Σε ένα δύσκολο ακροατήριο η Ντόρα Μπακογιάννη τόνισε μπροστά σε Γερμανούς βουλευτές του κυβερνώντος Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος και παράγοντες της δημόσιας ζωής του Βερολίνου μίλησε ανοικτά και ξεκάθαρα, για όλα και για όλους.
Για τις ευθύνες των κυβερνήσεων της ΝΔ, της σημερινής κυβέρνησης Παπανδρέου, για την αναμόρφωση στο σύνολο του οικονομικού και πολιτικού συστήματος της Ελλάδας, αλλά και των κυβερνήσεων της ΕΕ και της Γερμανίας.
Έδωσε με στοιχεία και συγκριτικά δεδομένα μια πλήρη εικόνα της πορείας της ελληνικής οικονομίας, υπερασπίστηκε την Ελλάδα δίνοντας απαντήσεις στις υπερβολές που ακούγονται στην γερμανική κοινή γνώμη, μήνες τώρα και παρουσίασε συγκεκριμένες προτάσεις για το μέλλον, τονίζοντας ότι...
το μεγάλο στοίχημα είναι η «αναπτυξιακή προοπτική της Ελλάδας».
Μίλησε για τις ευθύνες που υπάρχουν για την πορεία της Ελλάδας τα τελευταία 30 χρόνια και είπε «Στα σχεδόν 30 χρόνια που μεσολάβησαν έκτοτε, το χρέος συσσωρεύτηκε και ο δημόσιος τομέας κατέστη τόσο μεγάλος, ώστε να είναι πλέον εκτός ελέγχου. Υπολογίζεται ότι, σήμερα, 1 στους 10 Έλληνες πολίτες περίπου είναι, εν στενή ή ευρεία έννοια, δημόσιος υπάλληλος. Οι πελατειακές σχέσεις και η διαφθορά, υπό διαδοχικές σοσιαλιστικές κυβερνήσεις, αυξάνονταν συνεχώς. Η Νέα Δημοκρατία, ως κεντροδεξιό κόμμα, είναι διπλά υπεύθυνη γι' αυτήν την πορεία από το 2004, όταν επέστρεψε στην εξουσία: και τούτο γιατί - σε αντίθεση με τους αντιπάλους της - ήταν ιδεολογικά καλύτερα τοποθετημένη για ένα μικρότερο, υγιέστερο και πιο αποτελεσματικό κράτος και υπέρ της ελεύθερης αγοράς, σε σχέση με τον δυσκίνητο κρατικό μηχανισμό. Δυστυχώς, σε όλα αυτά τα θέματα, όχι μόνο απέφυγε να επιφέρει ουσιαστικές αλλαγές, αλλά επιβάρυνε ακόμα περισσότερο την κατάσταση.»
Τόνισε δύο φορές υπερασπιζόμενη απέναντι στο διεθνές ακροατήριο την Ελλάδα ότι η πτώση της Ελλάδας είναι αδιανόητη γιατί η οικονομία της δεν είναι ούτε πολύ μικρή ούτε απομονωμένη και τόνισε με έμφαση ότι : «η χρεοκοπία της Ελλάδας, κυρίες και κύριοι, ουδέποτε πρέπει να θεωρηθεί εναλλακτική λύση. Τα αποτελέσματά της θα ήταν ευρύτατα, κατά μεγάλο μέρος απρόβλεπτα και πιθανόν ακόμα και καταστροφικά - κι όχι μόνο για την Ευρώπη».
Αναφέρθηκε στις προοπτικές που έχει η ελληνική οικονομία και μίλησε «για δυνάμεις και δυναμισμό που διαθέτει η Ελλάδα, παρά τις εσωτερικές της δομικές αδυναμίες».
Μπροστά στο ειδικό ακροατήριο της πολιτικής Ακαδημίας του Γερμανικού Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος η Ντόρα Μπακογιάννη χρησιμοποίησε και «σκληρή γλώσσα» για τις οικονομίες του ευρωπαϊκού Βορρά και τη γερμανική οικονομία λέγοντας ότι «ας μην γελιόμαστε η οικονομική ισχύς του Βορρά εξηγείται εν μέρει από την οικονομική αδυναμία του Νότου» και συνέχισε αναφερόμενη και στις αμυντικές δαπάνες λέγοντας «Η αξία των ελληνικών εξαγωγών προς την Γερμανία, π.χ., είναι μόλις το 1/4 ή 1/5 των εισαγωγών. Αν προσθέσετε σ' αυτά και τις ελληνικές αμυντικές προμήθειες - είμαστε ο 4ος μεγαλύτερος αγοραστής γερμανικών οπλικών συστημάτων διεθνώς - τότε, και μόνο τότε, έχετε την πλήρη εικόνα. Τα 2/3 των πελατών της Γερμανίας βρίσκονται στην Ευρώπη. Και το εμπορικό της περίσσευμα τους πρώτους 11 μήνες του 2009, ανήλθε στα 122,4 δισεκατομμύρια ευρώ.»
Τόνισε ότι οι ραγδαίες εξελίξεις στην διεθνή οικονομία οφείλονται στο γεγονός ότι το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα απεδείχθη απείρως πιο διασυνδεδεμένο από ότι πιστεύαμε» και επεσήμανε ότι ευθύνες είχε η κυβέρνηση Παπανδρέου γιατί «σοσιαλιστική ελληνική κυβέρνηση, πριν από τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009, όχι μόνον υποσχέθηκε περαιτέρω δαπάνες, αντί να εξαγγείλει οικονομίες, αλλά έχασε και πολύτιμο χρόνο, με αδράνεια σε όλα τα επίπεδα: τα spreads τον Οκτώβριο ήταν μόλις 1% πάνω από τα γερμανικά. Η Ελλάδα, λοιπόν, έπρεπε να αντιμετωπίσει πρώτα τις δανειακές της ανάγκες, να ξοδέψει λιγότερο χρόνο διαφημίζοντας τις αδυναμίες της, που εκτόξευσαν το κόστος του δανεισμού, και να ανακοινώσει σύντομα ένα πρόγραμμα αναμόρφωσης της οικονομίας και του δημόσιου τομέα. Δεν έκανε τίποτα απ' όλα αυτά, ενώ οι αγορές, μέρα με την ημέρα, «εξαγριώνονταν».»
Αλλά και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις όπου «η Ε.Ε. - και ιδιαίτερα η Γερμανία - υπήρξαν εξίσου βραδείς, τόσο στο να αντιληφθούν όσο και στο να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. «Οι ανεύθυνοι Έλληνες», ως θεωρία, ήταν μια ελάχιστα κατανοητή εξήγηση για την βαρύτητα της συνολικής κρίσης. Πρακτικώς, τόσο η ελληνική όσο και η γερμανική κυβέρνηση καθυστέρησαν να αντιληφθούν τι ζημιά μπορούσε να κάνει σε σύντομο διάστημα η διασυνδεδεμένη παγκόσμια οικονομία και η αστάθεια, η ανασφάλεια, ή, αν θέλετε, και η απληστία των αγορών, όταν συνειδητοποιούν την ύπαρξη πολιτικού κενού στην οικονομική διακυβέρνηση.»
Σημείωσε ότι υπό τις δύσκολες συνθήκες που διαμορφώνονται στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομία η Ελλάδα και η Ευρώπη έχουν ένα ειδικό καθήκον. Για την Ελλάδα είπε ότι «Το υπέρτατο καθήκον της Ελλάδας είναι ταυτόχρονα ηθικό και πρακτικό. Η χώρα μου χρειάζεται να κοιτάξει τις ευθύνες της έναντι τόσο των εταίρων της όσο και, ιδίως, του λαού της. Να αναμορφώσει το σύνολο του οικονομικού και πολιτικού της συστήματος: λιγότεροι και πιο αποτελεσματικοί δήμοι και Περιφέρειες, πιο περιορισμένη, «καθαρότερη» και πολύ πιο αποτελεσματική κεντρική διακυβέρνηση. Έχουμε απόλυτη ανάγκη να ξυπνήσουμε εκ νέου - και εντός της Ελλάδος - την επιχειρηματική δύναμη του λαού μας. Να περιορίσουμε το χρέος, όχι μόνο με μέτρα λιτότητας, αλλά επίσης με μία ενδυνάμωση της ανάπτυξης, που θα αρχίσει σταδιακά να δημιουργεί πλεονάσματα. Μόνον έτσι μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα αντιμετωπίσουμε το υψηλό δημόσιο χρέος μεσοπρόθεσμα: προσελκύοντας συνεχώς όλο και μεγαλύτερες ελληνικές και ξένες επενδύσεις και αναζωογονώντας γενικότερα την οικονομική δραστηριότητα στην Ελλάδα.»
Αναφερόμενη στα θέματα της Ευρώπης τόνισε ότι «Η Ευρώπη έχει υποστεί κριτική ότι στερείται και τα δύο: ότι στερείται ηγεσίας και ότι στερείται ενός οράματος για το μέλλον. Τώρα χρειάζεται και τα δύο: και να επιδείξει δύναμη και να ξαναδώσει ελπίδα στους πολίτες της. Διαθέτουμε ήδη δύο μηχανισμούς υποστήριξης. Αυτό που χρειαζόμαστε τώρα είναι, κατ' αρχάς, μια πλήρη αναμόρφωση της οικονομικής μας διακυβέρνησης». Και αναφέρθηκε σε συγκεκριμένες προτάσεις για τη μελλοντική ενοποίηση της οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρώπης.
parapolitika.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου