Βοά η δημοσιογραφική πιάτσα από τους λίβελους που βλέπουν τελευταία το φως της δημοσιότητας εναντίον πρώην συνεργατών του πρωθυπουργού, συνοδευόμενοι μάλιστα από αγιογραφίες άλλων.
Θα μου πείτε βεβαίως ότι δημοκρατία έχουμε (ακόμα τουλάχιστον) και ο καθένας είναι ελεύθερος να γράφει και να λέει ό,τι θέλει. Το πρόβλημα στην περίπτωση αυτή είναι ότι και οι διαρροές και οι αγιογραφίες γίνονται αποκλειστικά σε διαπλεκόμενα ΜΜΕ και μάλιστα σε κάποιους που είχαν διακριθεί στον αντισαμαρικό αγώνα.Μια ματιά να ρίξει άλλωστε κανείς στον καθεστωτικό Τύπο θα διαπιστώσει πανεύκολα ότι οι πρώην εχθροί έχουν γίνει φίλοι και διαγκωνίζονται σε αγιογραφίες εκείνων που μέχρι πρότινος λοιδορούσαν συστηματικά...
Ούτε αυτό είναι πρόβλημα. Συνηθισμένος ο ελληνικός Τύπος από τέτοια.
Το πρόβλημα είναι ότι οι πρώην λοιδορούμενοι και νυν εγκωμιαζόμενοι καμαρώνουν ως παγόνια θεωρώντας ότι η δημοτικότητά τους (στα κρατικοδίαιτα έντυπα) οφείλεται στην …δικαίωση των απόψεών τους. Προφανώς γι αυτό ορισμένοι κυκλοφορούν συνοδευόμενοι από δυο οχήματα ασφαλείας- φοβούνται μην τρέξει ο λαός πατείς με πατώσε να τους αγκαλιάσει.
Αλλά, ούτε και με αυτό υπάρχει πρόβλημα. Αυταπάτες μεγαλείου μπορεί να έχει ο καθένας.
Το πρόβλημα υπάρχει όταν το μεγαλείο δημιουργεί ανασφάλεια. Με αποτέλεσμα οι φορείς του να επιδίδονται στο σπορ της πολιτικής εξόντωσης πρώην στελεχών της παράταξης που όμως κέρδισαν τα εύσημά τους στους αγώνες και όχι στους διαδρόμους.
Είναι τόσο αφελείς οι διαρροείς που πιστεύουν ότι θα εξασφαλίσουν έτσι μόνιμη ασυλία και ότι όταν γυρίζει ο τροχός δεν θα έχουν ανάλογη μεταχείριση;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου