Ζούμε μία ακόμη χρηματιστηριακή θύελλα, αλλά αυτήν τη φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά. Κάθε φορά όλα είναι διαφορετικά και χειρότερα από τις προηγούμενες.
Όταν χρησιμοποιείς μπαζούκας για να σκοτώσεις ένα κουνούπι, το λιοντάρι το αντιμετωπίζεις πλέον με πυρηνική βόμβα.
Το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό, αλλά σε συνδυασμό με το προσφυγικό είναι...
ένας συνδυασμός ιδιαίτερα επικίνδυνος για τα δικά μας συμφέροντα.
Θα ακούσετε πολλές εκδοχές για την αναταραχή που επικρατεί στις διεθνείς αγορές. Το πιο ακραίο που έχουμε ακούσει είναι ότι η πτώση των τιμών του πετρελαίου είναι μέρος ενός σκοτεινού σχεδίου για να πληγεί ο αγαπητός σε ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού Βλαδίμηρος Πούτιν.
Εκείνο το σενάριο, πάντως, που φαίνεται να είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα φαίνεται να είναι η αναμενόμενη ύφεση ως αποτέλεσμα της κόπωσης της κινέζικης οικονομίας.
Αυτό εκφράστηκε από πέρυσι με την πτώση των τιμών του πετρελαίου, η οποία παρέσυρε καθοδικά και τις τιμές άλλων προϊόντων. Επίσης, ο φόβος επιβεβαιώνεται και από την αλλαγή πλεύσης των Αμερικανών, οι οποίοι μας είχαν υποσχεθεί μία σημαντική αύξηση των επιτοκίων. Κι ο κύκλος των κακών νέων ολοκληρώνεται (;) με άλλους φόβους, αυτήν τη φορά για την Ευρώπη και με υποψήφιο νέο θύμα την Ιταλία.
Και μέσα σε όλα αυτά τα τόσο «εξαιρετικά» νέα θα πρέπει να προσθέσουμε το προσφυγικό.
Οι οπαδοί των θρίλερ δεν μπορούν να έχουν παράπονο. Ζουν με την αδρεναλίνη σε τρελά ύψη! Η κυρία Μέρκελ, λοιπόν, πάει κατευθείαν στην Τουρκία και αγνοεί την Ελλάδα. Για έναν περίεργο λόγο και σε αυτήν την ιστορία μας έχουν αναθέσει κατά αποκλειστικότητα τον ρόλο του σάκου του μποξ.
Η κυρία Μέρκελ πάει στην Τουρκία, κάνει συμφωνίες, τις οποίες οι καλοί μας γείτονες δεν τηρούν και στο τέλος εγκαλούν εμάς για το… προσφυγικό! Ζούμε σε μία καταπληκτική ατμόσφαιρα…
Σε αυτό που θα πρέπει να συμφωνήσουμε είναι ότι δεν βρέχει βατράχια. Καλά θα ήταν κι ας ήταν αυτή μία από τις πληγές του Φαραώ! Ούτε αυτή κι ούτε οι άλλες εννέα μπορούν να συγκριθούν με αυτά που μας συμβαίνουν. Δυστυχώς για μας βρέχει ελέφαντες και το πιο πιθανό είναι να πέσει κάποιος από αυτούς στο κεφάλι μας και να μας συντρίψει.
Η συγκυρία είναι κάτι περισσότερο από αρνητική. Αν προσπαθήσει κανείς να πιάσει το νήμα από την αρχή και να ακολουθήσει τον ορθολογικό λόγο στις σκέψεις του, πολύ φοβόμαστε ότι θα καταλήξει σε τρομαχτικά συμπεράσματα για το μέλλον μας. Ή αλλιώς, μόνο ένα θαύμα μπορεί να μας σώσει.
Η Ευρώπη ασχολείται μαζί μας συνεχώς τα τελευταία επτά χρόνια. Έχουν κουραστεί όλοι μαζί μας, αλλά το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι τώρα έχουν να αντιμετωπίσουν σοβαρότερους κινδύνους από τον δικό μας. Το να τους απειλεί ένα αριστερό τσούρμο, όπως το είχε χαρακτηρίσει ο κ. Βαρουφάκης, ότι μπορεί και να αυτοκτονήσουμε, τους είναι παγερά αδιάφορο. Κι επιπλέον, έχουν να δικαιολογήσουν στη δική τους εκλογική πελατεία το πώς συνέβη και έφτασαν στις πόλεις και στα χωριά τους τόσοι πολλοί πρόσφυγες. Χρειάζονται, επειγόντως, έναν σάκο του μποξ για να εκτονώσουν την οργή του δικού τους εκλογικού σώματος. Καλά το καταλάβατε, ο σάκος αυτός είμαστε εμείς!
Ποιο ασφαλιστικό, ποιο αγροτικό και ποια αξιολόγηση;
Η κατάσταση εξελίσσεται άσχημα σε όλα τα επίπεδα. Κι ευχόμαστε να μην έχει δίκιο ο Αλέκος Παπαδόπουλος που είχε πει σε συνέντευξή του στο liberal.gr στις 20 Δεκεμβρίου:
«Αν δεν εφαρμοστεί το πρόγραμμα και αυτό θα κριθεί τον Ιούνιο με το μεσοπρόθεσμο, τότε πολύ φοβάμαι ότι θα ζήσουμε μία ιδιαίτερα δυσάρεστη κατάσταση όπου η χώρα θα σαπίζει μέσα στο ευρώ. Πολλοί θα είναι τότε εκείνοι που θα αναγάγουν την πρόταση Σόιμπλε σε εθνική επιδίωξη. Γι αυτό πρέπει να εφαρμοστεί το πρόγραμμα απαρέγκλιτα και όχι με κλαψουρίσματα.
Δεν υπάρχει περιθώριο άλλων καθυστερήσεων. Διαφορετικά θα υπάρξουν ευθύνες που θα καταλογιστούν.
Στην πολιτική δεν απαλλάσσεται κανένας με δηλώσεις τύπου mea culpa».
Σαν να βλέπουμε ανάγλυφα το μέλλον. Και περισσότερο μας τρομάζει η παρατήρηση ότι «πολλοί θα είναι τότε εκείνοι που θα αναγάγουν την πρόταση Σόιμπλε σε εθνική επιδίωξη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου