Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

Η Ελλάδα ποτέ (;) δεν πεθαίνει

Χρύσα Ταβουλάρη

Στη λογική ότι η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, ότι η Ελλάδα είναι ιδέα και οι ιδέες τρέφονται με ιδέες και μόνο, τα νέα μέτρα θα εγκριθούν θα περάσουν και θα εφαρμοστούν. 
Και μετά; 
Μα η Ελλάδα είναι ιδέα και οι Έλληνες μπορούν να τραφούν με το ένδοξο παρελθόν  υπό την σκέπη της καλής κυρίας Μέρκελ που μας συμπονά, μας σκέπτεται και ω του θαύματος τελευταία μας υπολήπτεται κιόλας.
Και με το πλήρωμα του χρόνου και των τόκων στους δανειστές, θα πάρουμε την επόμενη δόση και την επιμήκυνση. Ναι και την επιμήκυνση.  
Και μετά; ...

Μετά η ύφεση θα εξακολουθεί να τρέχει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, οι άνεργοι θα είναι ο κανόνας και οι εργαζόμενοι η εξαίρεση. 
Τα νοσοκομεία θα λειτουργούν τόσο όσο, τα εκπαιδευτικά ιδρύματα ομοίως, οι δημόσιοι υπάλληλοι θα εξακολουθούν τη λευκή απεργία τώρα και με αιτία (τόσα χρόνια το έκαναν από χόμπυ),  οι νέοι επιστήμονες και μη θα συνεχίσουν την έξοδο προς την Δύση (και την Ανατολή) αναζητώντας δουλειά.
Τους άνεργους, τους άπορους και τους γέροντες θα τους περιθάλπει η Χρυσή Αυγή μοιράζοντας κουλούρια Θεσσαλονίκης, θα κάνει περιπολίες για να μη κλέψει ο ένας το κουλούρι του άλλου και, κυρίως, για να μη  βουτήξει το κουλούρι  κανένας ξένος μετανάστης.
Και μετά; 
Μα εκτός από ιδέα η Ελλάδα είναι και  τραγωδία. Και στην τραγωδία υπάρχει ο από μηχανής θεός.
Για παράδειγμα: Εκεί που η Κλυταιμνήστρα ούρλιαζε ότι της σφάζουν την κόρη, θυσία στους θεούς για να φυσήξει ούριος άνεμος και να ξεκινήσουν τα πλοία των Ελλήνων που είχαν κωλύσει στον Ευβοϊκό, ένα χρυσό σύννεφο ήρθε την πήρε και την έσωσε (αν και η τύχη της έκτοτε είναι υπό συζήτηση ). Έτσι οι Έλληνες  ξεκίνησαν και πήγαν στην Τροία και μετά από δέκα χρόνια  τα κατάφεραν και η Τροία έπεσε.
Τι κι αν ο Αγαμέμνονας γύρισε και τα βρήκε όλα ρημαδιό, 
τι κι αν ο Αχιλλέας άφησε εκεί τα κοκαλάκια του , 
τι κι αν ο Οδυσσέας  βολόδερνε άλλα δέκα χρόνια και οι μνηστήρες πλιατσικολογούσαν την Ιθάκη. 
Το έπος έχει σημασία. Το έπος…

Δεν υπάρχουν σχόλια: