δήλωνε, μεταξύ άλλων ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατά την ομιλία του στην κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών τον Ιανουάριο του 2019, προειδοποιώντας για τις εξελίξεις, αλλά και για τις μεγάλες παραχωρήσεις της τότε κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ υπό την ανοχή των ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου.
Η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να δημιουργήσει εκ νέου θέμα... στη ΝΔ με αφορμή τη Συμφωνία των Πρεσπών και την κύρωση προβλεπομένων συμβάσεων πέφτει στο κενό αφού ουσιαστικά επαναφέρει στο προσκήνιο την κακή, όπως διαπιστώνεται πλέον, συμφωνία που περιελάμβανε παραχωρήσεις που κάνουν σταδιακά την εμφάνισή τους.
Η δέσμευση της χώρας μέσα από τη συμφωνία είναι σαφής και άλλωστε δεν πρέπει να παραγνωριστεί πως έχει τεθεί σε ισχύ προσφέροντας ήδη στη γείτονα χώρα την ανεμπόδιστη είσοδό της στο ΝΑΤΟ.
Η Συμφωνία των Πρεσπών δεν αποτελεί μια επίλυση διαφοράς μεταξύ δύο χωρών. Είναι μια διεθνής σύμβαση, η μη τήρηση της οποίας μπορεί, όπως χαρακτηριστικά είχε αναφέρει ο νυν πρωθυπουργός «να σημαίνει διεθνή απομόνωση και Διεθνές Δικαστήριο για τη χώρα μας» για να προσθέσει μάλιστα λίγο πριν την κύρωσή της από την Βουλή και τον Αλέξη Τσίπρα ότι «το βάρος που θα αναλάβει η επόμενη κυβέρνηση είναι τεράστιο. Και γι’ αυτό ακριβώς όλα κρίνονται σήμερα και αύριο. Η ώρα της ευθύνης είναι τώρα. Όχι στο μέλλον. Οι υπεύθυνοι κρίνονται εδώ. Όχι αλλού»
Η ομιλία του κ. Μητσοτάκη έγινε τον Ιανουάριο του 2019, δηλαδή επτά μήνες πριν τις εθνικές εκλογές. Ως εκ τούτου οι δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα και των στελεχών του αναφορικά με το οτι η σημερινή κυβέρνηση εκμεταλλεύθηκε το θέμα, απέχουν της πραγματικότητας.
Η ουσία είναι ότι ο πρωθυπουργός από την πρώτη στιγμή είχε επικεντρώσει την κριτική του στο γεγονός πως η Συμφωνία των Πρεσπών είχε επιπτώσεις από την στιγμή που υπεγράφη καθώς και ότι άφηνε στην άλλη πλευρά τη δυνατότητα να την εκμεταλλευθεί με κάθε τρόπο, αφήνοντας στην Ελλάδα τον ρόλο της... επικύρωσης και μόνο των προσπαθειών ένταξής της Βόρειας Μακεδονίας στους διεθνείς οργανισμούς.
Είναι χαρακτηριστικό πως σε εκείνη την ομιλία ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε αναφερθεί και στις θέσεις της Βουλγαρίας προϊδεάζοντας μάλιστα για όλα όσα γίνονται σήμερα.
Όμως τα όσα είχε πει δεν είχαν εισακουστεί από τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος με την ανοχή του συγκυβερνήτη του Πάνου Καμμένου (ο ίδιος είχε αποχωρήσει αλλά συνέχισε να στηρίζει την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με βουλευτές του να υπερψηφίζουν την κύρωση της συμφωνίας), προχώρησε τις διαδικασίες ευελπιστώντας ενδεχομένως και στο… Νόμπελ για το οποίο πολύ συζήτηση έγινε.
Είναι ίσως αλήθεια πως χάθηκε μια ευκαιρία το 2018 για μια καλή συμφωνία που θα οδηγούσε και στον απεγκλωβισμό της χώρας. Ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε να χρησιμοποιήσει ένα εθνικό θέμα για να υλοποιήσει τα μικροκομματικά και μικροπολιτικά του σχέδια. Εκτιμούσε πως το θέμα θα προκαλούσε εσωκομματικούς τριγμούς ίσως και διασπάσεις στη Ν.Δ, που οι δημοσκοπήσεις την έδειχναν μπροστά, καταγράφοντας μάλιστα και ισχυρές διαφορές με το κόμμα του.
Είναι αλήθεια ότι και σήμερα υπάρχει ένα κοινό ακόμη και μέσα στις τάξεις της ΝΔ (μέρος του οποίου μετακινήθηκε και από τους ΑΝΕΛ) που σηκώνει το θέμα με την Συμφωνία των Πρεσπών. Και πιέζει προς την ηγεσία του κόμματος έχοντας φυσικά ξεχάσει πως το πρόσωπο που εμπιστεύθηκε στο παρελθόν κινήθηκε το 2018 με τρόπο που επέτρεψε στον Αλ. Τσίπρα να υλοποιήσει το σχέδιό του.
Πρέπει πάντως να αναφερθεί ότι ο Αλέξης Τσίπρας αν και σήμερα ζητά για κάθε θέμα σύγκλιση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών, εντούτοις στην περίπτωση της Συμφωνίας των Πρεσπών απέφυγε επιμελώς να προχωρήσει μια τέτοια ενέργεια αφήνοντας μάλιστα αιχμές για το τι θα έπρατταν οι πολιτικοί αρχηγοί μετά την ολοκλήρωσή του….
Η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να δημιουργήσει εκ νέου θέμα... στη ΝΔ με αφορμή τη Συμφωνία των Πρεσπών και την κύρωση προβλεπομένων συμβάσεων πέφτει στο κενό αφού ουσιαστικά επαναφέρει στο προσκήνιο την κακή, όπως διαπιστώνεται πλέον, συμφωνία που περιελάμβανε παραχωρήσεις που κάνουν σταδιακά την εμφάνισή τους.
Η δέσμευση της χώρας μέσα από τη συμφωνία είναι σαφής και άλλωστε δεν πρέπει να παραγνωριστεί πως έχει τεθεί σε ισχύ προσφέροντας ήδη στη γείτονα χώρα την ανεμπόδιστη είσοδό της στο ΝΑΤΟ.
Η Συμφωνία των Πρεσπών δεν αποτελεί μια επίλυση διαφοράς μεταξύ δύο χωρών. Είναι μια διεθνής σύμβαση, η μη τήρηση της οποίας μπορεί, όπως χαρακτηριστικά είχε αναφέρει ο νυν πρωθυπουργός «να σημαίνει διεθνή απομόνωση και Διεθνές Δικαστήριο για τη χώρα μας» για να προσθέσει μάλιστα λίγο πριν την κύρωσή της από την Βουλή και τον Αλέξη Τσίπρα ότι «το βάρος που θα αναλάβει η επόμενη κυβέρνηση είναι τεράστιο. Και γι’ αυτό ακριβώς όλα κρίνονται σήμερα και αύριο. Η ώρα της ευθύνης είναι τώρα. Όχι στο μέλλον. Οι υπεύθυνοι κρίνονται εδώ. Όχι αλλού»
Η ομιλία του κ. Μητσοτάκη έγινε τον Ιανουάριο του 2019, δηλαδή επτά μήνες πριν τις εθνικές εκλογές. Ως εκ τούτου οι δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα και των στελεχών του αναφορικά με το οτι η σημερινή κυβέρνηση εκμεταλλεύθηκε το θέμα, απέχουν της πραγματικότητας.
Η ουσία είναι ότι ο πρωθυπουργός από την πρώτη στιγμή είχε επικεντρώσει την κριτική του στο γεγονός πως η Συμφωνία των Πρεσπών είχε επιπτώσεις από την στιγμή που υπεγράφη καθώς και ότι άφηνε στην άλλη πλευρά τη δυνατότητα να την εκμεταλλευθεί με κάθε τρόπο, αφήνοντας στην Ελλάδα τον ρόλο της... επικύρωσης και μόνο των προσπαθειών ένταξής της Βόρειας Μακεδονίας στους διεθνείς οργανισμούς.
Είναι χαρακτηριστικό πως σε εκείνη την ομιλία ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε αναφερθεί και στις θέσεις της Βουλγαρίας προϊδεάζοντας μάλιστα για όλα όσα γίνονται σήμερα.
Όμως τα όσα είχε πει δεν είχαν εισακουστεί από τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος με την ανοχή του συγκυβερνήτη του Πάνου Καμμένου (ο ίδιος είχε αποχωρήσει αλλά συνέχισε να στηρίζει την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με βουλευτές του να υπερψηφίζουν την κύρωση της συμφωνίας), προχώρησε τις διαδικασίες ευελπιστώντας ενδεχομένως και στο… Νόμπελ για το οποίο πολύ συζήτηση έγινε.
Είναι ίσως αλήθεια πως χάθηκε μια ευκαιρία το 2018 για μια καλή συμφωνία που θα οδηγούσε και στον απεγκλωβισμό της χώρας. Ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε να χρησιμοποιήσει ένα εθνικό θέμα για να υλοποιήσει τα μικροκομματικά και μικροπολιτικά του σχέδια. Εκτιμούσε πως το θέμα θα προκαλούσε εσωκομματικούς τριγμούς ίσως και διασπάσεις στη Ν.Δ, που οι δημοσκοπήσεις την έδειχναν μπροστά, καταγράφοντας μάλιστα και ισχυρές διαφορές με το κόμμα του.
Είναι αλήθεια ότι και σήμερα υπάρχει ένα κοινό ακόμη και μέσα στις τάξεις της ΝΔ (μέρος του οποίου μετακινήθηκε και από τους ΑΝΕΛ) που σηκώνει το θέμα με την Συμφωνία των Πρεσπών. Και πιέζει προς την ηγεσία του κόμματος έχοντας φυσικά ξεχάσει πως το πρόσωπο που εμπιστεύθηκε στο παρελθόν κινήθηκε το 2018 με τρόπο που επέτρεψε στον Αλ. Τσίπρα να υλοποιήσει το σχέδιό του.
Πρέπει πάντως να αναφερθεί ότι ο Αλέξης Τσίπρας αν και σήμερα ζητά για κάθε θέμα σύγκλιση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών, εντούτοις στην περίπτωση της Συμφωνίας των Πρεσπών απέφυγε επιμελώς να προχωρήσει μια τέτοια ενέργεια αφήνοντας μάλιστα αιχμές για το τι θα έπρατταν οι πολιτικοί αρχηγοί μετά την ολοκλήρωσή του….
Μια διεθνής σύμβαση
Η Συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί μια πραγματικότητα. Μια δέσμευση της χώρας έναντι και της διεθνούς κοινότητας. Και ως τέτοια αντιμετωπίζεται από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, οποίος από την πρώτη στιγμή αποσαφήνισε ότι οι επιλογές που αφήνει η κύρωσή της είναι ελάχιστες.
Ο ίδιος έχει διευκρινίσει ότι θα πράξει ότι μπορεί προκειμένου να αποφευχθούν κινήσεις που θα δημιουργήσουν προβλήματα. Είναι άλλωστε δεδομένο πως αποφάσεις που έχουν ληφθεί και εφαρμόζονται, όπως για παράδειγμα η ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ, δεν αλλάζουν.
Με αυτό τον τρόπο πορεύεται, αφήνοντας κατά μέρους τα περί εσωκομματικών ισορροπιών. Οι εξελίξεις τον επιβεβαιώνουν και είναι χαρακτηριστικό ότι ο Αλέξης Τσίπρας πιέζει προκειμένου να κυρωθούν τρεις συμβάσεις με μοναδικό γνώμονα, όπως και ο ίδιος έχει δηλώσει, να ακουστούν «158 συγνώμη» στη Βουλή, αποσκοπώντας και αυτή τη φορά σε μικροκομματικά οφέλη.
Αποφεύγοντας μάλιστα αναφορές στη Συμφωνία των Πρεσπών και στα τεχνικά της σημεία, όπως έπραξε και κατά την ομιλία του στη Βουλή, όπου ως πρωθυπουργός της χώρας την κύρωσε δημιουργώντας τετελεσμένα και προάγοντας δεδικασμένα που σήμερα κάνουν την εμφάνισή τους.
Μάλιστα σε μια γενική αναφορά τον Ιανουάριο του 2019 στη Βουλή, είχε υποστηρίξει πως θα αλλάξει το όνομα σε όλους τους οργανισμούς και θα σταματήσει η διεθνής χρήση του ονόματος «Μακεδονία» (αν και την προηγούμενη εβδομάδα τον διέψευσε ο Ζόραν Ζάεφ ο οποίος δήλωσε ότι χωρίς τη συμφωνία θα αποκαλούσαν τη χώρα του οι διεθνείς οργανισμοί FYROM), λέγοντας μεταξύ άλλων ότι πέτυχε το erga omnes.
Στην ίδια εκείνη ομιλία ο κ. Τσίπρας είχε υποστηρίξει ότι «η χρήση αυτή δεν θα χρησιμοποιείται μόνο στις διεθνείς σχέσεις της χώρας με άλλες χώρες και με διεθνείς οργανισμούς, αλλά θα αφορά και το εσωτερικό της χώρας όπου αναγκάζονται, αλλάζουν το σύνταγμα τους, κατεβάζουν τις πινακίδες από τα αεροδρόμια τους, από τους δρόμους τους, δεν θα μπορούν να έχουν κρατικό θέατρο Μακεδονικό, θα έχουν της Βόρειας Μακεδονίας, δεν μπορούν να έχουν εθνική ομάδα Μακεδονική, θα έχουν εθνική ομάδα της Βόρειας Μακεδονίας. Αυτά τα λίγα».
Μόνο που για παράδειγμα η εθνική ομάδα της γείτονας βρέθηκε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ως «εθνική ομάδα της Μακεδονίας» με τη σχετική ένδειξη στην ενδυμασία της, κάτι που ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτήρισε ως ένα απλό «σηματάκι» κατηγορώντας την κυβέρνηση διότι δεν μερίμνησε ώστε να αποφευχθεί αυτό….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου