Η διαχωριστική γραμμή στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος δεν είναι πια μεταξύ εκσυγχρονιστών - βενιζελικών και παπανδρεϊκών.
Ο υπουργός Εθνικής Αμυνας... δεν έχει ομάδα, δεν ασκείται στην εσωκομματική αντιπολίτευση, δεν ανταποκρίνεται στις παραινέσεις αγανακτισμένων βουλευτών που του ζητούν να κάνει κάτι.
Δεν ισχύει ούτε η διαχωριστική γραμμή εκσυγχρονιστών - βαθέος ΠΑΣΟΚ, καθώς το σκληρό πράσινο σύστημα (περίπτωση Γιώργου Παναγιωτακόπουλου ή οι συστημικοί
συνδικαλιστές) αν και διαφωνούν με την πολιτική της τρόικας δεν τραβούν το σκοινί παραμένοντας προσηλωμένοι στον Γιώργο Παπανδρέου για την ανάδειξη του οποίου στην ηγεσία εργάστηκαν σκληρά.
Οι αναχωρητές (Κώστας Λαλιώτης, Αλέκος Παπαδόπουλος) επίσης δεν συνιστούν μπλοκ καθώς δεν συνδέονται με κοινές πολιτικές θέσεις, αλλά μόνο με το αόρατο νήμα της πικρίας για τη συμπεριφορά που είχε απέναντί τους ο αρχηγός.
Μεταξύ των εν ενεργεία βουλευτών τα πράγματα είναι πολύ μπερδεμένα:
Υπάρχουν αγανακτισμένοι που ανήκουν στον κύκλο του προέδρου (εντυπωσιακό παράδειγμα ο Β. Παπαχρήστος που διεγράφη), σταθερά αποστασιοποιημένοι (Τ. Αντωνίου), πρώην υποστηρικτές του που έχουν περάσει απέναντι (Β. Παπανδρέου) ή αμφιταλαντεύονται (Οδ. Βουδούρης, Κ. Μπατζελή), κομματικά νομιμόφρονες που η ψυχή τους άλλα λέει (Γ. Φλωρίδης, Κ. Καρτάλης…), αόρατοι και άλαλοι (Μάγια Τσόκλη), αφοσιωμένοι όπως ο Ηλ. Μόσιαλος και η Ελ. Παναρίτη, παρατηρητές όπως η Π.Ζούνη και ο Γ. Βούρος. Με άλλα λόγια, στο ΠΑΣΟΚ αυτή τη στιγμή υπάρχουν όλες οι φυλές ή τέλος πάντων πολλές φυλές, αλλά λείπει ο συνεκτικός ιστός μεταξύ των αντιπαπανδρεϊκών ή των απογοητευμένων από το πείραμα ΓΑΠ που θα μπορούσε να επηρεάσει καθοριστικά τις εσωκομματικές εξελίξεις.
http://fonaklas.blogspot.com/2010/12/blog-post_6578.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου