Tο χειρότερο που έχει να πεις, ως πρωθυπουργός, σε επιχειρηματίες και επενδυτές όταν είναι σε απόγνωση και σκοτάδι, βλέποντας μόνο το γκρεμό κάτω από τα πόδια τους, είναι να υπόσχεσαι τι θα κάνεις αν βγεις στις εκλογές και καταφέρεις να σχηματίσεις κυβέρνηση. 
Και αυτό, το χειρότερο απ' όλα, έκανε χθες στον ΣΕΒ ο πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας με γλώσσα αντιπολίτευσης που μεταφέρει συσκότιση στην οικονομία αντί φως και ελπίδα...
Μίλησε ως αντιπολίτευση που την μάχονται «θεοί και δαίμονες» προσβλέποντας (προφανέστατα) σε εκλογές που σχεδιάζει, αν (όπως αναμένεται) η παράταση του μνημονίου που θα φέρει (ως συμφωνία) σύντομα στην Βουλή θα σκοντάψει στο ίδιο του το κόμμα παρά τις επιμέρους κωλοτούμπες. 
Συσκότιση και απελπισία στην οικονομία και στους επιχειρηματίες δημιουργείς  (επί της ουσίας) όταν (έστω και έμμεσα) αναγγέλεις την υπογραφή της συμφωνίας αλλά αντί να επικεντρώνεσαι στην μεγάλη σημασία ανατροπής της ύφεσης με μεταβολή του σημερινού επιχειρηματικού κλίματος μεταφέρεις μόνο τα φαντάσματα του ΣΥΡΙΖΑ που φοβάσαι εσύ ο ίδιος για την δική σου ανατροπή. 
Αγωνία και αναμονή προκαλείς στους επενδυτές όταν μιλάς για δαίμονες και κέντρα στην Ευρώπη που σε πολεμούν όταν η Ευρωπαϊκή επιχειρηματική κοινότητα (που παρίστατο στην χθεσινή εκδήλωση του ΣΕΒ) γνωρίζει πολύ καλά (όπως και ο πρωθυπουργός) ότι οι Ευρωπαίοι δανειστές και οι συνομιλητές ηγέτες (παραμερίζοντας ακόμη και τις παρεμβολές του ΔΝΤ)  άνοιξαν τον δρόμο για την συμφωνία που θα μεταβάλλει έστω και κατ ολίγον την στρόφιγγα ρευστότητας πριν όμως φθάσουμε στο σημείο μηδέν της στάσης πληρωμών και της πτώχευσης. 
Τι είδους ανοχή ζητάς από την επιχειρηματική κοινότητα όταν απαιτείς να πεισθούν σε ιστορίες φαντασίας περί πιέσεων στις κόκκινες γραμμές σου που ούτε και εσύ, ως πρωθυπουργός, δεν ξέρεις ποιες είναι αφού άλλες κόκκινες γραμμές έχει η κυβέρνηση, άλλες η αριστερή πλατφόρμα, άλλες οι συνιστώσες που ζητάνε ρήξη και άλλες οι δραχμολάγνοι του ΣΥΡΙΖΑ.
Παρ όλα αυτά ο κ.Τσίπρας σπρώχνοντας, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, την οικονομία ένα ακόμη βήμα μπροστά στο γκρεμό μίλησε χθες για μεγάλο άλμα...
Άλμα προς τα πού; Μπροστά ή προς τα κάτω; 
Πως θα γίνει όμως το μεγάλο άλμα όταν ο Λαφαζάνης κλείνει τις πόρτες στις ενεργειακές επενδύσεις και αγνοεί επενδυτικά προγράμματα 1, 5 δισ., ευρώ για διασυνδέσεις ενεργειακών δικτύων ενώ δεν δέχεται ότι η βαριά βιομηχανία καταστρέφεται από την κρατική μονοπωλιακή ενεργειακή τιμολογιακή πολιτική.
Πότε θα εφαρμόσει το αναπτυξιακό φορολογικό περιβάλλον που εξήγγειλε ο κ. Τσίπρας όταν τα υπουργεία Οικονομία, Ανασυγκρότησης, Ναυτιλίας και Εργασίας μιλάνε για αφανισμό της ολιγαρχίας και φορολόγηση μέχρι και των παγίων στοιχείων της μεταποιητικής παραγωγής. 
Για ποια απλοποίηση διαδικασιών στις αδειοδοτήσεις και στην γραφειοκρατία αναφέρεται, στο μεγάλο αναπτυξιακό του σχέδιο ο κ. Τσίπρας, όταν  οι αρμόδιοι υπουργοί του έχουν στα χέρια τους προτάσεις για κατάργηση των αντικινήτρων σε μελέτη 771 σελίδων και δύο νόμους απλοποίησης των διαδικασιών που δεν τους εφαρμόζουν ίσως γιατί να μην διευκολύνουν τα ξυπνοπούλια επενδυτές. 
Ποια αναδιάρθρωση του δημοσίου υποστηρίζει ο πρωθυπουργός όταν καταργεί την αξιολόγηση, επαναπροσλαμβάνει απολυμένους για διαφόρους λόγους και απορρίπτει όλα τα σχέδια που συνιστούν ανάθεση διαδικασιών εκδόσεως αδειών στον ιδιωτικό τομέα. 
Για ποια αμείλικτη πάταξη διαφθοράς που δημιουργεί καρτέλ και νοθεύει τον ανταγωνισμό μίλησε χθες ο κ. Τσίπρας  όταν η κυβέρνησή του όπως και η (ελεγχόμενη από τον ΣΥΡΙΖΑ) Περιφέρεια και τοπική αυτοδιοίκηση μάχονται να διώξουν από την Ελλάδα 2 μεγάλες τουριστικές επενδύσεις, μια γιγαντιαία στις υποδομές των λιμανιών και των αεροδρομίων, δύο στον ορυκτό πλούτο , τρεις στην ενέργεια (μέσω αποκρατικοποιήσεων) αλλά και κάθε δυνατότητα επέκτασης της βαριάς βιομηχανίας. 
Η απάντηση που περίμενε να πάρει χθες η επιχειρηματική κοινότητα της χώρας αλλά και οι Ευρωπαίοι επενδυτές ήταν πως και από πού θα χρηματοδοτηθεί η οικονομία για να εξοφληθούν χρέη του δημοσίου 5 δισεκ. ευρώ, για να επανέλθουν οι δημόσιες επενδύσεις και να αποφευχθεί η αποβιομηχάνιση της χώρας. 
Αλλά η απάντηση που πήρε, από τα χείλη του πρωθυπουργού της χώρας , ήταν αυτό που έλεγε ως αντιπολίτευση για την δημιουργία εθνικής αναπτυξιακής τράπεζας (για χρηματοδότηση αγροτικής ανάπτυξης και μικρομεσαίων επιχειρήσεων) το πακέτο Γιούνκερ (που ήδη μοιράζεται σε Ιρλανδία, Ισπανία, Πορτογαλία) και η συμμετοχή της χώρας στα BRICS. 
Εάν με τα BRICS περιμένουμε να κάνουμε το μεγάλο άλμα ανάπτυξης για την Ελλάδα που ισορροπεί με το ζόρι στο χείλος του γκρεμού καλύτερα να γίνει το βήμα που μένει για μπροστά...
Το Κούγκι μπορεί να το γλιτώσουμε αλλά το Ζάλογγο είναι μάλλον αδύνατον...
Του Γιώργου Κράλογλου