Η δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια, εν τω μέσω της κρίσεως προκαλεί προβληματισμό που ξεπερνά τα όρια της Ελλάδας και βαθιά ανησυχία στους συντελεστές του καθεστώτος (Κυβέρνηση, κυρίαρχο πολιτικό σύστημα, νταβάδες, ΜΜΕ, διαπλεκόμενους μεγαλοεπιχειρηματίες).
Εμείς οι άνθρωποι που πετύχαμε να διαρρήξουμε τον πολιτικό και κοινωνικό αποκλεισμό μας μέσω των ιστολογίων δεν ανησυχούμε…συγκλονιστήκαμε! «Καθάρισαν» έναν δικό μας, ασχέτως αν πολλοί από εμάς διαφωνούσαμε με το εγχείρημά του, το οποίο ενίσχυε τον τηλεοπτικό λόγο και την χυδαία κουλτούρα που συνδέεται με αυτόν.
Ο Γκιόλιας ήταν από τη δική μας πλευρά, άσχετα που δεν την εξέφραζε και γι’ αυτό μας συγκλόνισε η μαφιόζικη δολοφονία του.
Εμείς οι άνθρωποι που πετύχαμε να διαρρήξουμε τον πολιτικό και κοινωνικό αποκλεισμό μας μέσω των ιστολογίων δεν ανησυχούμε…συγκλονιστήκαμε! «Καθάρισαν» έναν δικό μας, ασχέτως αν πολλοί από εμάς διαφωνούσαμε με το εγχείρημά του, το οποίο ενίσχυε τον τηλεοπτικό λόγο και την χυδαία κουλτούρα που συνδέεται με αυτόν.
Ο Γκιόλιας ήταν από τη δική μας πλευρά, άσχετα που δεν την εξέφραζε και γι’ αυτό μας συγκλόνισε η μαφιόζικη δολοφονία του.
Ήταν ένας δισυπόστατος (δημοσιογράφος-blogger) δικός μας και έτσι, αν και ήταν κομμάτι μας, δεν μπόρεσε να ...
εκφράσει αυθεντικά την κοινωνία των πολιτών. Δυστυχώς ο δισυπόστατος χαρακτήρας όσων δημοσιογράφων επιδίδονται στο blogging, αλλοιώνει τις ιδιότητες του υπέροχου αυτού μέσου, που υπηρετεί την δημοκρατική και φιλελεύθερη έκφραση, όσο κανένα ίσως άλλο. Για σκέψου σήμερα να μην υπήρχαν τα blogs! Είναι βέβαιο ότι δίχως αυτά θα ζούσαμε διαφορετικά και θα βιώναμε την κρίση αλλιώτικα …
Μη σας φαίνεται υπερβολικό, ανταποκρίνεται απολύτως στην πραγματικότητα. Δεν είναι χώρος εδώ για να εξηγήσω την κοινωνιολογική διάσταση των ιστολογίων στη σημερινή Ελλάδα, τολμώ όμως να πω ότι αναδεικνύονται στη συγκυρία τα κυρίαρχα μέσα διαμόρφωσης της λεγόμενης αντικαθεστωτικής political discourse. Αυτό αποτελεί τεράστια επιτυχία, η οποία θα σημαδέψει τις μελλοντικές εξελίξεις στον τόπο μας - αν καταφέρουμε και δεν αφομοιωθούμε από την κατεστημένη μαζική επικοινωνιακή δομή.
Δεν είναι μόνο ότι αρκετές φορές διαμορφώνουν αυτά και όχι τα παραδοσιακά ΜΜΕ την ατζέντα ανάπτυξης του πολιτικού λόγου, είναι που παρεμβαίνουν καθοριστικά στη διαδικασία νοηματοδότησης συμβάντων που μέχρι πρότινος ανάγονταν σε γεγονότα αποκλειστικά από τους εργολάβους του δημόσιου συμφέροντος: διαπλεκόμενες εφημερίδες, περιοδικά και τηλεοπτικοί σταθμούς. Μαθαίνουμε τον κόσμο να μιλά μια διαφορετική γλώσσα από αυτήν που συνήθισε τόσα χρόνια. Δίνουμε διαφορετική σημειολογική διάσταση στην καθημερινότητα. Άρα, δομούμε μια αντικαθεστωτική πραγματικότητα, αρκετοί από εμάς.
Έτσι ξεκινήσαμε κάποιοι… συνειδητά, διαθέτοντας ασφαλώς εξειδικευμένη γνώση στην θεωρία και πρακτική της επικοινωνίας (ούτε αυτό κρύψαμε, ούτε επιχειρήσαμε να ξεγελάσουμε κανέναν, απλούστατα διότι η μορφή αυτής της επικοινωνίας γρήγορα αποκαλύπτει ποιοι είμαστε και πού πηγαίνουμε, άσχετα αν υπογράφουμε με το πραγματικό μας όνομα, με ψευδώνυμο ή ανώνυμα- είναι κι αυτή υπογραφή).
Σήμερα όμως το δρόμο αυτό ακολουθούν πολλοί άλλοι σύντροφοι και σε λίγο ακόμη περισσότεροι, δίνοντας στην ελληνική κοινωνία των πολιτών μια μεγάλη ευκαιρία χειραφέτησης. Η λέξη προέρχεται από το τυπικό μαρξιστικό λεξιλόγιο. Μη την φοβάστε όμως οι μη-μαρξιστές, ο μαρξισμός και η σύγχρονη προσέγγισή του μας πλούτισε και μας πλουτίζει. Μη φοβάστε τις λέξεις, τα concepts που δεν ελέγχετε να τρέμετε! Τα concepts, όμως, λαμβάνουν μορφή αποκλειστικά μέσω discourses, μέσω ολόκληρου του σημειολογικού δικτύου, το οποίο αποτελεί την επικοινωνιακή δομή που κατασκευάζει διαρκώς η δια-υποκειμενική αλληλόδραση μας.
Αυτό επιτυγχάνουμε στο διαδίκτυο: με μηχανισμό την αλληλεπίδραση υποκειμένων στη βάση της ισότητας, κατασκευάζουμε αργά και βασανιστικά ένα κόσμο που έρχεται σε αντίθεση με τον κόσμο των νταβάδων, των υπαλλήλων τους και των φορέων της κατεστημένης δομής του πολιτικού συστήματος. Με αυτή την έννοια είμαστε επικίνδυνοι για το καθεστώς… όλοι, ακόμη και εκείνοι που συμμετέχουν στο διαδικτυακό εγχείρημα των ιστολογίων, αναπαράγοντας καταρχήν τον λόγο και την κουλτούρα των ΜΜΕ. Ο σύντροφος μας Σωκράτης Γκιόλιας, έπαιξε σε διπλό ταμπλό, όπως κάνουν και πολλοί άλλοι. Δεν πειράζει, το διαδίκτυο έχει τη δύναμη να τους αφομοιώσει. Αυτοί στο τέλος θα γίνουν οι «δούρειοι ίπποι» του δικού μας λόγου για να σπάσουμε τα τείχη του καθεστώτος.
Ας αποχαιρετίσουμε λοιπόν τον Σωκράτη όπως θα κάναμε σε έναν δικό μας άνθρωπο…
Η δολοφονία του, άλλωστε, προκαλεί από ότι βλέπω, πρωτοφανή ανησυχία και σε κυβερνητικούς κύκλους στην Ευρώπη, αλλά και προβληματισμό στις αρμόδιες διπλωματικές υπηρεσίες των ΗΠΑ. Η εικόνα που προσπαθεί να μεταφέρει η ελληνική κυβέρνηση στην διεθνή κοινή γνώμη για την επιτυχία της στον έλεγχο των αντιδράσεων μετά την μεθοδευμένη ένταξη της Ελλάδας στην δικαιοδοσία του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, εμφανίζεται σήμερα το πρωί δραματικά ταλαιπωρημένη, καθώς οι διαστάσεις του εγκλήματος στην χώρα λαμβάνουν πλέον ανησυχητική, για τους συμμάχους και ετέρους της χώρας, μορφή.
Για πρώτη φορά – αν δεν με απατά η μνήμη μου - ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), παρεμβαίνει σε ζητήματα εσωτερικής ασφάλειας της χώρας, καλώντας τις ελληνικές αρχές να προσάγουν τους ενόχους της δολοφονίας του Σ. Γκιόλια ενώπιον της δικαιοσύνης.
Ο Οργανισμός αυτός που απαρτίζεται από 56 χώρες και έχει ως αντικείμενο την πρόληψη και διαχείριση κρίσεων καθώς και την ενίσχυση της ασφάλειας σε παγκόσμιο επίπεδο, εξέδωσε ανακοίνωση που εκθέτει σοβαρά την ελληνική κυβέρνηση.
«Ζητώ από τις ελληνικές αρχές να διασφαλίσουν ότι η δολοφονία αυτή θα ερευνηθεί γρήγορα και εξονυχιστικά και ότι η κοινή γνώμη θα ενημερώνεται συνεχώς για τις εξελίξεις […] Ελπίζω ότι οι δράστες αυτής της φριχτής δολοφονίας θα οδηγηθούν σύντομα ενώπιον της δικαιοσύνης», δήλωσε η εκπρόσωπος του Οργανισμού για τα μέσα ενημέρωσης, Ντούνια Μιγιάτοβιτς.
Ας σημειωθεί ότι ο ΟΑΣΕ είναι ο μόνος πανευρωπαϊκός Οργανισμός με συμμετοχή πενήντα έξι χωρών -συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, Καναδά και των χωρών της κεντρικής Ασίας- που εκτείνονται από το Βανκούβερ στο Βλαδιβοστόκ. Καθώς ο Οργανισμός αυτός δεν συνηθίζει να εμπλέκεται στα εσωτερικά των χωρών-μελών του, αποτελεί πολύ μεγάλη έκπληξη που με μια κάθε άλλο παρά διπλωματική γλώσσα απευθύνεται προς την ελληνική κυβέρνηση, υπονοώντας ότι υφίσταται αναποτελεσματικότητα στην διερεύνηση δολοφονιών, όπως και έλλειψη διαφάνειας. Τα ζητήματα αυτά άπτονται του τρίτου πυλώνα του Οργανισμού (ανθρώπινα δικαιώματα) στα οποία μέχρι τώρα το ενδιαφέρον επικεντρωνόταν σε κάποιες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Είναι πρωτοφανές που ο Οργανισμός διαπιστώνει «έλλειμμα» σε ένα παλαιό μέλος της ΕΕ. Θεωρώ ότι η ανακοίνωση αυτή αποτελεί ισχυρό ράπισμα προς την κυβέρνηση, ενώ συμβάλει δυστυχώς στην δημιουργία μιας ιδιαίτερα επιβαρυμένης διεθνούς εικόνας για την χώρα μας. Ας το λάβουμε κι αυτό υπόψη.
Η δολοφονία του συντρόφου μας ταράζει ακόμη περισσότερο την φουρτουνιασμένη θάλασσα στην οποία βυθίζεται το σκάφος που κάποιοι έριξαν συνειδητά, όπως αποδεικνύεται, στο παγόβουνο.
Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου