Στα χωριά γύρω από την Τραπεζούντα, κατοικούν περίπου 5.000 εξισλαμισμένοι Πόντιοι, οι οποίοι μιλούν μια διάλεκτο τα Ρωμαίικα, που έχει πολλά κοινά με την αρχαία Ελληνική και χαρακτηρίζεται γλωσσολογικό χρυσωρυχείο.
"Το ποντιακόν τη λαλίαν εκαλάτσεβαν και καλατσέβνε οι Έλλενες Ρωμαίοι τη Πόντονος"
Η Βρετανική εφημερίδα “The independent” σε σχετικό ολοσέλιδο άρθρο της, γράφει:
“Διαπιστώνεται ότι μια μικρή κοινότητα στη βόρεια Τουρκία μιλά ελληνική διάλεκτο, τα ποντιακά, που περιέργως είναι πολύ κοντά στη γλώσσα του Περικλή, του Πλάτωνα και του Σωκράτη.
Οι γλωσσολόγοι έχουν να διεκπεραιώσουν σημαντικό έργο. Πρέπει να μελετήσουν τη διάλεκτο, την οποία μιλούν περίπου 5.000 άνθρωποι, προτού εξαφανιστεί”
...
Η καθηγήτρια γλωσσολογίας, λέκτωρ του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, κα Ιωάννα Σιταρίδου, χαρακτηρίζει την διάλεκτο γλωσσολογικό χρυσωρυχείο. Όπως αναφέρει η ίδια, “παρά τις χιλιετίες αλλαγών στην κοινωνικοπολιτική ιστορία της ευρύτερης περιοχής, σε αυτή την απομονωμένη βόρειο-ανατολική γωνιά της Μικράς Ασίας οι άνθρωποι εξακολουθούν να μιλούν Ελληνικά. Διατηρούν έναν εντυπωσιακό αριθµό χαρακτηριστικών της γραμματικής που δίνουν µια αύρα αρχαίων ελληνικών, χαρακτηριστικών που έχουν εντελώς χαθεί από τις άλλες παραλλαγές των σύγχρονων ελληνικών.
Η χρήση του απαρεμφάτου χάθηκε από όλες τις άλλες ελληνικές διαλέκτους. Στα ρωμαίικα, όχι µόνο διατηρήθηκε το απαρέμφατο, αλλά βρίσκουμε επίσης και απαρεμφατικές δοµές που δεν είχαν παρατηρηθεί προηγουμένως και που µόνο σε λατινογενείς γλώσσες έχουν το αντίστοιχό τους”.
Ο Ομέρ Ασάν, λαογράφος και φωτογράφος με Ποντιακή καταγωγή, γεννημένος στην Τραπεζούντα, το 1996 εξέδωσε το βιβλίο του με τίτλο “Ο πολιτισμός του Πόντου”.
Σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στην κα Λένα Σαββίδου (Πρόεδρος Ευξείνου Λέσχης Ποντίων & Μικρασιατών Ν.Τρικάλων) μεταξύ άλλων αναφέρει:
“Εγώ άρχισα να αναζητώ την ταυτότητά μου με αφορμή το γεγονός ότι η γλώσσα που μιλούσαν οι πρόγονοί μου δεν ήταν η τουρκική. Γιατί στο χωριό, στην πόλη, στο σχολείο, μας είχαν μάθει ότι είμαστε Τούρκοι. Στη γειτονιά, στο σχολείο, στη δουλειά μιλούσαμε τουρκικά. Όμως στο σπίτι, στο χωριό, η γιαγιά μου, ο παππούς μου, όλοι στην οικογένεια μιλούσαν μεταξύ τους μια γλώσσα που την ονόμαζαν ρωμαίικα.”
Επιμέλεια: Ζαμπετάκη Ε. |
...
Η καθηγήτρια γλωσσολογίας, λέκτωρ του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, κα Ιωάννα Σιταρίδου, χαρακτηρίζει την διάλεκτο γλωσσολογικό χρυσωρυχείο. Όπως αναφέρει η ίδια, “παρά τις χιλιετίες αλλαγών στην κοινωνικοπολιτική ιστορία της ευρύτερης περιοχής, σε αυτή την απομονωμένη βόρειο-ανατολική γωνιά της Μικράς Ασίας οι άνθρωποι εξακολουθούν να μιλούν Ελληνικά. Διατηρούν έναν εντυπωσιακό αριθµό χαρακτηριστικών της γραμματικής που δίνουν µια αύρα αρχαίων ελληνικών, χαρακτηριστικών που έχουν εντελώς χαθεί από τις άλλες παραλλαγές των σύγχρονων ελληνικών.
Η χρήση του απαρεμφάτου χάθηκε από όλες τις άλλες ελληνικές διαλέκτους. Στα ρωμαίικα, όχι µόνο διατηρήθηκε το απαρέμφατο, αλλά βρίσκουμε επίσης και απαρεμφατικές δοµές που δεν είχαν παρατηρηθεί προηγουμένως και που µόνο σε λατινογενείς γλώσσες έχουν το αντίστοιχό τους”.
Ο Ομέρ Ασάν, λαογράφος και φωτογράφος με Ποντιακή καταγωγή, γεννημένος στην Τραπεζούντα, το 1996 εξέδωσε το βιβλίο του με τίτλο “Ο πολιτισμός του Πόντου”.
Σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στην κα Λένα Σαββίδου (Πρόεδρος Ευξείνου Λέσχης Ποντίων & Μικρασιατών Ν.Τρικάλων) μεταξύ άλλων αναφέρει:
“Εγώ άρχισα να αναζητώ την ταυτότητά μου με αφορμή το γεγονός ότι η γλώσσα που μιλούσαν οι πρόγονοί μου δεν ήταν η τουρκική. Γιατί στο χωριό, στην πόλη, στο σχολείο, μας είχαν μάθει ότι είμαστε Τούρκοι. Στη γειτονιά, στο σχολείο, στη δουλειά μιλούσαμε τουρκικά. Όμως στο σπίτι, στο χωριό, η γιαγιά μου, ο παππούς μου, όλοι στην οικογένεια μιλούσαν μεταξύ τους μια γλώσσα που την ονόμαζαν ρωμαίικα.”
Επιμέλεια: Ζαμπετάκη Ε. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου