του Kωνσταντίνου ΚόλμερΕάν γιά την Γερμανικήν ανάπτυξι, την υψηλοτέρα μεταπολεμικώς τα τελευταία 3 χρόνια, η πολιτική κίνησις «Εναλλακτική διά την Γερμανία» (Αlternative fuer Deutschland), τάσσεται υπέρ της επανόδου στο Γερμανικόν μάρκον και συγκεντρώνει σχεδόν το 5% των προτιμήσεων των Γερμανών ψηφοφόρων, ποία είναι η ενδεδειγμένη στάσις των Ελλήνων που υπέστησαν 27% μείωσι του ΑΕΠ λόγω του ευρώ;
Η απάντησις στο ρητορικόν αυτό ερώτημα έχει ανάγκη στατιστικής συσχετίσεως.
Αλλά είναι πλέον σαφές, μετά την αποτυχία δύο μνημονίων και τριών κυβερνήσεων να τιθασσεύσουν την οικονομική ύφεσι, ότι η μόνη εναλλακτική λύσις του Ελληνικού προβλήματος είναι η επάνοδος στην εθνική νομισματική πολιτική, γιά ν’ αποτραπεί η περαιτέρω πτώσις του ΑΕΠ και η αύξησις της ανεργίας στο 30% του ενεργού πληθυσμού.
Κι’ όμως η ευρω-προπαγάνδα έχει καταφέρει...
να πείσει τον Ελληνικό λαόν –αν και με φθίνοντα ποσοστά– ότι «η ένταξη στο ευρώ συμφέρει» και «είναι μονόδρομος»! Ας εξετάσωμε τα στοιχεία.
Με τα δάνεια αυτά απεπληρώθησαν 195,3 δις. ευρώ ληξιπρόθεσμα δημόσια χρέη της Ελλάδος. Τα υπόλοιπα 41,7 θά πληρωθούν μέχρι τέλους του 2014, εφ’ όσον τηρηθούν οι υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η Ελληνική κυβέρνησις, δηλαδή ν’ απολύσει 15.500 δημοσίους υπαλλήλους , ν’ αυξήσει περαιτέρω τους αμέσους φόρους και να μειώσει περαιτέρω μισθούς και συντάξεις γιά ν’ αντιμετωπίσει ένα δημοσιονομικό κενό άνω των 1,5 δις. ευρώ το 2014. Αλλ’ όλα αυτά τα «μέτρα» θα επιτείνουν την ύφεσι!
Με την «σωτηρία» παρέμβασι της Ε.Ε., η Ελλάς διέσωσε τις Γαλλικές και Γερμανικές Τράπεζες αλλ’ ετέθη υπό αυστηράν Γερμανική κηδεμονίαν.
να πείσει τον Ελληνικό λαόν –αν και με φθίνοντα ποσοστά– ότι «η ένταξη στο ευρώ συμφέρει» και «είναι μονόδρομος»! Ας εξετάσωμε τα στοιχεία.
Αποτυχημένη πολιτική
1. Τα δύο «μνημόνια» της… «Τρώη-κα(λά)» απέφεραν δάνεια 237 δις. ευρώ, που συνήψαν οι κυβερνήσεις Γ. Α. Παπανδρέου και Α. Σαμαρά, με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Κεντρική Τράπεζα, τον Μάϊο 2010 και τον Δεκέμβριον 2012.Με τα δάνεια αυτά απεπληρώθησαν 195,3 δις. ευρώ ληξιπρόθεσμα δημόσια χρέη της Ελλάδος. Τα υπόλοιπα 41,7 θά πληρωθούν μέχρι τέλους του 2014, εφ’ όσον τηρηθούν οι υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η Ελληνική κυβέρνησις, δηλαδή ν’ απολύσει 15.500 δημοσίους υπαλλήλους , ν’ αυξήσει περαιτέρω τους αμέσους φόρους και να μειώσει περαιτέρω μισθούς και συντάξεις γιά ν’ αντιμετωπίσει ένα δημοσιονομικό κενό άνω των 1,5 δις. ευρώ το 2014. Αλλ’ όλα αυτά τα «μέτρα» θα επιτείνουν την ύφεσι!
Με την «σωτηρία» παρέμβασι της Ε.Ε., η Ελλάς διέσωσε τις Γαλλικές και Γερμανικές Τράπεζες αλλ’ ετέθη υπό αυστηράν Γερμανική κηδεμονίαν.
Ως αποτέλεσμα, 1,5 εκατομμύριον ΄Ελληνες έχασαν την εργασίαν των και 3 εκατομμύρια συνταξιούχοι είδαν τις συντάξεις των να μειώνονται έως και 50%, ενώ πλείστοι δημόσιοι υπάλληλοι απώλεσαν μέχρις και 40% του ετησίου εισοδήματός των. Τριακόσιες χιλιάδες μικροεπιχειρήσεις έκλεισαν και το τραπεζικόν σύστημα της χώρας κατεστράφη ολοσχερώς. Η εθνική κυριαρχία κατελύθη και το Σύνταγμα ’75 παρεβιάσθη επανειλημμένως.
Ουδέποτε μεταπολεμικώς υπέστη η Ελλάς μιάς τοιαύτης εκτάσεως «εσωτερική υποτίμησι» , όπως την τελευταία 6ετία,οπόταν έπεσε κατά 40% το βιοτικόν επίπεδον του Ελληνικού λαού (κατά Α. Σαμαράν και βοηθούντος του ευρώ, καθ’ημάς).΄Ανευ όμως αποτελέσματος.
Ουδέποτε μεταπολεμικώς υπέστη η Ελλάς μιάς τοιαύτης εκτάσεως «εσωτερική υποτίμησι» , όπως την τελευταία 6ετία,οπόταν έπεσε κατά 40% το βιοτικόν επίπεδον του Ελληνικού λαού (κατά Α. Σαμαράν και βοηθούντος του ευρώ, καθ’ημάς).΄Ανευ όμως αποτελέσματος.
Αντιθέτως προεκλήθη μεταναστευτικόν και οξύ δημογραφικόν πρόβλημα. Ο ρυθμός αναπληρώσεως του πληθυσμού έπεσε στο 1,2%, που σημαίνει ό,τι εντός 50ετίας θα εξαφανισθή ο Ελληνικός πληθυσμός και θ’ αντικατασταθή από …μουσουλμάνους.
2. Η χώρα ουσιαστικώς εχρεωκόπησε αφ’ ότου εγκατέλειψε το 2002 το εθνικό της νόμισμα, την δραχμή, και απεδέχθη το ευρώ στην τεχνητή ισοτιμία των 341 δρχ. ανά ευρώ (δηλαδή το Γερμανικό μάρκο στις 170 δρχ.) ενώ οι αγοραστικές ανισοτιμίες ήσαν πολύ υψηλότερες.
2. Η χώρα ουσιαστικώς εχρεωκόπησε αφ’ ότου εγκατέλειψε το 2002 το εθνικό της νόμισμα, την δραχμή, και απεδέχθη το ευρώ στην τεχνητή ισοτιμία των 341 δρχ. ανά ευρώ (δηλαδή το Γερμανικό μάρκο στις 170 δρχ.) ενώ οι αγοραστικές ανισοτιμίες ήσαν πολύ υψηλότερες.
Το αλήστου μνήμης τρίδυμον Σημίτη- Παπαντωνίου-Στουρνάρα αλλοίωσε τα στατιστικά στοιχεία και εμεθόδευσε την απάτην της εντάξεως στην ευρωζώνη, με την βοήθεια της Γκόλντμαν Ζαξ, μέσω ενός «σουάπ» νομισμάτων-επιτοκίων, που εκόστισεν 5 δις. ευρώ στο δημόσιον, κατά το Ελεγκτικό Συνέδριον.
Από της εντάξεως στην Ευρωζώνη, το Ελληνικόν προϊόν έχασε το 35% της ανταγωνιστικότητος και η χώρα εδανείσθη άνω των 309 δις.ευρώ στο εξωτερικόν μέχρις του 2007, λόγω της απληστίας των ξένων Τραπεζιτών, που απεδείχθησαν…απλοί ξυλοσχίστες της τραπεζικής τέχνης το 2008. Η αδηφαγία των κομμάτων εξουσίας (ΝΔ και ΠαΣοΚ) επτώχευσε το κράτος, όχι όμως και τους υπευθύνους πολιτικούς (Κ. Σημίτην, Κώστα Καραμανλή, Γ.Α.Παπανδρέου και Αντ.Σαμαρά).
3. Με τα δύο μνημόνια και την (υποχρεωτική) ανταλλαγή των ομολόγων, το ακαθάριστο χρέος ανήλθε στα 437 δις. ευρώ, ήτοι στο 224% του ακαθαρίστου εθνικού προϊόντος .Με την περικοπή του ιδιωτικού χρέους (τηλελληνιστί «κούρεμα»), οι Ελληνικές Τράπεζες ουσιαστικώς έχασαν το σύνολο των κεφαλαίων των και η χρηματική ρευστότης εμειώθη στο ελάχιστον. Συντηρείται, με απ’ευθείας δανεισμόν από την Ευρωκεντρική Τράπεζα-όπερ παραβιάζει βασική πρόνοια της συνθήκης του Μααστρίχτ.
Ολόκληρο το Ελληνικό χρέος οφείλεται τώρα πρός τις 17 κυβερνήσεις της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ. Μετά τις αποπληρωμές εφέτος, θα έχει φθάσει στα 350 δις. Ευρώ, που είναι αδιατήρητον, ακόμη κι εάν περικοπεί (haircut) κατά 50% , ως υπόσχονται πάλιν οι ίδιοι «αρμόδιοι» (Γιαννάκης Στουρνάρας και Κλάους Ρέγκλινγκ του ΕSΜ).
Αλλά και αν ως δια μαγείας εμηδενίζετο το χρέος, πάλιν το παρόν μοντέλο της οικονομίας δεν δύναται να μακροημερεύσει, εξ αιτίας της ελλείψεως αυτοδυνάμου ρευστότητος.
Υπό συνθήκας συνεχούς συρρικνώσεως του εθνικού εισοδήματος, δεν παράγονται στην χώρα πόροι 15 δις. ευρώ ετησίως, αναγκαίοι διά την εξυπηρέτησι του εμπορικού ελλείμματος. Χρειάζεται μεγάλη αύξησις των εξαγωγών και υποκατάστασις εισαγωγών διά να υπάρξει αυτοδύναμο ισοζύγιον. Η Ελλάς δεν πρόκειται να επανέλθη στις αγορές κεφαλαίων – ακόμη κι’αν τούτο ήταν σκόπιμον και επιθυμητόν, που δεν είναι – ούτε το 2050!…
Συνεπώς, χρειάζεται μία «εναλλακτική νομισματική πολιτική» (ΕΝΠ) διά την χώρα μας (αλλά και διά την Κύπρον του Ανα(ν)στασιάδη).
Από της εντάξεως στην Ευρωζώνη, το Ελληνικόν προϊόν έχασε το 35% της ανταγωνιστικότητος και η χώρα εδανείσθη άνω των 309 δις.ευρώ στο εξωτερικόν μέχρις του 2007, λόγω της απληστίας των ξένων Τραπεζιτών, που απεδείχθησαν…απλοί ξυλοσχίστες της τραπεζικής τέχνης το 2008. Η αδηφαγία των κομμάτων εξουσίας (ΝΔ και ΠαΣοΚ) επτώχευσε το κράτος, όχι όμως και τους υπευθύνους πολιτικούς (Κ. Σημίτην, Κώστα Καραμανλή, Γ.Α.Παπανδρέου και Αντ.Σαμαρά).
3. Με τα δύο μνημόνια και την (υποχρεωτική) ανταλλαγή των ομολόγων, το ακαθάριστο χρέος ανήλθε στα 437 δις. ευρώ, ήτοι στο 224% του ακαθαρίστου εθνικού προϊόντος .Με την περικοπή του ιδιωτικού χρέους (τηλελληνιστί «κούρεμα»), οι Ελληνικές Τράπεζες ουσιαστικώς έχασαν το σύνολο των κεφαλαίων των και η χρηματική ρευστότης εμειώθη στο ελάχιστον. Συντηρείται, με απ’ευθείας δανεισμόν από την Ευρωκεντρική Τράπεζα-όπερ παραβιάζει βασική πρόνοια της συνθήκης του Μααστρίχτ.
Ολόκληρο το Ελληνικό χρέος οφείλεται τώρα πρός τις 17 κυβερνήσεις της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ. Μετά τις αποπληρωμές εφέτος, θα έχει φθάσει στα 350 δις. Ευρώ, που είναι αδιατήρητον, ακόμη κι εάν περικοπεί (haircut) κατά 50% , ως υπόσχονται πάλιν οι ίδιοι «αρμόδιοι» (Γιαννάκης Στουρνάρας και Κλάους Ρέγκλινγκ του ΕSΜ).
Αλλά και αν ως δια μαγείας εμηδενίζετο το χρέος, πάλιν το παρόν μοντέλο της οικονομίας δεν δύναται να μακροημερεύσει, εξ αιτίας της ελλείψεως αυτοδυνάμου ρευστότητος.
Υπό συνθήκας συνεχούς συρρικνώσεως του εθνικού εισοδήματος, δεν παράγονται στην χώρα πόροι 15 δις. ευρώ ετησίως, αναγκαίοι διά την εξυπηρέτησι του εμπορικού ελλείμματος. Χρειάζεται μεγάλη αύξησις των εξαγωγών και υποκατάστασις εισαγωγών διά να υπάρξει αυτοδύναμο ισοζύγιον. Η Ελλάς δεν πρόκειται να επανέλθη στις αγορές κεφαλαίων – ακόμη κι’αν τούτο ήταν σκόπιμον και επιθυμητόν, που δεν είναι – ούτε το 2050!…
Συνεπώς, χρειάζεται μία «εναλλακτική νομισματική πολιτική» (ΕΝΠ) διά την χώρα μας (αλλά και διά την Κύπρον του Ανα(ν)στασιάδη).
Τι περιλαμβάνει η Εναλλακτική ΝΠ διά να ανασύρει την Ελληνική οικονομία από το τέλμα της υφέσεως;
Δεύτερον, επιβάλλεται η επανασύστασις της Νομισματικής Επιτροπής διά τον έλεγχο των πιστώσεων, ώστε κάθε λυσσαλέος τραπεζίτης να μην χρηματοδοτεί ασυστόλως τις εισαγωγές ( π.χ. την αγορά χιλιάδων ιστιοπλοϊκών σκαφών και πολυτελών «Καγιέν» διά τους εγχωρίους καρβουνιάρηδες).
Τρίτον, αναγκαία είναι η χάραξις ισοσκελισμένου τακτικού προϋπολογισμού και ο περιορισμός των «πιράνχας» του δημοσίου (κατά Δ. Σιούφα:1.011 φορείς του δημοσίου και ένα εκατομμύριον «δημοσίων λειτουργών» που τρέφονται εις βάρος του φορολογουμένου).
Τέταρτον, διά την αύξησι της αποδόσεως των υγιών εσόδων του κράτους επιβάλλεται η μείωσις του ΦΠΑ στο 8% (όσον εν ΗΠΑ το sales tax),του φόρου εισοδήματος στο 10% και των ανταποδοτικών τελών ακινήτου περιουσίας στο 0,5% της αγοραίας αξίας των ακινήτων. Οι Εφορίες ν’ αντικατασταθούν από Εθνικόν Σύστημα Φορολογίας, που θ’ ασχολείται με την είσπραξι των εμμέσων φόρων και δειγματοληπτικώς μόνον με το φόρον εισοδήματος, κατά το ανάλογον Αμερικανικόν Internal Revenue Service.
Πέμπτον, δοθέντος του αδιατηρήτου δημοσίου χρέους, είναι επιβεβλημμένη η αναδιαπραγμάτευσις της εξοφλήσεως του χρέους με τους ξένους κυβερνητικούς πιστωτές, εις βάθος 50ετίας, με επιτόκιον 1,5%. Οι Γερμανικές επανορθώσεις και το ανεξόφλητον δάνειον θα ημπορούσαν να εκχωρηθούν «εις τρίτους» προς εξόφλησιν μέρους των Γερμανικών πιστώσεων.
΄Εκτον, η ΕΝΠ έχει χρείαν επαναφοράς της δραχμής στις 341 ανά ευρώ και εν συνεχεία της υποτιμήσεώς της έναντι του δολλαρίου στις 500 δρχ., διά την ανάκτησι της χαμένης ανταγωνιστικότητος και την παροχή αυτοδυνάμου ρευστότητος στο πιστωτικό σύστημα.
Έβδομον, την επομένην εργάσιμον ημέρα της υποτιμήσεως, η Τράπεζα της Ελλάδος θ’ αναλάβη την διαχείρησι του συναλλάγματος και θα εφαρμόζει στοχευμένη διακύμανσι της τιμής του ξένου συναλλάγματος αναλόγως των αναγκών και εξελίξεων της οικονομίας (ισοζύγιο-πληθωρισμός-ανάπτυξις) .
Εθνική Νομισματική Πολιτική
Εν πρώτοις, η ΕΝΠ απαιτεί την αναστολή της ελευθερίας κινήσεως κεφαλαίων, ώστε ο κάθε μεγαλοαπατεών να μην δύναται μ’ ένα τηλεφώνημα στις «συνεργαζόμενες» Τράπεζες να εξαγάγει δεκάδες εκατομμυρίων ευρώ εις χρέωσιν του ΄Ελληνος φορολογουμένου.Δεύτερον, επιβάλλεται η επανασύστασις της Νομισματικής Επιτροπής διά τον έλεγχο των πιστώσεων, ώστε κάθε λυσσαλέος τραπεζίτης να μην χρηματοδοτεί ασυστόλως τις εισαγωγές ( π.χ. την αγορά χιλιάδων ιστιοπλοϊκών σκαφών και πολυτελών «Καγιέν» διά τους εγχωρίους καρβουνιάρηδες).
Τρίτον, αναγκαία είναι η χάραξις ισοσκελισμένου τακτικού προϋπολογισμού και ο περιορισμός των «πιράνχας» του δημοσίου (κατά Δ. Σιούφα:1.011 φορείς του δημοσίου και ένα εκατομμύριον «δημοσίων λειτουργών» που τρέφονται εις βάρος του φορολογουμένου).
Τέταρτον, διά την αύξησι της αποδόσεως των υγιών εσόδων του κράτους επιβάλλεται η μείωσις του ΦΠΑ στο 8% (όσον εν ΗΠΑ το sales tax),του φόρου εισοδήματος στο 10% και των ανταποδοτικών τελών ακινήτου περιουσίας στο 0,5% της αγοραίας αξίας των ακινήτων. Οι Εφορίες ν’ αντικατασταθούν από Εθνικόν Σύστημα Φορολογίας, που θ’ ασχολείται με την είσπραξι των εμμέσων φόρων και δειγματοληπτικώς μόνον με το φόρον εισοδήματος, κατά το ανάλογον Αμερικανικόν Internal Revenue Service.
Πέμπτον, δοθέντος του αδιατηρήτου δημοσίου χρέους, είναι επιβεβλημμένη η αναδιαπραγμάτευσις της εξοφλήσεως του χρέους με τους ξένους κυβερνητικούς πιστωτές, εις βάθος 50ετίας, με επιτόκιον 1,5%. Οι Γερμανικές επανορθώσεις και το ανεξόφλητον δάνειον θα ημπορούσαν να εκχωρηθούν «εις τρίτους» προς εξόφλησιν μέρους των Γερμανικών πιστώσεων.
΄Εκτον, η ΕΝΠ έχει χρείαν επαναφοράς της δραχμής στις 341 ανά ευρώ και εν συνεχεία της υποτιμήσεώς της έναντι του δολλαρίου στις 500 δρχ., διά την ανάκτησι της χαμένης ανταγωνιστικότητος και την παροχή αυτοδυνάμου ρευστότητος στο πιστωτικό σύστημα.
Έβδομον, την επομένην εργάσιμον ημέρα της υποτιμήσεως, η Τράπεζα της Ελλάδος θ’ αναλάβη την διαχείρησι του συναλλάγματος και θα εφαρμόζει στοχευμένη διακύμανσι της τιμής του ξένου συναλλάγματος αναλόγως των αναγκών και εξελίξεων της οικονομίας (ισοζύγιο-πληθωρισμός-ανάπτυξις) .
Οι καταθέτες θ’αποζημιωθούν συν τω χρόνω με την άνοδο των επιτοκίων και οι κερδισμένοι οφειλέτες θα επιβαρυνθούν αντιστοίχως. Το τραπεζικόν σύστημα θα πρέπει ν’αναχρηματοδοτηθή επί τη βάσει των κρατικών ομολόγων στο χαρτοφυλάκιον «εις το άρτιον», όπως και τ’ ασφαλιστικά Ταμεία που κατέστρεψε ο κ. Προβόπουλος. Ούτως θα δοθή η απαραίτητος ρευστότης στην αγορά, υπολογιζομένη εις 14 τρις. δρχ., και θ’αρχίσει η κυκλοφορία του εγχωρίου νομίσματος υπό στενόν έλεγχον της Νομισματικής Επιτροπής.
Ο πληθωρισμός θ’αποφευχθή διότι δεν πρέπει ν’ αυξηθή το κόστος εργασίας. Λόγω της μεγάλης ανεργίας και της σφικτής εισοδηματικής πολιτικής, ο «εισαγόμενος πληθωρισμός δεν θ’αυξηθή πέραν του 13% το επόμενον έτος και μετά θα πέσει στο 3%.
Ο πληθωρισμός θ’αποφευχθή διότι δεν πρέπει ν’ αυξηθή το κόστος εργασίας. Λόγω της μεγάλης ανεργίας και της σφικτής εισοδηματικής πολιτικής, ο «εισαγόμενος πληθωρισμός δεν θ’αυξηθή πέραν του 13% το επόμενον έτος και μετά θα πέσει στο 3%.
Η αγροτική παραγωγή και η βιομηχανία θα πρέπει χρηματοδοτηθούν στο 90% των αναγκών των και ο τουρισμός στο 50% το πρώτον έτος της ΕΝΠ.
Μόνον με την επάνοδο στο εθνικό μας νόμισμα και βεβαίως κατόπιν των απαραιτήτων «στοχαστικών προσαρμογών», θα επανέλθη η Ελληνική οικονομία εις αναπτυξιακήν τροχιά, διά ν’αποφευχθή η εκτεταμένη ανεργία, η εθνοφθόρος μετανάστευσις και η πτώσις των γεννήσεων κάτω του ορίου αναπληρώσεως του πληθυσμού. Μόνον διά της εναλλαγής αυτής θ’αποτραπεί η έρπουσα κοινωνική σύγκρουσις…
Η κ. Μέρκελ όμως και αρκετοί εγχώριοι «κουΐσλινγκς» διατείνονται ότι, με την επαναφορά της δραχμής, «ο Ελληνικός λαός θα πεινάσει, το πετρέλαιον θα λείψει, τα φάρμακα θα σπανίζουν και γενικά θα πέσει το βιοτικό επίπεδον».
Αληθώς δεν εννοούμεν πώς. Μόνον άμοιροι οικονομικών γνώσεων ως η πρώην κομμουνίστρια καγκελλάριος της Γερμανίας και ο ημέτερος προφητάναξ ημπορούν να λέγουν τέτοια πράγματα αδιαμαρτυρήτως.
Μόνον με την επάνοδο στο εθνικό μας νόμισμα και βεβαίως κατόπιν των απαραιτήτων «στοχαστικών προσαρμογών», θα επανέλθη η Ελληνική οικονομία εις αναπτυξιακήν τροχιά, διά ν’αποφευχθή η εκτεταμένη ανεργία, η εθνοφθόρος μετανάστευσις και η πτώσις των γεννήσεων κάτω του ορίου αναπληρώσεως του πληθυσμού. Μόνον διά της εναλλαγής αυτής θ’αποτραπεί η έρπουσα κοινωνική σύγκρουσις…
Η κ. Μέρκελ όμως και αρκετοί εγχώριοι «κουΐσλινγκς» διατείνονται ότι, με την επαναφορά της δραχμής, «ο Ελληνικός λαός θα πεινάσει, το πετρέλαιον θα λείψει, τα φάρμακα θα σπανίζουν και γενικά θα πέσει το βιοτικό επίπεδον».
Αληθώς δεν εννοούμεν πώς. Μόνον άμοιροι οικονομικών γνώσεων ως η πρώην κομμουνίστρια καγκελλάριος της Γερμανίας και ο ημέτερος προφητάναξ ημπορούν να λέγουν τέτοια πράγματα αδιαμαρτυρήτως.
Πρό του 2002, ή Ελλάς πώς ζούσε με την δρχ.;
Με την ΕΝΠ, το Ελληνικόν ΑΕΠ θ’αυξηθή διά της υποτιμήσεως της δρχ. εις ονομαστικούς και ολιγώτερον εις πραγματικούς όρους, έναντι μειώσεως 27% την τελευταία 6ετία εις ευρώ.
Η εισροή καταθέσεων στο τραπεζικόν σύστημα θα ενισχυθή μετά το πρώτο «σόκ», και τούτο λόγω θετικών (έναντι αρνητικών μέχρι τούδε) επιτοκίων.
Οι επιχειρηματικές επενδύσεις θα γίνουν συμφέρουσες εφ’όσον μειωθή και σταθεροποιηθή η φορολογία, απαλασσομένη από τους κομμουνιστάς φορομπήχτας (Θεία… χάριτι).
Οι εισαγωγές πετρελαίου και φαρμάκων θα συνεχισθούν απρόσκοπτες με πιστώσεις στην αρχή και μετά αυτοδυνάμως.
Δεν τρελλάθησαν οι ξένοι προμηθευτές να χάσουν την Ελληνική αγορά. Αρκεί να διαπιστώσουν σοβαρότητα οικονομικής πολιτικής.
Η Ελλάς είναι μία πλουσία χώρα με χρεωκοπημένα τα πολιτικά κόμματα και ανεπαγγέλτους πολιτικούς (κυριολεκτικώς, οφείλουν 230 εκατομμύρια ευρώ στις τράπεζες και πρέπει να κηρυχθούν αμφότεροι εις πτώχευσιν).
Απομένει το πολιτικόν ζήτημα εν εκκρεμότητι : ο Ελληνικός λαός δεν αντιλαμβάνεται ακόμη την οικονομική πραγματικότητα, αν και οικτρά απατημένος από τους «πολιτικούς», τα κόμματα εξουσίας και τα αργυρώνητα ΜΜΕ.
Εν τούτοις, η αφύπνισις της εθνικής συνειδήσεως κερδίζει έδαφος στην κοινή γνώμη, παρά την δολία προπαγάνδα των απανταχού ευρωλάγνων και εξουσιαστών που «μαζί τα …φάγανε»!
Η Ελλάς είναι μία πλουσία χώρα με χρεωκοπημένα τα πολιτικά κόμματα και ανεπαγγέλτους πολιτικούς (κυριολεκτικώς, οφείλουν 230 εκατομμύρια ευρώ στις τράπεζες και πρέπει να κηρυχθούν αμφότεροι εις πτώχευσιν).
Απομένει το πολιτικόν ζήτημα εν εκκρεμότητι : ο Ελληνικός λαός δεν αντιλαμβάνεται ακόμη την οικονομική πραγματικότητα, αν και οικτρά απατημένος από τους «πολιτικούς», τα κόμματα εξουσίας και τα αργυρώνητα ΜΜΕ.
Εν τούτοις, η αφύπνισις της εθνικής συνειδήσεως κερδίζει έδαφος στην κοινή γνώμη, παρά την δολία προπαγάνδα των απανταχού ευρωλάγνων και εξουσιαστών που «μαζί τα …φάγανε»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου