Ούτως ή άλλως, το Δημόσιο δεν τα κατάφερε. Γιατί να μη δοκιμάσει και ο ιδιώτης;

Αφήστε κανέναν άλλον να κάνει τη δουλειά…

Οι αναφορές που θέλουν το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης «να κοιμάται και να ξυπνά» με μόνη έγνοια τον τομέα των δημοσίων εσόδων, υπό το φως της διαφαινόμενης αδυναμίας επίτευξης των στόχων που θέτει το μνημόνιο με την τρόικα ΔΝΤ - Ε.Ε. - ΕΚΤ, ίσως είναι ακριβείς, ίσως και όχι.

Αυτό που είναι ακριβές, όμως, και δεν επιδέχεται αμφισβήτησης είναι η βούληση, για την ακρίβεια η προθυμία, της τρόικας να αναστείλει τις πληρωμές του δανείου ύψους 110 δισ. ευρώ προς την Ελλάδα, σε περίπτωση που δεν επιτευχθούν οι συγκεκριμένοι στόχοι.

Η Ελλάδα, όπως είναι σαφές εξάλλου και από τη...
φιλολογία που αναπτύσσεται σχετικά με το ενδεχόμενο μιας ελεγχόμενης χρεοκοπίας ή αναδιάρθρωσης χρέους, θα αποτελέσει το παράδειγμα, προς μίμηση ή προς αποφυγή, για την υπόλοιπη ευρωζώνη.

Αν και τα αμιγώς ταμειακού χαρακτήρα μέτρα τα οποία έλαβε η κυβέρνηση για την επίτευξη της δημοσιονομικής προσαρμογής που ορίζει το διαβόητο πλέον «μνημόνιο» με την τρόικα, μέσω της αύξησης των συντελεστών έμμεσης φορολογίας και της μείωσης των δαπανών μισθών και συντάξεων, εμφάνισαν ουσιαστικά αποτελέσματα το πρώτο τετράμηνο μειώνοντας κατά 40% το πρωτογενές δημοσιονομικό έλλειμμα, θεωρείται ιδιαίτερα αμφίβολο αν θα κατορθώσουν να αποδώσουν το ίδιο και στη συνέχεια του έτους.
Οι κρίσιμοι τομείς της πάταξης της φοροδιαφυγής και της καταπολέμησης της ακατάσχετης σπατάλης στον δημόσιο τομέα και ιδιαίτερα στον κλάδο της Υγείας, οι ιθύνοντες του οποίου εμφανίζονται να ενδιαφέρονται περισσότερο για την καθολική απαγόρευση του καπνίσματος παρά για το νοικοκύρεμα των νοσοκομείων, παραμένουν ακόμη κενό «γράμμα», ενώ τα όποια μέτρα λαμβάνονται, όπως αυτά που θέλουν το ΣΔΟΕ να επιβάλλει πρόστιμα «επί τόπου» στους τυχόν παραβάτες, μάλλον ενθαρρύνουν τη διαφθορά παρά το αντίθετο.

Αντίστοιχα, ο ίδιος ο μεγάλος «ασθενής», το ελληνικό δημόσιο, υπολειτουργεί με φαινόμενα «λευκής απεργίας» ή αλλιώς ευλαβικής τήρησης του «ωραρίου» από δημοσίους υπαλλήλους που εμφανίζονται δυσαρεστημένοι με τις περικοπές των αποδοχών τους.

Την ίδια ώρα, η στωικότητα ή ενδεχομένως και απάθεια με την οποία αντιμετωπίζει η κυβέρνηση φαινόμενα διατάραξης της ομαλής οικονομικής δραστηριότητας, με χαρακτηριστικότερο εκείνο των κινητοποιήσεων των ναυτεργατών που στερούν πολύτιμα έσοδα από την ελληνική τουριστική αγορά, διογκώνουν τις τάσεις ύφεσης με πολλαπλασιαστικές επιπτώσεις για το σύνολο της οικονομίας και άρα των δημοσίων εσόδων.

Με λίγα λόγια δείχνουμε, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, να μην τα καταφέρνουμε.
Για την ακρίβεια, δείχνουν να μην τα καταφέρνουν.

Αφού όμως «αυτοί» δεν τα καταφέρνουν και αφού το διακύβευμα είναι τόσο μεγάλο, γιατί δεν δίνουν «τη δουλειά» αλλού;

Γιατί δεν επεκτείνουν τη δραστηριότητα των ελεγκτικών εταιριών εκτός από τα υπουργεία και τα νοσοκομεία και στους επιμέρους κλάδους της οικονομίας;

Εάν το μέτρο της συλλογής αποδείξεων από το κοινό ή ο «μπαμπούλας» του ΣΔΟΕ δεν είναι ικανά να περιορίσουν τη φοροδιαφυγή, γιατί δεν αναθέτουν τον έλεγχο του κάθε κλάδου της οικονομίας σε ισάριθμες ελεγκτικές εταιρίες;
Ούτως ή άλλως, το Δημόσιο δεν τα κατάφερε. Γιατί να μη δοκιμάσει και ο ιδιώτης;
του Ν.Γ. Δρόσου