Δημοσιεύθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2009.Στη διεθνή βιβλιογραφία της δημοσιογραφίας (κείμενα άγνωστα στους Έλληνες του επαγγέλματος) αναφέρεται ένα είδος επιλόγου των άρθρων με τον όρο out of gas ending.
Αυτό σημαίνει ότι το κείμενο απλώς ολοκληρώνεται με τις τελευταίες διαθέσιμες πληροφορίες που ενδιαφέρουν τον αναγνώστη.
Αυτήν την εντύπωση μού προκάλεσε η συνέντευξη τύπου του Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, στον (σχεδόν θεσμικό) πρωταγωνιστή των τηλεοπτικών ειδήσεων Γιάννη Πρετεντέρη. The Prime Minister is running out of gas.
Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο.
Συμβαίνει για προσωπικούς λόγους, ή ακόμη και όταν ο ηγέτης δεν έχει πλέον τίποτα να προσφέρει.
Συνέβη με τον Κώστα Σημίτη.
Κι αν αυτό δεν αποτελεί σπουδαίο παράδειγμα, συνέβη και με τον Τόνι Μπλερ.
Ο Τόνι ήταν Πρωθυπουργός της Βρετανίας από τον Μάιο 1997 έως τις 27 Ιουνίου 2007. Ήταν αρχηγός των Εργατικών από το 1994 έως το 2007.
Και αποχώρησε γιατί ο χρόνος του τελείωσε. Και η διάθεσή του επίσης. Ήθελε να αλλάξει ασχολίες, προσωπική ατζέντα, εικόνα προς τον κόσμο.
Παρέδωσε τα κλειδιά στον έως τότε συγκυβερνήτη του Γκόρντον Μπράουν, ο οποίος, αν και εξαιρετικό μυαλό και άριστος στην στρατηγική, δεν διέθετε τις ικανότητες του ηγέτη.
Για να μην το αδικούμε, οι όποιες ηγετικές ικανότητες που διαθέτει δεν ταιριάζουν καθόλου με το πρότυπο που είχε χαράξει ο Τόνι και το οποίο κυριάρχησε στη βρετανική πολιτική σκηνή την τελευταία δεκαετία.
Ο Καραμανλής είναι 12 χρόνια αρχηγός της ΝΔ και 5,5 στην πρωθυπουργία της χώρας. Το πρώτο είναι αρκετός χρόνος, το δεύτερο όχι και τόσο.
Με την έννοια ότι η πρώτη ιδιότητα μπορεί (και ίσως πρέπει) να αλλάξει, για τη δεύτερη όμως, αδελφέ μου, είναι νωρίς.
Παρά ταύτα, η δρομολόγηση έχει γίνει. Τα σημάδια ήταν ολόγυρά μας.
Η κόπωση έγινε αισθητή στην προηγούμενη τηλεοπτική συνέντευξη κατά την προεκλογική περίοδο, όταν για να περιγράψει τα 3+2 χρόνια διακυβέρνησης, χρησιμοποίησε τη φράση «μακρά χρονική περίοδο; παραμονής στην εξουσία».
Ήταν και το «κουρασμένος» του φίλου δημοσιογράφου, που ήταν μάλλον ένα άγαρμπο spin, παρά ένα γλίστρημα της γλώσσας.
Το σχέδιο είχε τεθεί σε εφαρμογή.
Η στρατηγική της εξόδου περιελάμβανε εκλογές το φθινόπωρο (ούτως ή άλλως ο Παπανδρέου είχε ήδη δεσμευτεί ότι πρώτα θα προκαλέσει εκλογές και μετά θα ψηφίσει τον Πρόεδρο) και αποχώρηση με τις όσες λιγότερες απώλειες για την εικόνα του και την παράταξη.
Άλλωστε, αρκεί που ο νέος Πρωθυπουργός, προκειμένου να εδραιωθεί και να χαράξει νέα πορεία, θα στηριχθεί στα κακώς κείμενα της προηγούμενης περιόδου. Να μην το πράξει και ο/η διάδοχος, ενώ προσπαθεί να μαζέψει τα υπολείμματα της παράταξης.
Η ρηχή επιχειρηματολογία, που αναπτύχθηκε κατά της διάρκεια της συνέντευξης στο Mega (χθες 10.9.2009), συχνά κινδύνεψε με αποδόμηση, ιδιαίτερα στα σημεία των παραμέτρων που επικαλείται για την προκήρυξη των εκλογών, τις αναφορές σε θείο και εξάδελφο, την άγνοια για τη δράση της πυροσβεστικής στις καταστροφικές πυρκαγιές και το λάθος με το ΕΤΑΚ.
Η συνέχεια είναι ευδιάκριτη.
Μόνο που οι επόμενες 20 ημέρες θα είναι δύσκολες και η αντίστροφη μέτρηση βασανιστικά αργή.
Το κείμενο αυτό δεν επιθυμώ να το ολοκληρώσω. Όπως και ο Κώστας Καραμανλής τη θητεία του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου