Γιατί μόνον όλοι να εισάγονται στα ΑΕΙ και να μην παίρνουν αυτομάτως το πτυχίο τους μετά από πέντε χρόνια;
Κάτι σαν τη σύνταξη δηλαδή, που στα 35 χρόνια την παίρνουν όλοι οι Έλληνες. Στα πέντε χρόνια, πτυχίο.
Τα πλεονεκτήματα είναι προφανή. Δεν θα υπάρχει Έλληνας χωρίς πτυχίο. Θα είμαστε μια κοινωνία πτυχιούχων. Οι διάλογοι της καθημερινότητας θα είναι επιστημονικού επιπέδου... Π.χ. «Θα ήθελα έξι μπουκάλια υδρογόνο2, οξυγόνο» ή «μου δίνεται σας παρακαλώ 250 γραμμάρια χλωριούχου νατρίου». Εννοείται πως ο υπάλληλος του σούπερ μάρκετ, επιστήμων ων και αυτός, θα καταλαβαίνει αμέσως τι ζητάμε. Κάποια προβλήματα ενδεχομένως να υπάρξουν με την μουστάρδα ή το κέτσαπ, αλλά θα ξεπεραστούν κι αυτά.
Ωραία πράματα.
Στη δεκαετία του 70, δειλά-δειλά, το φοιτητικό κίνημα πρόβαλε ως αίτημα το λεγόμενο «δημοκρατικό 5». Δηλαδή, όλοι οι φοιτητές δικαιωματικά, να βαθμολογούνται τουλάχιστον με 5. Είναι καιρός, μετά από 45 χρόνια, αυτό το αίτημα να ξαναγίνει επίκαιρο και να αποτελέσει μέρος του προγράμματος των προοδευτικών κομμάτων, για την προοδευτική κυβέρνηση.
Εκτιμώ πως η υποχρεωτική απονομή πτυχίου μετά από πέντε χρόνια φοίτησης είναι πολύ πιο σημαντικό γεγονός, από την κατάργηση των βάσεων εισαγωγής. Αντιλαμβάνομαι πως το φοιτητικό κίνημα θα θεωρήσει τα πέντε χρόνια πολλά, αλλά αυτό είναι υπό διαπραγμάτευση. Πιθανόν ο ΣΥΡΙΖΑ να το κατεβάσει στα τέσσερα χρόνια.
Μια άλλη σημαντική θετική συνέπεια του «πτυχίο για όλο το λαό», είναι πως θα γεμίσουμε με καθηγητές πανεπιστημίου. Στα τηλεοπτικά πάνελ όλοι θα είναι πανεπιστημιακοί, οπότε οι διάλογοι θα έχουν ένα επίπεδο, καθώς θα γίνονται μεταξύ συναδέλφων. Αδυνατώ να κατανοήσω γιατί μια νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση δεν υιοθετεί το δημοκρατικό 5. Δεν αντιλαμβάνονται πως σε μια κοινωνία πτυχιούχων καταργείται η πάλη των τάξεων; Ακυρώνεται ο ίδιος ο μαρξισμός;
Έχω πολλές παρόμοιες, ρηξικέλευθες ιδέες, αλλά δεν τολμώ να τις δημοσιοποιήσω γιατί φοβάμαι την νεοφιλελεύθερη χούντα του Μητσοτάκη, που δεν επιτρέπει σε έναν αριστούχο, επειδή δεν έγραψε καλά στο σχέδιο, να εισαχθεί στην Αρχιτεκτονική του ΕΜΠ, αλλά κάπου στην Πάτρα.
Τα πλεονεκτήματα είναι προφανή. Δεν θα υπάρχει Έλληνας χωρίς πτυχίο. Θα είμαστε μια κοινωνία πτυχιούχων. Οι διάλογοι της καθημερινότητας θα είναι επιστημονικού επιπέδου... Π.χ. «Θα ήθελα έξι μπουκάλια υδρογόνο2, οξυγόνο» ή «μου δίνεται σας παρακαλώ 250 γραμμάρια χλωριούχου νατρίου». Εννοείται πως ο υπάλληλος του σούπερ μάρκετ, επιστήμων ων και αυτός, θα καταλαβαίνει αμέσως τι ζητάμε. Κάποια προβλήματα ενδεχομένως να υπάρξουν με την μουστάρδα ή το κέτσαπ, αλλά θα ξεπεραστούν κι αυτά.
Ωραία πράματα.
Στη δεκαετία του 70, δειλά-δειλά, το φοιτητικό κίνημα πρόβαλε ως αίτημα το λεγόμενο «δημοκρατικό 5». Δηλαδή, όλοι οι φοιτητές δικαιωματικά, να βαθμολογούνται τουλάχιστον με 5. Είναι καιρός, μετά από 45 χρόνια, αυτό το αίτημα να ξαναγίνει επίκαιρο και να αποτελέσει μέρος του προγράμματος των προοδευτικών κομμάτων, για την προοδευτική κυβέρνηση.
Εκτιμώ πως η υποχρεωτική απονομή πτυχίου μετά από πέντε χρόνια φοίτησης είναι πολύ πιο σημαντικό γεγονός, από την κατάργηση των βάσεων εισαγωγής. Αντιλαμβάνομαι πως το φοιτητικό κίνημα θα θεωρήσει τα πέντε χρόνια πολλά, αλλά αυτό είναι υπό διαπραγμάτευση. Πιθανόν ο ΣΥΡΙΖΑ να το κατεβάσει στα τέσσερα χρόνια.
Μια άλλη σημαντική θετική συνέπεια του «πτυχίο για όλο το λαό», είναι πως θα γεμίσουμε με καθηγητές πανεπιστημίου. Στα τηλεοπτικά πάνελ όλοι θα είναι πανεπιστημιακοί, οπότε οι διάλογοι θα έχουν ένα επίπεδο, καθώς θα γίνονται μεταξύ συναδέλφων. Αδυνατώ να κατανοήσω γιατί μια νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση δεν υιοθετεί το δημοκρατικό 5. Δεν αντιλαμβάνονται πως σε μια κοινωνία πτυχιούχων καταργείται η πάλη των τάξεων; Ακυρώνεται ο ίδιος ο μαρξισμός;
Έχω πολλές παρόμοιες, ρηξικέλευθες ιδέες, αλλά δεν τολμώ να τις δημοσιοποιήσω γιατί φοβάμαι την νεοφιλελεύθερη χούντα του Μητσοτάκη, που δεν επιτρέπει σε έναν αριστούχο, επειδή δεν έγραψε καλά στο σχέδιο, να εισαχθεί στην Αρχιτεκτονική του ΕΜΠ, αλλά κάπου στην Πάτρα.
Ντροπής πράγματα και άριστα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης-πτυχιούχος και αυτός του ΕΜΠ, όπως λένε-ανέδειξε το θέμα με ερώτηση του στη βουλή. Να δούμε πώς θα απαντήσει η υπουργός «των ιδιωτικών κολεγίων».
Ελπίζω κι εγώ πως «η δεύτερη φορά Αριστερά, θα είναι αλλιώς». Πιο τραχιά, πιο ανοικτίρμων, πιο ισοπεδωτική.
Πριν από πολλά-πολλά χρόνια ένας πολιτικός υποσχέθηκε την κατάργηση των εισαγωγικών εξετάσεων στα ΑΕΙ και φυσικά και την κατάργηση της αποκαλούμενης «παραπαιδείας».
Ελπίζω κι εγώ πως «η δεύτερη φορά Αριστερά, θα είναι αλλιώς». Πιο τραχιά, πιο ανοικτίρμων, πιο ισοπεδωτική.
Πριν από πολλά-πολλά χρόνια ένας πολιτικός υποσχέθηκε την κατάργηση των εισαγωγικών εξετάσεων στα ΑΕΙ και φυσικά και την κατάργηση της αποκαλούμενης «παραπαιδείας».
Από τότε έχουν περάσει πάνω από σαράντα χρόνια και μερικοί πολιτικοί απατεώνες θέλησαν, πρόσφατα, να γεμίσουν την Ελλάδα με πανεπιστημιακές σχολές, καταργώντας ουσιαστικά της ελάχιστη βάση εισαγωγής.
Αυτό το κείμενο που μόλις διάβασε ο αναγνώστης είναι η λογική προέκταση της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ για τα ΑΕΙ. Να μην εκπλαγείτε αν όλα τα παραπάνω τα δείτε κάποια στιγμή στο προεκλογικό του πρόγραμμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου