«Οπωσδήποτε είναι εγκληματικό να ψηφίζεις Χρυσή Αυγή, αλλά είναι επίσης εγκληματικό να ψηφίζεις, έπειτα από όλα αυτά, ΠΑΣΟΚ και Βενιζέλο»,
γράφει στο σχόλιό του για τους «58» και την Κεντροαριστερά ο μπλόγκερ «Πιτσιρίκος».
Υιοθετώντας μια δική του εκδοχή της θεωρίας των δύο άκρων, καταλήγει δηλαδή στο συμπέρασμα ότι Χρυσή Αυγή και ΠΑΣΟΚ είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, Μιχαλολιάκος και Βενιζέλος το ένα και το αυτό.
Είναι γνωστό τοις πάσι, άλλωστε, ότι τα μέλη και στελέχη του ΠΑΣΟΚ τα βράδια μαζεύονται σε σπίτια, χαιρετούν...
ναζιστικά και εκπαιδεύονται στις πολεμικές τέχνες και ο Βενιζέλος έχει βάλει στο μάτι έναν αντίφα ράπερ στη γειτονιά του, στη Σαλονίκη.
Για να σοβαρευτώ, πολλά μπορεί κανείς να προσάψει στον υπουργό Εξωτερικών, αλλά ιδιαίτερα αιμοβόρος δεν μοιάζει. Αντιθέτως, ο ίδιος ο «Πιτσιρίκος» έχει μία μανία να εξολοθρεύσει όσους δεν του γουστάρουν. «Αν έπεφτε χθες το θέατρο που φιλοξενούσε αυτές τις μεγάλες προσωπικότητες, η χώρα θα έπαιρνε μια βαθιά ανάσα και θα έβγαινε από το αδιέξοδο», καταλήγει το ποστ του για την εκδήλωση των «58» στο Ακροπόλ.
Ο ίδιος χιουμορίστας (αλήθεια, ποιος γελάει;) είχε γράψει στον λογαριασμό τουίτερ του για τον μαραθώνιο της Βοστώνης, στον οποίο είχαν χάσει τη ζωή τους 3 άνθρωποι και είχαν τραυματιστεί 150, «ο μαραθώνιος είναι επικίνδυνο αγώνισμα» και για τους τρεις νεκρούς υπαλλήλους της επίθεσης στη Marfin τον Μάιο του 2010 «Παιδιά, αν διαβάζει κάποιος άνεργος, η Marfin ψάχνει για τρεις υπαλλήλους». Τέλος, αναφερόμενος σε μία φραστική επίθεση εναντίον της Ντόρας Μπακογιάννη, είχε χαρακτηρίσει το σύνθημα «Σκατά στον τάφο του Μπακογιάννη» –εκτός από απαράδεκτο– περιττό. «Υποθέτω πως η κυρία Μπακογιάννη θα επισκέπτεται τον τάφο πού και πού», κατέληγε με αριστοτεχνική κομψότητα.
Έχω ένα ηθικό δίλημμα πάντα απέναντι σε πρόσωπα σαν τον «Πιτσιρίκο».
Αξίζει κανείς τον κόπο να σπαταλήσει 400 λέξεις για να προβάλει εμμέσως έναν άνθρωπο που θα μπλόγκαρε και θα τουίταρε ήσυχα και ανυπόληπτα μόνος του στον κυβερνοχώρο αν δεν του δίναμε τόση αξία;
Υπάρχει ένας λόγος: για να ξανανοίξει η συζήτηση για το χιούμορ, τα όριά του, την αισθητική του.
Όσοι και όσες, εμού συμπεριλαμβανομένης, άσκησαν κριτική στο γελοιογράφο των «Νέων» Δημήτρη Χαντζόπουλο οφείλουν τώρα, για την αποκατάσταση της δικαιοσύνης, να εκφράσουν τον αποτροπιασμό τους για τις βάρβαρες χαριτωμενιές του «Πιτσιρίκου».
Αν ο πρώτος κατηγορήθηκε (απλώς) για σεξισμό, ο δεύτερος εγκαλείται για βάναυσο κιτρινισμό και χρυσαυγίτικη ρητορική.
Κι αν η «Αυγή» αποκήρυξε με αηδία το επίμαχο σκίτσο του Χαντζόπουλου, μένει να δούμε τι θα κάνει με τα μακάβρια ευχολόγια του αριστερού (;) «Πιτσιρίκου».
Μόνο γι’ αυτό οι 400 λέξεις.
ναζιστικά και εκπαιδεύονται στις πολεμικές τέχνες και ο Βενιζέλος έχει βάλει στο μάτι έναν αντίφα ράπερ στη γειτονιά του, στη Σαλονίκη.
Για να σοβαρευτώ, πολλά μπορεί κανείς να προσάψει στον υπουργό Εξωτερικών, αλλά ιδιαίτερα αιμοβόρος δεν μοιάζει. Αντιθέτως, ο ίδιος ο «Πιτσιρίκος» έχει μία μανία να εξολοθρεύσει όσους δεν του γουστάρουν. «Αν έπεφτε χθες το θέατρο που φιλοξενούσε αυτές τις μεγάλες προσωπικότητες, η χώρα θα έπαιρνε μια βαθιά ανάσα και θα έβγαινε από το αδιέξοδο», καταλήγει το ποστ του για την εκδήλωση των «58» στο Ακροπόλ.
Ο ίδιος χιουμορίστας (αλήθεια, ποιος γελάει;) είχε γράψει στον λογαριασμό τουίτερ του για τον μαραθώνιο της Βοστώνης, στον οποίο είχαν χάσει τη ζωή τους 3 άνθρωποι και είχαν τραυματιστεί 150, «ο μαραθώνιος είναι επικίνδυνο αγώνισμα» και για τους τρεις νεκρούς υπαλλήλους της επίθεσης στη Marfin τον Μάιο του 2010 «Παιδιά, αν διαβάζει κάποιος άνεργος, η Marfin ψάχνει για τρεις υπαλλήλους». Τέλος, αναφερόμενος σε μία φραστική επίθεση εναντίον της Ντόρας Μπακογιάννη, είχε χαρακτηρίσει το σύνθημα «Σκατά στον τάφο του Μπακογιάννη» –εκτός από απαράδεκτο– περιττό. «Υποθέτω πως η κυρία Μπακογιάννη θα επισκέπτεται τον τάφο πού και πού», κατέληγε με αριστοτεχνική κομψότητα.
Έχω ένα ηθικό δίλημμα πάντα απέναντι σε πρόσωπα σαν τον «Πιτσιρίκο».
Αξίζει κανείς τον κόπο να σπαταλήσει 400 λέξεις για να προβάλει εμμέσως έναν άνθρωπο που θα μπλόγκαρε και θα τουίταρε ήσυχα και ανυπόληπτα μόνος του στον κυβερνοχώρο αν δεν του δίναμε τόση αξία;
Υπάρχει ένας λόγος: για να ξανανοίξει η συζήτηση για το χιούμορ, τα όριά του, την αισθητική του.
Όσοι και όσες, εμού συμπεριλαμβανομένης, άσκησαν κριτική στο γελοιογράφο των «Νέων» Δημήτρη Χαντζόπουλο οφείλουν τώρα, για την αποκατάσταση της δικαιοσύνης, να εκφράσουν τον αποτροπιασμό τους για τις βάρβαρες χαριτωμενιές του «Πιτσιρίκου».
Αν ο πρώτος κατηγορήθηκε (απλώς) για σεξισμό, ο δεύτερος εγκαλείται για βάναυσο κιτρινισμό και χρυσαυγίτικη ρητορική.
Κι αν η «Αυγή» αποκήρυξε με αηδία το επίμαχο σκίτσο του Χαντζόπουλου, μένει να δούμε τι θα κάνει με τα μακάβρια ευχολόγια του αριστερού (;) «Πιτσιρίκου».
Μόνο γι’ αυτό οι 400 λέξεις.
Tης Ξενιας Κουναλακη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου