Κοιμάται κι ονειρεύεται πως την αυγή (όχι, δεν… παντρεύεται) σκάνε μύτη πέντε – έξι αποστάτες από άλλα κόμματα και διασφαλίζουν τη βιωσιμότητα της δεινά δοκιμαζόμενης κυβέρνησης.
Κάπως έτσι φτάνει όρθιος μέχρι τις ευρωεκλογές, βλέπει την προοπτική του και προσανατολίζεται στις μεγάλες αποφάσεις που θα κρίνουν τη μοίρα τόσο του κυβερνητικού σχήματος όσο και τη δική του.Ο λόγος για τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος την περασμένη Παρασκευή, στο πλαίσιο της επίσκεψής του στη Γερμανία για τη συνάντηση με την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, αποκάλυψε ότι:...
«Ακόμη κι αν υπάρχει διαρροή ενός βουλευτή, υπάρχει πάντοτε ένα “μαξιλάρι” καθώς υπάρχουν άλλοι έτοιμοι να βοηθήσουν». Εννοώντας ανεξάρτητους ή ενταγμένους σε άλλα κόμματα.
Την Κυριακή το «Έθνος» το πήγε ακόμη παραπέρα ονοματίζοντας – εν είδει σεναρίου και περιοριζόμενο να επισημάνει ποιους διερευνά το Μαξίμου – τους ανεξάρτητους Γ. Κασαπίδη, Α. Λοβέρδο, Χρ. Αηδόνη, τους βουλευτές των ΑΝ.ΕΛΛ. Τέρενς Κουίκ, Π. Χαϊκάλη, Τ. Μελά, Μαρία Κόλλια – Τσαρουχά και από τη ΔΗΜΑΡ τους Γρηγόρη Ψαριανό και Βασίλη Οικονόμου.
Όπως γίνεται αντιληπτό, στο περιβάλλον του πρωθυπουργού κορυφώνεται η ανησυχία για το ότι η σημερινή κυβερνητική πλειοψηφία είναι ένα μέγεθος ασταθές και… ευεπίφορο σε διαρροές.
Οι λόγοι είναι πολλοί και θα δούμε εδώ τους πιο σοβαρούς.
Ασταθές ΠΑΣΟΚ
Κατ’ αρχάς ο κυβερνητικός εταίρος της Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ, είναι αυτήν την εποχή κινούμενη άμμος – μια «ασύμμετρη απειλή», όπως καθιερώθηκε να λέγεται το τελευταίο διάστημα. Εκτός από τη «διαρροή» της Θεοδώρας Τζάκρη στην πρόσφατη ψηφοφορία για την πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ, μια σειρά από δηλώσεις και τοποθετήσεις έχουν προκαλέσει πανικό τόσο στη Χαριλάου Τρικούπη όσο και στο Μέγαρο Μαξίμου.
Όταν η Κατερίνα Μπατζελή από το ΠΑΣΟΚ δηλώνει ότι πρέπει να ψηφιστεί το «δικό μας παιδί» Αλέξης Τσίπρας και όχι ο Γερμανός Σουλτς για την προεδρία της Κομισιόν και όταν ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Ντόλιος λέει ότι, επειδή το ακροατήριο του ΠΑΣΟΚ έχει μετατοπιστεί προς τον ΣΥΡΙΖΑ, ο ίδιος θα έβλεπε «με καλό μάτι μία συνεργασία ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ, η οποία θα γινόταν με όρους πολιτικούς», τότε πράγματι στο ΠΑΣΟΚ υπάρχει πρόβλημα και στη Ν.Δ. τεράστια ανασφάλεια.
Αν μάλιστα προσθέσουμε τους βουλευτές (και της Ν.Δ.) που προειδοποιούν ότι δεν πρόκειται να ψηφίσουν φόρο ακινήτων ή απελευθέρωση πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, τότε το τοπίο γίνεται ακόμη πιο περίπλοκο και το φιτίλι στη βόμβα των βουλευτών φαίνεται να έχει ήδη πυροδοτηθεί.
Αν μάλιστα προσθέσουμε τους βουλευτές (και της Ν.Δ.) που προειδοποιούν ότι δεν πρόκειται να ψηφίσουν φόρο ακινήτων ή απελευθέρωση πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, τότε το τοπίο γίνεται ακόμη πιο περίπλοκο και το φιτίλι στη βόμβα των βουλευτών φαίνεται να έχει ήδη πυροδοτηθεί.
Χείμαρρος μέτρων
Όμως οι βόμβες, οι οποίες βρίσκονται κάτω από το «μαξιλάρι» του πρωθυπουργού, είναι πολλές ακόμη. Ιδιαίτερα στο τοπίο της οικονομίας:◆ Φόρος επί των ακινήτων και πλειστηριασμοί, εκτός από το φιτίλι των βουλευτικών εκρήξεων, απειλούν και με κοινωνική έκρηξη. Παρ’ ότι το πιθανότερο είναι ότι και τα δύο μέτρα θα εφαρμοστούν μετά τις ευρωεκλογές, από τον Ιούλιο του 2014, θα είναι ψηφισμένα πολύ νωρίτερα. Ακόμη και αν ψηφιστούν χωρίς διαρροές, θα βαρύνουν την κυβέρνηση στην κάλπη του Μαΐου.
◆ Ο προϋπολογισμός, ο οποίος θα ψηφιστεί εσπευσμένα το άλλο Σάββατο, 7 Δεκεμβρίου, ώστε να πάει «έτοιμος» ο Στουρνάρας στο Eurogroup δύο μέρες μετά, είναι προσωρινός, ένα κουρέλι που θα χρειαστεί πολλά μπαλώματα μέσα στο 2014, στοιχείο που σημαίνει ότι η επόμενη χρονιά θα φέρνει συνεχώς νέες επιβαρύνσεις για τους Έλληνες φορολογουμένους προκαλώντας συνεχώς πολιτική φόρτιση.
◆ Τα δημοσιονομικά ελλείμματα και το χρηματοδοτικό κενό της επόμενης τριετίας δεν μπορούν να αντισταθμιστούν πολιτικά από το «πρωτογενές πλεόνασμα», το οποίο δεν αποτελεί καν χαρτί διαπραγμάτευσης με την τρόικα και τους δανειστές. Άλλωστε το πλεόνασμα αυτό θα πιστοποιηθεί και θα αξιολογηθεί τον Απρίλιο. Όπως μάλιστα σημείωσε προχθές ο υπουργός αναπληρωτής Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρας: «Αλήθεια είναι πως δεν έχουμε πλήρως συμφωνήσει στον τρόπο με τον οποίον θα επιτευχθεί το πρωτογενές πλεόνασμα».
◆ Παράγοντες όπως η συνεχιζόμενη ύφεση, η τερατώδης ανεργία, τα φαινόμενα διάλυσης στην υγεία και την παιδεία, η τεράστια τρύπα στο ασφαλιστικό και οι νέες μειώσεις συντάξεων, οι χιλιάδες απολύσεις από το Δημόσιο είναι παράγοντες που κάθε άλλο παρά διασφαλίζουν ήρεμο κλίμα στην κοινωνία. Μπορεί η προοπτική κοινωνικής έκρηξης να είναι αδύναμη, αλλά η δυσαρέσκεια είναι βέβαιο ότι θα εκφραστεί στην κάλπη.
Με όλα αυτά ως δεδομένα, η προοπτική μιας επωφελούς διαπραγμάτευσης με τους δανειστές είναι ιδιαίτερα χλομή. Εξ άλλου τα εμπόδια είναι πολλά. Το κυριότερο εντοπίζεται στην απροθυμία τους για «κούρεμα» του χρέους, στο οποίο είχε επενδύσει για καιρό η κυβέρνηση – διαψευδόμενη τελικά.
Από την άλλη, παρ’ ότι το σενάριο που προκρίνεται, κατατείνει προς ένα νέο δάνειο και μνημόνιο, προκύπτουν βασανιστικά ερωτήματα και εμπόδια:
◆ Το ύψος του δανείου δεν μπορεί να είναι μεγάλο καθώς πολλές χώρες του ευρώ βρίσκονται στη δίνη της κρίσης.
◆ Με βάση την πείρα του προηγούμενου δανείου, είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάποιοι εταίροι θα ζητήσουν εκ νέου εμπράγματες εγγυήσεις με περιουσιακά στοιχεία της χώρας.
◆ Ήδη έχει ανοίξει το θέμα του ελέγχου του συνόλου της κρατικής περιουσίας και του ΤΑΙΠΕΔ απευθείας από τους δανειστές – ένα ακόμη βαρύ και πολιτικά μη διαχειρίσιμο πλήγμα στην εθνική κυριαρχία.
◆ Τα δανειακά βάρη της επόμενης χρονιάς είναι τεράστια και μεγάλο μέρος τους σχεδιάζεται να καλυφθεί ακόμη μια φορά με βραχυπρόθεσμο δανεισμό από τις τράπεζες, οι οποίες θα αναλάβουν εκ νέου ρίσκο με άγνωστες συνέπειες.
◆ Η διαχείριση των «κόκκινων» δανείων είναι μια ακόμη επικίνδυνη αποστολή, αφού θα πρέπει να βρεθεί φόρμουλα που δεν θα βάζει σε κίνδυνο τις τράπεζες και, κατά συνέπεια, τις καταθέσεις.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν όλα αυτά, είναι αστείο μάλλον να συζητάμε για το… κοινοβουλευτικό «μαξιλάρι» που αναζητεί ο πρωθυπουργός. Όσο και αν ονειρεύεται αποστασίες που θα τον στηρίξουν, οι εφιάλτες της οικονομίας και της κάλπης δεν του επιτρέπουν ήρεμο ύπνο…
Από την άλλη, παρ’ ότι το σενάριο που προκρίνεται, κατατείνει προς ένα νέο δάνειο και μνημόνιο, προκύπτουν βασανιστικά ερωτήματα και εμπόδια:
◆ Το ύψος του δανείου δεν μπορεί να είναι μεγάλο καθώς πολλές χώρες του ευρώ βρίσκονται στη δίνη της κρίσης.
◆ Με βάση την πείρα του προηγούμενου δανείου, είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάποιοι εταίροι θα ζητήσουν εκ νέου εμπράγματες εγγυήσεις με περιουσιακά στοιχεία της χώρας.
◆ Ήδη έχει ανοίξει το θέμα του ελέγχου του συνόλου της κρατικής περιουσίας και του ΤΑΙΠΕΔ απευθείας από τους δανειστές – ένα ακόμη βαρύ και πολιτικά μη διαχειρίσιμο πλήγμα στην εθνική κυριαρχία.
◆ Τα δανειακά βάρη της επόμενης χρονιάς είναι τεράστια και μεγάλο μέρος τους σχεδιάζεται να καλυφθεί ακόμη μια φορά με βραχυπρόθεσμο δανεισμό από τις τράπεζες, οι οποίες θα αναλάβουν εκ νέου ρίσκο με άγνωστες συνέπειες.
◆ Η διαχείριση των «κόκκινων» δανείων είναι μια ακόμη επικίνδυνη αποστολή, αφού θα πρέπει να βρεθεί φόρμουλα που δεν θα βάζει σε κίνδυνο τις τράπεζες και, κατά συνέπεια, τις καταθέσεις.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν όλα αυτά, είναι αστείο μάλλον να συζητάμε για το… κοινοβουλευτικό «μαξιλάρι» που αναζητεί ο πρωθυπουργός. Όσο και αν ονειρεύεται αποστασίες που θα τον στηρίξουν, οι εφιάλτες της οικονομίας και της κάλπης δεν του επιτρέπουν ήρεμο ύπνο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου