Γι’ αυτό η ιταμή εντολή «σε όποιον δεν αρέσει να φύγει από το κόμμα» δεν αφήνει καμιά ψευδαίσθηση για το «πού το πάει». Το πάει μόνο εκεί που εξυπηρετεί αποκλειστικά το στόχο του, πουθενά αλλού: να έχει ένα κόμμα στο οποίο δεν θα λειτουργεί κανένα όργανο (δεν χρειάζεται, αφού λειτουργεί ο ίδιος «αδιαμεσολάβητα» με τους υπηκόους του), για να μη δίνει ο ίδιος λογαριασμό πουθενά...
Γι’ αυτό και δεν αντέχει καμιά αντίθετη φωνή, ούτε καν τη στοιχειώδη παρατήρηση ότι το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να γίνει ταυτόχρονα με την εκλογή αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ, είναι πολιτικά unfair. Toυ το είπαν ακόμα και δικοί του, αλλά τους απάντησε με το αλαζονικό «αν δεν σας αρέσει, φύγετε».
Και είναι θέμα χρόνου να φύγουν. Όχι μόνο οι «υπονομευτές», οι «τσιπρικοί» και οι λοιπές εχθρικές δυνάμεις. Αυτούς θα τους διώξει ο ίδιος. Θα φύγουν και όσοι(ακόμα δικοί του) διαθέτουν ίχνη αξιοπρέπειας και δεν αντέχουν ταπεινωτικές συμπεριφορές.
Είναι αμφίβολο αν θα του μείνει ακόμα και ο Πολάκης, διότι κάποια στιγμή θα τον διατάξει(ο αριστερός ηγέτης Στέφανος τον αψύ Κρητικό): «Βούλωστο (και) εσύ». Στο τέλος, αφού θα έχει θα έχουν φτάσει στα τελευταία στάδια εξευτελισμού και διάλυσης, μπορεί να βρεθεί κάποιος(ίσως η λεξιπλάστρια Θεοδώρα) να του πει: « Σύντροφε Στέφανε, αν δεν το έχει πάρεις χαμπάρι, τον ήπιαμε»…
Τούτων ούτως εχόντων, παρουσιάζεται άλλη μια ευκαιρία για το ΠΑΣΟΚ. Η εκλογή νέου αρχηγού μπορεί να είναι το πρώτο βήμα προς την ανασυγκρότηση του ευρύτερου προοδευτικού χώρου. Αρκεί ο νέος αρχηγός να είναι νέος και να μη διακατέχεται από το δόγμα «ΠΑΣΟΚ και πάσης Ελλάδος», που θα ‘λεγε και ο αείμνηστος Χάρρυ Κλυνν. Το ΠΑΣΟΚ μόνο του δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Το έχουν πει πολλές φορές οι ψηφοφόροι μετά το 2009 και το κατέστησαν απολύτως σαφές στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου. Με 13% δεν πας πουθενά.
Ο νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ θα έχει την πρώτη ευθύνη να απευθυνθεί σε όλες τις δυνάμεις του πάλαι ποτέ κραταιού προοδευτικού χώρου, ώστε όλες μαζί να επιχειρήσουν το άλμα που χρειάζεται: να αφήσουν πίσω τους τα «μαγαζάκια» των μικρομεσαίων ποσοστών και να συγκροτήσουν τη μεγάλη παράταξη, που μπορεί να σταθεί ισάξια απέναντι στη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ο Κασσελάκης με τον «δικό του» ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει ούτε μπορεί να συμμετάσχει σε αυτό το εγχείρημα. Αλλά στον ευρύτερο ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν δυνάμεις που βλέπουν αυτό που χρειάζεται να γίνει. Αυτές οι δυνάμεις, μαζί με όλες τις άλλες, θα αναλάβουν την ευθύνη να μην επιτρέψουν να χαθεί η ευκαιρία.
Οι ψηφοφόροι είπαν ότι η ΝΔ του Μητσοτάκη είναι σε καθοδική πορεία. Είπαν, επίσης, ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, όπως είναι σήμερα, δεν μπορούν αποτελέσουν εναλλακτική λύση διακυβέρνησης. Χρειάζεται ανασυγκρότηση, συνένωση των όμορων δυνάμεων και νέα ηγεσία.
Οι πολίτες μίλησαν. Οι έχων ώτα ακούειν ακουέτω…
Γιώργος Καρελιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου