Δύο πράγματα που δεν φορολογούνται: Η βλακεία και ο πλούτος

Η «αγαπημένη» των μνημονιακών στον οικονομικό τομέα είναι η Deutsche Bank. 

Κάθε δήλωση εκπροσώπου της συμπληρώνει το «ευαγγέλιο» του νεοφιλελεύθερου, ο οποίος στη συνέχεια την αναμασά μέχρι κάποιος άλλος εκπρόσωπος της γερμανικής τράπεζας να πει κάτι καινούριο.

Νομίζω, όμως, πως η τελευταία δήλωση εκπροσώπου της Deutsche Bank, δε θα έχει την ίδια τύχη με τις προηγούμενες και κάπου θα θαφτεί για να μην κυκλοφορήσει.

«Το ελληνικό δημόσιο χρέος θα παραμένει υψηλό ακόμη και μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, ανέφερε στην ομιλία του στο...

συνέδριο του Economist ο υψηλόβαθμος εκπρόσωπος του Ομίλου της Deutsche Bank Ζιλ Μεκ, ο οποίος εντόπισε το μεγαλύτερο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας στην αδυναμία συλλογής φόρων».

Ακόμη και στα 5 εκατομμύρια να τους φτάσουν τους άνεργους, ακόμη κι αν κλείσουν όλες τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ακόμη κι αν απολύσουν όλους τους δημόσιους υπαλλήλους, το δημόσιο χρέος θα παραμείνει υψηλό και μάλλον θα μεγαλώσει παρέα με την ύφεση, αν δεν χτυπηθεί η φοροδιαφυγή.

Από την άλλη, ακόμη κι αν δεν απολυθεί ούτε ένας δημόσιος υπάλληλος, ακόμη κι αν αύριο κιόλας επαναπροσληφθούν ένα εκατομμύριο άνεργοι στον ιδιωτικό τομέα, πάλι το πρόβλημα δε θα λυθεί, διότι ο μισθωτός σε όποιον τομέα κι αν δουλεύει δύσκολα φοροδιαφεύγει.

Φυσικά δεν αναφέρομαι σε λαμογιές, φακελάκια, γρηγορόσημα και μαύρο χρήμα. Ακόμη κι εκεί, όμως, μ’ έναν απλό έλεγχο πόθεν έσχες τον βρίσκεις τον απατεώνα. Απλώς μέχρι σήμερα κανείς δεν ήθελε να τον βρει και να τον τιμωρήσει. Λύσεις, πάντως, υπήρχαν και υπάρχουν.

Παρά ταύτα, το πρόβλημα της φοροδιαφυγής έχει μέγεθος δισεκατομμυρίων κι αυτό το μέγεθος δε μπορεί να οφείλεται σε φακελάκια. Όσο και να τα προσθέσεις, δε βγαίνει. Τα δισεκατομμύρια γλιστράνε από εκεί που υπάρχουν.

Κι όσο οι απλοί πολίτες μαθαίνουν ή βλέπουν ή καταλαβαίνουν ότι οι μεγαλοεργολάβοι και οι μεγαλοεπιχειρηματίες έχουν το ατιμώρητο στη φοροδιαφυγή, είναι μάταιο να ελπίζουμε ότι θα αποκτήσουν φορολογική συνείδηση και θα ζητάνε ή θα κόβουν αποδείξεις.

Οι μεγάλοι φοροφυγάδες πάντα είχαν φιλίες και πάρε – δώσε με υψηλόβαθμους πολιτικούς. Πάντα υποστήριζαν τη νοσηρή λειτουργία του Κράτους και πάντα χρηματοδοτούσαν κόμματα και υποψήφιους.

Όταν ο εφοπλιστής Πατίτσας, σύζυγος Χρουσαλά, εντοπίζεται από το ΣΔΟΕ να διαθέτει υπερπολυτελές σκάφος αξίας 7 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο έχει δηλωμένο στο όνομα της συζύγου κάποιου εργαζομένου της ναυτιλιακής εταιρίας του εφοπλιστή, η οποία δηλώνει άνεργη, με ετήσιο εισόδημα 200 ευρώ (διακόσια ευρώ) ε, τι να λέμε τώρα περί φοροδιαφυγής και τιμωρίας;

Από τη μια το ΣΔΟΕ αποκάλυπτε την ιστορία με το εν λόγω σκάφος και έβαζαν πρόστιμο ενός εκατομμυρίου ευρώ κι από την άλλη το σκάφος έφευγε ανενόχλητο από τη μαρίνα Βουλιαγμένης κι έκανε βόλτες στο Αιγαίο, μέχρι που αγκυροβόλησε στη Μύκονο για ένα πάρτυ.

Να θυμηθούμε τον Χριστοφοράκο της Siemens, τον Τσουκάτο, τον Μαντέλη, τα χαριστικά δάνεια στους μεγαλοεκδότες, τα τεράστια ποσά που χρωστάνε σε ασφαλιστικά Ταμεία τα μεγαλοκάναλα ή την απαγόρευση να ψαχτούν στην Ελβετία λογαριασμοί Ελλήνων βουλευτών; Τι απ’ όλα να ξεχάσεις;

Η φοροδιαφυγή θα υπάρχει, διότι οι φοροφυγάδες είναι χορηγοί κομμάτων και πολιτικών. Τα υπόλοιπα περί μεταρρυθμίσεων είναι ψίχουλα που μας πετάνε για να έχουμε να τσιμπάμε και να μαλώνουμε μεταξύ μας για το ποιος θα τσιμπήσει το μεγαλύτερο. Για χίλια μύρια μπορεί να κατηγορήσει κάποιος τον Σημίτη, αλλά για μία αλήθεια που είπε μέσα στη βουλή θα τον θυμάμαι: «Αυτή είναι η Ελλάδα, τώρα θα την μάθουμε;». Έλα ντε!

πηγή