν αυτό και οι Γάλλοι και οι Καναδοί.
Γ) Να δοθούν κίνητρα για τους νέους συνθέτες και στιχουργούς. Ραδιοφωνικές ζώνες με καινούρια τραγούδια.
Δ) Να ανοίξει ένας διάλογος με όλη την «πιάτσα» του τραγουδιού. Υπάρχουν αιτήματα από τα σωματεία όλων των επαγγελμάτων που σχετίζονται με το τραγούδι.
Και πολλά άλλα.

- Υπήρξαν περίοδοι που κάνατε πολιτικές αναρτήσεις. Και έπειτα σταματήσατε. Απογοητευμένος; Γιατί; Απογοητευμένος από τον ΣΥΡΙΖΑ ή από την πολιτική κατάσταση γενικά; Παραμένετε Αριστερός εν πλήρη αθωότητι;

Αριστερή ήταν η οικογένειά μου. Και εγώ μετά τα άγρια νιάτα μου αριστερός δήλωνα. Δεν πιστεύω στο αόρατο χέρι της αγοράς. Πιστεύω στα υγιή σωματεία βάσης. Ενώνω τη φωνή μου για τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Και δεν είμαι αθώος.
Στήριξα κάποτε τον Σύριζα αλλά δεν μπορώ να πω ότι τήρησε το πρόγραμμά του. Έτσι είναι η πολιτική θα πουν κάποιοι κυνικοί αλλά εγώ πληγώθηκα. Από ανθρώπους που πίστευα ότι εννοούσαν αυτά που έλεγαν. Και που δεν παραιτήθηκαν ούτε έφυγαν και εφάρμοσαν αυτά που αντιμάχονταν μια ζωή.
Αλλά πρώτα από όλους φταίω εγώ. Δεν έχει δουλειά ένας καλλιτέχνης σε ένα κόμμα. Δεν με πίεσε κανείς να μπω. Εγώ φταίω. Η συνεργασία μου με το ΚΚΕ στις δημοτικές στην Αθήνα είναι μια τελείως διαφορετική κατάσταση. Εκτιμώ τον Νίκο Σοφιανό που μου έκανε την πρόταση και στήριξα την παράταξη και ας διαφωνώ σε αρκετά με το ΚΚΕ.
Πάντως ποτέ δε μου έγινε λογοκρισία. Όσα και αν λέγονται τα μέλη του ΚΚΕ είναι συνειδητοποιημένα διαβασμένα και δεν κάνουν ποτέ προσωπικές επιθέσεις. Δεν είμαι μέλος φυσικά. Δεν μπορώ ως καλλιτέχνης να το ξανακάνω. Όμως δεν μπορώ να μην πω ότι με σεβάστηκαν απόλυτα.


- Έπαιξε ρόλο και το κοινό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Ακούσατε και τι δεν ακούσατε… Κάποια στιγμή βαρεθήκατε και είπατε ως εδώ ή ακόμα είστε μαχητικός μέσα σας;

Εθίστηκα στη χρήση των μέσων δικτύωσης. Και έγραψα αρκετές φορές ανοησίες. Ήταν δύσκολα τα μνημόνια. Ήμουν 33 και πάνω στην άνοδο της καριέρας μου. Ο ίδιος την κατέστρεψα και ασχολήθηκα με την πολιτική. Καλά να πάθω. Μετά από χρόνια ξαναβγήκα για συναυλίες. Και σώθηκα. Η μουσική είναι η ζωή μου. Δεν θέλω να την προδώσω ξανά.

- Τελικά αξίζει να λέει κανείς τη γνώμη του όταν τα ώτα μη ακουόντων είναι πολλά; Τι κερδίζουμε ως κοινωνία από τέτοιες φωνές;

Επειδή το καλοκαίρι παίζω με τον Νίκο Πορτοκάλογλου τον οποίο σέβομαι και θαυμάζω απεριόριστα θα πω ότι ΝΑΙ αξίζει. Ο Νίκος είναι το φωτεινό παράδειγμα για αυτό. Ποτέ δεν έγλειψε το κοινό του. Πάντα μιλούσε με ειλικρίνεια. Και είναι από τους πιο σπουδαίους καλλιτέχνες της χώρας μας.
Έχω υπάρξει και μαραζώσει σε χώρους ομοφωνίας. Πρέπει πάντα να έχουμε και αιρετικές φωνές. Αλλιώς νομίζοντας ότι κερδίζουμε την εύνοια του όχλου ο ίδιος μας καταπίνει και μας φτύνει άχρηστους και διαλυμένους.

1 σχόλιο:

aik είπε...

Ενταξει αταλαντο παπαρι,ειπες τη γνωμη σου με στυλακι του δικου σου πολιτισμου,εκει με τα αλλα καφρονια Βουλαρινους,Πρωτοσαλτηδες και αλλους φτυσμενους,α!ξεχασα και το καννις των σκυλαδικων τον Κιαμο,γιατι κλαψομουνιζεις που σου μιλαμε στην ιδια συχνοτητα;Γιατι εγω ψεκας και συ οχι μαλακωμπουκωμενος;Ποιος σου ειπε οτι οταν εσυ κατουριοσουν απανω σου δεν υπηρχαν μουσικοι;Και μονο που χησιμοποιεις το παιδι σου,απεχουμε παρασαγγες.Εβαλες και τη Κωττη στη μεση να μιλησετε για αριστερα,σκατοψυχοι.