Κρύφτηκε ο Α. Τσίπρας. Με μια παιδαριώδη μεθόδευση κατάφερε να ματαιώσει το ντιμπέιτ, αλλά δεν κατάφερε να μην μείνει ο «μουτζούρης της ματαίωσης» στα χέρια του.Όταν η ευθύνη για την μεθοδευμένη ματαίωση του ντιμπέιτ έγινε ξεκάθαρη, επιστρατεύτηκε η Ε. Αχτσιόγλου σε μια απέλπιδα προσπάθεια να φορτωθεί η ευθύνη της ματαίωσης στη ΝΔ, στο ΚΙΝΑΛ και στο ΚΚΕ. Η εκπρόσωπος τύπου του ΣΥΡΙΖΑ στην άχαρη προσπάθεια της, εμφάνισε τον κατ ουσίαν κρυπτόμενο ΠΘ, ξαφνικά πρόθυμο να πάρει μέρος ακόμα και από το…αεροπλάνο...
Γράφει ο Ηθικός Πλεονέκτης
Ήταν αργά όμως. Όλοι είχαν καταλάβει. Το θέμα το δημιούργησε ο «κουρασμένος Τσίπρας». Ο οποίος επικαλέστηκε την έκτακτη σύνοδο κορυφής, που θα γίνει τουλάχιστον 30 ώρες πριν από προκαθορισμένη ημερομηνία του ντημπέιτ. Προλάβαινε άνετα να επιστρέψει με το κυβερνητικό αεροπλάνο. Όμως δεν το ήθελε αυτό το ντιμπέιτ. Ο «Λουδοβίκος της Άρτας» δεν ήθελε να είναι μαζί με άλλους 4 αρχηγούς κομμάτων. Ήθελε με «προεδρικό δικαίωμα» να του δοθεί η ευκαιρία να «κατασπαράξει»-όπως νόμιζε-τον Κ. Μητσοτάκη σε μια ρωμαϊκή αρένα. Δεν ήθελε όμως ένα ντιμπέιτ με άλλους 4 αρχηγούς. Οι οποίοι όλοι, ο καθένας από την σκοπιά του, θα ήταν απέναντι του. Και απέναντι στον θλιβερό κυβερνητικό απολογισμό του.
«Αποθεώνοντας» λοιπόν την δημοκρατία και «θυσιάζοντας» στον βωμό της θεσμικότητας, προέβαλε μια αστεία δικαιολογία. Την οποία σήμερα-ω του θαύματος-αναγκάστηκε να πάρει πίσω, για να μην εκτεθεί τελείως. Σήμερα ξαφνικά… ξανά μπόρεσε για την 1η Ιουλίου, που μέχρι προχθές δεν μπορούσε.
Ήταν αργά όμως. Ουδείς ήταν διατεθειμένος να τον ακολουθήσει στα φοιτητικά συνδικαλιστικά κόλπα. Το αποτέλεσμα είναι, ο Α. Τσίπρας να βρεθεί πολιτικά πολυτραυματίας, παίζοντας με το δήθεν «υπερόπλο» του, το ντιμπέιτ:
Ήταν αργά όμως. Όλοι είχαν καταλάβει. Το θέμα το δημιούργησε ο «κουρασμένος Τσίπρας». Ο οποίος επικαλέστηκε την έκτακτη σύνοδο κορυφής, που θα γίνει τουλάχιστον 30 ώρες πριν από προκαθορισμένη ημερομηνία του ντημπέιτ. Προλάβαινε άνετα να επιστρέψει με το κυβερνητικό αεροπλάνο. Όμως δεν το ήθελε αυτό το ντιμπέιτ. Ο «Λουδοβίκος της Άρτας» δεν ήθελε να είναι μαζί με άλλους 4 αρχηγούς κομμάτων. Ήθελε με «προεδρικό δικαίωμα» να του δοθεί η ευκαιρία να «κατασπαράξει»-όπως νόμιζε-τον Κ. Μητσοτάκη σε μια ρωμαϊκή αρένα. Δεν ήθελε όμως ένα ντιμπέιτ με άλλους 4 αρχηγούς. Οι οποίοι όλοι, ο καθένας από την σκοπιά του, θα ήταν απέναντι του. Και απέναντι στον θλιβερό κυβερνητικό απολογισμό του.
«Αποθεώνοντας» λοιπόν την δημοκρατία και «θυσιάζοντας» στον βωμό της θεσμικότητας, προέβαλε μια αστεία δικαιολογία. Την οποία σήμερα-ω του θαύματος-αναγκάστηκε να πάρει πίσω, για να μην εκτεθεί τελείως. Σήμερα ξαφνικά… ξανά μπόρεσε για την 1η Ιουλίου, που μέχρι προχθές δεν μπορούσε.
Ήταν αργά όμως. Ουδείς ήταν διατεθειμένος να τον ακολουθήσει στα φοιτητικά συνδικαλιστικά κόλπα. Το αποτέλεσμα είναι, ο Α. Τσίπρας να βρεθεί πολιτικά πολυτραυματίας, παίζοντας με το δήθεν «υπερόπλο» του, το ντιμπέιτ:
1. Δεν κατάφερε να επιβάλλει το «χωρίς κανόνες» ντημπέιτ για δυο
2. Χρεώθηκε την ματαίωση ενός θεσμού, ο οποίος έστω και λειψός-ως προς τον τρόπο διεξαγωγής του-είναι ένας θεσμός.
3. Με τους άτσαλους χειρισμούς του κρύφτηκε εντέλει, πίσω από το δάκτυλο του.
Στέλνοντας έτσι ένα μήνυμα σε όλους-εντός κι εκτός του κόμματος του-ότι ουσιαστικά έχει αποσυρθεί από την προεκλογική μάχη. Αλλά και ότι, το μόνο που «γυρίζει» πλέον, είναι ο δείκτης του ρολογιού…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου