Με φόβο και οργή, απέναντι στην πραγματικότητα...

Ο φόβος, είναι το καλύτερο μέσον για να ελέγχεις μια κοινωνία.
Το μόνο αποτελεσματικό αντί-όπλο στον φόβο, είναι η απογοήτευση και η οργή. 

Αυτή την στιγμή στην Ελλάδα, αντιπαρατάσσονται αυτά τα δύο “όπλα”.

Η κυβέρνηση καταφεύγει στον φόβο του χειρότερου που μας περιμένει αν έρθει στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ, ο τελευταίος καταφεύγει στην απογοήτευση και την οργή του κόσμου για τα δεινά και τις θυσίες που έχει υποστεί τα 5 τελευταία χρόνια, ως πολιορκητικό κριό για να επικρατήσει στις επόμενες εκλογές.

Η μια πλευρά του προβλήματός μας, είναι πως και οι δυό αντίπαλοι, έχουν μερίδιο δίκιου. 

Η άλλη και σημαντικότερη, πως και οι δύο έχουν επικεντρωμένο το...
ενδιαφέρον τους και τα πυρά των “όπλων” τους στις επικείμενες εξελίξεις. 

Όσο για την έκβαση του εθνικού πολέμου, “θα δουν...” τι θα κάνουν, ανάλογα με το ποιος θα κερδίσει τούτη την μάχη.
Οι ολιγωρίες, τα απανωτά λάθη (ιδίως μετά την ψυχρολουσία των ευρωεκλογών) και ο πανικός που κατέλαβε την συγκυβέρνηση, ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για το αδιέξοδο στο οποίο εγκλωβιστήκαμε και προκάλεσε την σκληρή στάση των δανειστών μας. Αντί να προχωρήσει με ακόμη ταχύτερα βήματα προς την υλοποίηση της πολιτικής που είχε (καλώς η κακώς) συναποφασίσει με τους εταίρους μας και να περιμένει τα όποια αποτελέσματά της, με μικροκομματική ψηφοθηρική έγνοια στράφηκε στον λαϊκισμό και τις κοντόφθαλμες εντυπώσεις.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την πλευρά του, ντοπαρισμένος από την δημοσκοπική ανέλιξή του και αποσκοπώντας στην εξασφάλιση όσων το δυνατόν περισσοτέρων ψήφων, αντί εν όψει των εν προοπτική ιστορικών ευθυνών του να ξεκαθαρίσει τις θέσεις και τα σχέδιά του, επέλεξε την αμφιλεγόμενη τακτική... να μην δυσαρεστεί κανέναν! 

Και με τον χωροφύλαξ, και με τον αστυφύλαξ! 

Και θα καταργήσει μονομερώς τα μνημόνια, και θα διαγράψει... μόνος του τα δάνεια, αλά και θα διαπραγματευθεί με τους δανειστές, που αν δεν υποχωρήσουν θα τους γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων του. 

Το ένα στέλεχος λέει “μέσα στο ευρώ”, το άλλο επιμένει “να ετοιμαζόμαστε για επιστροφή στην δραχμή”! 

Ο Λαφαζάνης ουρλιάζει “δεν μας δεσμεύουν τα χρονοδιαγράμματα, μπορούμε μονομερώς να τα ακυρώσουμε!”, ο Μητρόπουλος επιχειρηματολογεί για την δυσκολία αγνόησής τους. 

Όταν μπαίνει το ερώτημα που θα βρουν χρήματα για τις άμεσες δημόσιες ανάγκες, αν διακοπεί η ευρωπαϊκή (δανειακή) χρηματοδότηση, ο ένας λέει “μας αρκούν τα πλεονάσματα” (που κατά τα...άλλα, είναι πέτσινα!), ο άλλος επιμένει πώς “θα δανειστούμε από... την Νότια Αφρική!”

Οι δανειστές μας (δογματικοί και ξεροκέφαλοι, εν όψει της κλυδωνιζόμενης ευρωπαϊκής πραγματικότητας) εξασφαλισμένοι σε ικανό βαθμό από το ενδεχόμενο ελληνικής χρεωκοπίας( δεν είναι ίδια η κατάσταση με το 2010), τηρούν σκληρή στάση έναντι και της κυβέρνησης αλλά και τής αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η οποία τελευταία, ακκίζεται με την σκέψη πως θα κάμψει τους Ευρωπαίους εταίρους επειδή είναι... αριστεροί και τσαμπουκάδες, πιστεύουν ότι εκλογική επικράτησή τους θ' αλλάξει τους συσχετισμούς στην Ευρώπη. Κι' όταν ερωτώνται “πώς”, απαντούν αφελώς “εμείς και οι Podeomos της Ισπανίας που ΘΑ κερδίσουν τις εκλογές σε... ένα χρόνο από σήμερα!” Η απομόνωσή τους από τον σύντροφο Ρέντσι, δεν τους λέει απολύτως τίποτε...

Μόνο που, τόσο ο φόβος και η οργή όσο και η γενικώς και αόριστη αμφισβήτηση, μπορεί μεν βραχυπρόθεσμα ν' ανατρέπουν καταστάσεις και ν' αλλάζουν ισορροπίες και δυναμικές, αλλά δεν περιγράφουν και δεν εξασφαλίζουν υγιείς και με μέλλον νέες, αν δεν διατυπώνονται παράλληλα συγκεκριμένα σχέδια ρεαλιστικών προοπτικών. Το “επιχείρημα” που διατυπώνεται αντίστοιχα, πως δηλαδή “ οι άλλοι θα είναι χειρότεροι από εμάς” και “εμείς δεν μπορεί να είμαστε χειρότεροι από τούτους”, σε καμιά περίπτωση δεν συνιστούν στέρεη βάση προβληματισμού και λήψης κρίσιμων αποφάσεων...

Τα ψέματα τέλειωσαν. 

Καλώς η κακώς, τα τέλειωσαν οι δανειστές μας με την σκληρή στάση-μήνυμά τους και προς την κυβέρνηση και προς την αξιωματική αντιπολίτευση-δυνάμει αυριανή κυβέρνηση. 

Έχουμε να διανύσουμε μια συγκεκριμένη πραγματικότητα, που απαιτεί συνεννόηση και κοινή στάση. 

Το να προβάλλουμε τις επιθυμίες και τις φαντασιώσεις μας ως πραγματικότητα, είναι οτι το καταστροφικότερο αυτή την στιγμή...

Θάνος Οικονομόπουλος

Πηγή:iefimerida.gr