Είναι προφανές πως όπως πάει το παιχνίδι, δεν θα βγει τίποτα καλό για τη χώρα. Εντάξει, έχουμε δυόμισι χρόνια μπροστά μας με κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά μετά; Κάντε όποια προσθαφαίρεση θέλετε, με τους σημερινούς συσχετισμούς, κυβέρνηση δεν βγαίνει. Θα πείτε πως αν γίνουν επαναληπτικές εκλογές, ο κόσμος θα πάει φοβισμένος προς το μεγαλύτερο κόμμα για να αποφύγει τη μακροχρόνια πολιτική κρίση και την ακυβερνησία. Λογικό, αλλά όχι επαρκές.
Με εννιά κόμματα πάνω από το 3%, ο πρώτος χρειάζεται 40+% για να βγάλει αυτοδυναμία. Αλλά και με επτά, πάλι θέλει ένα 37%. Το βλέπετε εφικτό, έστω και σε δεύτερη κάλπη; Εγώ το θεωρώ αδύνατο. Και έτσι όπως έχουν ορμήσει όλοι να ρημάξουν τον Μητσοτάκη, ποιος θα τολμήσει την επόμενη μέρα να πει «κάνω κυβέρνηση μαζί του»; Από τα εννιά κόμματα που στριμώχνονται σήμερα στα έδρανα, δεν υπάρχει ούτε ένα που μιλά για την ανάγκη λογικών συνεργασιών για το καλό του τόπου. Από φανατισμένους αντιμητσοτακικούς απαρτίζεται το εκλογικό τους ακροατήριο.
Αν οι οπαδοί αυτοί δουν τους αρχηγίσκους να συμμαχούν με τη ΝΔ, θα λακίσουν κατ’ ευθείαν. Εμ, έτσι που τους φανάτισαν, τώρα θα τους λουστούν. Κι αυτοί κι εμείς. Κι αφού κυβέρνηση συνεργασίας δίχως το πρώτο κόμμα δεν υπάρχει, θα βαδίσουμε περιχαρείς στον δρόμο της μακροχρόνιας ακυβερνησίας, με όλα τα θαυμαστά της παρεπόμενα. Τα οποία, να ξέρετε, θα φανούν πολύ πριν πάμε στην πρώτη κάλπη. Και μόνο η πιθανότητα μιας μελλοντικής πολιτικής κρίσης, διαλύει την οικονομία. Ας ετοιμαστούμε, το λοιπόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου