Τρίβουν
τα χέρια τους τα… κοράκια
των μεγάλων ξένων ενεργειακών ομίλων όσο
διαπιστώνουν ότι στην Ελλάδα όλα βαίνουν… στάσιμα!
Γνωρίζουν πολύ καλά
πως όσο καθυστερούν οι όποιες αποφάσεις για την επίλυση της οικονομικής
κρίσης στη χώρα μας κι ευρύτερα στην ευρωζώνη τόσο θα απαξιώνονται τα
περιουσιακά μας στοιχεία, μαζί και οι προς πώληση ενεργειακές
επιχειρήσεις.
Κι αυτό τους συμφέρει απόλυτα! Θα αγοράσουν ακόμη φθηνότερα τα πιο ακριβά μας… χρυσαφικά!
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για να καταλάβουμε όλοι το μέγεθος του ξεπουλήματος είναι η ΔΕΗ.
Κι αυτό τους συμφέρει απόλυτα! Θα αγοράσουν ακόμη φθηνότερα τα πιο ακριβά μας… χρυσαφικά!
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για να καταλάβουμε όλοι το μέγεθος του ξεπουλήματος είναι η ΔΕΗ.
Το καλοκαίρι του 2008 η μετοχή της ήταν στα
35 ευρώ και η κεφαλαιοποίησή της «πέταγε» πάνω από τα 8 δισ. ευρώ. Την
εβδομάδα που μας πέρασε, η μετοχή της επιχείρησης ηλεκτρισμού βρέθηκε
στο ιστορικό χαμηλό της, κάτω από τα 4 ευρώ, δηλαδή έχασε πάνω από 88,5%
της αξίας της!...
Τζάμπα πράγμα
Αυτά τα νούμερα μεταφράζονται ως εξής: Ένας υποψήφιος στρατηγικός επενδυτής πριν από τρία χρόνια θα έπρεπε να «καταθέσει» 2,4 δισ. ευρώ για να εξαγοράσει το 30% της ΔΕΗ, με βάση τη χρηματιστηριακή της αξία (η πραγματική είναι πολύ μεγαλύτερη). Σήμερα, με ένα ποσό γύρω στα 270-280 εκατ. μπορεί κάλλιστα να πάρει ακόμη και μεγαλύτερο ποσοστό…
Μάλιστα, ορισμένα στελέχη μεγάλων ομίλων του εξωτερικού, που ενδιαφέρονται να αποκτήσουν τις προς εκποίηση ενεργειακές επιχειρήσεις της χώρας μας, το εκμυστηρεύονται χωρίς συστολές στους συνομιλητές τους, όταν ο λόγος έρχεται στα μελλοντικά τους σχέδια. Λένε, δηλαδή, πως έχουν βρει τους επόμενους «στόχους» προς εξαγορά, οι οποίοι βρίσκονται στην Ελλάδα, αλλά μπορούν ακόμη να περιμένουν «μέχρι να πέσουν κι άλλο οι τιμές», όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά…
Ακριβώς την ίδια τακτική ακολουθούν σε όλες τις υπό ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεις, που θα δώσουν στο μέλλον ιδιαίτερα υψηλές υπεραξίες, με αποτέλεσμα οι αποσβέσεις των επενδύσεων να γίνουν σε χρόνο ρεκόρ για τέτοιου μεγέθους εξαγορές.
Όλα αυτά μπορεί να φαίνονται και να ακούγονται πολύ απλά και φυσιολογικά. Το πιο ενδιαφέρον όμως ξεκινά από αυτό το σημείο. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του «Π», που προ- έρχονται από παράγοντες που συμμετέχουν στις επαφές και γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, οι περισσότεροι «μνηστήρες» των ελληνικών ενεργειακών επιχειρήσεων βρίσκονται σε συχνή και αγαστή συνεργασία με τους συνεργάτες του Χορστ Ράιχενμπαχ, με άλλα λόγια με τους διορισμένους «υπουργούς» των κατοχικών δυνάμεων.
Ο αρμόδιος για θέματα ενέργειας στο επιτελείο της λεγόμενης Task Force είναι ο Βέλγος Μπεν βαν Χούτε (Ben Va n Houtte), επί χρόνια στέλεχος της Κομισιόν. Ο Χούτε έκανε την πρώτη του επίσημη εμφάνιση στην Αθήνα στα τέλη Νοεμβρίου με ομιλία του σε συνέδριο για την ενέργεια στη ΝΑ. Ευρώπη.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, πάντως, οι εν δυνάμει μελλοντικοί ιδιοκτήτες των μεγαλύτερων επιχειρήσεων της χώρας δίνουν σχεδόν έτοιμα τα σχέδια για το ποιες αποφάσεις θα πρέπει να προχωρήσουν στην Ελλάδα και πώς ακριβώς θα πρέπει να εξελιχθούν τα πράγματα, με βάση τα συμφέροντά τους κι όχι με βάση τα συμφέροντα της χώρας μας.
Οι ίδιες πηγές αναφέρουν πως ο Δεκέμβριος είναι καθοριστικός για τις οριστικές αποφάσεις που θα ληφθούν σχετικά με το μοίρασμα της ενεργειακής λείας. Για τον λόγο αυτό, τις τελευταίες ημέρες γίνονται συνεχείς πολύωρες συναντήσεις στις Βρυξέλλες, στα γραφεία της Διεύθυνσης Ενεργειακών Υποθέσεων της Κομισιόν, σχεδόν με αποκλειστικό θέμα τις εξελίξεις στην ελληνική ενεργειακή αγορά.
Ο στόχος είναι ένας: Ο πλήρης έλεγχος όλων των εξελίξεων, ώστε να διασφαλιστεί η κατάληξη της όποιας διαδικασίας (με πρόσχημα τη διαφάνεια και την ισότιμη συμμετοχή όσων ενδιαφερθούν) επιλεγεί για την ιδιωτικοποίηση των ελληνικών επιχειρήσεων. Εάν εμφανιστεί, δηλαδή, κανένας Κινέζος ή Ρώσος και επιχειρήσει να «χτυπήσει» κάποια από τις προς πώληση εταιρείες, να έχει τις κατά το δυνατό λιγότερες πιθανότητες να επικρατήσει…
Πάντως, σύμφωνα με άλλες πηγές, τις τελευταίες ημέρες οι Ρώσοι κάνουν τη δική τους έρευνα αγοράς, με άκρα μυστικότητα και με τον τρόπο που ξέρουν οι ίδιοι.
Μεγάλα ζόρια
Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, οι Έλληνες επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ενέργειας βιώνουν όλες τις παρενέργειες που έχουν φέρει η πολιτική του μνημονίου και η πλήρης ισοπέδωση της διεθνούς αξιοπιστίας της χώρας μας.
Είναι γεγονός ότι πλέον κανείς δεν μπορεί να κάνει σχέδια για το μέλλον, εάν δεν ξεκαθαρίσουν τα πράγματα.
Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι η ζήτηση μειώνεται, λόγω κρίσης. Είναι και το γεγονός ότι ο Έλληνας επιχειρηματίας, όσο φερέγγυος κι αν είναι ο ίδιος, δεν μπορεί να βρει χρηματοδότηση με έστω λογικά επιτόκια. Οι ελληνικές τράπεζες έχουν κλείσει τις «κάνουλες», ενώ όσοι ξένοι χρηματοπιστωτικοί οίκοι εμφανίζονται διαθέσιμοι να δώσουν δάνεια, ζητούν εξωφρενικά επιτόκια, με τη δικαιολογία του «κινδύνου της χώρας» (country risk).
Όσοι επιχειρηματίες φέρθηκαν με σωφροσύνη στο παρελθόν και φρόντισαν να έχουν διαθέσιμη ρευστότητα για τις δύσκολες ώρες, τώρα μπορούν να διαχειριστούν τις δύσκολες συνθήκες… Το ερώτημα είναι πόσο θα αντέξουν, εάν η κρίση παραταθεί.
Οι υπόλοιποι βρίσκονται σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση και η κατάστασή τους μπορεί να χειροτερεύσει δραματικά, εάν δεν υπάρξουν σοβαρές αλλαγές τόσο στις συνθήκες που επικρατούν στην αγορά όσο και στην πορεία που ακολουθεί η ελληνική οικονομία.
Οι συγκεκριμένοι επιχειρηματίες γνωρίζουν πολύ πως αποτελούν – κι αυτοί – εύκολο στόχο των πολυεθνικών κορακιών που πετούν πάνω από την Ελλάδα και περιμένουν να βγάλει την τελευταία της πνοή, ώστε να αρχίσουν την έφοδο προς το κουφάρι. Μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για επιχειρήσεις και έργα που θα δώσουν τεράστια κέρδη… Όταν κι εφόσον η κρίση ξεπεραστεί…
http://topontiki.gr
Τζάμπα πράγμα
Αυτά τα νούμερα μεταφράζονται ως εξής: Ένας υποψήφιος στρατηγικός επενδυτής πριν από τρία χρόνια θα έπρεπε να «καταθέσει» 2,4 δισ. ευρώ για να εξαγοράσει το 30% της ΔΕΗ, με βάση τη χρηματιστηριακή της αξία (η πραγματική είναι πολύ μεγαλύτερη). Σήμερα, με ένα ποσό γύρω στα 270-280 εκατ. μπορεί κάλλιστα να πάρει ακόμη και μεγαλύτερο ποσοστό…
Μάλιστα, ορισμένα στελέχη μεγάλων ομίλων του εξωτερικού, που ενδιαφέρονται να αποκτήσουν τις προς εκποίηση ενεργειακές επιχειρήσεις της χώρας μας, το εκμυστηρεύονται χωρίς συστολές στους συνομιλητές τους, όταν ο λόγος έρχεται στα μελλοντικά τους σχέδια. Λένε, δηλαδή, πως έχουν βρει τους επόμενους «στόχους» προς εξαγορά, οι οποίοι βρίσκονται στην Ελλάδα, αλλά μπορούν ακόμη να περιμένουν «μέχρι να πέσουν κι άλλο οι τιμές», όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά…
Ακριβώς την ίδια τακτική ακολουθούν σε όλες τις υπό ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεις, που θα δώσουν στο μέλλον ιδιαίτερα υψηλές υπεραξίες, με αποτέλεσμα οι αποσβέσεις των επενδύσεων να γίνουν σε χρόνο ρεκόρ για τέτοιου μεγέθους εξαγορές.
Όλα αυτά μπορεί να φαίνονται και να ακούγονται πολύ απλά και φυσιολογικά. Το πιο ενδιαφέρον όμως ξεκινά από αυτό το σημείο. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του «Π», που προ- έρχονται από παράγοντες που συμμετέχουν στις επαφές και γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, οι περισσότεροι «μνηστήρες» των ελληνικών ενεργειακών επιχειρήσεων βρίσκονται σε συχνή και αγαστή συνεργασία με τους συνεργάτες του Χορστ Ράιχενμπαχ, με άλλα λόγια με τους διορισμένους «υπουργούς» των κατοχικών δυνάμεων.
Ο αρμόδιος για θέματα ενέργειας στο επιτελείο της λεγόμενης Task Force είναι ο Βέλγος Μπεν βαν Χούτε (Ben Va n Houtte), επί χρόνια στέλεχος της Κομισιόν. Ο Χούτε έκανε την πρώτη του επίσημη εμφάνιση στην Αθήνα στα τέλη Νοεμβρίου με ομιλία του σε συνέδριο για την ενέργεια στη ΝΑ. Ευρώπη.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, πάντως, οι εν δυνάμει μελλοντικοί ιδιοκτήτες των μεγαλύτερων επιχειρήσεων της χώρας δίνουν σχεδόν έτοιμα τα σχέδια για το ποιες αποφάσεις θα πρέπει να προχωρήσουν στην Ελλάδα και πώς ακριβώς θα πρέπει να εξελιχθούν τα πράγματα, με βάση τα συμφέροντά τους κι όχι με βάση τα συμφέροντα της χώρας μας.
Οι ίδιες πηγές αναφέρουν πως ο Δεκέμβριος είναι καθοριστικός για τις οριστικές αποφάσεις που θα ληφθούν σχετικά με το μοίρασμα της ενεργειακής λείας. Για τον λόγο αυτό, τις τελευταίες ημέρες γίνονται συνεχείς πολύωρες συναντήσεις στις Βρυξέλλες, στα γραφεία της Διεύθυνσης Ενεργειακών Υποθέσεων της Κομισιόν, σχεδόν με αποκλειστικό θέμα τις εξελίξεις στην ελληνική ενεργειακή αγορά.
Ο στόχος είναι ένας: Ο πλήρης έλεγχος όλων των εξελίξεων, ώστε να διασφαλιστεί η κατάληξη της όποιας διαδικασίας (με πρόσχημα τη διαφάνεια και την ισότιμη συμμετοχή όσων ενδιαφερθούν) επιλεγεί για την ιδιωτικοποίηση των ελληνικών επιχειρήσεων. Εάν εμφανιστεί, δηλαδή, κανένας Κινέζος ή Ρώσος και επιχειρήσει να «χτυπήσει» κάποια από τις προς πώληση εταιρείες, να έχει τις κατά το δυνατό λιγότερες πιθανότητες να επικρατήσει…
Πάντως, σύμφωνα με άλλες πηγές, τις τελευταίες ημέρες οι Ρώσοι κάνουν τη δική τους έρευνα αγοράς, με άκρα μυστικότητα και με τον τρόπο που ξέρουν οι ίδιοι.
Μεγάλα ζόρια
Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, οι Έλληνες επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ενέργειας βιώνουν όλες τις παρενέργειες που έχουν φέρει η πολιτική του μνημονίου και η πλήρης ισοπέδωση της διεθνούς αξιοπιστίας της χώρας μας.
Είναι γεγονός ότι πλέον κανείς δεν μπορεί να κάνει σχέδια για το μέλλον, εάν δεν ξεκαθαρίσουν τα πράγματα.
Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι η ζήτηση μειώνεται, λόγω κρίσης. Είναι και το γεγονός ότι ο Έλληνας επιχειρηματίας, όσο φερέγγυος κι αν είναι ο ίδιος, δεν μπορεί να βρει χρηματοδότηση με έστω λογικά επιτόκια. Οι ελληνικές τράπεζες έχουν κλείσει τις «κάνουλες», ενώ όσοι ξένοι χρηματοπιστωτικοί οίκοι εμφανίζονται διαθέσιμοι να δώσουν δάνεια, ζητούν εξωφρενικά επιτόκια, με τη δικαιολογία του «κινδύνου της χώρας» (country risk).
Όσοι επιχειρηματίες φέρθηκαν με σωφροσύνη στο παρελθόν και φρόντισαν να έχουν διαθέσιμη ρευστότητα για τις δύσκολες ώρες, τώρα μπορούν να διαχειριστούν τις δύσκολες συνθήκες… Το ερώτημα είναι πόσο θα αντέξουν, εάν η κρίση παραταθεί.
Οι υπόλοιποι βρίσκονται σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση και η κατάστασή τους μπορεί να χειροτερεύσει δραματικά, εάν δεν υπάρξουν σοβαρές αλλαγές τόσο στις συνθήκες που επικρατούν στην αγορά όσο και στην πορεία που ακολουθεί η ελληνική οικονομία.
Οι συγκεκριμένοι επιχειρηματίες γνωρίζουν πολύ πως αποτελούν – κι αυτοί – εύκολο στόχο των πολυεθνικών κορακιών που πετούν πάνω από την Ελλάδα και περιμένουν να βγάλει την τελευταία της πνοή, ώστε να αρχίσουν την έφοδο προς το κουφάρι. Μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για επιχειρήσεις και έργα που θα δώσουν τεράστια κέρδη… Όταν κι εφόσον η κρίση ξεπεραστεί…
http://topontiki.gr
politika.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου