Η χαζομάρα περί δραχμής – που είναι μια αστεία φημολογία αντάξια να παίζει μόνο ως σκετσάκι σε περιοδεύοντες θιάσους στην επαρχία – γίνεται τελικά μείζον θέμα στη δημόσια κουβέντα.
Η περίπτωση αυτή μας δείχνει τον τρόπο διαχείρισης της πληροφορίας, αλλά και πώς αυτή γίνεται έλλειμμα αξιοπιστίας και κρίση πανικού.
Το στόρι έχει ως εξής: ● Κάποιος γράφει κάτι για δραχμές κάπου το παίρνει ένας άλλος και το αναδημοσιεύει.
● Εκεί στα ψηλά, που παρακολουθούν όλα όσα γράφονται μέσω google reader, γίνεται το πρώτο λάθος. Βγαίνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και το διαψεύδει δίνοντας τη γραμμή.
Έτσι ένα... ανύπαρκτο θέμα που γράφουν κάποιοι bloggers μπαίνει στην ατζέντα. Την επομένη ήμερα η είδηση της διάψευσης παίζει παντού. Η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων, που δεν παρακολουθεί μέσω google reader το τι γράφεται ανά πάσα ώρα και στιγμή, μαθαίνει από τις εφημερίδες ότι η κυβέρνηση διαψεύδει τα σενάρια για τη δραχμή.
Η φήμη έχει γίνει πολιτικό γεγονός και προκαλεί νευρικότητα και ερωτήματα του στυλ: Μήπως... εάν δεν υπάρχει θέμα, τότε γιατί... μα τα νούμερα δεν βγαίνουν.
Να τα πρωτοσέλιδα την επομένη ήμερα. Να τα καράβια με το χαρτί, να ο Χολαργός που δουλεύει τις νύχτες. Μόλις βγει ο πρωθυπουργός και με την παροιμιώδη (πλέον) αξιοπιστία του για διαψεύσει τη γελοιότητα... η νευρικότητα αυξάνεται και μετατρέπεται σε έλλειμμα εμπιστοσύνης και τελικά πανικό. Σηκώνονται καταθέσεις γίνονται εκπομπές στην τηλεόραση πρώτο θέμα στα κρατικά κανάλια...
Τα είδαμε όλα αυτά που γράφω...
Η βόμβα της δραχμής έχει κατασκευαστεί και πυροδοτηθεί από την κυβέρνηση και τώρα ο Γιώργος τρέχει πανικόβλητος γύρω γύρω και φυσά για να σβήσει το φυτίλι.
Είναι ακριβώς η ίδια φάση με τα όσα έγιναν τον περασμένο χειμώνα. Η κρίση του ελλείμματος έγινε (με τους Τιτανικούς, τις βλακείες και τα greek statistics) κρίση εμπιστοσύνης των αγορών προς το ΠΣΑ, τα στοιχεία μας, τις δηλώσεις μας, έλλειμα εμπιστοσύνης για τα ομολόγά μας και τελικά κρίση πανικού.
Και τότε η ΕΥΠ θα κυνηγούσε κερδοσκόπους και τώρα ο εισαγγελέας κυνηγά σπερμολόγους. Ακριβώς τα ίδια βήματα, ακριβώς το ίδιο σχέδιο...
Κρίση (something) που γίνεται κρίση αξιοπιστίας προχωρούμε σε κρίση εμπιστοσύνης και τελικά πανικού.
Έτσι εξηγείται το γιατί άλλες χώρες με χειρότερα νούμερα από εμάς όπως η Ιταλία δεν πήγαν στο ΔΝΤ.
Από τον Γιάννη Παπαϊωάννου
Σχόλιο δικό μας:
Άκουσε κανείς ποτέ τον Μπερλουσκόνι να λέει ότι η "οικονομία της Ιταλίας είναι υπο πτώχευση" και ας έχει μεγαλύτερο χρέος, σε ποσοστό στο ΑΕΠ, απο την Ελλάδα;
Τον άκουσε μήπως κανείς να λέει ότι "κινδυνεύουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ιταλίας και του λαού της";
Τον ακούσαμε ποτέ να μιλά για τους προκατόχους του και να τους επιρρίπτει ευθύνες στα διεθνή ΜΜΕ;
Τον άκουσε ποτέ κανείς να μιλά για..."γεμάτα πιστόλια στο τραπέζι";
Απεναντίας τον ακούσαμε να λέει ότι η "τσέπη του Ιταλού πολίτη" δεν θα πειραχθεί και η κρίση θ' αντιμετωπισθεί με μεγάλες περικοπές στον Δημόσιο τομέα!
Ας αναλογισθεί κανείς ότι η κυβέρνηση του Παπανδρέου δεν πήρε κανένα μέτρο επι 6 μήνες περιμένοντας το ΔΝΤ ή κατ' ευφημισμό την "τρόϊκα"...
Κατά την άποψη μας ο Μπερλουσκόνι πάρα πολύ σοβαρά αντιμετωπίζει την κρίση, κάτι που δεν το περιμέναμε και του ...βγάζουμε το καπέλο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου