Ο Νίκος Ανδρουλάκης εξακολουθεί να τρώει από τα έτοιμα της κληρονομιάς του κόμματος, χωρίς να δημιουργεί νέο πολιτικό κεφάλαιο για το ΠΑΣΟΚ.
Χωρίς να είναι σε θέση να χτίσει αυτό που υπερ-προβάλλει ρητορικά. Μια προοδευτική, κυβερνητική δύναμη. Με στέρεο και σύγχρονο πολιτικό λόγο, προτάσεις, σχέδιο, αξιοπιστία...
Η αποστροφή εν είδει διακήρυξης: «Είμαστε το ΠΑΣΟΚ, είχατε καλοβολευτεί με αυτούς που δεν είχαν κυβερνητική πρόταση» ούτε ρίγη συγκίνησης, ούτε αίσθημα περηφάνιας δύναται να προσφέρει στις κοινωνικές δυνάμεις τις οποίες έχει ανάγκη ώστε να καταστεί κυβερνητική δύναμη.
Επιβεβαιώνει τον αδικαιολόγητο μικρο - μεγαλισμό της Χαριλάου Τρικούπη, που παλεύει να πάρει κεφάλι από την Κουμουνδούρου, χωρίς η επικράτηση στην κούρσα για τον δεύτερο να θεωρείται σίγουρη και κυρίως πανηγυρική.
Η προοδευτική κυβερνητική δύναμη που ακούστηκε χθες πολλές φορές από τα χείλη του κυρίου Ανδρουλάκη, δεν μπορεί πρωτίστως να χτιστεί με υλικά που σηκώνει από το κατεδαφισμένο, στη συνείδηση της κοινωνίας οικοδόμημα του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι «μιντιακοί βραχίονες» που… πολεμάνε το κόμμα και τον πρόεδρό του, η «διεφθαρμένη» κυβέρνηση που εξυπηρετεί μόνο συμφέροντα ενώ το ΠΑΣΟΚ εμφορείται μόνο από αρχές, αξίες, ηθική και αγωνιά για τον λαό, είναι δυστυχώς η πασοκική εκδοχή του αριστερού ηθικού πλεονεκτήματος.
« Η στάση μας είναι τέτοια γιατί τα κίνητρα μας είναι οι αξίες μας…» δικαιολόγησε ο κ. Ανδρουλάκης την τετραπλή παραλλαγή που ο ίδιος εμφάνισε ως θέση του κόμματος του.
Αντιπαρέβαλε σε ένα νομοσχέδιο με συγκεκριμένες διατάξεις στήριξης και του δημοσίου πανεπιστημίου, την αοριστολογία του τίποτα: «Είμαστε εδώ για να δώσουμε γνήσια ελπίδα στα παιδιά…», «εγγυόμαστε γιατί εμείς θα τα κάνουμε διαφορετικά», «είμαστε με το δρόμο της αξιοπρέπειας».
Οι διαβεβαιώσεις του περί μιας αξιόπιστης, προοδευτικής πρότασης κλονίστηκαν όταν κάποιοι από τα έδρανα της ΝΔ αντέδρασαν στην ανακοίνωση του ότι θα ψηφίσει ορισμένα άρθρα τουλάχιστον για το δημόσιο πανεπιστήμιο, υπό το φόβο ότι θα κληθεί να απολογείται στο μέλλον
«ΣΥΡΙΖΑ θέλετε» αντέτεινε με οργή και στο κλείσιμο της ομιλίας του θύμισε τις «καλύτερες» στιγμές του συριζαϊκού υποδείγματος. Προβάροντας και εντελώς αυθαίρετα το ρόλο του εκφραστή ολόκληρης της αντιπολίτευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου