Η προσοχή μου ήτο πλήρως εστραμμένη εις όσα ο φίλος μου από την ασυνήθη οπτική του ορμώμενος ανέλυε.
Έστω και εάν ησθανόμην, ότι συνειδητά παρεβίαζε η επιχειρηματολογία του κάποιες στοιχειώδεις αντιλήψεις μου, ήμουν βέβαιος, ότι θα συμφωνούσα με αυτόν, τουλάχιστον ως προς την αδιαφορίαν του για το καρπούζι. Ναι, δεν πα να το κλέβανε, βρε αδερφέ! Εδώ μάς έχουν υποκλέψει όλον τον βίο μας, τον παρελθόντα και τον παρόντα. Έναντι τής απωλείας τού εν τέλει βίου, ποια αξία μπορεί...
να έχει το βιός μας; Η όποια περιουσία μας περιβάλλει την κατ' εξοχήν μας ουσία. Και όταν αυτή έχει υποστεί βάναυσον αλλοτρίωσιν ένεκα τού συνειδιασικού σκότους που μάς επιβάλλουν, η σχετικοποίησις των υλικών μας επιτευγμάτων καθιστά αυτά χιμαιρικά συμπράγκαλα. Θεωρούμε ότι είμεθα χειραφετημένοι, ότι δυνάμεθα να συναποφίζωμεν και να συνδιαμορφόνωμεν τα κοινωνικά δρώμενα, ότι διαθέτωμεν απόψεις. Κατ' ουσίαν όμως η παρασκευή, η οποία με τούς πλέον δυσδιακρίτους τρόπους μάς επιβάλλεται - έστω και εάν θεωρούμε ότι κινητήριος ροπή των επιλογών μας είναι το αυτεξούσιον - αποτελεί αίτιον να αγόμεθα και να φερόμεθα εντός τεχνητής ομίχλης. Αυτή αποτελεί την πρώτην ύλην τής αναπνοής μας. Όχι δεν πρόκειται περί οξυγόνου. Το οξυγόνον ως φορεύς ζωής μάς προσδίδει την δια των καύσεων ενέργεια. Εμείς όμως είμεθα τουναντίον ομιχλώδαι σκιαί, που νομίζουν ότι δύνανται να ενεργούν, κατ' ουσίαν όμως αυταί στερούμεναι αληθούς ενεργείας, ενεργούνται. Εστιάζουμε την προσοχήν μας εις την ύλην και την τύποις ενέργεια. Έχει αποδειχθεί όμως επιστημονικώς, ότι η ύλη και η ενέργεια δεν επαρκούν, ώστε να συνιστούν ύπαρξιν. Εις τών πατέρων τής θεωρητικής φυσικής, ο Μαξ Πλανκ, είχε διακηρύξει σχετικώς εις τα πλαίσια λόγου, που εξεφώνησε κατά την διεξαγωγήν επιστημονικού συμποσίου στην Φλορεντία:
"Ως ένας άνθρωπος, που αφιέρωσε όλη την ζωή του στην προώθηση τής επιστημονικής ακριβολογίας και την έρευνα τής δομής τής ύλης, μπορώ να σάς ενημερώσω για τα αποτελέσματα των μέχρι τώρα ερευνών μου σχετικά με τα δομικά σωματίδια τής ύλης το εξής: Δεν υφίστασται ύλη καθ' εαυτή! Κάθε ύλη δημιουργείται και υπάρχει μόνο μέσω τής επενέργειας μιας δυνάμεως, η οποία ωθεί τα ατομικά σωματίδια σε ταλάντωση και συνέχει αυτό το ιδιαίτερα λεπτεπίλεπτο μόρφωμα, που ονομάζεται άτομο. Είμαστε υποχρεωμένοι να υποθέσουμε ως αιτία αυτής τής δυνάμεως ένα πλήρες συνειδήσεως και ευφυίας Πνεύμα, το οποίον την επενεργεί. Αυτό το Πνεύμα είναι η Μάτριξ (ορίζουσα) κάθε ύλης".
Το ίδιο είχε διακηρύξει και ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής χίλια έτη προ τού Μαξ Πλανκ:
"Τα πάντα Λόγου συνέχονται".
Άνευ σχεδίου και προθέσεως, τίποτε δεν καθίσταται πραγματοποιήσιμον. Η πληροφορία είναι αυτή η οποία διέπει την διαμόρφωσιν πάσης εκφάνσεως. Και η πληροφορία συνιστά προϊόν τής συνειδήσεως. Πώς είναι, λοιπόν, δυνατόν να λειτουργήσει η συνείδησίς μας, εντός των πλαισίων τής παραπληοφορήσεως, η οποία μαζικώς αναπαραγομένη και τεχνιέντως διοχετευομένη εις αυτό, το οποίον συνιστά τον αυτοκαθορισμόν μας, την αλλοτριώνει; Το όν μετέχει εις το είναι. Το είναι όμως εκδηλώνει την ουσίαν, διότι μόνον το ευρύτερον δυναται να περικλείει το περιορισμένον και δεν είναι δυνατόν να τελείται το αντίστροφον. Δεν υπάρχει και από γραμματικής πλευράς πληρέστερον ουσιαστικόν τής ουσίας. Δια τής αλλοτριωμένης συνειδήσεως η παρ-ουσία μας εκδηλώνεται εκτός ουσίας, αποτυγχάνουσα να πραγματώνει το αληθεύειν. Η πρόσληψις τής παραπληροφορήσεως και η ταύτισις τής συνειδήσεώς μας με αυτήν, μάς καθιστά σκιάς τού αληθούς εαυτού μας. Φιλαρέσκως θεωρούμε ότι είμεθα πρωταγωνισταί τού βίου μας, ενώ λανθάνουμε κομπάρσοι εντός ονειρώξεως. Εντός αυτών των πλαισίων κάθε υλικό ή μή απόκτημά μας, υπέχει ονειρικού χαρακτήρος, όστις θρέφει την διαρκήν μας ύπνωσιν. Αντί να αντλούμε το υπαρκτικό μας νόημα από την κοπιώδη οδό τής διαρκούς αναζητήσεως τής αληθείας, απολαμβάνουμε βεβαιότητες γραπωμένοι από δόγματα, τα οποία ησπάσθημεν. Χαίρουμε τής πραστασίας των ειδικών επιβολής δογμάτων, μετρώντας την επιτυχία και την αποτυχία μας εντός των ορίων τής εφαρμογής των. Έχουμε εκ των προτέρων παρακάμψει την διακινδύνευσιν να υποπέσωμεν εις πλάνην, με αντίτιμον την αποστασιωποίησιν από την βιωματικήν αναζήτησιν τής αληθείας. Ως ορθώς διεπίστωσε οΤζωρτζ Φόρστερ στο έργον "ο Φανατικός", έχοντες αφομοιωθεί εντός τής γκρούπας, υπό την σκέπην τού όποιου δόγματος, έχουμε αποποιηθεί την προσωπικήν εθύνην. Η εμμονή εις την τήρησιν και εφαρμογήν τού δόγματος πιστεύουμε ότι οδηγεί εις επιγείους ή επουρανείους παραδείσους. Η υποταγή μας εις τούς ηγήτορας και επικεφαλείς τού δόγματος καθορίζει την ευσέβειάν μας. Η αμφισβήτησις αυτών συνιστά ύβριν. Πνευματικός ηρωισμός είναι η προάσπισις τού δόγματος, ενώ εκπεσμός θεωρείται πάσα από αυτό αποστασία ή αμφισβήτησίς του.
Ο μηχανισμός λειτουργείας των δογμάτων είναι κοινός και δεν εξαρτάται από το εκάστοτε περιεχόμενό τους. Από την σκοπιά τής επιστήμης τής πληροφορίας, εις την περίπτωση τού δόγματος αυτή συνιστά αδιαμφισβήτητο και απαράβατο κώδικα.
Ενώ ο Ιάκωβος είχε εκκινήσει να θίγει το μυθιστόρημα τού Όργουελλ "1984", κατενόησα, ότι αυτά τα οποία είχαν προηγηθεί κατά την σύντομον ιστορικήν του αναφοράν, ηκολούθουν κάποιαν χρονικήν σειράν, αναφερόμενα εμμέσως εις όσα ο Όργουελλ είχε αποτιμήσει αληγορικώς εις το προτελευταίον μυθιστόρημά του, την "Φάρμα των Ζώων". Το συγκεκριμένον έργον αναφέρεται εις όσα διεδραματίσθησαν μέχρι ολίγον προ τής λήξεως τού Δευτέρου Παγκοσμίου εις την Σοβιετικήν Ένωσιν. Επί σειράν ετών προσεπάθει ματαίως ο Όργουελλ να βρεί κάποιον εκδότην δι αυτό το έργον. Η προσομοίωσις τού σταλινισμού με το γουρούνι, ως ηγέτου τής σοβιετικής στάνης, έφτυνε εις την σούπαν τού αγγλικού υποτιθεμένως φιλελευθέρου κατεστημένου. Η απασχόλησις πληθώρας γερμανικών μεραρχιών εις το ανατολικόν μέτωπον απέτρεπε μια επιχείρησιν αποβάσεως γερμανικών στρατευμάτων εις Αγγλικόν έδαφος, με αποτέλεσμα το σταλινικόν καθεστώς να θεωρείται αξιόπιστος και αξιοσέβαστος σύμμαχος. Ο Όργουελλ ηργάζετο τότε ως σχολιαστής στο BBC. Οι ανάγκες τού πολέμου δεν επέτρεπαν να παραμένουν αναξιοποίητοι από το κατεστημένον διανοούμενοι τού διαμετρήματος ενός Eric Blair, ως ήτο το πραγματικόν του όνομα. Ο Όργουελ είχε καταστεί μέσω των ραδιοφωνικών εκπομπών του σχετικά αξιαγάπητος και γνωστός εις την δημοσιότητα. Ως συγγραφεύς όμως παρέμενε άγνωστος. Βιβλία, όπως το "Φόρος Τιμής στην Καταλονία", όπου ο Όργουελλ κατέθετε τίς εμπειρίες του από την συμμετοχή του στον Ισπανικό εμφύλιο, ενταγμένος στις δυνάμεις των δημοκρατικών εντός των στρατιωτικών γραμμών τού τροτσκιστικού POUM, ή άλλα, όπου περιέγραφε τις εμπειρίες του ως περιφερόμενος άστεγος στο Παρίσι, δεν ενδιέφεραν το μέσο αγγλικό αναγνωστικό κοινό τής τότε περιόδου. Η αποστασιωποίησή του από κάθε είδους ιδεολογικές ομάδες και κόμματα, τού προσέδιδε την αύρα ενός αντικοινωνικού αιρετικού, ο οποίος δεν δίσταζε να στραφεί εναντίον πάντων.
Ο Ιάκωβος έστρεψε εν συνεχεία τούς οφθαλμούς του προς τούς δικούς μου παραμένων παραμένων ολίγα δεφτερόπτα σιωπηλός, ως να επροσεπάθη να αναγνώσει τούς συλλογισμούς μου.
- Η πρόσληψη τών μηνυμάτων, που προσπάθησε να διαμηνύσει στούς αναγνώστες με το "1984" ο Όργουελλ γίνεται αποσπασματικά, συνέχισε. Για τον καθένα έχει καταστεί στο αναμεταξύ κατανοητό, ότι πλείστα όσα από τα στοιχεία και τις καταστάσεις, περί των οποίων προειδοποιεί ο Όργουελλ σε αυτό το μυθιστόρημα, έχουν ήδη πραγματοποιηθεί. Για παράδειγμα, η πλήρης παρακολούθηση των προσωπικών δεδομένων από τις κρατικές υπηρεσίες και η κατάργηση τής λεγόμενης ιδιωτικής σφαίρας, ακόμη και στην περίπτωση πρωθυπουργών, είναι πια για κάθε εχέφρονα προφανής. Έστω κι αν κανένας "μεγάλος αδελφός" δεν έχει παρουσιαστεί ακόμη στις πανταχού παρούσες οθόνες, που περιγράφονται στο μυθιστόρημα, όλοι αισθάνονται να τούς περιβάλλει επικίνδυνα κάτι από την παρουσία του big brother, με ένα κλοιό που συνεχώς σφίγγει. Δεν πρόκειται μόνον για τα κινητά τηλέφωνα και το διαδίκτυο, που παρέχουν μια πλήρη εικόνα με το πάτημα ενός κουμπιού στα κέντρα αστυνόμευσης τών πολιτών. Κάθε σημείο τής υφηλίου σαρώνεται από δορυφόρους σε πραγματικό χρόνο με εκπληκτική ευκρίνεια. Τα μηχανήματα που λειτουργούν με θερμική και υπέρυθρη ακτινοβολία παρέχουν την δυνατότητα οπτικής και ηχητικής πρόσβασης πίσω από τοίχους. Η ελαχιστοποίηση των διαστάσεων των στοιχείων αποθήκευσης δεδομένων αυξάνεται γεωμετρικά και μάλιστα αυτή εξελίσσεται αντιστρόφως ανάλογα με την αύξηση τής χωρητικότητάς τους. Η καθιερωμένη έκφραση "και οι τοίχοι έχουν αυτιά" δεν επαρκεί πλέον. Οι τοίχοι απέκτησαν και μάτια. Και μάλιστα κάργα.
Όμως, όσο και εάν διαπιστώνουμε καθημερινά τα μέλη τού τέρατος να σαρκώνονται, δεν μπορούμε - τουλάχιστον ακόμη να διακρίνουμε το ίδιο το τέρας. Κατά συνέπεια μάς είναι δύσκολο να προβάλλουμε το "1984" και τον μεγάλο αδελφό συνολικά στο σήμερα. Η ατμόσφαιρα, η οποία κυριαρχεί στην μελλοντολογική προβολή τού Όργουελλ είναι άκρατα και απόλυτα ολοκληρωτική. Αυτό όμως δεν διαφαίνεται ως συνολική εξέλιξη στις χώρες τής Δύσεως, που αποκαλούνται σε αυτή "Ωκεανία". Αναμφίβολα τα δημοκρατικά δικαιώματα ξηλώνονται καθημερινά όλο και περισσότερο. Το ίδιο ισχύει και σχετικά με την μαζική παραβίαση των δικαιωμάτων των πολιτών. Ακόμη και τα σενάρια για τον κίνδυνο επικείμενης επιβολής στρατιωτικού νόμου κατά περιπτώσεις, ως και στις ΗΠΑ, κυκλοφορούν σε κάποιο βαθμό. Όμως ακόμη ισχύει μια σχετική ελευθερία στην δημόσια διατύπωση τής γνώμης και υφίσταται το δικαίωμα τής άσκησης αντιπολίτευσης. Ειδικά στην φάση τού διαδικτύου, έχει καταστεί ευκολότατα πραγματοποιήσιμη η προώθηση τής όποιας άποψης σε πραγματικό χρόνο. Έστω κι αν τα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας καθιστούν την πλήρη αστυνόμευση ευκολότατη σε αυτούς που διαθέτουν τον κεντρικό έλεγχο των μηχανισμών λειτουργίας τους, από την άλλη παρέχουν εξαιρετικές δυνατότητες επικοινωνίας, ανοίγοντας θεαματικές ευκαιρίες στην προσπάθεια αμφισβήτησης των κρατούντων. Οπωσδήποτε αυτή η αμφισβήτηση μοιάζει με κάποιους, που προσπαθούν να αποτρέψουν με σκουπόξυλα την επέλαση αρμάτων μάχης. Κανείς όμως δεν διαφαίνεται να επιχειρεί να τούς εμποδίσει, τουλάχιστον στην επιφάνεια των πραγμάτων, εφόσον αυτοί επιθυμούν, να οργανώσουν και να διαμορφώσουν καλύτερα και πιο αποτελεσματικά τις προσπάθειές τους. Πέραν αυτού πληθώρα αντιπολιτευόμενων καλούν τούς πολίτες να τούς συνδράμουν με την ψήφο τους στην ανατροπή των ισχυόντων δεδομένων στα πλαίσια τού κοινοβουλευτισμού, ασχέτως εάν η πλειοψηφία τους είναι πολιτικοί Κοκοβιοί, δοτοί από το σύστημα, στην βάση τής εξαπάτησης.
Αυτό το δεδομένο θολώνει την συνολική διαμήνυση τού Όργουελλ, προσδίδοντάς της για την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, χαρακτήρα ενός εν τέλει φανταστικού μυθιστορήματος, στο οποίον μπορεί μεν να κατάφερε αυτός να προβλέψει με εκπληκτική ακρίβεια πολλές σημαντικές πλευρές των εξελίξεων που ήδη επήλθαν, όμως ο κεντρικός πυρήνα της, η επιβολή δηλαδή ενός άκρατου και πλήρως απόλυτου ολοκληρωτισμού, δεν φαίνεται μέχρι στιγμής να έχει πραγματοποιηθεί.
- Οπωσδήποτε όμως η πραγματοποίηση τής επιβολής του φαίνεται να κλιμακώνεται στο μέλλον, με αποτέλεσμα ο Όργουελλ να δικαιωθεί πλήρως μελλοντικά αναφορικά με τις προειδοποιήσεις του, είπα, σε μια προσπάθεια διαφοροποίησης από την άποψη που είχε αρχίσει να αναπτύσσει ο φίλος μου. Ειδικά στην περίπτωση τής κατάργησης τού ρευστού χρήματος, η οποία ως ένα βαθμό έχει επιβληθεί ήδη και η οποία οδηγεί στα εμφυτεύματα, με τις μοιραίες για τους ανθρώπους συνέπειές τους, διαφαίνεται να οδηγούν εκεί. Η προώθηση τής ολοκλήρωσης στην ένωση κρατών, μοιάζει με τον καλπασμό ενός μαστιγωμένου αλόγου. Η κατάργηση των τελωνειακών δασμών, η πλήρης κυριαρχία λίγων μεμονωμένων τραπεζικών συγκροτημάτων, που αποτελούν ένα και το αυτό παρασκηνιακό καρτέλ, πάνω στις υποτιθέμενες ισχυρές κυβερνήσεις υπερχρεωμένων εθνικών κρατών, το πλήθος των οποίων αυξάνεται με μεγάλη ταχύτητατα και τα γοργά αυτοκαταργούνται, μεταθέτοντας τα κέντρα αποφάσεων από τα εθνικά κοινοβούλια σε υπερεθνικούς γραφειοκρατικούς μηχανισμούς, όπου κυριαρχούν οι χαρτογιακάδες τού τραπεζικού κατεστημένου, όπως οι κάθε Πρόντι και Ντράγκι, σε συνδυασμό με την άκρατη εκποίηση τής περιουσίας τους μέσω τής πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, που υποβιβάζει τα κράτη στο επίπεδο να μην μπορούν να εκπληρώσουν καν τον ρόλο ενός πτωχοκομείου, η συνεχής πτωχοποίηση τών πολιτών, που τούς εξαρτά άμεσα από υποτυπώδεις για την επιβίωση κρατικές παροχές διεθνώς, οδηγεί σε αυτό που πλείστοι όσοι έχουν καταγγείλει ως επιβολή παγκοσμίου δικτατορίας. Ειλικρινά απορώ σε ποιά βάση αμφισβητείς την επιβολή αυτού τού επερχόμενου σεναρίου. Απορώ ακόμη σε ποια βάση αμφισβητείς την επιβολή τού αποπληθυσμού, ενώ μάς ψεκάζουν παντού ολοένα και πιο αδιάντροπα με δηλητήρια και βλαβερότατους μικροοργανισμούς. Ενώ τα μεταλλαγμένα τρόφιμα τείνουν να μετατρέψουν πλήρως την διατροφή μας σε βρώση διοξίνης και ενώ αυτοί οι στόχοι έχουν διακηρυχθεί απερίφραστα από τούς επικυριάρχους στις στήλες τής Γεωργίας και στις τοιχογραφίες τού αεροδρομίου τού Ντένβερ. Τι σε κάνει λοιπόν να να πιστεύεις, ότι ο "μεγάλος αδελφός" έχει επιβληθεί ήδη πλήρως και ότι τα απάνθρωπα σενάρια για την πιο ειδεχθή ποδηγέτηση τής ανθρωπότητος, τα οποία και διαφαίνονται και καθημερινά εξαγγέλλονται από τούς επικυριάρχους και τούς δουλικούς τους εντολοδόχους, που προσποιούνται τούς ηγέτες, δεν πρόκειται να εφαρμοστούν, αλλά αποτελούν αντικείμενο παραπληροφόρησης τής δημοσιότητας, ώστε να επιβληθεί η προγραμματισμένη επιβολή άλλων, ακόμη πιο απάνθρωπων καταστάσεων, τις οποίες δεν μπορούμε καν να φανταστούμε;
Ο φίλος μου μειδιάζων, ως να ανέμενε τις αντιρρήσεις μου, τις οποίες είχα ως ένα βαθμό εκφράσει και προηγουμένως κατά την διάρκειαν τής συζητήσεώς μας εσυνέχισεν να παραθέτει τις απόψεις του:
- Ο Όργουελλ στο τελευταίο βιβλίο του, έχοντας σπάσει ήδη το φράγμα να παραμένει άγνωστος με την πενταπλή έκδοση που γνώρισε η "Φάρμα των Ζώων" σε σύντομο χρονικό διάστημα, είχε πάρει τότε την μεγάλη απόφαση, η οποία αποτέλεσε και το κύκνειο άσμα τής ζωής του. Η πρώτη έκδοση το 1945 με 4.500 αντίτυπα εξαντλήθηκε εντός δύο εβδομάδων. Ο θάνατος τής συζύγου του, που είχε πριν από λίγο προηγηθεί και η φυματίωση που αυτός κουβαλούσε από την εποχή που κοιμόταν στα υγρά υπόγεια των μαγαζιών, όπου δούλευε σαν λαντζέρης στο Παρίσι, σύνθεταν μια ατμόσφαιρα έντονα πιεστική μέσα στην πρώιμη μεταπολεμική περίοδο τού Λονδίνου, ενώ αυτός βίωνε τούς καρπούς τής πρώτης εκδοτικής επιτυχίας. Το πεπρωμένο μοιάζει να επιζητά μια υπεραυξημένη ανθρώπινη συνέπεια από αυτούς που επιλέγει να αναθέσει κάποια υψηλή αποστολή στα πλαίσια τού συνειδησιακού διαφωτισμού των κοινωνιών. Ο Έρικ Μπλερ, γόνος "καλής μικροαστικής οικογένειας" και απόγονος γνωστών αριστοκρατών αποφοίτησε το περιώνυμο αριστοκρατικό κολέγιο Eton, στο οποίο φοίτησαν είκοσι πρωθυπουργοί τής Αγγλίας. Το 1921 κατατάχθηκε στην Αγγλική αποικιακή αστυνομία τής Ινδίας. Έξι χρόνια συμμετοχής μιας ευαίσθητης φυσιογνωμίας σε ένα απάνθρωπα σκληρό μηχανισμό αποικιακής επιβολής οδήγησαν τον Όργουελλ στο να ξεράσει αυτόν το 1927. Από τότε, ως εικοσιτετράχρονος και μέχρι τον θάνατό του εικοσιδύο χρόνια μετά τον Ιανουάριο τού 1951, αντιμετώπισε την ζωή τελείως αντιδιαμετρικά από την μέχρι τότε οπτική τού αποικιοκρατικού μπουλντόγκ. Σαν να ήθελε να βιώσει μια ενεργό μετάνοια για εκείνη την περίοδο, περιφερόταν ως άστεγος αλήτης στα άσυλα τού υγρού Λονδίνου, στα υπόγεια στο Παρίσι και στα χαρακώματα τής Καταλονίας ως μέλος τής Διεθνούς Ταξιαρχίας στον Ισπανικό εμφύλιο. Η αποστροφή του προς την περίοδο κατά την οποίαν ήταν αστυνομικός, εκδηλώνεται έντονα στα πρώτα του βιβλία και ιδιαίτερα στο "Ημέρες στην Μπίρμα". Εσωστρεφής και απόκοσμος έμοιαζε να αναζητά επίπονα κάτι παράξενο, που μόνο η ψυχή του στο βάθος της γνώριζε. Αυτό δεν ήταν άλλο από την επιλογή του από την Πρόνοια. Θα δώριζε στην σύγχρονη ανθρωπότητα εκείνα τα δυο μνημειώδη βιβλία στην κατεύθυνση τής κοινωνικής χειραφέτησης, που τον καθιέρωσαν με 25.000.000 αντίτυπα ως τον πλέον επιτυχημένο συγγραφέα τού αγγλόφωνου χώρου, ξελασπώνοντας ως ένα βαθμό και την κωλόγρια Γηραιά Αλβιόνα ως μόνιμη μήτρα μεγάλων αληταμπουράδων τύπου Τσώρτσιλ και τού καθ' ημάς Σκόμπυ.
Το "1984" δεν είναι γραμμένο με μελάνι, αλλά με αιμόπτυση, ως βιωματική προειδοποίηση ενάντια στην καλπάζουσα φθίση των σύγχρονων κοινωνιών, που κινδυνεύουμε να μάς οδηγήσει σύντομα σε ρόγχο. Με την επιλογή τής συνειδητής του απομόνωσης στο νησί Jura τής Σκοτίας, όπου για να φθάσει ο Όργουελλ στην απομονωμένη από τον υπόλοιπο κόσμο αγροικία χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και τηλέφωνο από το Λονδίνο, απαιτούνταν να επιβιβαστεί δυο φορές σε πλοίο και να διανύσει στην συνέχεια 8 μίλια με πεζοπορία, έμοιαζε να έχει επιλέξει ένα παράξενο πεδίο για την επόμενη αναμέτρηση. Ο πλησιέστερος γιατρός βρισκόταν για τον βαριά άρρωστο Όργουελλ σε απόσταση τριάντα χιλιομέτρων, χωρίς να παρέχονται κάποια άξια λόγου συγκοινωνιακά μέσα. Εκεί επέλεξε να πολιορκεί από τις κορυφαίες επάλξεις τού Πνεύματος ο Όργουελ, κατά την διάρκεια τής συγγραφής τού "1984", που κράτησε με μεγάλα διαλείμματα λόγω τής αρρώστιας του τρία χρόνια, τον ίδιο του τον εαυτό. Όταν ολοκλήρωσε την δακτυλογράφηση τού χειρογράφου, μεταφέρθηκε σε σανατόριο, στον τελευταίο σταθμό τής ζωής του. Πράγματι ήταν ζήτημα ζωής και θανάτου. Όχι για τον ίδιο, η ζωή τού οποίου ήταν ήδη ξεγραμμένη. Αλλά για αυτούς, στούς οποίους θα έφθαναν οι προειδοποιήσεις τού βιβλίου. Διότι εμείς δεν έχουμε τον βάκιλο στούς πνεύμονες, αλλά στην πιο μύχια στροφή τής ψυχής μας. Εκεί ακριβώς που συνδέεται ο ιμάντας που μας ενώνει με την συνείδηση. Ένας ιμάντας, πάνω στον οποίον εάν εγκαθήσει η συστημική κουκίδα, τού επιφέρει αγκύλωση.
Συνεχίζεται
Ο ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΡΩΣΟΣ ΑΡΧΙΕΡΕΑΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΓΚΡΑΜΠΟΒΟΙ
Έστω και εάν ησθανόμην, ότι συνειδητά παρεβίαζε η επιχειρηματολογία του κάποιες στοιχειώδεις αντιλήψεις μου, ήμουν βέβαιος, ότι θα συμφωνούσα με αυτόν, τουλάχιστον ως προς την αδιαφορίαν του για το καρπούζι. Ναι, δεν πα να το κλέβανε, βρε αδερφέ! Εδώ μάς έχουν υποκλέψει όλον τον βίο μας, τον παρελθόντα και τον παρόντα. Έναντι τής απωλείας τού εν τέλει βίου, ποια αξία μπορεί...
να έχει το βιός μας; Η όποια περιουσία μας περιβάλλει την κατ' εξοχήν μας ουσία. Και όταν αυτή έχει υποστεί βάναυσον αλλοτρίωσιν ένεκα τού συνειδιασικού σκότους που μάς επιβάλλουν, η σχετικοποίησις των υλικών μας επιτευγμάτων καθιστά αυτά χιμαιρικά συμπράγκαλα. Θεωρούμε ότι είμεθα χειραφετημένοι, ότι δυνάμεθα να συναποφίζωμεν και να συνδιαμορφόνωμεν τα κοινωνικά δρώμενα, ότι διαθέτωμεν απόψεις. Κατ' ουσίαν όμως η παρασκευή, η οποία με τούς πλέον δυσδιακρίτους τρόπους μάς επιβάλλεται - έστω και εάν θεωρούμε ότι κινητήριος ροπή των επιλογών μας είναι το αυτεξούσιον - αποτελεί αίτιον να αγόμεθα και να φερόμεθα εντός τεχνητής ομίχλης. Αυτή αποτελεί την πρώτην ύλην τής αναπνοής μας. Όχι δεν πρόκειται περί οξυγόνου. Το οξυγόνον ως φορεύς ζωής μάς προσδίδει την δια των καύσεων ενέργεια. Εμείς όμως είμεθα τουναντίον ομιχλώδαι σκιαί, που νομίζουν ότι δύνανται να ενεργούν, κατ' ουσίαν όμως αυταί στερούμεναι αληθούς ενεργείας, ενεργούνται. Εστιάζουμε την προσοχήν μας εις την ύλην και την τύποις ενέργεια. Έχει αποδειχθεί όμως επιστημονικώς, ότι η ύλη και η ενέργεια δεν επαρκούν, ώστε να συνιστούν ύπαρξιν. Εις τών πατέρων τής θεωρητικής φυσικής, ο Μαξ Πλανκ, είχε διακηρύξει σχετικώς εις τα πλαίσια λόγου, που εξεφώνησε κατά την διεξαγωγήν επιστημονικού συμποσίου στην Φλορεντία:
"Ως ένας άνθρωπος, που αφιέρωσε όλη την ζωή του στην προώθηση τής επιστημονικής ακριβολογίας και την έρευνα τής δομής τής ύλης, μπορώ να σάς ενημερώσω για τα αποτελέσματα των μέχρι τώρα ερευνών μου σχετικά με τα δομικά σωματίδια τής ύλης το εξής: Δεν υφίστασται ύλη καθ' εαυτή! Κάθε ύλη δημιουργείται και υπάρχει μόνο μέσω τής επενέργειας μιας δυνάμεως, η οποία ωθεί τα ατομικά σωματίδια σε ταλάντωση και συνέχει αυτό το ιδιαίτερα λεπτεπίλεπτο μόρφωμα, που ονομάζεται άτομο. Είμαστε υποχρεωμένοι να υποθέσουμε ως αιτία αυτής τής δυνάμεως ένα πλήρες συνειδήσεως και ευφυίας Πνεύμα, το οποίον την επενεργεί. Αυτό το Πνεύμα είναι η Μάτριξ (ορίζουσα) κάθε ύλης".
Το ίδιο είχε διακηρύξει και ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής χίλια έτη προ τού Μαξ Πλανκ:
"Τα πάντα Λόγου συνέχονται".
Άνευ σχεδίου και προθέσεως, τίποτε δεν καθίσταται πραγματοποιήσιμον. Η πληροφορία είναι αυτή η οποία διέπει την διαμόρφωσιν πάσης εκφάνσεως. Και η πληροφορία συνιστά προϊόν τής συνειδήσεως. Πώς είναι, λοιπόν, δυνατόν να λειτουργήσει η συνείδησίς μας, εντός των πλαισίων τής παραπληοφορήσεως, η οποία μαζικώς αναπαραγομένη και τεχνιέντως διοχετευομένη εις αυτό, το οποίον συνιστά τον αυτοκαθορισμόν μας, την αλλοτριώνει; Το όν μετέχει εις το είναι. Το είναι όμως εκδηλώνει την ουσίαν, διότι μόνον το ευρύτερον δυναται να περικλείει το περιορισμένον και δεν είναι δυνατόν να τελείται το αντίστροφον. Δεν υπάρχει και από γραμματικής πλευράς πληρέστερον ουσιαστικόν τής ουσίας. Δια τής αλλοτριωμένης συνειδήσεως η παρ-ουσία μας εκδηλώνεται εκτός ουσίας, αποτυγχάνουσα να πραγματώνει το αληθεύειν. Η πρόσληψις τής παραπληροφορήσεως και η ταύτισις τής συνειδήσεώς μας με αυτήν, μάς καθιστά σκιάς τού αληθούς εαυτού μας. Φιλαρέσκως θεωρούμε ότι είμεθα πρωταγωνισταί τού βίου μας, ενώ λανθάνουμε κομπάρσοι εντός ονειρώξεως. Εντός αυτών των πλαισίων κάθε υλικό ή μή απόκτημά μας, υπέχει ονειρικού χαρακτήρος, όστις θρέφει την διαρκήν μας ύπνωσιν. Αντί να αντλούμε το υπαρκτικό μας νόημα από την κοπιώδη οδό τής διαρκούς αναζητήσεως τής αληθείας, απολαμβάνουμε βεβαιότητες γραπωμένοι από δόγματα, τα οποία ησπάσθημεν. Χαίρουμε τής πραστασίας των ειδικών επιβολής δογμάτων, μετρώντας την επιτυχία και την αποτυχία μας εντός των ορίων τής εφαρμογής των. Έχουμε εκ των προτέρων παρακάμψει την διακινδύνευσιν να υποπέσωμεν εις πλάνην, με αντίτιμον την αποστασιωποίησιν από την βιωματικήν αναζήτησιν τής αληθείας. Ως ορθώς διεπίστωσε οΤζωρτζ Φόρστερ στο έργον "ο Φανατικός", έχοντες αφομοιωθεί εντός τής γκρούπας, υπό την σκέπην τού όποιου δόγματος, έχουμε αποποιηθεί την προσωπικήν εθύνην. Η εμμονή εις την τήρησιν και εφαρμογήν τού δόγματος πιστεύουμε ότι οδηγεί εις επιγείους ή επουρανείους παραδείσους. Η υποταγή μας εις τούς ηγήτορας και επικεφαλείς τού δόγματος καθορίζει την ευσέβειάν μας. Η αμφισβήτησις αυτών συνιστά ύβριν. Πνευματικός ηρωισμός είναι η προάσπισις τού δόγματος, ενώ εκπεσμός θεωρείται πάσα από αυτό αποστασία ή αμφισβήτησίς του.
Ο μηχανισμός λειτουργείας των δογμάτων είναι κοινός και δεν εξαρτάται από το εκάστοτε περιεχόμενό τους. Από την σκοπιά τής επιστήμης τής πληροφορίας, εις την περίπτωση τού δόγματος αυτή συνιστά αδιαμφισβήτητο και απαράβατο κώδικα.
Ενώ ο Ιάκωβος είχε εκκινήσει να θίγει το μυθιστόρημα τού Όργουελλ "1984", κατενόησα, ότι αυτά τα οποία είχαν προηγηθεί κατά την σύντομον ιστορικήν του αναφοράν, ηκολούθουν κάποιαν χρονικήν σειράν, αναφερόμενα εμμέσως εις όσα ο Όργουελλ είχε αποτιμήσει αληγορικώς εις το προτελευταίον μυθιστόρημά του, την "Φάρμα των Ζώων". Το συγκεκριμένον έργον αναφέρεται εις όσα διεδραματίσθησαν μέχρι ολίγον προ τής λήξεως τού Δευτέρου Παγκοσμίου εις την Σοβιετικήν Ένωσιν. Επί σειράν ετών προσεπάθει ματαίως ο Όργουελλ να βρεί κάποιον εκδότην δι αυτό το έργον. Η προσομοίωσις τού σταλινισμού με το γουρούνι, ως ηγέτου τής σοβιετικής στάνης, έφτυνε εις την σούπαν τού αγγλικού υποτιθεμένως φιλελευθέρου κατεστημένου. Η απασχόλησις πληθώρας γερμανικών μεραρχιών εις το ανατολικόν μέτωπον απέτρεπε μια επιχείρησιν αποβάσεως γερμανικών στρατευμάτων εις Αγγλικόν έδαφος, με αποτέλεσμα το σταλινικόν καθεστώς να θεωρείται αξιόπιστος και αξιοσέβαστος σύμμαχος. Ο Όργουελλ ηργάζετο τότε ως σχολιαστής στο BBC. Οι ανάγκες τού πολέμου δεν επέτρεπαν να παραμένουν αναξιοποίητοι από το κατεστημένον διανοούμενοι τού διαμετρήματος ενός Eric Blair, ως ήτο το πραγματικόν του όνομα. Ο Όργουελ είχε καταστεί μέσω των ραδιοφωνικών εκπομπών του σχετικά αξιαγάπητος και γνωστός εις την δημοσιότητα. Ως συγγραφεύς όμως παρέμενε άγνωστος. Βιβλία, όπως το "Φόρος Τιμής στην Καταλονία", όπου ο Όργουελλ κατέθετε τίς εμπειρίες του από την συμμετοχή του στον Ισπανικό εμφύλιο, ενταγμένος στις δυνάμεις των δημοκρατικών εντός των στρατιωτικών γραμμών τού τροτσκιστικού POUM, ή άλλα, όπου περιέγραφε τις εμπειρίες του ως περιφερόμενος άστεγος στο Παρίσι, δεν ενδιέφεραν το μέσο αγγλικό αναγνωστικό κοινό τής τότε περιόδου. Η αποστασιωποίησή του από κάθε είδους ιδεολογικές ομάδες και κόμματα, τού προσέδιδε την αύρα ενός αντικοινωνικού αιρετικού, ο οποίος δεν δίσταζε να στραφεί εναντίον πάντων.
Ο Ιάκωβος έστρεψε εν συνεχεία τούς οφθαλμούς του προς τούς δικούς μου παραμένων παραμένων ολίγα δεφτερόπτα σιωπηλός, ως να επροσεπάθη να αναγνώσει τούς συλλογισμούς μου.
- Η πρόσληψη τών μηνυμάτων, που προσπάθησε να διαμηνύσει στούς αναγνώστες με το "1984" ο Όργουελλ γίνεται αποσπασματικά, συνέχισε. Για τον καθένα έχει καταστεί στο αναμεταξύ κατανοητό, ότι πλείστα όσα από τα στοιχεία και τις καταστάσεις, περί των οποίων προειδοποιεί ο Όργουελλ σε αυτό το μυθιστόρημα, έχουν ήδη πραγματοποιηθεί. Για παράδειγμα, η πλήρης παρακολούθηση των προσωπικών δεδομένων από τις κρατικές υπηρεσίες και η κατάργηση τής λεγόμενης ιδιωτικής σφαίρας, ακόμη και στην περίπτωση πρωθυπουργών, είναι πια για κάθε εχέφρονα προφανής. Έστω κι αν κανένας "μεγάλος αδελφός" δεν έχει παρουσιαστεί ακόμη στις πανταχού παρούσες οθόνες, που περιγράφονται στο μυθιστόρημα, όλοι αισθάνονται να τούς περιβάλλει επικίνδυνα κάτι από την παρουσία του big brother, με ένα κλοιό που συνεχώς σφίγγει. Δεν πρόκειται μόνον για τα κινητά τηλέφωνα και το διαδίκτυο, που παρέχουν μια πλήρη εικόνα με το πάτημα ενός κουμπιού στα κέντρα αστυνόμευσης τών πολιτών. Κάθε σημείο τής υφηλίου σαρώνεται από δορυφόρους σε πραγματικό χρόνο με εκπληκτική ευκρίνεια. Τα μηχανήματα που λειτουργούν με θερμική και υπέρυθρη ακτινοβολία παρέχουν την δυνατότητα οπτικής και ηχητικής πρόσβασης πίσω από τοίχους. Η ελαχιστοποίηση των διαστάσεων των στοιχείων αποθήκευσης δεδομένων αυξάνεται γεωμετρικά και μάλιστα αυτή εξελίσσεται αντιστρόφως ανάλογα με την αύξηση τής χωρητικότητάς τους. Η καθιερωμένη έκφραση "και οι τοίχοι έχουν αυτιά" δεν επαρκεί πλέον. Οι τοίχοι απέκτησαν και μάτια. Και μάλιστα κάργα.
Όμως, όσο και εάν διαπιστώνουμε καθημερινά τα μέλη τού τέρατος να σαρκώνονται, δεν μπορούμε - τουλάχιστον ακόμη να διακρίνουμε το ίδιο το τέρας. Κατά συνέπεια μάς είναι δύσκολο να προβάλλουμε το "1984" και τον μεγάλο αδελφό συνολικά στο σήμερα. Η ατμόσφαιρα, η οποία κυριαρχεί στην μελλοντολογική προβολή τού Όργουελλ είναι άκρατα και απόλυτα ολοκληρωτική. Αυτό όμως δεν διαφαίνεται ως συνολική εξέλιξη στις χώρες τής Δύσεως, που αποκαλούνται σε αυτή "Ωκεανία". Αναμφίβολα τα δημοκρατικά δικαιώματα ξηλώνονται καθημερινά όλο και περισσότερο. Το ίδιο ισχύει και σχετικά με την μαζική παραβίαση των δικαιωμάτων των πολιτών. Ακόμη και τα σενάρια για τον κίνδυνο επικείμενης επιβολής στρατιωτικού νόμου κατά περιπτώσεις, ως και στις ΗΠΑ, κυκλοφορούν σε κάποιο βαθμό. Όμως ακόμη ισχύει μια σχετική ελευθερία στην δημόσια διατύπωση τής γνώμης και υφίσταται το δικαίωμα τής άσκησης αντιπολίτευσης. Ειδικά στην φάση τού διαδικτύου, έχει καταστεί ευκολότατα πραγματοποιήσιμη η προώθηση τής όποιας άποψης σε πραγματικό χρόνο. Έστω κι αν τα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας καθιστούν την πλήρη αστυνόμευση ευκολότατη σε αυτούς που διαθέτουν τον κεντρικό έλεγχο των μηχανισμών λειτουργίας τους, από την άλλη παρέχουν εξαιρετικές δυνατότητες επικοινωνίας, ανοίγοντας θεαματικές ευκαιρίες στην προσπάθεια αμφισβήτησης των κρατούντων. Οπωσδήποτε αυτή η αμφισβήτηση μοιάζει με κάποιους, που προσπαθούν να αποτρέψουν με σκουπόξυλα την επέλαση αρμάτων μάχης. Κανείς όμως δεν διαφαίνεται να επιχειρεί να τούς εμποδίσει, τουλάχιστον στην επιφάνεια των πραγμάτων, εφόσον αυτοί επιθυμούν, να οργανώσουν και να διαμορφώσουν καλύτερα και πιο αποτελεσματικά τις προσπάθειές τους. Πέραν αυτού πληθώρα αντιπολιτευόμενων καλούν τούς πολίτες να τούς συνδράμουν με την ψήφο τους στην ανατροπή των ισχυόντων δεδομένων στα πλαίσια τού κοινοβουλευτισμού, ασχέτως εάν η πλειοψηφία τους είναι πολιτικοί Κοκοβιοί, δοτοί από το σύστημα, στην βάση τής εξαπάτησης.
Αυτό το δεδομένο θολώνει την συνολική διαμήνυση τού Όργουελλ, προσδίδοντάς της για την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, χαρακτήρα ενός εν τέλει φανταστικού μυθιστορήματος, στο οποίον μπορεί μεν να κατάφερε αυτός να προβλέψει με εκπληκτική ακρίβεια πολλές σημαντικές πλευρές των εξελίξεων που ήδη επήλθαν, όμως ο κεντρικός πυρήνα της, η επιβολή δηλαδή ενός άκρατου και πλήρως απόλυτου ολοκληρωτισμού, δεν φαίνεται μέχρι στιγμής να έχει πραγματοποιηθεί.
- Οπωσδήποτε όμως η πραγματοποίηση τής επιβολής του φαίνεται να κλιμακώνεται στο μέλλον, με αποτέλεσμα ο Όργουελλ να δικαιωθεί πλήρως μελλοντικά αναφορικά με τις προειδοποιήσεις του, είπα, σε μια προσπάθεια διαφοροποίησης από την άποψη που είχε αρχίσει να αναπτύσσει ο φίλος μου. Ειδικά στην περίπτωση τής κατάργησης τού ρευστού χρήματος, η οποία ως ένα βαθμό έχει επιβληθεί ήδη και η οποία οδηγεί στα εμφυτεύματα, με τις μοιραίες για τους ανθρώπους συνέπειές τους, διαφαίνεται να οδηγούν εκεί. Η προώθηση τής ολοκλήρωσης στην ένωση κρατών, μοιάζει με τον καλπασμό ενός μαστιγωμένου αλόγου. Η κατάργηση των τελωνειακών δασμών, η πλήρης κυριαρχία λίγων μεμονωμένων τραπεζικών συγκροτημάτων, που αποτελούν ένα και το αυτό παρασκηνιακό καρτέλ, πάνω στις υποτιθέμενες ισχυρές κυβερνήσεις υπερχρεωμένων εθνικών κρατών, το πλήθος των οποίων αυξάνεται με μεγάλη ταχύτητατα και τα γοργά αυτοκαταργούνται, μεταθέτοντας τα κέντρα αποφάσεων από τα εθνικά κοινοβούλια σε υπερεθνικούς γραφειοκρατικούς μηχανισμούς, όπου κυριαρχούν οι χαρτογιακάδες τού τραπεζικού κατεστημένου, όπως οι κάθε Πρόντι και Ντράγκι, σε συνδυασμό με την άκρατη εκποίηση τής περιουσίας τους μέσω τής πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, που υποβιβάζει τα κράτη στο επίπεδο να μην μπορούν να εκπληρώσουν καν τον ρόλο ενός πτωχοκομείου, η συνεχής πτωχοποίηση τών πολιτών, που τούς εξαρτά άμεσα από υποτυπώδεις για την επιβίωση κρατικές παροχές διεθνώς, οδηγεί σε αυτό που πλείστοι όσοι έχουν καταγγείλει ως επιβολή παγκοσμίου δικτατορίας. Ειλικρινά απορώ σε ποιά βάση αμφισβητείς την επιβολή αυτού τού επερχόμενου σεναρίου. Απορώ ακόμη σε ποια βάση αμφισβητείς την επιβολή τού αποπληθυσμού, ενώ μάς ψεκάζουν παντού ολοένα και πιο αδιάντροπα με δηλητήρια και βλαβερότατους μικροοργανισμούς. Ενώ τα μεταλλαγμένα τρόφιμα τείνουν να μετατρέψουν πλήρως την διατροφή μας σε βρώση διοξίνης και ενώ αυτοί οι στόχοι έχουν διακηρυχθεί απερίφραστα από τούς επικυριάρχους στις στήλες τής Γεωργίας και στις τοιχογραφίες τού αεροδρομίου τού Ντένβερ. Τι σε κάνει λοιπόν να να πιστεύεις, ότι ο "μεγάλος αδελφός" έχει επιβληθεί ήδη πλήρως και ότι τα απάνθρωπα σενάρια για την πιο ειδεχθή ποδηγέτηση τής ανθρωπότητος, τα οποία και διαφαίνονται και καθημερινά εξαγγέλλονται από τούς επικυριάρχους και τούς δουλικούς τους εντολοδόχους, που προσποιούνται τούς ηγέτες, δεν πρόκειται να εφαρμοστούν, αλλά αποτελούν αντικείμενο παραπληροφόρησης τής δημοσιότητας, ώστε να επιβληθεί η προγραμματισμένη επιβολή άλλων, ακόμη πιο απάνθρωπων καταστάσεων, τις οποίες δεν μπορούμε καν να φανταστούμε;
Ο φίλος μου μειδιάζων, ως να ανέμενε τις αντιρρήσεις μου, τις οποίες είχα ως ένα βαθμό εκφράσει και προηγουμένως κατά την διάρκειαν τής συζητήσεώς μας εσυνέχισεν να παραθέτει τις απόψεις του:
- Ο Όργουελλ στο τελευταίο βιβλίο του, έχοντας σπάσει ήδη το φράγμα να παραμένει άγνωστος με την πενταπλή έκδοση που γνώρισε η "Φάρμα των Ζώων" σε σύντομο χρονικό διάστημα, είχε πάρει τότε την μεγάλη απόφαση, η οποία αποτέλεσε και το κύκνειο άσμα τής ζωής του. Η πρώτη έκδοση το 1945 με 4.500 αντίτυπα εξαντλήθηκε εντός δύο εβδομάδων. Ο θάνατος τής συζύγου του, που είχε πριν από λίγο προηγηθεί και η φυματίωση που αυτός κουβαλούσε από την εποχή που κοιμόταν στα υγρά υπόγεια των μαγαζιών, όπου δούλευε σαν λαντζέρης στο Παρίσι, σύνθεταν μια ατμόσφαιρα έντονα πιεστική μέσα στην πρώιμη μεταπολεμική περίοδο τού Λονδίνου, ενώ αυτός βίωνε τούς καρπούς τής πρώτης εκδοτικής επιτυχίας. Το πεπρωμένο μοιάζει να επιζητά μια υπεραυξημένη ανθρώπινη συνέπεια από αυτούς που επιλέγει να αναθέσει κάποια υψηλή αποστολή στα πλαίσια τού συνειδησιακού διαφωτισμού των κοινωνιών. Ο Έρικ Μπλερ, γόνος "καλής μικροαστικής οικογένειας" και απόγονος γνωστών αριστοκρατών αποφοίτησε το περιώνυμο αριστοκρατικό κολέγιο Eton, στο οποίο φοίτησαν είκοσι πρωθυπουργοί τής Αγγλίας. Το 1921 κατατάχθηκε στην Αγγλική αποικιακή αστυνομία τής Ινδίας. Έξι χρόνια συμμετοχής μιας ευαίσθητης φυσιογνωμίας σε ένα απάνθρωπα σκληρό μηχανισμό αποικιακής επιβολής οδήγησαν τον Όργουελλ στο να ξεράσει αυτόν το 1927. Από τότε, ως εικοσιτετράχρονος και μέχρι τον θάνατό του εικοσιδύο χρόνια μετά τον Ιανουάριο τού 1951, αντιμετώπισε την ζωή τελείως αντιδιαμετρικά από την μέχρι τότε οπτική τού αποικιοκρατικού μπουλντόγκ. Σαν να ήθελε να βιώσει μια ενεργό μετάνοια για εκείνη την περίοδο, περιφερόταν ως άστεγος αλήτης στα άσυλα τού υγρού Λονδίνου, στα υπόγεια στο Παρίσι και στα χαρακώματα τής Καταλονίας ως μέλος τής Διεθνούς Ταξιαρχίας στον Ισπανικό εμφύλιο. Η αποστροφή του προς την περίοδο κατά την οποίαν ήταν αστυνομικός, εκδηλώνεται έντονα στα πρώτα του βιβλία και ιδιαίτερα στο "Ημέρες στην Μπίρμα". Εσωστρεφής και απόκοσμος έμοιαζε να αναζητά επίπονα κάτι παράξενο, που μόνο η ψυχή του στο βάθος της γνώριζε. Αυτό δεν ήταν άλλο από την επιλογή του από την Πρόνοια. Θα δώριζε στην σύγχρονη ανθρωπότητα εκείνα τα δυο μνημειώδη βιβλία στην κατεύθυνση τής κοινωνικής χειραφέτησης, που τον καθιέρωσαν με 25.000.000 αντίτυπα ως τον πλέον επιτυχημένο συγγραφέα τού αγγλόφωνου χώρου, ξελασπώνοντας ως ένα βαθμό και την κωλόγρια Γηραιά Αλβιόνα ως μόνιμη μήτρα μεγάλων αληταμπουράδων τύπου Τσώρτσιλ και τού καθ' ημάς Σκόμπυ.
Το "1984" δεν είναι γραμμένο με μελάνι, αλλά με αιμόπτυση, ως βιωματική προειδοποίηση ενάντια στην καλπάζουσα φθίση των σύγχρονων κοινωνιών, που κινδυνεύουμε να μάς οδηγήσει σύντομα σε ρόγχο. Με την επιλογή τής συνειδητής του απομόνωσης στο νησί Jura τής Σκοτίας, όπου για να φθάσει ο Όργουελλ στην απομονωμένη από τον υπόλοιπο κόσμο αγροικία χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και τηλέφωνο από το Λονδίνο, απαιτούνταν να επιβιβαστεί δυο φορές σε πλοίο και να διανύσει στην συνέχεια 8 μίλια με πεζοπορία, έμοιαζε να έχει επιλέξει ένα παράξενο πεδίο για την επόμενη αναμέτρηση. Ο πλησιέστερος γιατρός βρισκόταν για τον βαριά άρρωστο Όργουελλ σε απόσταση τριάντα χιλιομέτρων, χωρίς να παρέχονται κάποια άξια λόγου συγκοινωνιακά μέσα. Εκεί επέλεξε να πολιορκεί από τις κορυφαίες επάλξεις τού Πνεύματος ο Όργουελ, κατά την διάρκεια τής συγγραφής τού "1984", που κράτησε με μεγάλα διαλείμματα λόγω τής αρρώστιας του τρία χρόνια, τον ίδιο του τον εαυτό. Όταν ολοκλήρωσε την δακτυλογράφηση τού χειρογράφου, μεταφέρθηκε σε σανατόριο, στον τελευταίο σταθμό τής ζωής του. Πράγματι ήταν ζήτημα ζωής και θανάτου. Όχι για τον ίδιο, η ζωή τού οποίου ήταν ήδη ξεγραμμένη. Αλλά για αυτούς, στούς οποίους θα έφθαναν οι προειδοποιήσεις τού βιβλίου. Διότι εμείς δεν έχουμε τον βάκιλο στούς πνεύμονες, αλλά στην πιο μύχια στροφή τής ψυχής μας. Εκεί ακριβώς που συνδέεται ο ιμάντας που μας ενώνει με την συνείδηση. Ένας ιμάντας, πάνω στον οποίον εάν εγκαθήσει η συστημική κουκίδα, τού επιφέρει αγκύλωση.
Συνεχίζεται
Ο ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΡΩΣΟΣ ΑΡΧΙΕΡΕΑΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΓΚΡΑΜΠΟΒΟΙ
1 σχόλιο:
Ξανά ένα μεγάλο Ευχαριστώ.
Δημοσίευση σχολίου