Διερωτώμαι ποιος φωστήρας, από τους πολλούς που περιβάλλουν το σημερινό πρωθυπουργό, είχε την έμπνευση να του εισηγηθεί μια σύσκεψη των κομματικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Δυστυχώς, το πιθανότερο είναι ότι το σκέφτηκε μόνος του.
Δυστυχώς, το πιθανότερο είναι ότι το σκέφτηκε μόνος του.
Γιατί μια διακομματική συνάντηση στο Προεδρικό, μόλις δύο 24ωρα μετά τα διμερή ραντεβού «βολιδοσκόπησης», χωρίς στοιχειώδες πολιτικό «διά ταύτα» και χωρίς αφετηρία «κοινού τόπου» με γενναία αλλαγή... πλεύσης, ήταν φυσικό ότι θα οδηγούσε σε πρωτοφανή ευτελισμό των κορυφαίων πολιτειακών θεσμών, όπως και σε μια αχρείαστη περαιτέρω δραματοποίηση της ελληνικής κρίσης που γκρέμισε το χρηματιστήριο και τις αγορές.
Η ιδέα, επομένως, δύσκολα θα μπορούσε να ανήκει σε κάποιο στενό συνεργάτη του Γιώργου Παπανδρέου. Από αυτούς τουλάχιστον που επιθυμούν το καλό του…
ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ της Μεταπολίτευσης, τέτοιου είδους συναντήσεις έχουν πραγματοποιηθεί με την επίκληση κάποιου πολύ σοβαρού εθνικού θέματος. Ουδέποτε προέκυψαν ως ανάγκη για να… στηριχτεί ένας πρωθυπουργός που δυσκολεύεται να κυβερνήσει και να επωμιστεί το βάρος των αποφάσεών του.
ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΟ ότι ο Γ. Παπανδρέου διανύει περίοδο πολιτικής και προσωπικής αστάθειας. Σίγουρα, όμως, το Προεδρικό Μέγαρο δεν είναι ο κατάλληλος τόπος για ασκήσεις κυβερνητικής ψυχοθεραπείας. Ούτε προσφέρεται για εκ των υστέρων μοιρασιές στο παιχνίδι ευθυνών μιας συγκεκριμένης πολιτικής που οδηγεί τη χώρα σε αναπότρεπτο οικονομικό ναυάγιο.
Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ πρωθυπουργός είναι ο αποκλειστικός υπαίτιος για το αδιέξοδο στο οποίο εγκλώβισε τη χώρα. Μόνος του μας οδήγησε στο Μνημόνιο, μόνος του συνομολόγησε τους όρους ξένης επιτήρησης και δανειακής ομηρίας, αλλά και μόνος του, εντελώς ανεμπόδιστος, επιχείρησε να εφαρμόσει την οικονομική συνταγή που θα μας… έβγαζε στις αγορές και σήμερα μας έφερε ένα σκαλί πριν από τη χρεοκοπία.
Η «ΛΥΣΗ» που προτείνει και αυτή την ύστατη στιγμή ο Γ. Παπανδρέου είναι μια ισχυρότερη δόση από το θανατηφόρο κοκτέιλ που οδήγησε σε κώμα την ελληνική οικονομία. Και, δυστυχώς, έχει τα μέσα να την εφαρμόσει. Διαθέτει επαρκή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αλλά μπορεί ακόμη και να τη διευρύνει. Υπάρχουν πρόθυμοι συμπαραστάτες μέσα στο Κοινοβούλιο, που θα τον στήριζαν ασμένως για μια… καρέκλα. Για μια γλυκιά στιγμή εφήμερης… συνυπευθυνότητας στο ταξίδι της εξουσίας.
ΕΠΟΜΕΝΩΣ, πρακτικό πρόβλημα ο πρωθυπουργός δεν έχει. Ας κάνει τα ανοίγματα που πρέπει, εκεί όπου πρέπει και όπως πρέπει. Είναι βέβαιο ότι θα βρει καμιά 20αριά ακόμη πρόθυμους να ψηφίσουν το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμά του και να υποκαταστήσουν κάποιους δικούς του, που ενδεχομένως θα φανούν «λιγόψυχοι».
ΣΤΟ ΒΑΘΜΟ που δεν αντιλαμβάνεται το κεντρικό επιχείρημα της αξιωματικής αντιπολίτευσης (λιγότεροι φόροι ίσον ανάπτυξη και επομένως μείωση του ελλείμματος) και στο βαθμό που δεν θέλει να το εξηγήσει στους ξένους δανειστές, ο πρωθυπουργός δεν δικαιούται να ζητάει στήριξη. Εκτός και αν προσπαθεί, σαν το… μαρτυριάρη της τάξης, να εκθέσει τη Ν.Δ. και τον Αντώνη Σαμαρά, κατασκευάζοντας «μαύρα πρόβατα» για το εξωτερικό και τους διεθνείς εντολείς του.
ΚΑΙ Σ’ ΑΥΤΗ την περίπτωση ματαιοπονεί. Γιατί ανεξαρτήτως του τι θα πουν οι ξένοι, στη συνείδηση του ελληνικού λαού αυτός είναι ο μοιραίος άνθρωπος. Αυτός είναι ο αποκλειστικά υπεύθυνος. Αυτός είναι που θα κληθεί να λογοδοτήσει προτού αποσυρθεί διά παντός από το πολιτικό σκηνικό.
Tου Γιώργου Χαρβαλιά
http://www.politis-gr.com/?p=16867
Η ιδέα, επομένως, δύσκολα θα μπορούσε να ανήκει σε κάποιο στενό συνεργάτη του Γιώργου Παπανδρέου. Από αυτούς τουλάχιστον που επιθυμούν το καλό του…
ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ της Μεταπολίτευσης, τέτοιου είδους συναντήσεις έχουν πραγματοποιηθεί με την επίκληση κάποιου πολύ σοβαρού εθνικού θέματος. Ουδέποτε προέκυψαν ως ανάγκη για να… στηριχτεί ένας πρωθυπουργός που δυσκολεύεται να κυβερνήσει και να επωμιστεί το βάρος των αποφάσεών του.
ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΟ ότι ο Γ. Παπανδρέου διανύει περίοδο πολιτικής και προσωπικής αστάθειας. Σίγουρα, όμως, το Προεδρικό Μέγαρο δεν είναι ο κατάλληλος τόπος για ασκήσεις κυβερνητικής ψυχοθεραπείας. Ούτε προσφέρεται για εκ των υστέρων μοιρασιές στο παιχνίδι ευθυνών μιας συγκεκριμένης πολιτικής που οδηγεί τη χώρα σε αναπότρεπτο οικονομικό ναυάγιο.
Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ πρωθυπουργός είναι ο αποκλειστικός υπαίτιος για το αδιέξοδο στο οποίο εγκλώβισε τη χώρα. Μόνος του μας οδήγησε στο Μνημόνιο, μόνος του συνομολόγησε τους όρους ξένης επιτήρησης και δανειακής ομηρίας, αλλά και μόνος του, εντελώς ανεμπόδιστος, επιχείρησε να εφαρμόσει την οικονομική συνταγή που θα μας… έβγαζε στις αγορές και σήμερα μας έφερε ένα σκαλί πριν από τη χρεοκοπία.
Η «ΛΥΣΗ» που προτείνει και αυτή την ύστατη στιγμή ο Γ. Παπανδρέου είναι μια ισχυρότερη δόση από το θανατηφόρο κοκτέιλ που οδήγησε σε κώμα την ελληνική οικονομία. Και, δυστυχώς, έχει τα μέσα να την εφαρμόσει. Διαθέτει επαρκή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αλλά μπορεί ακόμη και να τη διευρύνει. Υπάρχουν πρόθυμοι συμπαραστάτες μέσα στο Κοινοβούλιο, που θα τον στήριζαν ασμένως για μια… καρέκλα. Για μια γλυκιά στιγμή εφήμερης… συνυπευθυνότητας στο ταξίδι της εξουσίας.
ΕΠΟΜΕΝΩΣ, πρακτικό πρόβλημα ο πρωθυπουργός δεν έχει. Ας κάνει τα ανοίγματα που πρέπει, εκεί όπου πρέπει και όπως πρέπει. Είναι βέβαιο ότι θα βρει καμιά 20αριά ακόμη πρόθυμους να ψηφίσουν το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμά του και να υποκαταστήσουν κάποιους δικούς του, που ενδεχομένως θα φανούν «λιγόψυχοι».
ΣΤΟ ΒΑΘΜΟ που δεν αντιλαμβάνεται το κεντρικό επιχείρημα της αξιωματικής αντιπολίτευσης (λιγότεροι φόροι ίσον ανάπτυξη και επομένως μείωση του ελλείμματος) και στο βαθμό που δεν θέλει να το εξηγήσει στους ξένους δανειστές, ο πρωθυπουργός δεν δικαιούται να ζητάει στήριξη. Εκτός και αν προσπαθεί, σαν το… μαρτυριάρη της τάξης, να εκθέσει τη Ν.Δ. και τον Αντώνη Σαμαρά, κατασκευάζοντας «μαύρα πρόβατα» για το εξωτερικό και τους διεθνείς εντολείς του.
ΚΑΙ Σ’ ΑΥΤΗ την περίπτωση ματαιοπονεί. Γιατί ανεξαρτήτως του τι θα πουν οι ξένοι, στη συνείδηση του ελληνικού λαού αυτός είναι ο μοιραίος άνθρωπος. Αυτός είναι ο αποκλειστικά υπεύθυνος. Αυτός είναι που θα κληθεί να λογοδοτήσει προτού αποσυρθεί διά παντός από το πολιτικό σκηνικό.
Tου Γιώργου Χαρβαλιά
http://www.politis-gr.com/?p=16867
politika-gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου