Για τους πάντες μέσα στην ομάδα, το… πάρτι πρέπει να έληξε σήμερα. Εμείς και ο κόσμος της ΑΕΚ, που δεν θα παίξουμε μπάλα μέσα στο γήπεδο, ούτε την Πέμπτη με την Αούστρια, ούτε την Κυριακή στην Τρίπολη, άντε να δικαιούμαστε μια μέρα παραπάνω να κάνουμε τον σχετικό ποδοσφαιρικό χαβαλέ, όχι επειδή η ομάδα κέρδισε τον ΟΣΦΠ, αλλά για τον ηδονικό τρόπο που συνέβη αυτό. Μέχρι εκεί! Και… πολύ (μας) είναι.
Το πρωτάθλημα βρίσκεται μόλις στο 1/6 του, δηλαδή στην αρχή και η ΑΕΚ βρίσκεται μόλις στο +2 από την κορυφή. Η ομάδα μέχρι στιγμής έχει πετύχει σημαντικά πράγματα, με πιο σημαντικό απ’ όλα, ότι έχει αποδείξει στον ίδιο της τον εαυτό, τι δυνατότητες έχει και τι είναι ικανή να κάνει. Το έγραφα αυτό μετά τη μαγική βραδιά που διέλυσε την Μπριζ και μετά τη νίκη στη Ριέκα.
Η πρωτόγνωρη αυτοπεποίθηση που είχαν όλα τα παιδιά, αλλά και ο κόσμος της ΑΕΚ, ακόμα κι όταν είχαν πάει όλα (μα όλα όμως) στραβά και ο ΟΣΦΠ προηγούταν με 2-0 και δεν το πίστευε ούτε ο ίδιος, ήταν απόρροια των νικών και των επιβλητικών εμφανίσεων στα ευρωπαϊκά παιχνίδια.
Φανταστείτε τώρα, τι αυτοπεποίθηση υπάρχει στην ομάδα, μετά από την επική ανατροπή κόντρα σε τόσες… στραβές, στο ντέρμπι με τον ΟΣΦΠ. Είναι τεράστιας σημασίας αυτό γιατί η ομάδα προφανώς και θα υπάρξουν παιχνίδια στη συνέχεια της χρονιάς, που θα βρεθεί πίσω στο σκορ, αλλά άντε… πες τους ότι δεν θα μπορούν να το γυρίσουν! Πολύ μεγάλη δουλειά και σπουδαία ψυχολογική παρακαταθήκη για τη συνέχεια.
Ακόμα πιο σημαντικό ωστόσο είναι αυτή η ομάδα να παραμείνει σοβαρή, ταπεινή, με σεβασμό σε όλους μα όλους τους αντιπάλους και να συνεχίσει να δουλεύει για να βελτιώνεται και να διορθώνει τα όποια λάθη της.
Γιατί ναι μεν βλέπουμε μετά το πρώτο ματς με την Μπριζ στο Βέλγιο, μια ομάδα που μας αρέσει και ενίοτε μας τρελαίνει, αλλά έχει ακόμα πολλά περιθώρια βελτίωσης. Έχει έναν Αραούχο που ακόμα δεν έχει βρει τον καλό του εαυτό, έχει έναν Κλωναρίδη που βρίσκεται σε παρατεταμένο ντεφορμάρισμα αλλά όλοι γνωρίζουμε τι μπορεί να προσφέρει, έχει έναν Πατίτο, έναν Τρίστασον κι έναν Κονέ, που δεν έχουν ακόμα βάλει… μπρος αλλά με δεδομένες αγωνιστικές δυνατότητες.
Η ΑΕΚ «πάτησε» τον ΟΣΦΠ και ανέτρεψε μια εις βάρος της διαμορφωθείσα κατάσταση, με όλα αυτά που προανέφερα, ούσα τρομερά άτυχη μέχρι το 64’, χωρίς τον καλύτερο και πιο έμπειρο στόπερ της Σούπερ Λιγκ (βλέπε Τσιγκρίνσκι), χάνοντας με τραυματισμό τον καλύτερο αμυντικό χαφ του πρωταθλήματος (βλέπε Σιμόες), χωρίς τον σούπερ φορμαρισμένο και καλύτερο μέχρι στιγμής αριστερό μπακ (βλέπε Λόπες), χωρίς τον σούπερ φορμαρισμένο και καλύτερο μέχρι στιγμής δεξιό μπακ (βλέπε Μπακάκη) επειδή αναγκαστικά έπαιζε αριστερά!
Και σε όλα αυτά, προσθέστε και το λάθος του Μανόλο (γιατί από όποια πλευρά και να το δει κανείς, ήταν μια λανθασμένη επιλογή, που μάλιστα η επική ανατροπή, όχι απλά δεν το αναιρεί, αλλά το επιβεβαιώνει) να μην ξεκινήσει τον έναν από τους δύο πιο επικίνδυνους παίκτες της μέχρι στιγμής (βλέπε Λιβάγια). Για το ποιος είναι ο… άλλος, δε νομίζω ότι χωράει… ερώτημα!
Είναι πολλά όλα τα παραπάνω για να κατανοήσει και ο πιο… μίζερος και ο μεγαλύτερος… αμφισβητίας, τι μπορεί να πετύχει αυτή η ομάδα και τι μπορούν να δουν τα ματάκια μας στη συνέχεια.
Αρκεί να παραμείνουν τα μυαλά όλου του «οργανισμού ΑΕΚ» μέσα στα κεφάλια (μας), αρκεί η στήριξη του κόσμου να γίνει σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό όσον αφορά στην ποσότητα και σε τόσο συγκλονιστικό, όπως στο Περιστέρι, αλλά και χθες, όσον αφορά στην πίστη και στο πάθος.
Οι «απέναντι», ομολογουμένως, το είχαν καταλάβει νωρίτερα, ακόμα και από πολλούς «Ενωσίτες» ότι η κανονική ΑΕΚ θα επέστρεφε. Γι’ αυτό και ήταν ο μοναδικός τους φόβος και τρόμος και την πολεμούσαν λυσσαλέα από τις μέρες της Γ’ Εθνικής.
Με αυτά που έχει δει πλέον όλος ο κόσμος, τους τελευταίους μήνες (γήπεδο, αγωνιστικά, γκρέμισμα παράγκας), δεν μπορεί να υπάρχει άνθρωπος, που να μην έχει εμπεδώσει ότι η ΑΕΚ έχει γίνει ξανά ΑΕΚ! Και το πόσο ψηλά μπορεί να φτάσει είναι πλέον μόνο στο χέρι της ίδιας της ΑΕΚ!
Υ.Γ.: Το έβαλα στο facebook και είδα ότι άρεσε! Ο Τάκης Λεμονής οφείλει αν μη τι άλλο, να στείλει ένα κουτί γλυκά, ένα γαλακτομπούρεκο έστω, στα γραφεία της ΠΑΕ ΑΕΚ, αλλιώς θα είναι πολύ… αχάριστος! Και πέρυσι και φέτος, η «Ένωση» τον… έστειλε στον ΟΣΦΠ και του έδωσε… δουλειά!
Υ.Γ.2.: Πέρα από την παραπάνω πλάκα, να πάμε και στα σοβαρά. Ο ΟΣΦΠ θα πρέπει πάντα να αντιμετωπίζεται από την ΑΕΚ με τον δέοντα σεβασμό ενός πολύ μεγάλου αντιπάλου και όχι βάσει προσώπων και καταστάσεων που τον εκθέτουν. Από σήμερα έχει καινούργιο προπονητή, που ξέρει πολύ καλά την ομάδα του. Επίσης, έχει άξιους και ποιοτικούς ποδοσφαιριστές και φυσικά είναι τσακωμένος με τη σοβαρότητα, όποιος ισχυρίζεται ότι είναι εκτός πρωταθλήματος από την 5η αγωνιστική.
Υ.Γ.2.: Το έγραψα στο τέλος της περσινής σεζόν, μέσα στο καλοκαίρι, αλλά και πριν από την πρεμιέρα του φετινού πρωταθλήματος. Ο ΟΣΦΠ έχει να αντιπαρέλθει ένα τεράστιο πρόβλημα, που του… προέκυψε από το δεύτερο μισό της περσινής σεζόν. Θα πρέπει να μάθει να παίζει με ίσους όρους. Σαφώς και θα του είναι δύσκολο αυτό ύστερα από 20 ολόκληρα χρόνια που είχε συνηθίσει αλλιώς. Φαίνεται άλλωστε αυτό και το συνειδητοποιούν και οι πάντες. Όσες… ψυχές και όσες… καρδιές και να έβγαζε η ΑΕΚ χθες, αν ο διαιτητής ήθελε σώνει και καλά να κερδίσει ο ΟΣΦΠ, δεν θα γινόταν η ανατροπή στον αιώνα τον άπαντα! Τι να πρωτοθυμηθούμε…
Υ.Γ.3.: Δεν ξέρω τι έγινε πολύ μακριά από το γήπεδο ώστε να προκληθεί η διακοπή του αγώνα. Προφανώς κάποιοι εκτός γηπέδου είχαν συμπλοκές με την αστυνομία και δεν έριχναν μεταξύ τους, οι αστυνομικοί τα δακρυγόνα. Θα προσπαθήσω να συγκρατήσω την οργή και την αγανάκτησή μου για αυτή την ιστορία με την αλόγιστη ρίψη δακρυγόνων από την πλευρά των αστυνομικών και θα το γράψω όσο πιο κόσμια μπορώ. Αυτός ή αυτοί που δίνουν την εντολή για ρίψη δακρυγόνων, θα έκαναν το ίδιο αν μέσα σε 40.000 ανθρώπους ήταν τα παιδιά τους, οι γυναίκες τους, οι πατεράδες τους, δικοί τους άνθρωποι με πιθανά αναπνευστικά προβλήματα;
Υ.Γ.4.: Για τους αγαπημένους διαδικτυακούς φίλους, που έκραζαν και λοιδορούσαν, μέχρι και πριν από ένα μήνα, όσους… τολμάγαμε να πιστεύουμε στις δυνατότητες αυτής της ομάδας και να γράφουμε ότι φυσικά και έχει τα φόντα για να διεκδικήσει το πρωτάθλημα, δεν θέλω να απαντήσω κάτι, γιατί σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ ότι αγαπάνε λιγότερο την ΑΕΚ. Απλά, πρέπει όλοι να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Κι εύχομαι και ελπίζω να την κάνουν τώρα, διαπιστώνοντας πόσο πολύ άδικοι υπήρξαν. Όχι απέναντι σε μας, αλλά απέναντι σε αυτό που αγαπάνε.
Υ.Γ.5.: Μ’ αρέσει πάρα πολύ (δεν περίμενα άλλωστε και κάτι διαφορετικό) η αντιμετώπιση που έχουν όλοι οι «Ενωσίτες» στις δύσκολες στιγμές που περνάει ο ΠΑΟ. Αντιμετώπιση απόλυτου σεβασμού, όπως αυτή που έδειξαν οι «πράσινοι» οπαδοί, όταν η ΑΕΚ βίωνε δύσκολες καταστάσεις.
Υ.Γ.6.: Τώρα βέβαια, δικό μας θέμα δεν είναι, ούτε και πρόβλημα, αλλά αυτό το… ανάθεμα στον Καπίνο, είναι εντελώς γελοίο, αλλά και εκτός πραγματικότητας. Φέρει μερίδιο ευθύνης μόνο στο πρώτο γκολ (όποιος τον κατηγορεί για το δεύτερο γκολ, με την μπάλα να φεύγει με πάνω από 100 χιλιόμετρα την ώρα από το πόδι του Λάζαρου, να παίρνει εξωτερικά φάλτσα αλά Ζουνίνιο Περναμπουκάνο και να καταλήγει εκεί που πήγε, καλύτερα να ασχοληθεί με κάτι άλλο) κι έσωσε την ομάδα του, τουλάχιστον σε τρεις κλασικές ευκαιρίες.
Υ.Γ.7.: Αναφέρθηκα μέσα στο κείμενο, στο λάθος του Μανόλο, που δεν ξεκίνησε τον Λιβάγια, αλλά τον Κλωναρίδη. Για την ψυχολογία που έχει προσδώσει ο Χιμένεθ στην ομάδα και τη νοοτροπία του να μην εγκαταλείπει ποτέ και με τίποτα, απλά δεν υπάρχουν λόγια. Υποκλίνομαι…
Ο Πάνος Λούπος στο προσωπικό του blog, για τη σπουδαία χθεσινή βραδιά και… όχι μόνο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου