Δεν υπήρχε αμφιβολία, πως κάπως έτσι θα γινότανε : το εκλογικό αποτέλεσμα θα έμπαινε γρήγορα στην άκρη, οι ηττημένοι, (μερικοί και αγρίως ξεφωνημένοι), θα επανέκαμπταν, άνετοι και ωραίοι, ως κριτές και επικριτές και οι νικητές θα στήνονταν στον τοίχο !
Στην …αθάνατη ιδιομορφία της Ελλάδας, το πάνω – κάτω, έρχεται πολύ πιο γρήγορα, στην περίπτωσή μας ήρθε σε λιγότερο από δύο μήνες !
΄Ολα μπορεί να κατανοηθούν, από την προκλητική αφασία – αμνησία της ...Ν.Δ., έως την σχιζοφρενική αντίληψη του ΚΚΕ, τις αθεράπευτες αυταπάτες του ΣΥΡΙΖΑ και τις τσαρλατάνικες φαντασιώσεις των καρατζαφεραίων…
Εκείνο, που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό, είναι η συμπεριφορά κάποιων του εσωτερικού μετώπου, οι οποίοι μπόρεσαν, μέσα σε λίγες ημέρες, να δουν, να αναλύσουν, να εκτιμήσουν και ν΄ απορρίψουν την πολιτική του Γ. Παπανδρέου.
Ως σύγχρονοι προφήτες, έκαναν τον τελικό απολογισμό της νέας διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, από το πρώτο δίμηνο, και την κατακεραυνώνουν, ως αποτυχούσα !
Οι περισσότεροι απ΄ αυτούς υπέφεραν, τους τελευταίους μήνες, καθώς χρειάστηκε να υποδυθούν τον δύσκολο ρόλο του «ενωτικού» και του, τάχα, συμμέτοχου στον προεκλογικό αγώνα του κινήματος και, στη συνέχεια, να καμουφλάρουν την απογοήτευσή τους, για τον θρίαμβο του Παπανδρέου. ΄Ηταν, άλλωστε, μια εξέλιξη η οποία ενταφίαζε, αν όχι οριστικά, τουλάχιστον για μια 10ετία, τις όποιες ορέξεις τους, για την επαναφορά τους στο προσκήνιο του εσωκομματικού, αλλά και του γενικότερου πολιτικού γίγνεσθαι.
Στην αρχή – αρχή, αμφισβητούσαν το αν το ΠΑΣΟΚ θα κέρδιζε τις εκλογές, στη συνέχεια άλλαξαν πλευρό και μελλοντολογούσαν με βεβαιότητα : «…κάτσε να δεις τι έχει να γίνει μόλις γίνουν κυβέρνηση !...».
Η έκπληξη των πρώτων ημερών με τις ευρείας αποδοχής κινήσεις του Γιώργου, ενέτεινε τη σύγχυση, αλλά και το πείσμα κι έτσι με το ξεκίνημα των γεγονότων γύρω από την οικονομία, βρήκαν την ευκαιρία να εκτονωθούν και να ξεσαλώσουν.
Το τι ακούς από τα αυλικά παπαγαλάκια και το τι διαβάζεις από τους δουλικούς κονδυλοφόρους, δεν περιγράφεται ! «Ο λίγος Παπανδρέου, που δεν έχει σχέδιο…», «ο πρωθυπουργός, που γυρίζει ανά τον κόσμο και δεν ασχολείται με τη χώρα…», «αυτός, που επιμένει στην εφαρμογή των προεκλογικών εξαγγελιών και προκαλεί το θυμό και τις επιθέσεις των διεθνών οίκων…».
Πόση κακότητα, εμπάθεια και βρωμιά, μπορεί να φωλιάζει σε μερικά μυαλά ; Πόση ματαιοδοξία και πόσο αμοραλισμό, μπορεί να προσδώσει το κανάκεμα των κέντρων και των φορέων της διαπλοκής και της διαφθοράς ; Πόση ηλιθιότητα μπορεί να φωλιάσει σ΄ έναν ανθρώπινο οργανισμό ;
Το ό, τι βρίσκονται σε περίοδο αναζήτησης διεξόδου στο λαβύρινθό τους, είναι γεγονός, όπως, επίσης, γεγονός είναι, πως επεξεργάζονται νέα σενάρια πολιτικής νεκρανάστασής τους, συμμετέχοντες σε διάφορες διεργασίες και με ομοιοπαθείς απ΄ άλλους χώρους, πάντα, βέβαια υπό την καθοδήγηση των αφεντικών…
Ας κόψουν το σβέρκο τους κι ας κάνουν ό, τι θέλουν, στο ΠΑΣΟΚ, άλλωστε, ούτε πρόσφεραν, ούτε προσφέρουν : ως όχημα το χρησιμοποιούν για το «ταξίδι τους» και μάλιστα, το χρησιμοποιούν ως λαθρεπιβάτες !...
Στην …αθάνατη ιδιομορφία της Ελλάδας, το πάνω – κάτω, έρχεται πολύ πιο γρήγορα, στην περίπτωσή μας ήρθε σε λιγότερο από δύο μήνες !
΄Ολα μπορεί να κατανοηθούν, από την προκλητική αφασία – αμνησία της ...Ν.Δ., έως την σχιζοφρενική αντίληψη του ΚΚΕ, τις αθεράπευτες αυταπάτες του ΣΥΡΙΖΑ και τις τσαρλατάνικες φαντασιώσεις των καρατζαφεραίων…
Εκείνο, που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό, είναι η συμπεριφορά κάποιων του εσωτερικού μετώπου, οι οποίοι μπόρεσαν, μέσα σε λίγες ημέρες, να δουν, να αναλύσουν, να εκτιμήσουν και ν΄ απορρίψουν την πολιτική του Γ. Παπανδρέου.
Ως σύγχρονοι προφήτες, έκαναν τον τελικό απολογισμό της νέας διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, από το πρώτο δίμηνο, και την κατακεραυνώνουν, ως αποτυχούσα !
Οι περισσότεροι απ΄ αυτούς υπέφεραν, τους τελευταίους μήνες, καθώς χρειάστηκε να υποδυθούν τον δύσκολο ρόλο του «ενωτικού» και του, τάχα, συμμέτοχου στον προεκλογικό αγώνα του κινήματος και, στη συνέχεια, να καμουφλάρουν την απογοήτευσή τους, για τον θρίαμβο του Παπανδρέου. ΄Ηταν, άλλωστε, μια εξέλιξη η οποία ενταφίαζε, αν όχι οριστικά, τουλάχιστον για μια 10ετία, τις όποιες ορέξεις τους, για την επαναφορά τους στο προσκήνιο του εσωκομματικού, αλλά και του γενικότερου πολιτικού γίγνεσθαι.
Στην αρχή – αρχή, αμφισβητούσαν το αν το ΠΑΣΟΚ θα κέρδιζε τις εκλογές, στη συνέχεια άλλαξαν πλευρό και μελλοντολογούσαν με βεβαιότητα : «…κάτσε να δεις τι έχει να γίνει μόλις γίνουν κυβέρνηση !...».
Η έκπληξη των πρώτων ημερών με τις ευρείας αποδοχής κινήσεις του Γιώργου, ενέτεινε τη σύγχυση, αλλά και το πείσμα κι έτσι με το ξεκίνημα των γεγονότων γύρω από την οικονομία, βρήκαν την ευκαιρία να εκτονωθούν και να ξεσαλώσουν.
Το τι ακούς από τα αυλικά παπαγαλάκια και το τι διαβάζεις από τους δουλικούς κονδυλοφόρους, δεν περιγράφεται ! «Ο λίγος Παπανδρέου, που δεν έχει σχέδιο…», «ο πρωθυπουργός, που γυρίζει ανά τον κόσμο και δεν ασχολείται με τη χώρα…», «αυτός, που επιμένει στην εφαρμογή των προεκλογικών εξαγγελιών και προκαλεί το θυμό και τις επιθέσεις των διεθνών οίκων…».
Πόση κακότητα, εμπάθεια και βρωμιά, μπορεί να φωλιάζει σε μερικά μυαλά ; Πόση ματαιοδοξία και πόσο αμοραλισμό, μπορεί να προσδώσει το κανάκεμα των κέντρων και των φορέων της διαπλοκής και της διαφθοράς ; Πόση ηλιθιότητα μπορεί να φωλιάσει σ΄ έναν ανθρώπινο οργανισμό ;
Το ό, τι βρίσκονται σε περίοδο αναζήτησης διεξόδου στο λαβύρινθό τους, είναι γεγονός, όπως, επίσης, γεγονός είναι, πως επεξεργάζονται νέα σενάρια πολιτικής νεκρανάστασής τους, συμμετέχοντες σε διάφορες διεργασίες και με ομοιοπαθείς απ΄ άλλους χώρους, πάντα, βέβαια υπό την καθοδήγηση των αφεντικών…
Ας κόψουν το σβέρκο τους κι ας κάνουν ό, τι θέλουν, στο ΠΑΣΟΚ, άλλωστε, ούτε πρόσφεραν, ούτε προσφέρουν : ως όχημα το χρησιμοποιούν για το «ταξίδι τους» και μάλιστα, το χρησιμοποιούν ως λαθρεπιβάτες !...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου