Στενό μαρκάρισμα για τα κριτήρια (εισοδηματικά, τετραγωνικά, αντικειμενικές ) πάνω από τα οποία θα ανοίξει το «κουτί της Πανδώρας» των πλειστηριασμών δέχεται ο Ευκλείδης Τσακαλώτος που μιλάει περί «έντιμου συμβιβασμού», την ώρα που η τελευταία «κόκκινη γραμμή» περί προφύλαξης της πρώτης κατοικίας της κυβέρνησης μας… αφήνει χρόνους.
Το τελευταίο καταφύγιο για τους Έλληνες που βρίσκονται οι περισσότεροι πιασμένοι...στη «φάκα» των δανείων, η αναστολή των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας κινδυνεύει να εξαφανιστεί αφού, σύμφωνα με πληροφορίες, οι δανειστές προαπαιτούν σκληρές αποφάσεις για τα κόκκινα δάνεια πριν την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και τις συνδέουν με αυτόν τον τρόπο με το κούρεμα καταθέσεων που κρέμεται ως πέλεκυς πάνω από τα κεφάλια της κυβέρνησης αν δεν επιτευχθεί η ανακεφαλαιοποίηση πριν τις αρχές του 2016 από την 1/1 του οποίου το bail in έχει θεσμοθετηθεί σε όλη την Ε.Ε.
Μπορεί ο πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς Μιχάλης Σάλλας να τάχθηκε κατά της απελευθέρωσης των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας και να χαρακτήρισε «μεγάλη κοινωνική αδικία» την έναρξη της διαδικασίας των πλειστηριασμών, που μάλιστα θα φέρει ζημίες για τις τράπεζες, οι δανειστές ωστόσο επιμένουν.
Γιατί επιδεικνύουν τέτοιο ενδιαφέρον οι δανειστές για σπίτια ακόμη και αρνητικής εμπορικής αξίας σε μια παγωμένη αγορά ακινήτων;
Ο λόγος κρύβεται αρκετά καλά μέσα στον τρόπο λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Όπως είναι γνωστό το ίδιο το χρέος, ακόμη και τα κόκκινα δάνεια, είναι μια ιδιαίτερα προσοδοφόρα «μπίζνα» για δύο λόγους:
Πρώτον, με απλά λόγια, τράπεζες ή hedge funds ή vulture funds που έχουν στην κατοχή τους «αξίες», όπως υποθήκες κλπ «παίζουν» αυτές τις αξίες στο διεθνές χρηματοπιστωτικό «καζίνο» και γι αυτό ενδιαφέρονται να κρατάνε στο χαρτοφυλάκιό τους αυτά τα περιουσιακά στοιχεία παρότι στην πραγματικότητα έχουν μηδαμινή εμπορική αξία στην αγορά ακινήτων.
Δεύτερον, στην Αμερική, για παράδειγμα, «πακέτα» ιδιωτικού χρέους από στεγαστικά, επιχειρηματικά ή καταναλωτικά δάνεια αγοράζονται από τα περιβόητα hedge funds έναντι ενός μικρού ακόμη και ελάχιστου ποσού επί της ονομαστικής αξίας των δανείων και κατόπιν αρχίζει … το κυνήγι του δανειολήπτη για «διευθέτηση» του χρέους. Οτιδήποτε βγει ως κέρδος πάνω από το μικρό ποσό ανά ευρώ που έχει δώσει ο «επενδυτής» για να αγοράσει αυτά τα πακέτα από τις τράπεζες είναι ένα πολύ καλό «μεροκάματο».
Έτσι εξηγείται γιατί ακόμη και το τελευταίο δυαράκι στα Πατήσια είναι «λουκούμι» για τους αετονύχηδες.
Έτσι λοιπόν ο θιασώτης του «έντιμου συμβιβασμού» κ. Τσακαλώτος θα μπορούσε τουλάχιστον να κάνει την «αιρετική» πρόταση να μείνουν μέσα στα σπίτια τους οι δανειολήπτες, πληρώνοντας τους λογαριασμούς και τα ΕΝΦΙΑ κι ας περάσει η κυριότητα του σπιτιού τους στην τράπεζα αν δεν μπορεί να αποδείξει η τράπεζα ή ο μελλοντικός «ιδιοκτήτης» της υποθήκης ότι το ακίνητο αποτελεί αντικείμενο εμπορικής αγοραπωλησίας και όχι «τζόγου».
Και μια ερώτηση προς τον κ. Υπουργό.
Άραγε οι τράπεζες, τις οποίες ανακεφαλαιώνουμε για πολλοστή φορά πληρώνουν όλα αυτά τα χρόνια ΕΝΦΙΑ για τα ακίνητα που έχουν περάσει στην κυριότητά τους;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου