Συνήθως είναι ένα αστείο για τον ... Καναδά ...
Εκτός ΗΠΑ, ο όρος χρησιμοποιείται στον Καναδά και άλλες χώρες, για να υποδείξουν την κακή επιρροή των Ηνωμένων Πολιτειών.
Στην Ευρώπη και στην Αυστραλία, ιδιαίτερα, χρησιμοποιείται από αυτούς που θέλουν να καταδείξουν ότι ο η χώρα τους έχει υποταχθεί στο «American way of life» ή ακολουθεί μια εξωτερική πολιτική, στις αμερικανικές επιταγές. Αυτός, πάνω - κάτω, είναι ο ορισμός που δίνει η διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια Wikipedia, για τον όρο 51η Πολιτεία.
Ευτυχώς ή δυστυχώς, εμείς στην Ελλάδα, δεν έχουμε ανάγκη να απευθυνθούμε στην συγκεκριμένη, καθώς είναι σίγουρο ότι τους επόμενους κιόλας μήνες, θα μάθουμε επακριβώς τι σημαίνει 51η Πολιτεία των ΗΠΑ, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Και σε πολιτικό επίπεδο, και σε πολιτιστικό και σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής.
Τα πρώτα δείγματα ήλθαν τις πρώτες κιόλας ημέρες της νέας διακυβέρνησης, υπό τον αμερικανοτραφή και γεννημένο στις ΗΠΑ, Γιώργο Παπανδρέου.
Ομάδες συμφερόντων
Ας δούμε λοιπόν κάποιες καταστάσεις επιγραμματικά.
Για τον γράφων, μία από τις σημαντικότερες εξελίξεις, είναι οι δέκτες των ... μηνυμάτων του πρωθυπουργού.
Στο παρελθόν, στην Γηραιά Ήπειρο, ζούσαμε έστω με την ψευδαίσθηση, ότι το πολιτικό παιχνίδι είχε ως σκοπό την έκφραση της άποψης και της γνώμης του λαού, ως συνόλου.
Αντίθετα αυτή την στιγμή έχουμε μια ξεκάθαρη στροφή, του Γιωργάκη Παπανδρέου στα interest groups.
Τα interest groups, που στην αμερικάνικη πολιτική κυριαρχούν, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ομάδες ψηφοφόρων. Ομάδες όμως, που δεν ενώνονται από ιδεολογικούς παράγοντες ή την συνείδηση τους.
Πρόκειται για ομάδες, οι οποίες έχουν δημιουργηθεί με στόχο να προωθήσουν συγκεκριμένα συμφέροντα τους. Όχι πάντα οικονομικά.
Και με βάση αυτά, αποφασίζουν αν θα στηρίξουν το ένα ή το άλλο κόμμα. Παράδειγμα, τρανταχτό στις τελευταίες εκλογές ήταν η εγκατάλειψη εκ μέρους των ακτιβιστών ομοφυλόφιλων του ΣΥΡΙΖΑ και η στήριξη τους στο ΠΑΣΟΚ. Διάφορες «ομπρέλες» Μη κυβερνητικών Οργανώσεων, «δικτύων» και «πρωτοβουλιών» επίσης λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο.
Στις ΗΠΑ, με τον περίεργο «θρησκευτικό χάρτη» τους, ακόμη και οι διάφορες «εκκλησίες» αποτελούν Interest groups.
Γι' αυτούς, δεν έχει σημασία το τι πρεσβεύει το κάθε κόμμα.
Δεν έχει σημασία η ολοκληρωμένη πολιτική άποψη του, όπως υποτίθεται ότι συνέβαινε μέχρι τώρα.
Μοναδικός σκοπός είναι η «κατάκτηση» του δικού τους στόχου.
Σας θυμίζει κάτι από την θεωρία του «μεσαίου χώρου»;
Αυτές οι «ομάδες συμφερόντων» είναι ξεκάθαρο ότι αποτελούν και την κύρια «στόχευση» του Πρωθυπουργού, όταν μιλάει για την ανάγκη «ευρύτερων κοινωνικών συμμαχιών».
Γιατί, ως εκλεγμένος πρωθυπουργός του ελληνικού λαού, δεν χρειάζεται καμία άλλη συμμαχία.
Γιατί από όσο ξέρουμε, οι Έλληνες πολίτες, ψηφίζουν κατά συνείδηση.
Οι «συμμαχίες» δεν μπορούν παρά να υπάρχουν μεταξύ δύο ή και περισσότερων «οργανωμένων καταστάσεων».
Ο μέσος Έλληνας πολίτης, αυτός που υπομένει το βάρος του δημοσιονομικού χρέους, αυτός που φορολογείται, που αντιμετωπίζει το φάσμα της ανεργίας, δεν έκανε πρωθυπουργό τον κ. Παπανδρέου, για να έλθει σε διαβουλεύσεις με... συγκεκριμένες ομάδες. Ούτε με γκρούπες... «εθνικά μακεδόνων», ούτε με γκρούπες «ομοφυλόφιλων».
Δεν μπορεί παρά να αντιπροσωπεύει το σύνολο του ελληνικού λαού.
Ακόμη όμως και στην πολιτική ορολογία του κ. Γιώργου Παπανδρέου, κυριαρχεί πλήρως η αμερικανοποίηση. Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και λοιποί νεολογισμοί προσπαθούν να εμφυσήσουν αυτού του είδους το πνεύμα, και στον Έλληνα πολίτη.
Στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής τα πράγματα είναι απλά.
Θα ακολουθήσουμε πλήρως ότι προέρχεται από την Ουάσινγκτον.
Ίσως έτσι μας δανείσουν και με λίγο χαμηλότερο επιτόκιο, αφού αυτά τα κανονίζει άλλη μια... ομάδα συμφερόντων στις ΗΠΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου