Όχι, δεν μας χάλασε καθόλου που οι Τούρκοι μας πήραν τον καραγκιόζη.
Αντίθετα αναμένουμε με λαχτάρα τη στιγμή που θα πάρουν και τον άλλο, τον μεγαλύτερο καραγκιόζη, ξέρετε, αυτόν με τα κουρελόχαρτα γεμάτα κεφαλαία greeklish με τονισμό.
Μεγάλη γραμματοσειρά με κενά ανάμεσα, γιατί ως γνωστόν ο καραγκιόζης είναι τεμπέλης, ψιλολαμόγιο και βολεύεται με την κοροϊδία του κόσμου.
Σιγά μην κάτσει να μάθει κείμενο απ’ έξω για να το πει.
Είναι καιρός να καταλάβουμε ότι ο ελεεινός παραγκόβιος που χτύπαγε τα παιδιά του και την έβγαζε με κουτοπονηριά ώσπου κατά τύχη έπιανε την καλή, θυμίζει μάλλον Παπανδρέλληνα της αλήστου μνήμης κλαδικής που ποτέ δεν εξαλείφθηκε από αυτή την χώρα.
Ο ταγαρολάγνος Τσουκάτος που έγινε στρατηγός, η μοσχαροκεφαλή ο Μαντέλης που έγινε πρίγκηψ, ο βαψομαλλιάς Καραβέλας που έγινε celebrity, η Βουβουζέλα ο Δελατόλας που έγινε “οικονομικός αναλυτής” για να μας εξηγήσει γιατί ο Σάλλας πρέπει να πάρει το ΤΤ στο τσάμπα. Όπως άλλωστε και ο Σάλλας που μας εξηγούσε γιατί πρέπει να αγοράσουμε μετοχές μίας εταιρείας που δεν υπήρχε, με την διαβεβαίωση ότι το χρηματιστήριο θα πήγαινε στις 7,000 μονάδες.
Βλέπετε λοιπόν ότι οι Τούρκοι για πρώτη φορά δεν εστράφησαν εναντίον της Ελλάδας με αυτή την ενέργεια αλλά εναντίον του διαχρονικού ΠΑΣΟΚ.
Ο Καραγκιόζης ήταν στην πραγματικότητα Παπανδρέλληνας.
Ο ιδανικός ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ, ο Έλληνας κατ’ όνομα σαν αυτούς τους “γκρίζους” που φημίζονται για την προτίμηση τους στα ανήλικα και κρίνονται αρκετά σάπιοι για να αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου με γκαραντί “πράσινο” αποτέλεσμα.
Ποτέ δεν θεώρησα τον Καραγκιόζη “Έλληνα”. Όπως είπε και ο γίγαντας Λιάκος στους “Αδιάβροχους”, ΕΝΑΣ ήταν ο Έλληνας στο θέατρο σκιών:
Ο Μπαρμπαγιώργος!
Ο γίγαντας ο Μπαρμπαγιώργος με την κλέφτικη στολή και την γκλίτσα που έκανε τόπι στο ξύλο τους προσκυνημένους καραγκιόζηδες και τους Βεληγκέκες. Ο Μπαρμπαγιώργος που έσωνε το λαμόγιο τον Καραγκιόζη όταν πλέον ήταν άχρηστος για τον Τούρκο και έτρεχε πανικόβλητος.
Αυτός ο Μπαρμπαγιώργος που έβλεπε την σαπίλα, τους οσφυοκάμπτες καραγκιόζηδες και χατζηαβάτιδες, τον πολυχρονεμένο βεζύρη και τους βεληγκέκες να αλωνίζουν στα χωράφια του. Μέχρι που τα έπαιρνε στο κρανίο, και με τη γκλίτσα τους έστελνε όλους στον αγύριστο. Πάλι και πάλι και πάλι.
Πολλοί καραγκιόζηδες σε αυτόν τον τόπο. Χατζατζάρηδες που νόμιζαν ότι αν τα έχουν καλά με τον Πασά θα ήταν μιά ζωή στο κουρμπέτι. Μέχρι που ερχόταν ο Μπαρμπαγιώργος, με την ίδια μορφή μέσα στους αιώνες και τους έκανε πακέτο.
Ας αφήσουμε λοιπόν τα καραγκιοζιλίκια και ας πάρουμε την γκλίτσα έστω και αν δεν έχουμε μουστάκα. Μπαρμπαγιώργους χρειάζεται η πατρίδα και όχι καραγκιόζηδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου