Οι Όμηροι της "Μακεδονίας"

Φέτος το καλοκαίρι η εφημερίδα «Μακεδονία» γιόρτασε τα 100 της χρόνια. 

Η διοίκησή της περίμενε το 2012 για να συνεορτάσει με την πόλη τα 100 χρόνια απ’ την απελευθέρωση.  

Αντ’ αυτού, η ιστορική εφημερίδα δεν κυκλοφορεί στα περίπτερα, όπως και οι εφημερίδες «Θεσσαλονίκη» και «Σπορ του Βορρά» που ανήκουν στο ίδιο συγκρότημα. Όχι, το πολύπαθο δημοσιογραφικό συγκρότημα δεν έχει κλείσει επισήμως. 
Οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε ...επίσχεση εργασίας διεκδικώντας τα δεδουλευμένα των τριών τελευταίων μηνών. Πιστεύουν ότι δεν θα πάρουν ούτε δώρο Χριστουγέννων, ενώ δεν μπορούν καν να διεκδικήσουν επίδομα ανεργίας, καθώς δεν είναι απολυμένοι. 
Ο ιδιοκτήτης της εταιρείας, Γιάννης Ρήγας, επενδυτής διεθνούς βεληνεκούς, δεν δίνει σημεία ζωής, αρνείται να απαντήσει εάν θα συνεχίσει να χρηματοδοτεί ή θα πτωχεύσει συντεταγμένα ή άτακτα. Με αυτό τον τρόπο, κρατά τους εργαζόμενους όμηρους. 

Μα, πείτε μου, σας παρακαλώ, σε ποιο πολιτισμένο κράτος θα υπήρχε περίπτωση να είναι ανοιχτή μια επιχείρηση με αυτούς τους όρους;

Ας αφήσουμε όμως τη μίζερη Ελλάδα κι ας πάμε στο καλοκαιρινό Λονδίνο. 

Στην glamorous βραδιά της 8^ης Ιουνίου 2011, στην Bond Street. 

Διακεκριμμένα μέλη του ευρωπαϊκού jet set όπως η Lady Annabel Goldsmith με τον γιο της Ben, η Tara Palmer-Tomkinson, ο Claus von Bulow, η Helen Macintyre, ο Charles Moore, η Lady Worcester κι η Sandra Howard είχαν ανταποκριθεί στο κάλεσμα του καταστήματος ειδών πολυτελείας Asprey, εκεί όπου στήθηκε πάρτι για να γιορταστούν τα 35 χρόνια της στήλης High Life στο The Spectator. 

Ο συντάκτης της στήλης Τάκης Θεοδωρακόπουλος, γνωστότερος ως Taki, είναι στενός φίλος του έλληνα ιδιοκτήτη των Asprey’s. Του Γιάννη Ρήγα.

Το ζεύγος Γιάννη και Darcy Ρήγα δεξιώθηκε τους υψηλούς καλεσμένους με την απαράμιλλη ευγένειά του. 

Οι φωτογράφοι του πρακτορείου Patrick McMullan ήταν εκεί για να απαθανατίσουν τα διαμαντένια δαχτυλίδια, τα Hermes και τα χειροποίητα παπούτσια Salvatore Ferragamo. Μόνο που, σε κάποια στιγμή, ο οικοδεσπότης θέλοντας να κάνει χιούμορ, το παράκανε: «You should contribute to repayments of Greece’s debt» («Θα πρέπει να συνεισφέρετε στην αποπληρωμή του χρέους της Ελλάδας») είπε ο κ. Ρήγας, κάνοντας κάποιους από τους καλεσμένους να ξεροβήξουν. 

Για να σώσει την κατάσταση, η κόρη του Taki, Amandolina, σήκωσε το ποτήρι για να κάνει μια πρόποση. Ο οικοδεσπότης άκουσε με χαρά τις ευχαριστίες και έδιωξε από το μυαλό του τη σκέψη των χρεών της Ελλάδας. Έτσι κι αλλιώς, μια χώρα σε κρίση είναι γεμάτη ευκαιρίες για τους έξυπνους. 

Ο Γιάννης και η Darcy Ρήγας δεν είναι όποιοι κι όποιοι. Στις 18 Ιουλίου 1993 δημοσιεύτηκε στους New York Times η αγγελία των αρραβώνων της Darcy Davisson, κόρης της Zita Davisson Hendrickson of New York, απογόνου της οικογενείας Heinmuller, πρώην προέδρου της εταιρείας Longines-Wittnauer. 

Η Darcy έχει περγαμηνές: τελείωσε το American University στο Παρίσι κι εκτός από ευγενή και πλούσια καταγωγή, έχει μητέρα καλλιτέχνιδα και πατριό δικηγόρο. 

Ο John Rigas, από την άλλη, είναι γιος του κυρίου και της κυρίας Panayotis Rigas of Athens. Για τον μνηστήρα αναφέρεται ότι είναι συνέταιρος με την επενδυτική εταιρεία Zilkha της Νέας Υόρκης, ότι αποφοίτησε από το Colorado College ενώ ο πατέρας του διετέλεσε ιδιοκτήτης και πρόεδρος της U.S.P.I., ναυπηγοεπισκευαστικής εταιρείας στην Αθήνα. Στην αναγγελία γάμου που δημοσιεύτηκε στους New York Times την επομένη του γεγονότος, στις 19 Σεπτεμβρίου 1993 παρατίθενται τα βιογραφικά στοιχεία μόνο της νύφης.

Επιστροφή στη ζοφερή Θεσσαλονίκη. 

Την επομένη της δεξίωσης για τη συμπλήρωση των 35 χρόνων της στήλης του Taki, Πέμπτη 9 Ιουνίου, οι εργαζόμενοι στο δημοσιογραφικό συγκρότημα «Μακεδονία» έλαβαν τη διαβεβαίωση ότι τα χρήματα που περιμένουν από τον μέτοχο Γιάννη Ρήγα και προορίζονται για την πληρωμή της μισθοδοσίας του Μαΐου θα βρίσκονται στους λογαριασμούς τους ως το μεσημέρι της Παρασκευής. 

Στο συγκρότημα υπάρχει προηγούμενο με τις πληρωμές, άσε δε που εκείνη την εποχή οι εργαζόμενοι δούλευαν εκ περιτροπής με αποδοχές μειωμένες κατά 35-40%. 

Η Δευτέρα που ακολουθούσε ήταν η αργία του Αγίου Πνεύματος. Το πρωί της Παρασκευής, η διοίκηση του συγκροτήματος ενημέρωσε ότι τα χρήματα εμφανίστηκαν μεν στο λογαριασμό της εταιρείας, αλλά στους λογαρασμούς των εργαζομένων θα μπουν την Τρίτη. Στην εργασιακή συνέλευση εκείνης της Παρασκευής, επικράτησε η τάση της απεργίας. Έτσι, η ΕΣΗΕΜΘ κήρυξε τριήμερη απεργία για Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή.

Αργά το απόγευμα οι εργαζόμενοι ειδοποιήθηκαν ότι η απεργία αναστέλλεται επειδή μέχρι το βράδυ θα έχουν εμφανιστεί τα χρήματα στους λογαριασμούς τους. 

Πραγματικά, σε κάποιο υποκατάστημα της Τράπεζας Πειραιώς ένας υπάλληλος έκανε την ανάγκη φιλοτιμία και δέχτηκε μέχρι τις 11 το βράδυ της Παρασκευής να κάνει μία-μία τις καταθέσεις σε κάθε έναν από τους 190 λογαριασμούς! Όποιος δυσκολεύεται να πιστέψει ότι έγινε κατάθεση νυχτιάτικα Παρασκευιάτικα, αρχή τριημέρου, σε έναν-έναν από 190 λογαριασμούς, ας κάνει τον κόπο να googlάρει τον Γιάννη Ρήγα και την εταιρεία του, Sciens. Μέσω της Sciens και δεκάδων άλλων εταιρειών εγκαταστημένων από το Dalaware των ΗΠΑ μέχρι τα Κέιμαν, την Αθήνα, τη Λευκωσία, το Λονδίνο και ποιος ξέρει πού αλλού, διαχειρίζεται κεφάλαια ύψους 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων. 

Μέσω αυτού του επενδυτικού fund, ο κ. Ρήγας είναι εμπλεγμένος σε δεκάδες διαφορετικές επιχειρήσεις: από τα υπερπολυτελή προστατευμένα από τη Βασίλισσα της Αγγλίας Asprey μέχρι την εταιρεία όπως Colt, κι απ’ το καζίνο Λουτρακίου και φωτοβολταϊκά στην Αρκαδία μέχρι τα «Σπορ του Βορρά». 

Η καταγωγή της μητέρας του από τη Θεσσαλονίκη (Μηλιώ Κωνσταντινίδη, γόνος παλιάς καλής οικογενείας της πόλης) κι η σύντομη συνεργασία του με τον επιχειρηματία Σαχπατζίδη, έφεραν το 2002 τον Γιάννη Ρήγα στη θέση του ιδιοκτήτη της ιστορικής εφημερίδας «Μακεδονία», της νεότερης κεντροαριστερής «Θεσσαλονίκης» και των παοκτσίδικων «Σπορ του Βορρά». 

Ο ίδιος δεν έχει εμφανιστεί ποτέ στο συγκρότημα: τη διοίκηση ασκεί η δικηγόρος του Βίκυ Σουλοπούλου ενώ όποτε χρειάστηκε ο κ. Ρήγας δήλωσε «ωσεί παρών» στέλνοντας τον αδερφό του, Θόδωρο για να ελέγξει τις υποθέσεις. Ο Θόδωρος ζει στην Αθήνα, όπου και η έδρα της Sciens ενώ ο Γιάννης Ρήγας περνά το χρόνο του μεταξύ Λονδίνου και Νέας Υόρκης.

Τα χρήματα για τη μισθοδοσία των εργαζομένων που έρχονταν από την πλευρά Ρήγα, ήταν μαθημένα στα ταξίδια. Όπως είπε δημοσίως άνθρωπος του λογιστηρίου «αν τα λεφτά έρθουν από δω κοντά, Λονδίνο ή Λουξεμβούργο, έρχονται σε μια δυο μέρες. Αν έρθουν από μακριά, ας πούμε μέσω Κέιμαν, μπορεί να κάνουν και τέσσερις πέντε μέρες». Μαθημένοι στις καθυστερήσεις πληρωμών, οι εργαζόμενοι εξέφραζαν την πεποίθηση ότι ο Ρήγας επίτηδες τους ταλαιπωρεί ώστε να μπορεί να περνά μέτρα όπως απολύσεις ή μειώσεις μισθών. 

Επί πολλά χρόνια, οι σχέσεις εργαζομένων – διοίκησης ήταν σε τεντωμένο σχοινί. Το 2010 και το 2011 υπήρξαν οι πλέον έντονες αντιπαραθέσεις, με πολυήμερες απεργίες. Τον Αύγουστο του 2011 ειπώθηκε από τη διοίκηση ότι η μισθοδοσία του Ιουλίου και του Αυγούστου θα καταβληθούν μέχρι τις 26 Σεπτεμβρίου, ενώ στις αρχές Σεπτεμβρίου θα ανακοινωθεί πλάνο αναδιάρθρωσης κι ανάπλασης της εταιρείας. Μάλιστα δόθηκε κι επιταγή στην ΕΣΗΕΜΘ, ως εγγύηση για την τήρηση της υπόσχεσης. Η επιταγή δεν πληρώθηκε.

Τον Οκτώβριο οι εργαζόμενοι έκαναν για μια εβδομάδα επίσχεση εργασίας μέχρι που τους καταβλήθηκε ο μισθός Ιουλίου. Από την 1^η Νοεμβρίου βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας. Στις 30 Νοεμβρίου τους καταβλήθηκε ο μισθός Αυγούστου. Την περασμένη Παρασκευή η Βίκυ Σουλοπούλου μάζεψε στο «Συνεδριακό Κέντρο Ιωάννης Βελλίδης» τους εργαζόμενους για να τους κάνει ανακοινώσεις. Στον συμβολικής ονομασίας αυτό χώρο, μια και η οικογένεια Βελλίδη ίδρυσε και εξέδιδε τη «Μακεδονία» έως το 1996, εκεί όπου ο Γιώργος Παπανδρέου άφησε ελπίδες το 2009 ότι «Λεφτά υπάρχουν», η κυρία Σουλοπούλου είπε στους έκπληκτους εργαζόμενους ότι «Ρήγας δεν υπάρχει». Ότι η ίδια πιστεύει ότι «εάν του δείξουμε ότι μπορούμε να πάμε ενωμένοι με μια κοινή πρόταση πιθανόν και να απαντήσει εάν δέχεται να συμμετάσχει στην προσπάθεια συνέχισης του εγχειρήματος». 

Όπου «κοινή πρόταση» είναι ένα σχέδιο δικής της εμπνεύσεως, που απαιτεί τεράστιες θυσίες απ’ τους εργαζόμενους, εξαρτάται από εκατοντάδες παράγοντες και δεν εγγυάται τίποτα. Οι εργαζόμενοι αρνούνται καν να συζητήσουν το σχέδιο αυτό, καθώς δεν προέρχεται από τον Γιάννη Ρήγα, άρα πρόκειται για πουκάμισο αδειανό. Το θέμα μας, όμως, δεν είναι το σχέδιο της Βίκυς Σουλοπούλου, αλλά η στάση του επενδυτή των 6 δισ. δολλαρίων, Γιάννη Ρήγα. 

Στα μέσα Νοεμβρίου, ο κ. Ρήγας είχε στείλει στη Θεσσαλονίκη μια τρόικα αποτελούμενη από τον αδερφό του, Θεόδωρο, εκπρόσωπο της εταιρείας ελεγκτών Deloitte κι έναν ακόμη οικονομικό του σύμβουλο. Αφού έγιναν επαφές με τη διοίκηση του συγκροτήματος αλλά και εκπροσώπους των εργαζομένων, η τρόικα αποχώρησε με τη σαφή δέσμευση του Θεόδωρου Ρήγα ότι εντός των επομένων εικοσιτετραώρων θα δοθεί απάντηση. Τα εικοσιτετράωρα συμπλήρωσαν μήνα κι η απάντηση δεν υπάρχει.

Όλο αυτό το σκηνικό φαντάζει αλλόκοτο για έναν επενδυτή των 6 δισ δολλαρίων.

Μόνο όσοι πρόσεξαν ένα δημοσίευμα στην «Καθημερινή» της 20^ης Νοεμβρίου με τίτλο «Μυστήριο με τρεις offshore εταιρείες κι ένα δάνειο που χορήγησε η Proton» άρχισαν να βρίσκουν απαντήσεις. 

Σύμφωνα με το δημοσίευμα που υπογράφει ο Τάσος Τέλλογλου, κάποιες offshore εταιρείες με έδρα τα Κέιμαν και ονόματα ρωμαϊκών οχυρών τύπου Ausum 2010, Auriflex και Trapezium πήραν χωρίς δικαιολογητικά δάνεια εκατομμυρίων από την Proton Bank και τα διοχέτευσαν στην Τράπεζα Πειραιώς προκειμένου να αυξήσουν το ποσοστό συμμετοχής τους. 

Ένα ποσό, επίσης, δόθηκε στην εταιρεία Βουκολέων Int., εκπρόσωπος της οποίας εμφανίζεται κάποιος με αρχικά Ι.Ρ. Στη συνέχεια του δημοσιεύματος, αναφέρεται ότι ο Ι.Ρ. είναι συνδεδεμένος με τη Sciens ενώ ο αναγνώστης χάνει την μπάλα, διαβάζοντας για κίνηση κεφαλαίων ύψους εκατομμυρίων ευρώ από offshore σε offshore. 

Ευτυχώς που επιστρατεύτηκαν οι έμπειροι σε τέτοιου είδους υποθέσεις ελεγκτές της Blackrock που ξέρουν να βρίσκουν την μπάλα. Την επόμενη Κυριακή, 27 Νοεμβρίου, η εφημερίδα επανήλθε με συνέχεια στις αποκαλύψεις και ευθεία εμπλοκή της Sciens σε θαλασσοδάνεια της Proton αλλά και εμπλοκή με «άπλυτα» στην Πειραιώς καθώς και αναφορά σε έρευνα από το ΣΔΟΕ. Και την Κυριακή 11/12, στο πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ της εφημερίδας «ΒΗΜΑ» με τίτλο «Η τράπεζα των κολλητών», ο Γιάννης Ρήγας κατονομάζεται ως ένας από αυτούς που «λεηλάτησαν τις καταθέσεις με τα Λαυρεντοδάνεια». 

Για τη «Μακεδονία», τα 100 πρώτα χρόνια ήταν δύσκολα. Επόμενα, δε φαίνεται να υπάρξουν.

Για τους εργαζόμενους, η κατάσταση έχει ως εξής: μετά από μήνες εκ περιτροπής εργασίας και χαμηλών αμοιβών, βρίσκονται με οφειλές 3-4 μηνών. 

Οι προοπτικές φαντάζουν μηδενικές και δεν μπορούν καν να πάρουν επίδομα ανεργίας γιατί ο Γιάννης Ρήγας, για άγνωστους λόγους, δεν προβαίνει ούτε καν σε συντεταγμένη πτώχευση, πληρώνοντας δεδουλευμένα κι αποζημιώσεις, πράξη που θα είχε μια αξιοπρέπεια.

Την ίδια ώρα, το ζεύγος Γιάννη και Darcy Ρήγα παραχωρεί κοσμήματα από το Asprey για δημοπρασία υπέρ των σκοπών της ορχήστρας Oxford Filomusica. Και, προφανώς, ο Γιάννης Ρήγας ετοιμάζεται για την επόμενη ατάκα στους υψηλούς προσκεκλημένους του, τη Lady Annabel Goldsmith με το γιο της Ben, την Tara Palmer-Tomkinson, τον Claus von Bulow, την Helen Macintyre, τον Charles Moore, τη Lady Worcester. Ίσως, βέβαια, να ξανακαλέσει τη Sarah Jessica Parker ή το ζεύγος Brangelina ή την Kate Winslet, όπως έχει κάνει στο παρελθόν. 

Αυτή τη φορά, θα μπορούσε να τους πει: «You should contribute to the repayments of Makedonia’s debt» και να γελάσει με νόημα...