Αναφέρουν δε χαρακτηριστικώς οι µετέχοντες στις ζυµώσεις ότι ένας από τους λόγους που η Χρυσή Αυγή αυξάνει µεν τα ποσοστά της, εξ αιτίας της οργής του κόσµου, αλλά, συγχρόνως, δεν είναι σε θέση να διεκδικήσει την εξουσία, είναι η ηγεσία της και γενικώς η ηγετική της οµάδα, που δηµιουργούν αρνητικές εντυπώσεις ως προς τη συµπεριφορά τους, την πολιτική τους κουλτούρα και το πολιτιστικό τους επίπεδο.

Είναι αυτονόητο ότι οι επαφές των επιχειρηµατιών µε πολιτικούς γίνονται µε άκρα µυστικότητα, κυρίως διότι οι συγκεκριµένοι επιχειρηµατίες που έχουν αναλάβει την πρωτοβουλία ενός τέτοιου κόµµατος δεν θέλουν να εκτεθούν, δεδοµένου ότι το πολιτικό σύστηµα θα αντιδρούσε και θα άρχιζε, όπως πιστεύουν, την κινδυνολογία γύρω από τις συνέπειες της επιστροφής στη δραχµή και ποιοι επιδιώκουν τη χρεοκοπία της χώρας.

Μεταξύ αυτών των επιχειρηµατιών περιλαµβάνεται: (α) ένας µε πολυσχιδή δραστηριότητα και µε έφεση στα media και την ψυχαγωγία, (β) ένας εφοπλιστής µεγάλου οικονοµικού βεληνεκούς και µε διασυνδέσεις στη Νέα Υόρκη, (γ) ένας άλλος µε εξαγωγικές επιχειρήσεις, µε µία εξ αυτών να έχει έδρα στο εξωτερικό, (δ) άλλος επιχειρηµατίας, που σήµερα εµφανίζεται ως εισοδηµατίας του εξωτερικού, (ε) έτερος, και αυτός µε πολυσχιδή δραστηριότητα και ενδιαφέρον στα ενεργειακά.


ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ. Ενα πρώτο συµπέρασµα που προκύπτει από την αξιολόγηση των µέχρι σήµερα προσπαθειών αυτών περιλαµβάνει δύο σκέλη:

Πρώτον, ότι ενδεχοµένως να επιχειρήθηκε από επιχειρηµατικής πλευράς κάποιο είδος οικονοµικής συµφωνίας µε την κυβέρνηση Σαµαρά, που δεν ευοδώθηκε ή που οι σηµερινές συνθήκες δεν το επιτρέπουν, µε αποτέλεσµα να συµφέρει, οικονοµικώς, αυτούς που έχουν τη δυνατότητα να φέρουν χρήµατα από το εξωτερικό να επωφεληθούν µιας επιστροφής στη δραχµή, αφού θα επενδύουν και θα αγοράζουν φθηνότερα µε το νόµισµα που θα διαθέτουν.

∆εύτερον, ότι τα λιµνάζοντα στο εξωτερικό ελληνικά χρήµατα δεν είναι αξιοποιήσιµα, έτσι όπως έχουν, γενικώς και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, οι συνθήκες. Εποµένως, µε περιορισµένες επιχειρηµατικές προοπτικές, αυτό που συµφέρει όσους διαθέτουν κεφάλαια στο εξωτερικό, σε ευρώ ή σε ξένο νόµισµα, είναι να επωφεληθούν µε τον επαναπατρισµό, ακόµη και µέρους των κεφαλαίων αυτών, από την υποτιµητική κερδοσκοπία λόγω της αυτόµατης συναλλαγµατικής διαφοράς µεταξύ ενός εθνικού νοµίσµατος και των κεφαλαίων σε ξένο συνάλλαγµα.



«ΣΤΡΩΜΑ ΜΠΑΝΚ». Ενας αρχικός προβληµατισµός αυτών που ανέλαβαν την πρωτοβουλία για ένα κόµµα της δραχµής ήταν η αντίδραση του κόσµου. Ο προβληµατισµός ξεκινούσε από το γεγονός ότι στην κοινή γνώµη κυριαρχούσε, εδώ και δύο χρόνια, ένας εντονότατος φόβος για το ενδεχόµενο εκδίωξης της Ελλάδας από την ευρωζώνη και επιστροφής της σε ένα εθνικό νόµισµα. Ηταν η εποχή που σωρηδόν έφευγαν κεφάλαια από τις ελληνικές τράπεζες και είτε κατευθύνονταν στο εξωτερικό, µε όποια δυνατότητα είχε κανείς, είτε φυλάσσονταν στο σπίτι, µε κάθε κίνδυνο. Εξ ου και κυριαρχούσε η έκφραση «Στρώµα Μπανκ». Ενας από τους λόγους άλλωστε της νίκης της Νέας ∆ηµοκρατίας στις επαναληπτικές βουλευτικές εκλογές ήταν και ο φόβος της επιστροφής στη δραχµή µε όσα έλεγε µάλιστα την εποχή εκείνη ο ΣΥΡΙΖΑ.

Σήµερα, οι κινούντες τα νήµατα για ένα κόµµα της δραχµής θεωρούν ότι έχει εκλείψει ο φόβος αυτός στη συνείδηση του κόσµου. Κι αυτό διότι η οικονοµική εξόντωση της κοινωνίας, µετά από περικοπές µισθών και συντάξεων και µετά από περαιτέρω µείωση του εισοδήµατος είτε µε φορολογικά µέτρα είτε µε άλλου είδους εισπρακτικά τρυκ, έχει φέρει σε τέτοια απόγνωση τους πολίτες, ώστε αυτό που τους ενδιαφέρει πλέον είναι να έχουν να πληρώσουν τη διατροφή τους και γενικώς τη διαβίωσή τους, αδιαφορώντας αν το νόµισµα που θα χρησιµοποιούν είναι η δραχµή, ο φοίνικας ή η ρουπία! Αυτή η µεταστροφή της κοινωνίας θεωρούν οι προωθούντες το κόµµα της δραχµής ότι συνιστά ιδανική συνθήκη για την «καθέλκυση» ενός τέτοιου αντιµνηµονιακού κόµµατος, βασιζόµενοι επιπλέον στην εκτίµηση ότι ακριβώς επειδή δεν βγαίνει το πρόγραµµα και συνεχίζονται οι πιέσεις, θα χρειαστούν και άλλα µέτρα. Τα οποία θα βυθίσουν ακόµη περισσότερο την κοινωνία.

Οι πραγµατικοί στόχοι της κίνησης

Το ενδιαφέρον στην όλη υπόθεση, η οποία κάθε άλλο παρά είναι σενάριο επιστηµονικής φαντασίας, είναι ότι οι έχοντες την πρωτοβουλία δεν φαίνεται να πτοούνται από το γεγονός ότι η επιστροφή στη δραχµή συνεπάγεται µία πολύ απότοµη προσγείωση της χώρας σε άλλα επίπεδα λιτότητας και αδυναµίας να ικανοποιήσει οικονοµικές υποχρεώσεις που απορρέουν από τον µεγάλο αριθµό των εισαγωγών που είναι υποχρεωµένη να κάνει για τη στοιχειώδη λειτουργία του κράτους. Οι γνωρίζοντες τις ζυµώσεις αυτές που γίνονται παρασκηνιακώς εκτιµούν τα εξής, ακριβώς επειδή ξέρουν ότι η σχετική προετοιµασία δεν συνοδεύεται και από συγκεκριµένο οικονοµικό πλάνο ξένων συµµαχιών στήριξης ενός εθνικού νοµίσµατος:

Πρώτον, ότι αυτοί που είναι πίσω από το «κόµµα της δραχµής» αντιλαµβάνονται ότι η όποια απήχησή τους στον κόσµο, καθώς θα εκµεταλλεύονται την αγανάκτηση και απόγνωσή του, δεν πρόκειται να µεταφραστεί και σε εξουσία για την εφαρµογή στην πράξη της επιστροφής στη δραχµή. 
∆εύτερον, ότι η όλη προσπάθεια αποβλέπει στη δηµιουργία µίας πολιτικής σφήνας στο σηµερινό πολιτικό σύστηµα, ώστε να υπαγορεύει κάποιες επιθυµίες των αποτελούντων το κόµµα της δραχµής και δη των επιχειρηµατιών στις πολιτικές ηγεσίες που θα βρίσκονται στην εξουσία.
Του Νίκου Σίμου, εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ
parapolitika