Αυτό που ξορκίζαμε από τότε που μπήκε η Ελλάδα στην ΕΟΚ, να μη γίνουμε νομαρχία των Βρυξελλών, το ζούμε τώρα.
Αφήσαμε χώρο ανοικτό.
Και κατέφθασαν οι... γκαουλάιτερ.
Και οι υπουργοί, ως υπάλληλοι, παρουσίασαν όπλα στους επιθεωρητές.
Η ευθύνη ανήκει πλέον στη σημερινή κυβέρνηση.
Έρχεται από μακριά, αλλά ο κλήρος έλαχε στον Γιώργο Παπανδρέου που άλλωστε το επεδίωξε. Μαζί και η ευκαιρία. Να δείξει ότι μπορεί. Να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Από την καταιγίδα. Να μην αφήσει να χαθεί ώρα.
Να στείλει το μήνυμα στα αφεντικά της ΕΕ. Καθίστε στη θέση σας. Εμείς θα πάρουμε τα μέτρα που πρέπει. Και δεν θα μας τα επιβάλετε εσείς. Αντί αυτών, ήρθε ο πρώτος διασυρμός, για να μην πούμε εξευτελισμός. Αφίχθησαν οι ελεγκτές, στην...
αποικία τους. Υπάρχει καιρός για αναστροφή. Να βγει ο πρωθυπουργός και να μιλήσει ενώπιος ενωπίω με τον λαό. Να πει ωμά, χωρίς φιοριτούρες, ότι για να μη βουλιάξουμε χρειάζεται να κολυμπήσουμε. Θα στριμωχθούμε. Θα πρέπει να κατεβάσουμε τον πήχυ. Θα ταλαιπωρηθούμε για δύο χρόνια, αλλά θα γλιτώσουμε, με μικρές απώλειες. Και μετά θα ξανανοίξουμε τα φτερά.
Αυτήν τη γλώσσα θέλει ο κόσμος, οι πολίτες, Γιώργο.
Ντόμπρα πράγματα. Που να πείθουν. Να πάψει το μπρος-πίσω. Και η εικόνα παιδικής χαράς που δίνει η κυβέρνησή σου.
Διαφορετικά, το επόμενο βήμα είναι η παράδοση... Όχι μόνο άνευ όρων. Αλλά και με την προσφώνηση στην άφιξη των Ανθύπατων των Βρυξελλών: «Ιδού οι υπήκοοί σας», σε παράφραση εκείνου του «Ιδού ο στρατός σας», που είχε πει ο Παν. Κανελλόπουλος, υποδεχόμενος τον αμερικανό στρατηγό Βαν Φλιτ... Η ιστορία, δυστυχώς, κινδυνεύει να επαναληφθεί όχι ως φάρσα...
To Παρόν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου