ΘΛΙΒΕΡΗ ΕΙΚΟΝΑ

Ο δεύτερος λόγος που τον οδήγησε στη νέα δηµόσια τοποθέτησή του (η προηγούµενη ήταν µετά τον εµπρησµό τεσσάρων ανθρώπων στο υποκατάστηµα της Marfin επί της οδού Σταδίου) είναι η θλιβερή εικόνα που παρουσιάζει η Βουλή και η εγχώρια πολιτική σκηνή. 
Εχοντας ξεκαθαρίσει -και µε πρόσφατη δήλωσή του στην εφηµερίδα µας- ότι δεν πρόκειται να ιδρύσει κόµµα, θεωρεί ότι η ελληνική πολιτική και οι Ελληνες πολιτικοί δεν έχουν καταφέρει να δώσουν φωνή σ’ ένα µεγάλο τµήµα του ελληνικού λαού, που είναι θυµωµένο. Ο θυµός ως γνωστόν φέρνει τη βία και η βία ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Η βία όµως, κατά τη γνώµη του, δεν προέρχεται αποκλειστικώς από τη Χρυσή Αυγή, αλλά και από έτερους χώρους, οι οποίοι δεν κατονοµάζονται. Η πρότασή του επί του πρακτέου είναι ρηξικέλευθη. Όποιο κόµµα δεν σέβεται το Σύνταγµα θα πρέπει να τίθεται εκτός Κοινοβουλίου.

«Περίµενε να καταλαγιάσουν τα πάθη πριν τοποθετηθεί», είναι η εξήγηση που δίνουν άνθρωποι που είναι κοντά του. «Ετσι είναι ο χαρακτήρας του, πράος και διακριτικός», επισηµαίνουν. Ζωηρή εντύπωση επίσης προκαλεί το γεγονός ότι, αντί να χρησιµοποιήσει τον τίτλο του πρώην αρχηγού κράτους, ο οποίος του ανήκει δικαιωµατικά, αφού βασίλευσε από το 1963 έως το 1973, ο ίδιος προτιµά να κρατά χαµηλούς τόνους και να επικοινωνεί ως απλός Ελλην. Οσοι έχουν την ευκαιρία να συνοµιλούν µαζί του επιβεβαιώνουν ότι το κύριο µέληµά του είναι να µη φέρνει σε δύσκολη θέση την εκάστοτε πολιτική ηγεσία, ιδιαίτερα την τόσο κρίσιµη αυτή περίοδο.

Υπεράνω κοµµάτων


Στη φήµη που κυκλοφορεί, ότι προτίθεται να κατέβει στον πολιτικό στίβο, ακολουθώντας το παράδειγµα του εξαδέλφου του, βασιλέως της Βουλγαρίας Συµεών, ο οποίος εξελέγη πρωθυπουργός της χώρας του, ο Κωνσταντίνος απαντά ότι ο ρόλος του βασιλέως είναι να αποτελεί εθνικό σύµβολο ενότητος, ιστάµενος υπεράνω κοµµάτων, και όχι διχασµού, δηµιουργώντας ακόµη ένα κόµµα.

Εγκατεστηµένος µονίµως, τον τελευταίο χρόνο, στο Πόρτο Χέλι της Αργολίδος, έχει την ευκαιρία να επισκέπτεται τακτικά την Αθήνα και να συναντιέται µε τους συµµαθητές του από τη Σχολή Αναβρύτων, που αποτελεί τη δεξαµενή των πιο στενών του φίλων.
 

Παραλλήλως, ως επίτιµο µέλος της ∆ιεθνούς Ολυµπιακής Επιτροπής και επίτιµος πρόεδρος της ∆ιεθνούς Οµοσπονδίας Ιστιοπλοΐας, ταξιδεύει ανά τον κόσµο -την προηγούµενη εβδοµάδα ήταν στο Οµάν-, λειτουργώντας ως άτυπος πρεσβευτής τόσο του ολυµπιακού ιδεώδους όσο και της ελληνικής προσπάθειας για έξοδο από την κρίση.

Του Χρήστου Ζαμπούνη, Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ