Η εκχώρηση της διακυβέρνησης

Λίγο πριν από τα ιστορικά γενέθλια του ΠΑΣΟΚ και καθώς πλησιάζουμε στην πρώτη επέτειο από τη μεγαλειώδη νίκη του Κινήματος στις βουλευτικές εκλογές του 2009, το daily report της Κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου κυριαρχείται από μια παράμετρο: Ανασχηματισμός.

Το πολιτικό παρελθόν των κυβερνήσεων μετά τη Μεταπολίτευση, δείχνει ότι ο σημερινός Πρωθυπουργός βιάζεται να αλλάξει την ‘ομάδα διαχείρισης κρίσεων‘, όπως θα μπορούσε να αποκαλέσει κανείς το υπουργικό συμβούλιο που ανέλαβε να διαχειριστεί μια χώρα υπό τον έλεγχο του ΔΝΤ.
Η βιασύνη του είναι αυταπόδεικτα εξηγήσιμη:
Ο Γιώργος φοβάται ότι μια Κυβέρνηση που φθείρεται με ταχείς ρυθμούς, θα φθείρει τελικά και τον ίδιο, έστω κι αν προβάλλει σήμερα ως απόλυτος κυρίαρχος του πολιτικού σκηνικού.
Προκειμένου λοιπόν να μην…
ανασχηματίσουν οι Έλληνες τον ίδιο, σπεύδει να μοιράσει την τράπουλα μεταξύ των στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Κάτι που έκανε ασυνήθιστα συχνά ο πατέρας του, μετονομάζοντας τους ανασχηματισμούς σε ‘αναδομήσεις‘, τακτική που του εξασφάλισε διαρκή ασυλία κριτικής, από την πλευρά των πολιτών, που παρέμεναν βέβαια διαχρονικά ‘ερωτευμένοι’ με τον ‘Ανδρέα τους’.
Ορθότατη λοιπόν η πρόθεση περί ανασχηματισμού, μοιραία λανθασμένη όμως η στόχευσή του, σύμφωνα τουλάχιστον με όσα γράφουν οι δημοσιογράφοι οι οποίοι καλύπτουν το κυβερνητικό ρεπορτάζ, και μεταδίδουν πληροφορίες που τους δίνουν οι ‘καλά γνωρίζοντες’.
Σύμφωνα λοιπόν με τα ρεπορτάζ, εκείνο που σχεδιάζει να πράξει ο Γιώργος Παπανδρέου, είναι να επιλέξει έναν ‘συντονιστή‘ του κυβερνητικού έργου, που θα αναλάβει να ιεραρχήσει προτεραιότητες, να δίνει κατευθύνσεις και να παρακολουθεί τα everyday duties. Δηλαδή… έναν Πρωθυπουργό!
Με τους σχεδιασμούς περί ‘συντονιστή’, ο Γιώργος Παπανδρέου αδικεί τον εαυτό του. Και αυτουπονομεύεται. Όπως ακριβώς συνέβαινε στα χρόνια της ‘Νέας Διακυβέρνησης’ με τον Κώστα Καραμανλή. Που, και για εκείνον έγραφαν και έλεγαν ότι ζητούσε συντονιστή του κυβερνητικού έργου.
Είναι καιρός να κατανοήσουμε, χωρίς προφάσεις και αστερίσκους, ότι κεντρικό καθήκον του εκάστοτε Πρωθυπουργού είναι ο συντονισμός της Κυβέρνησής του. Από τη στιγμή που κάνει το λάθος να αποδέχεται τη συζήτηση περί ‘άλλου συντονιστή’, έχει κάνει το πρώτο βήμα για την επί της ουσίας εκχώρηση του δικαιώματός του να ασκεί την πραγματική εξουσία.
Και επειδή κάτι τέτοιο συνέβη με τον Καραμανλή, με τα γνωστά, τραγικά για τον πρώην πρωθυπουργό αποτελέσματα, ας το ξανασκεφτεί καλύτερα ο σημερινός ένοικος του Μεγάρου Μαξίμου.
Έστω κι αν σκέφτεται να μετακομίσει…
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΖΕΡΒΟΣ

Ο Εμμανουήλ Ζερβός είναι κοινωνιολόγος και πολιτικός αναλυτής.