Τρίτη 28 Ιουλίου 2009

Ελληνικό lobby στις ΗΠΑ...

...1974 -2009: 35 χρόνια αλήθειες που αφορούν τον ελληνισμό!

. .
Lobby. Σύμφωνα με τον γενικό διεθνή ορισμό της λέξης, lobby είναι εκείνη η εθνική ή επιχειρηματική «ομάδα πίεσης» με συγκεκριμένα συμφέροντα (οικονομικού, εθνικού ή διεθνούς ενδιαφέροντος) με σκοπό την επιρροή (κυβερνητικών) και νομοθετικών αποφάσεων που σχετίζονται με αυτά (τα θέματα). Πίεση που ασκείται εντός ενός κράτους ή στο πλαίσιο διεθνών οργανισμών. «...το ΕλληνοΑμερικανικό λόμπι -ανύπαρκτο ένα χρόνο πριν- είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά λόμπι στην Ουάσιγκτον. Αιτία για την δημιουργία του, η τουρκική εισβολή στην Κύπρο».
Αυτά έγραφε
στις 14 Ιουλίου του 1975 το διεθνούς κύρους έγκυρο Αμερικανικό περιοδικό Time. Ένα χρόνο νωρίτερα τον Ιούλιο του 1974 η εισβολή του αττίλα ήταν αυτή που αφύπνισε και συνένωσε τον Κυπριακό και Ελλαδικό Ελληνισμό τον ΗΠΑ. Τότε ήταν που οργανώθηκε η αρχική «ομάδα πίεσης» προς την αμερικανικη ηγεσία. Αυτό που αργότερα στην Ελλάδα ονομάσθηκε και προβλήθηκε ως Ελληνικό lobby. Από τότε έχουν περάσει 34 χρόνια και...
τα γεγονότα, οι εξελίξεις και οι καταστάσεις που επακολούθησαν στο εσωτερικό γίγνεσθαι (κυρίως) της Ελληνικής και Ε/Αμερικανικής Κοινότητας των ΗΠΑ, φαίνεται να έχουν αλλάξει δραματικά αυτή την εικόνα άρδην.

Εικόνα και εντύπωση που αφενός είχε δημιουργηθεί στις ΗΠΑ για την δύναμη, την επιρροή, και την αποτελεσματικότητα ως προς την άσκηση πιέσεων από το λεγόμενο Ελληνικό (και Κυπριακό) Lobby, και αφετέρου στην Αθήνα από καλοπληρωμένες απόλυτα ελεγχόμενες πένες...
Στην έρευνα που ακολουθεί εκείνο που φαίνεται μέσα από στοιχεία αλλά κυρίως μέσα από αυτά που λένε οι ίδιοι οι «πρωταγωνιστές» είναι μάλλον το ακριβώς αντίθετο από αυτό που υποτίθεται πως είναι και που μέχρι πρότινος πιστευόταν σε Αθήνα και Λευκωσία για το ΕλληνοΑμερικάνικο Lobby.

Αυτό προκύπτει, όπως θα δούμε μέσα από την σκληρή πραγματικότητα των στοιχείων που αναλύονται και παρουσιάζονται για πρώτη φορά εκτενώς. Μια πραγματικότητα που εν τω μεταξύ, χρόνια αργότερα σε συνδυασμό μιας σειράς εσωτερικών πολιτικών και κοινωνικών παραγόντων αλλά και των σοβαρών προβλημάτων εσωστρέφειας φαίνεται να εδραιώθηκε στους κόλπους της κουρασμένης και βαθιά απογοητευμένης Ελληνικής κοινότητας.

Τα πρόσωπα που τότε κυριαρχούσαν στο προσκήνιο, 35 χρόνια μετά είναι ακριβώς τα ίδια! Αυτό δείχνουν τα στοιχεία! Μια πραγματικότητα, η οποία παρουσιάζεται γλαφυρά, με στοιχεία και ντοκουμέντα. Το πρωτογενές υλικό που δημοσιοποιείται για πρώτη φορά χαρτογραφεί και σκιαγραφεί την υπάρχουσα πραγματικότητα για το ποιο(;) είναι επιτέλους το Ελληνικό -υπαρκτό ή ανύπαρκτο- Lobby και κυρίως ποια(;) πρόσωπα το αποτελούν, φαίνεται στην έρευνα που ακολουθεί. Μια έρευνα που δείχνει γλαφυρά την σχέση θρησκείας και πολιτικής. Τις ίντριγκες(πολιτικές και εκκλησιαστικές).

Τα μίση και τα ανθρώπινα πάθη για αξιώματα, θέσεις και κυρίως για προβολή, είναι η πραγματική και χωρίς εξωραϊσμό ιστορία του λεγόμενου "οργανωμένου Ελληνισμού". Aπό τα χρόνια της "Παννελήνιας Ένωσεως" τα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα, μέχρι σήμερα οι σελίδες και τα επιτεύγματα του λεγόμενου οργανωμένου Ελληνισμού σε διασυλλογικό επίπεδο είναι σχεδόν μηδαμινά, αν δει κανείς την πορεία και την εξέλιξη των εθνικών ζητημάτων που απασχολούν το έθνος μας απ΄άκρη σ άκρη. Από τα χρόνια του 7/10 με την Τουρκία και τις συνεχείς διεκδικήσεις της, εν συνεχεία το δράμα του Κυπριακού λαού και σήμερα με το θέμα των Σκοπίων , δεν υπάρχει καμία ουσιαστική πρόοδος!

Σε αντίθεση με τα επιτεύγματα προσώπων που κάνουν κάθε Έλληνα υπερήφανο και που πράγματι έγραψαν ιστορία με την (επιχειρηματική) κυρίως αλλά όχι την εθνική δράση τους.
Προθέσεις μπορεί να υπάρχουν. Σχέδιο και στρατηγική δεν υπήρξε ποτέ! Όπως προκύπτει από την έρευνα που ακολουθεί.

Πολλά από όσα διαδραματίζονται στο σήμερα, στους κόλπους της λεγόμενης "οργανωμένης" ελληνικής κοινότητας, μπορεί να βρει ο αναγνώστης σε αυτή την ιστοσελίδα.
Σε αυτό το πρώτο κεφάλαιο της μεγάλης δημοσιογραφικής έρευνας του Greek American News Agency ξετυλίγεται το πρώτο μέρος της αποκαλυτπικής σε στοιχεία, νούμερα, και ντοκουμέντα αυτού που πολοί στην Ελλάδα και την Κύπρο αποκαλούν τώρα πια(μετά τις συνεχείς αποκαλυτπικές παρεμβάσεις και αποκαλύψεις μας) με διασταγμό Ελληνικό Lobby.

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: ΕΛΛΗΝΙΚΟ LOBBY


Μια άκρως αποκαλυπτική (και μάλλον σοκαριστική) δήλωση για την σκληρή πραγματικότητα του λεγόμενου σημερινού ΕλληνοΑμερικανικού Lobby δίνει ο Ευγένιος Ρωσσίδης στο περιοδικό
"Σύχρονη Άποψη" και στον συνάδελφο Αχιλλέα Αιμιλιανίδη στο τεύχος Οκτώβριο του 2008. «Δεν είναι ελληνικό λόμπι, αλλά ελληνοαμερικανικό λόμπι και λειτουργεί στη βάση εκείνων που πιστεύουμε ότι είναι τα συμφέροντα των ΗΠΑ και όχι στη βάση εκείνων που θεωρούμε ως τα συμφέροντα της Κύπρου ή της Ελλάδας»!
Αυτά δηλώνει με το πιο επίσημο και κατηγορηματικό τρόπο μια από τις κορυφαίες προσωπικότητες αλλά και «πρωταγωνιστές» της οργάνωσης και συγκρότησης της πρώτης "ομάδας πίεσης" εκείνα τα πρώτα δύσκολα χρόνια μετά την εισβολή και κατοχή της Κύπρου.
Ο Eugene (Gene) T. Rossides γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη πριν από 81 χρόνια και είναι μια από τις κορυφαίες φυσιογνωμίες της ελληνοαμερικανικής κοινότητας. Φέρεται από αρκετούς ως ένας από τους θεμελιωτές του σύγχρονου ελληνοαμερικανικού λόμπι. Ο Ρωσσίδης, που πρόσφατα τίμησε και ο πρόεδρος της Ελλ. Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, υπηρέτησε στο γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα της Νέας Υόρκης, ενώ από το 1969- 1973, επί διακυβέρνησης Νίξον, διορίστηκε ως βοηθός γραμματέας του Θησαυροφυλακίου. Μετά την τουρκική εισβολή του 1974, ο Ρωσσίδης ίδρυσε το
American Hellenic Institute (AHI), ένα από τους πλέον δραστήριους οργανισμούς της ελληνοαμερικανικής κοινότητας.
Το
AHI αποτελεί ένα ελληνικό -το μοναδικό ίσως - think tank στην Ουάσικγτον με μικρή ωστόσο εμβέλεια και ακόμα μικρότερη επιρροή σήμερα στην αμερικανική πολιτική σκηνή, παρά την φαινομενικά έντονη δραστηριότητα του. Ακόμα πιο γλαφυρός για το τι είναι το ελληνικό Lobby είναι ο γνωστός καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο πανεπιστήμιο του Howard University, στην Washington, κ. ΝΙΚΟΣ ΣΤΑΥΡΟΥ, ο οποίος έχει δήλωσει επανηλειμμένα ότι «η θέση μου όλα αυτά τα χρόνια ήταν ότι το αποκαλούμενο ελληνικό λόμπι στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτο, αναποτελεσματικό, ακίνδυνο και άσχετο προς την διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής.
Κατά συνέπεια, δεν μπορούμε να πούμε ότι έπαιξε ένα σημαντικό ρόλο στην απάμβλυνση των απειλών εναντίον της ελληνικής εθνικής ασφάλειας και των ελληνικών συμφερόντων». Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και ο επίσης γνωστός για του αγώνες για το κυπριακό πολυγραφότατος καθηγητής Βαν Κουφουδάκης, καθηγητής πολιτικών επιστημών και κοσμήτορας του πανεπιστημίου της Ιντιάνα ο οποίος πρόσφατα
σε δηλώσεις του στο Greek American News Agency τόνισε μεταξύ άλλων ότι «Η ελληνική κοινότητα στην Αμερική οφείλει να οργανωθεί σωστά και να μην αναλώνεται σε ευκαιριακού τύπου δημόσιες εμφανίσεις με την αμερικανική ηγεσία. Δεν ασκούνται έτσι πιέσεις ούτε γίνεται το Lobby έτσι...».
Ακόμη πιο διευκρινιστικός γίνεται ο πρώην Αρχ. Αμερικής Σπυρίδων,
ο οποίος σε πρόσφατη συνέντευξη του στο Greek American News Agency δηλώνει ευθαρσώς και ξεκάθαρα ότι «Είναι λάθος να νομίζουμε ότι υπάρχει ελληνοαμερικανικό λόμπι υπό μορφή οργανωμένου φορέα, γι'αυτό και ο κατά κόρο χρησιμοποιούμενος όρος «ελληνοαμερικανικό λόμπι» μπορεί ν'αποβεί παραπλανητικός. Απλώς, υπάρχουν εδώ κι εκεί άτομα ή ένα-δυο επαγγελματικά γραφεία ή, στην καλλιτερη περίπτωση, μεμονωμένες οργανώσεις και μικρές ομάδες ομογενών που κατά καιρούς και ασυντόνιστα συνήθως επιδίδονται στην προώθηση των εθνικών μας θεμάτων.
«Εάν όντως υπήρχε οργανωμένο ελληνοαμερικανικό λόμπι, τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά και για την Κύπρο και για την Ελλάδα γενικότερα.
Οι ισχύοντες στα κέντρα λήψεως των αποφάσεων θα είχαν τουλάχιστο γνώση των ελληνικών θέσεων. Και οι αμερικανικές κυβερνήσεις θα μας αντιμετώπιζαν τότε με μεγαλύτερη σοβαρότητα, όπως συμβαίνει στην περίπτωση του Ισραήλ και του εβραϊκοαμερικανικού λόμπι».
Την ίδια ακόμα πιο αιχμηρή άποψη εκφράζει και ο διεθνούς φήμης για το δίκαιο της θαλάσσης καθηγητής στο πανεπιστήμιο Towson του Maryland κ. Θεόδωρος Καρυώτης, (πρώην σύμβουλος και του Ανδρέα Παπανδρέου) ο οποίος δηλώνει ότι «Όσον αφορά το λεγόμενο Ελληνοαμερικανικό λόμπι αποτελεί ένα μεγάλο μύθο όσον αφορά τη σπουδαιότητά του. Ένα τέτοιο λόμπι για να είναι χρήσιμο πρέπει να συμπεριφέρεται όπως αυτό των Εβραίων. Για τους Εβραίους πάντα έχει προτεραιότητα το συμφέρον του Ισραήλ και μετά αυτό των ΗΠΑ. Αναμφίβολα συνεχίζουν να διατηρούν τις Ελληνικές παραδόσεις και τα ήθη και έθιμα αλλά χωρίς τις κατάλληλες υποδομές δεν θα κατορθώσουν να διαφυλάξουν την Ελληνική γλώσσα. Το μεγαλύτερο κατόρθωμα τους παραμένει η μεγάλη μόρφωση της πλειοψηφίας των Ελληνοαμερικάνων και φαίνεται ότι κατέχουν την πρώτη θέση σε σχέση με άλλες εθνικότητες».
Για το ίδιο θέμα πιο συγκεριμένη γίνεται η ύπατος πρόεδρος δραστήρια κ. Νίνα Γκατζούλη, η οποία
σε πρόσφατη συνέντευξη Greek American News Agency κάνει την εξής διαπίστωση και «πρόταση της Ομογένειας προς όλες τις Ελληνικές κυβερνήσεις ήταν πάντοντε η Ελλάδα χρειάζεται επιτακτικά δύο πράγματα: 1ον) την καλύτερη διαθέσιμη επαγγελματική εταιρία Lobby και 2ον) την καλύτερη εταιρεία δημοσίων σχέσεων, για να παρακολουθούν και να προωθούν τα συμφέροντα της χώρας στην πρωτεύουσα της μοναδικής υπερδύναμης.
Οι καιροί έχουν αλλάξει. Απόδειξη οι προφανείς επιτυχίες της πΓΔΜ και Τουρκίας με ελάχιστη διασπορά στις ΗΠΑ. Η πΓΔΜ έχει δυο επαγγελματικές φίρμες Lobby εδώ και μια στην Ευρώπη (δέστε συνημμένα συμβόλαια με την Quin/Kimberly και Orion). Μιλούμε για την προπαγάνδα που κάνει αυτή η χώρα εναντίον της ιστορικής μας κληρονομιάς. Νομίζετε πως την κάνει η διασπορά τους εδώ? Και αυτοί βέβαια συμβάλλουν, αλλά έχουν διεισδύσει σε πολλούς φορείς και ιδιαίτερα στο διαδίκτυο.
Η Τουρκία έχει το Livingston Group. Ακόμη και οι νήσοι Cayman έχουν το Livingston Group που προωθεί τα συμφέροντά τους. Αυτό που πρέπει να γίνει από την Ελλάδα είναι να προσλάβει ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ LOBBY και πρέπει να το προσλάβει ΑΜΕΣΩΣ»!

Τι λένε όμως για το ίδιο θέμα και οι άνθρωποι που έχουν εξ ορισμού της δουλειάς τους μια ανεξάρτητη και βαθιά γνώση του αντικειμένου από μέσα καλύπτοντας επί σειρά ετών τα ζητήματα που άπτονται των χειρισμών του Ελληνικού Lobby.

Ζητήσαμε από τρεις γνωστούς συναδέφλους για την ανεξαρτησία των θέσεων τους πάνω στο θέμα να τοποθετηθούν σχετικά αποκλειστικά για την Στρατηγική.
«Η υπόθεση του λόμπι για τα εθνικά μας θέματα στις ΗΠΑ και τον Καναδά υπήρξε ανέκαθεν ερασιτεχνική, ασυνεχής και διασπαμένη. Οι όποιες προσπάθειες για λόμπι εκ μέρους του ομογενειακού στοιχείου έγιναν σε στιγμές που περνούσαν κρίση τα εθνικά θέματά μας, οπότε συσπειρώθηκαν διάφορες ομάδες πάντοτε παράλληλα με κάποιες άλλες για να δημιουργήσουν κλίμα επιρροής ad hoc στα κέντρα λήψεως των αποφάσεων.Δυστυχώς, η ελληνική πολιτεία ποτέ δεν αντιλήφθηκε πως το λόμπι είναι μια συνεχής και συνεπής προσπάθεια ενημέρωσης των γραφειοκρατών για την εξωτερική πολιτική μας στις πρωτεύουσες -κλειδιά Η ανάθεση του λόμπι σε ερασιτεχνικές ομάδες της ομογένειας έχει αποδειχτεί ανεπαρκής και ολίγη». Αυτά μας είπε η καλή συνάδελφος και πετυχημένη συγγραφέας κ. Ιουστίνη Φραγκούλη. «Αθήνα και η Λευκωσία, παρά τις παροδικές και φιλότιμες προσπάθειες, δεν κατάφεραν μέχρι σήμερα να αξιοποιήσουν αποτελεσματικά την Ομογένεια. Την ίδια στιγμή, η λεγόμενη ηγεσία της ελληνοαμερικανικής κοινότητας παραμένει βαθιά διχασμένη, χωρίς να μπορεί να αρθρώσει ενιαίο και διεκδικητικό λόγο, περιοριζόμενη σε σπασμωδικές κινήσεις. Οι ανικανότητες, οι φιλοδοξίες και τα προσωπικά συμφέροντα που διέπουν τη δράση ορισμένων παραγόντων, ευτυχώς όχι όλων, αποτελούν ανασταλτικές αιτίες.

Οι δυνατότητες είναι απεριόριστες και οι ευκαιρίες που παρουσιάζονται μοναδικές. Απλά, χρειάζεται σωστή υποδομή, συντονισμός, ξεκάθαροι στόχοι, διείσδυση σε ινστιτούτα διαμόρφωσης εξωτερικής πολιτικής, αποεμπορευματοποίηση του λόμπι και προπάντων αγνές προθέσεις για τα δίκαια του Ελληνισμού». Μας λέει ο Πανίκος Παναγιώτου δημοσιογράφος και μόνιμος ανταποκριτής του ΑΠΕ και της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ.
Την ίδια άποψη όμως υποστηρίζει και σε πρόσφατο άρθρο-σχόλο του ο εκδότης της ομογενειακής εβδομαδιαίας εφημερίδας Greek News Ομογενής κ. Απόστολος Ζουπανιώτης, αναφέροντας «Κατόπιν ωρίμου σκέψεως και μετά παρρησίας, προτρέπουμε την Ομογένεια και τον απανταχού Ελληνισμό να σταματήσει να επιρρίπτει ευθύνες για όσα μας συμβαίνουν στον πρόεδρο Ομπάμα, στον αντιπρόεδρο Μπάιντεν, στη Χίλαρι Κλίντον και στους διάφορους κατά καιρούς εμφανιζόμενους «φιλότουρκους» Αμερικανούς επίσημους, είτε τους λένε Φριντ, είτε Μπράιζα, ή Γκόρντον. Εμείς φταίμε για όλα! Οχι μόνο γιατί δεν κάνουμε το σωστό, όχι μόνο γιατί δε κάνουμε τίποτε για να αλλάξουμε δρόμο, αλλά και γιατί ψάχνουμε για δικαιολογίες και αποδιοπομπαίους τράγους στους οποίους θα επιρρίψουμε τη ευθύνη των λαθών μας».

Ακόμα πιο διεισδυτικός στην ανάλυση του αναζητώντας τις βαθύτερες αιτίες της κατάσταση,ς που περιγραφικά παρουσιάσαμε τις θέσεις και τις απόψεις των παραπάνω, γίνεται ο συνάδελφος Αλέξανδρος Στεφανόπουλος διευθυντής του Greek American News Agency και μελετητής του ελληνοαμερικανικού γίγνεσθαι( ο οποίος συγγράφει και σχετικό βιβλίο).

«Το Ελληνικό ή για να ακριβολούγουμε Κυπριακό Lobby. Θα μπορούσε να είχε απτά αποτελέσματα μετά από 34 χρόνια παρουσίας αν υπήρχε κεντρικός σχεδιασμός. Στρατηγική. Πρόγραμμα και κυρίως, ουσιαστική συνεργασία μεταξύ των προσώπων των φορέων και των παραγότνων εκείνων που εμφανίζονται να εκπροσωπούν τα Ελληνικά, Κυπριακά αλλά και τα ζητήματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Δυστυχώς αυτό που λείπει είναι η εσωτερική συνενοήση. Λείπει η δομή και η ανέωση του έμψυχου δυναμικού. Κυριαρχούν τα ίδια κουρασμένα πρόσωπα που ξεκίνησαν τους αγώνες για το 7 προς 10 με την Τουρκία, το Κυπριακό, αλλά και τα δίκαια του Αιγαίου έναντι των παράλογων διεκδικήσεων της Τουρκίας.
Στο μεταξύ, και ενώ το υποτιθέμενο Ελληνικό Lobby είχε να αντιμετωπίσει μόνο την Τουρκία ξαφνικά μετά το 1992 σκάει και το ζήτημα της FYROM και τα πράγματα, παρά τις αρχικές δυναμικές αντιδράσεις του ελληνισμού, κατέστησαν ακόμα πιο σαφές ότι το ελληνικό lobby έχει σοβαρές αδυναμίες και τελικά δεν είναι παρά ένας μύθος.
Ένας μύθος που είχε περίτεχνα φιλοτεχνήσει γύρω από το όνομα και την επιρροή του ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Αμερικής κυρός Ιάκωβος. Μια αδιαμφισβήτητα ηγετική πολτική φυσογνωμία που έπαιξε καθοριστικό ρόλο σε κρίσιμες εποχές. Με την εκδημία του όμως φάνηκε το τεράστιο κενό. Η προχειρότητα και επιφανειακή και χωρίς δομές οργάνωση του λεγόμενου ελληνικού lobby. Από εκεί και πέρα κυριάρχησαν τα πρόσωπα, οι διαφοετικές προσωπικές πολιτικές (αυτοπροβολής) και οι στενοί του συνεργάτες όπως ο Andrew Athens.
Αυτό που μπορεί να βοηθήσει και να ενισχύσει την ορθή προώθηση των Ελληνικών Κυπριακών και των δικαίων του Οικουμενικού Πατριαρχείου είναι μόνο η εσωτερική ριζική αναδιαμόρφωση. Να μπούν δομές. Κανόνες. Να υπάρξει κεντρικός σχεδιασμός.
Όραμα μπορεί να υπάρχει, αυτό που δεν υπάρχει είναι στρατηγική και εσωτερική συνεννόηση των προσώπων και των θεσμών.
Επικοινωνία με το μητροπολιτικό κέντρο(στην Αθήνα) και κυρίως να υπάρξει κεντρική εθνική στρατηγική στην Ελλάδα. Αυτή είναι η βασική προϋπόθεση για να λειτουργήσει το όποιο lobby. Η Τουρκία από το 1776 έχει την ίδια επεκτετατική εξωτερική πολιτική έναντι της Ελλάδος που αναλόγως κυβερνήσεως αλλάζει κάθε φορά. Με αποτέλεσμα να χάνεται ο ορίζοντας οι στόχοι και οι προοπτικές της όποιας κάθε φοράς ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.
Όσο λοιπόν και αν κάποτε καταφέρει να οργανωνθεί και να ανανεωθεί το λεγόμενο ελληνικό lobby αν δεν υπάρξει αυτή η βασική προϋποθέση πάντα θα αναζητούμε τα αίτια της μη αποτελεσματικότητας, και πάντα θα βρισκόμαστε στο ίδιο σημείο από όπου ξεκινήσαμε. Εκτός αν για να οργανωθούμε σωστά και αποτελεσματικά χρειάζεται πάλι(φευ) μια νέα εθνική τραγωδία, γιατί μόνο τότε -δυστυχώς- ο Ελληνισμός παραμεριίζει μικρότητες και μικροπρέπειες και αποδεικνύει την συνέχεια και την σύνδεση με την μεγάλη ιστορία του γράφοντας λαμπρές σελίδες. Μακάρι να μην φτάσουμε ποτέ εκεί...μακάρι».
Στην αντίπερα όχθη κινείται η επίσημη φωνή της Ελλάδας αλλά και των άμεσα εμπλεκομένων πολιτικών που οφελούνται από τις οικονομικές εκστρατείες που διοργανώνουν οι προαναφερόμενοι οργανισμοί.

Ο μέχρι πρότινος έλληνας πρέσβης στην Ουάσιγκτον, κ.
Αλέξανδρος Μαλλιάς ο οποίος ολοκληρώσε την θητεία του και έχει υπηρετήσει στις ΗΠΑ από το 1992 σε πρόσφατη συνέντευξή του στην ομογενειακή εβδομαδιαία εφημερίδα Greek News αναφέρει μεταξύ άλλων «Η μαχητικότητα έχει ενισχυθεί και η αποτελεσματικότητα επίσης. Γνωρίζετε ότι είμαι αιρετικός στις απόψεις μου στο ερώτημα «υπάρχει ή δεν υπάρχει ελληνικό λόμπι». Δεν έχετε παρά να κάνετε μία επίσκεψη στο Λευκό Οίκο, στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ ή σε οποιαδήποτε αμερικανική αρχή και να υποβάλλεται την ίδια ερώτηση. Θα εισπράξετε την απάντηση ότι υπάρχει. Για μένα που εκπροσωπώ την Ελλάδα στις ΗΠΑ, η δύναμη του Ελληνισμού των τριών εκατομμυρίων είναι το ισχυρό μου έρεισμα.
Το ότι υπάρχουν πολλοί σύλλογοι κι όχι ένας δεν μειώνει το γεγονός της ύπαρξης μιας ισχυρής κοινότητας τριών εκατομμυρίων, της οποίας η εμβέλεια στην πολιτική, στις επιστήμες, στα γράμματα, στα μέσα ενημέρωσης και στις τέχνες είναι εκατονταπλάσια της αριθμητικής της δύναμης. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Εγώ από τη θέση μου ξεπερνώ το επίπεδο των προσώπων και ζητώ τη στήριξη στα θέματα. Όταν όλες οι οργανώσεις και τα πρόσωπα συγκλίνουν στην προώθηση των θεμάτων, μου είναι αδιάφορο αν υπάρχουν ενστάσεις, αμφισβητήσεις ή διαφωνίες για τα πρόσωπα. Κι αυτό επιτυγχάνεται, αλλά θέλει πίστη στο στόχο». Πιο υποστηριχτικοί στην άποψη ότι υπάρχει δραστήριο και αποτελεσματικό Lobby είναι σαφώς οι ευνοημένοι Ελληνικής καταγωγής Αμερικανοί πολιτικοί. Δυο αρκετά γνωστοί Αμερικανοί πολιτικοί για το ίδιο θέμα αναφέρουν: Δημήτρης Γιάνναρος, συνέντευξη ΕΨΙΛΟΝ {σελ 38 σελ 40 της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Το σκοπιανό ή το ελληνικό λόμπι θεωρείτε ότι έχει τη μεγαλύτερη επιρροή;
«Oι Έλληνες έχουμε περισσότερη δύναμη και επιρροή, διότι κατ' αρχάς είμαστε πολύ περισσότεροι. Το θέμα είναι ότι μερικοί από τους Σκοπιανούς είναι πολύ φανατικοί και εργάζονται πολύ σκληρά, αναμεταδίδοντας ψέματα σε όλο τον κόσμο μέσω ιστοσελίδων κ.λπ. Εμείς, όμως, είμαστε πολύ πιο οργανωμένοι και συμβάλουμε σημαντικά στην πολιτική ζωή της χώρας. Μάλιστα, οι Έλληνες κάνουν πάντα πολύ μεγάλες δωρεές στα πολιτικά κόμματα και ενίοτε καλύπτουν ακόμα και προεκλογικές καμπάνιες υποψηφίων». «Οι άνθρωποι εύκολα επικρίνουν τους Ελληνοαμερικανούς ηγέτες για τις προσπάθειες τους και συχνά υποτιμούν πόσο ενωμένη είναι η ομογένεια και πόσο δυνατό ελληνικό λόμπι έχει. Βέβαια, όπως είναι φυσικό, η Κυβέρνηση της Αμερικής κοιτάει πρώτα απ' όλα τα δικά της συμφέροντα. Χωρίς τις προσπάθειες, λοιπόν, των Ελληνοαμερικανών και των Κυπριοαμερικανών, τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα. Πρέπει να τους το αναγνωρίσουμε, γιατί το αξίζουν». Θα πει ο Μάϊκ Γιάνναρηs ελληνοαμερικανός βουλευτής στην πολιτεία της ΝΥ σε συνέντευξη του στο περιοδικό του Πρώτου Θέματος. Ποια είναι όμως τα πρόσωπα και οι φορείς που αποτελούν την ηγετική ομάδα του λεγόμενου ΕλληνοΑμερικανικού Lobby. Ποιοι είναι αυτοί που έχουν την ευχαίρια να μιλούν ακόμα και με προέδρους των ΗΠΑ; Αναμφισβήτητα η κυριάρχη ομάδα κρούσης είναι η ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ (THE NATIONAL COORDINATED EFFORT OF HELLENES (CEH) την οποία αποτελούν οι Andrew A. Athens, Philip Christopher, Andrew E. Manatos, Panikos Papanicolaou, Nikos Mouyiaris, George J. Tsunis, Tasos D. Zambas, Endy Zemenides, Dr. Nicolaos Alexopoulos, Zenon Christodoulou, George Dovellos. Είναι εκείνοι οι άνθρωποι που σε συνεννόηση με τους Andrew & Mike Manatos τρέχουν ανά πάσα στιγμή στην Γερουσία και στο Κογκρέσο για να εξασφαλίσουν την υποστήριξη μέσω ψηφισμάτων που φροντίζουν να υιοθετηθούν και να υπογραφούν από μια σειρά ΕλληνοΑμερικανούς αλλά και Αμερικανούς που στηρίζουν τα Ελληνικά, Κυπριακά και τα ζητήματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Γερουσία και στο Κογκρέσο.
Κάθε ψήφισμα για να υιοθετηθεί απαιτεί μια μακρόχρονη διαδικασία και έξοδα προκειμένου να ενημερωθούν επαρκώς αλλά και να παρουσιαστούν οι δικές μας θέσεις. Χρόνος και χρήμα που διαθέτουν αυτοί οι άνθρωποι. Χρόνος ικανός να επιφέρει κόπωση και οπωσδήποτε φυσιολογική φθορά και άρα λιγότερη αποτελεσματικότητα. Οι ίδιες προσωπικότητες που κυριαρχούν στο προσκήνιο για περισότερο από 20 και κάποιοι 35 χρόνια και όπως εύκολα διαπιστώνει κανείς στον σχετικό πίνακα με τους Ελληνικούς και Κυπριακούς οργανισμούς θα δει ότι τα πρόσωπα σε πολλούς οργανισμούς είναι κοινά...και εναλλάσσονται σε θέσεις και αξιώματα... Οργανισμοί που είτε έχουν πραγματική και συνεχή δραστηριότητα είτε απλώς αποτελούν «βιτρίνα» που κρύβει κάτι άλλο χωρίς καμία απολύτως δραστηριότητα...


http://www.greekamericannewsagency.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια: